| 
 
 
 
 
 
 
 Wenduine
 
 
 
 
 
 
 
 
 In de verte kraait de haan in het centrum draait een kraan twee bouwlagen, misschien drie als ik de hemel maar zie.
 
 De zeewind houdt me tegen
 en weerhoudt de verse regen,  de drukte heeft het veel te druk gelaten dragen we dit zware juk.
 
 ik veradem even op de dijk
 en voel me onverklaarbaar rijk. Genietend van dat beetje rust dat mij bindt aan onze kust.
 
 
 
 
 
 |