Wenduine

In de verte kraait de haan

in het centrum draait een kraan

twee bouwlagen, misschien drie

als ik de hemel maar zie.


De zeewind houdt me tegen

en weerhoudt de verse regen,

de drukte heeft het veel te druk

gelaten dragen we dit zware juk.


ik veradem even op de dijk

en voel me onverklaarbaar rijk.

Genietend van dat beetje rust

dat mij bindt aan onze kust.




 

09-07-2025 om 16:54 geschreven door Frankie

Appelsap

De tulpen drogen de krokussen achterna

en de botten van de rozen barsten.

Elk blad wedijvert met het ander groen

en weigert te verklappen

welke vruchten zich verschuilen in de langere dagen

van de laatste lentemaand.

En als de nachten de hitte van de zon verraden,

de dromen van de zomer meer licht gaan vragen,

loopt het sap langs mijn mondhoek naar mijn kin,

einde van het begin, aanvang van de rust

verlamd en ontgoocheld

om de regenvlagen.



18/5/2018

18-05-2018 om 00:00 geschreven door Frankie

Dageraad (na de verhuispauze van Frankie naar Oost-Vlaanderen)

Dageraad

Cyclussen van mijn leven,

gesloten en weer geopend,

nieuwe kansen, afgedankte spullen, idealen, dromen

niet te recycleren.

Dag huizen in mijn leven,

tijdelijke thuizen, vaarwel

en schenk vreugde, rust, intense passie, zorgen

niet langer voor mij.

Weerzien in dit leven

herkend en geherwaardeerd,

eenvoudig soms, rijker, ouder, heftiger dan ooit

omdat het niet voorbij mag gaan.


1/8/2016

01-08-2016 om 00:00 geschreven door Frankie

Hittegolf


De slakken vallen uit de bomen, 
alles wordt nu losgelaten. 
Neen, die regen zal niet komen, 
Blijf maar zitten, blijf maar praten.


Muggen zijn gestopt met plagen, 
velden houden bleek de adem in. 
Stof verschuilt zich in de hagen, 
wachtend op een nieuw begin.

Spreek met mij van koele zoenen, 
zo maar op een lange wandeling. 
Niet van werken, jagen, boenen; 
allerliefst van je verwondering.



22/7/2015

22-07-2015 om 00:00 geschreven door Frankie

Zevende decade

Vastgeroest in de ondergaande zon
weerkaatsen de wolken het klepperen van een vleugelslag
op weg naar de lege plek
waar het ouderlijk nest is weggehaald.

Het regende nog toen
en donder rolde over de mals gemaaide velden
weggescheurd van de oogst
die de rovers over sterrengloed deed dromen.

De resten van de party
zijn bedolven door de bulldog van de torenklok
die uur na uur de jaren slaat
en een stel verloren mussen in het leven houdt.




19/7/2015

19-07-2015 om 00:00 geschreven door Frankie

Laatste avond
(op vakantie)

 Een bijna leeggedronken glas Limoux

weerkaatst de rode zon die daalt,

onstuitbaar naar de kimmen van Fitou

alsof die nooit de nacht nog haalt.

Wanneer de wieken* slaapwel wuiven

in de verre wind die altijd verder waait,

dan gaan op ’t strand de korrels stuiven,

wijl de molen zonder stoppen draait.

Het huilen verstikt het ruisende verkeer

terug naar huis ver van de zomerzon

van werk naar winkels altijd heen en weer

weg van camping of hotels met volpension

De mist onttrekt het landschap aan mijn ogen,

Langer blijf ik niet op dit verlaten kil terras

Ik droom niet meer van  feest en regenbogen

maar ik grijp toch naar mijn leeggedronken glas

1/9/2013

*van de windmolens 

01-09-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Koffers pakken

Koffers vol en hoofdje leeg
nog een tas met herinneringen
en een schaduw op het voorhoofd

Gedachten aan alle plekken
gelinkt aan veel momenten
die in het hart geborgen zijn

Vage plannen voor later
zolang er nog wat later blijft
en genieten van daarnet en nu

8/11/2010

08-11-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Zeilschip

Wiegen in de wind
met mijn mast,
eenzaam wijzen naar de wolken,
wachten op bezoek,
dromen in de winter
van het warme water
waar de zon in zwemt

Deinen op de golven,
door dikke trossen beteugeld
drijven met de stroom
verhinderd door het anker
klieven door de golven
kan niet zonder zeil

dromen in de regen
schuilen in de mist van de ochtend
slapen op de spiegel
van de sterrenlucht,
snakkend naar de schipper
die me reizen doet

　20/10/2010

20-10-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Zonder wolken

Ik hou van de zon
op die foto uit Spanje, en
in de spiegel van de kleuter
die speelt met de zon.

Ik hou van de zon
op dat doek in de galerij
onder de hete spots,
bij gebrek aan zon


Ik hou van de zon
achter glas in mijn huis, en
door mijn donkere bril
vluchtend in de ramen,
dan de zon achterna
smeltend in het avondrood

Ik hou van de zon
die glanst in je ogen,
als ze piept aan de kim,
en vraagt om liefde

19/10/2010　

19-10-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

     Hittegolf

Hagedis op de muur,
krekel tussen amandelen,
vervallen huis te huur,
te warm om ver te wandelen !

Ijsblokjes in een glas,
die samen vrolijk rinkelen,
een egel in het gras,
geen zin om te gaan winkelen.

Mijn schaduw is te kort
om wat koelte te schenken.
De vliegen op mijn bord,
ze komen zonder wenken

Ik open een witte parasol,
maar vouw de stoel niet open,
het was goedkope brol:
ik zal een rode kopen.

11/8/2010

11-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Ouder dan de zon

Ik heb de zon onlangs verzocht wat later op te staan
want telkens ik de tafel dek, 's ochtends voor 't ontbijt
Zie ik haar al vastberaden naar de winkel gaan
en zucht ik: zo veel van de dag ben ik vandaag weer kwijt

Die lieve zon aanhoorde heel welwillend mijn verzoek
maar zei dat zo een vraag niet echt goed strookt met de wet
en dat dit veel stof bood voor een ernstig onderzoek:
deze zaak werd dus heel eenvoudig op de rol gezet

De ganse zomer lang heb ik gewacht op het proces,
zelfs de zon werd moe van 't wekenlange wachten
Dat duurde ongezien al gauw een maand of zes
En voor ik 't wist hadden wij heel lange nachten

‘t Was haast Kerstmis toen finaal de rechtzaak voorkwam
En de zon smeekte mij haar elke dag te wekken
Terwijl de rechter zuchtend ons dossier weer doornam
Vroegen wij om alles simpelweg maar toe te dekken

'k Heb de zon onlangs gevraagd om even langs te komen
telkens onweer, storm en nacht haar dagen kwelden
Dan gaan we over buitenaardse winkels dromen
Waar we bloemen vinden om te zaaien in de velden.

19/7/2010　

19-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Vakantie

Je zal zo'n zestien jaren zijn,
zo met je zusje op de fiets
Je voelt je groot want zij is klein
En dat betekent toch wel iets

Je knieën geven 't ritme aan
Gezwind bestijg je elke berg
En berijd je pad en straat en laan
Geen route lijkt voor jou te erg

De zomerhitte eist zijn tol
De boeren doen de velden stuiven
Je fietst al trager maar houdt vol
Al vind je 't zwaar om eens te wuiven

De rit duurt langer dan een uur
Zo heerlijk op een zomerdag
Je fietst nu wel met minder vuur
Maar bekoort nog immer met je lach

2/7/2010

02-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Simpel versje

Een simpel versje voor een zomerdag
met een glaasje koelte uit de tuin
een schaaltje rijpe zonnestralen,
veel verlangens naar wat komen mag:
een wandeling langs strand en duin
en naast de trap een ijsje halen

Een simpel versje voor een zomernacht,
over hoe de bries dan welkom is
Om het zachte zuchten te verlichten
om te zien hoe jij de maan toelacht
zo vol dat ik de harde zon niet mis
Als ik zo simpel tracht te dichten

30/6/2010

30-06-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Noem het maar winter

Zo ineens is het zomer,
een datum als een ander.
Ik vind dat ik niet verander:
dat maakt van mij volstrekt geen dromer

Zo ineens ben ik jarig:
een dag zoals een ander.
Vind je echt dat ik verander?
Word ik misschien ineens grijsharig?

Waarom is het geen winter?
Een denkbeeld als een ander...
Wat denk je soms, dat ik verander
als ik dit doorstuur naar mijn printer?

Waarom ben ik in leven?
Een vraagje als een ander
Niemand is voldoende schrander
om een sluitend antwoord te geven.

21/6/2010

21-06-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

     Hittegolf     

Hagedis op de muur,

krekel tussen amandelen,

vervallen huis te huur,

te warm om ver te wandelen !

Ijsblokjes in een glas,

die samen vrolijk rinkelen,

een egel in het gras,

geen zin om te gaan winkelen.

Mijn schaduw is te kort

om wat koelte te schenken.

De vliegen op mijn bord,

ze komen zonder wenken

Ik open een witte parasol,

maar vouw de stoel niet open;

het was goedkope brol:

ik zal een rode kopen.

11/8/2009

11-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Een simpele tekst over een simpele stortbui

Een druppel op mijn hete huid

verdampt met mijn transpiratie,

een druppel op het droge zand:

het lijkt dezelfde situatie...

De tweede druppel leidt me af:

ik kijk naar boven met een zucht;

een derde druppel vind ik laf,

en vrees de donkergrijze lucht.

De wolken stromen over ‘t pad,

de bomen vangen de regen op,

het gras staat groener in het nat,

een merel buigt zijn kleine kop.


Een hemd kleeft aan mijn natte huid,

alsof het een pull-over is,

dus trek ik die maar gauw weer uit

omdat het immers zomer is...




3/7/2009

03-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Volop zomer

Hoger kan de zon echt niet stijgen,

ook al wou ze dat zelf nog zo graag,

langer licht kunnen we niet krijgen,

want het is de langste dag vandaag.

De lente is voorbij, de vruchten rijpen

en troosten ons met hun vitamines.

We willen onze vakantie grijpen

en genieten van zomermagazines.

Je wandelt avonden lang mee met mij

en de zwoele wind streelt door je haren.

We jagen alle miserie ver opzij,

alsof er voor ons nooit zorgen waren.

De mooiste bloem vind ik toch je lippen,

die zich tuiten voor een warme zoen.

In de hemel zie ik held're stippen,

zich spiegelen in het dauwende groen.

Neem mijn hand als in voorbije jaren

toen we samen naar van alles streefden,

toen we jonger en iets wilder waren,

omdat we in onze lente leefden.

22/6/2009　

22-06-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Drenkeling

Zuurstof glijdt naar binnen in mijn longen,
zonlicht kriebelt mijn netvlies onbewust.
Zomaar kwam je bij me, ongedwongen,
en hebt mijn voorhoofd zacht gekust.

Nog wat water zoekt een weg naar buiten
telkens je op mijn borstbeen drukt.
Ergens hoor ik weer een merel fluiten:
iemand heeft mij aan de dood ontrukt.

De branding spat stervend op de rotsen,
het schuim kleeft soppig op mijn huid.
Terwijl iets verder golven nijdig botsen
zucht je: 'Het is voorbij, kom rust nu uit...'

Mijn eerste blik vindt je lachende ogen,
zacht raak je mijn vingers met je handen
die het natte zand met liefde drogen;
zout smaken je lippen op mijn tanden.

De zee stilt haar honger zonder te dralen,
zonder te wikken wie weg mag van hier;
zonder te weten wie ze weer mag halen
goochelen met levens is haar plezier...








18/02/2009

18-02-2009 om 00:00 geschreven door Frankie