En berouw
Het spijt me
zo dat mijn geloof alleen op wensen steunde.
Dat mijn hoop afhangt van het wisselend lot.
Dat mijn liefde soms de weg vermeed naar God.
Het spijt me dat ik in mijn dromen bleef geloven
en niet vertrouwde op mijzelf,
dat ik in de eeuwigheid op aarde bleef geloven
en uitsluitend voor mijzelf.
Het spijt me dat ik bleef hopen op mirakels
geprogrammeerd voor mij alleen
en dat het enig voordeel van mirakels
is: voor mij alleen
zijn er geen.
Blijft de spijt omwille van vruchteloze liefde
onvruchtbaar als een dode spiraal,
toch rouw ik niet om de roekeloze liefde
stuwend in een nieuwgeboren spiraal.
19/07/2022
|