|
Van geboorte tot overlijden droomt men iets te realiseren dat de moeite waard is ( kiezen is al de eerste onoverkomelijke hinderpaal) maar nooit raakt het af, en troost je je met de basiswaarden in het leven
Zo lang
Zodra de dageraad met uitgestoken hand als een zweep in mijn ogen flitste,
groef ik de bouwput voor mijn Babelse toren die nooit afgewerkt zou zijn .
Zo lang het zoeken duurde naar de plannen die ik zelf had moeten tekenen
bleef ik zwerven zonder te kunnen kiezen waarheen mijn stappen mij zouden leiden.
Zo lang ik doolde besefte ik niet dat ik op een rollercoaster zat die nergens stopte
tenzij iemand aan de noodrem trok, al had ik dat zelf moeten kunnen doen.
Als gewoonten en plichten mij stresseren, ongeduldig bumperklevend op mijn hielen
gaat de kans verloren rustig te kiezen tussen al die verleidelijke doodlopende straten.
Zo lang de hoopvolle zon blijft stijgen, dreigend verder weg van mijn warme Oriënt
luister ik naar gefluister van mensen die zich expert gedoopt hebben zonder ritus of water.
Zo lang groeit de wetenschap dat zij net als wij angstvallig proberen te verbergen
dat zij hun Babylonisch kunstwerk nooit zullen voleindigen op de weg die ook de onze is.
Zodra de kim begint te blozen wordt de bovenste bouwlaag stilaan onbereikbaar
en volstaat het schuilen in de koele kelder vol verwarmende gregoriaanse gezangen
die troost brengen terwijl de bouwstenen gestolen worden en de kraan dichtgedraaid
Zo blijft de molen draaien met sterren en planeten die als mensen niet te grijpen zijn
want de nacht ontvoert soms een kind dat zonder jou nooit zou geboren zijn.
27/10/2020
27-10-2020 om 00:00
geschreven door Frankie
Categorie:filosofie
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
