Wenduine
In de verte kraait de haan
in het centrum draait een kraan
twee bouwlagen, misschien drie
als ik de hemel maar zie.
De zeewind houdt me tegen
en weerhoudt de verse regen,
de drukte heeft het veel te druk
gelaten dragen we dit zware juk.
ik veradem even op de dijk
en voel me onverklaarbaar rijk.
Genietend van dat beetje rust
dat mij bindt aan onze kust.
|