Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
25-02-2023
Privilege
Privilege
Als de zon schijnt, is het aangenamer dan in 't donker,
al ken ik nooit een ogenblik van duisternis.
Als het vuur brandt, is het fijner dan een winterdag,
al heb ik het nog zelden koud gehad.
Als de drukte van de stad de mensen in de stress jaagt,
vind ik de rust in de armen van mijn vrouw.
Als zij er is, dan is de wereld helder en vol zon,
dan schijnt er altijd licht aan de horizon,
dan voel ik de warme gloed van haar liefde,
dan ril ik alleen van angst om haar te verliezen,
dan verwens ik de ziekte, de twijfel en de ergste pijn
Elke dag opnieuw wakker worden met pijn, zorgen, het besef dat vandaag wegens je ouderdom de laatste dag kan zijn, het heeft allemaal geen zin, behalve als je een droompartner hebt, zoals ik
Vandaag
Vandaag kijk ik niet naar je foto
en luister ik niet naar 'Visions (of you)' (*)
De zon schijnt lief naar binnen
en je draait je naar mij toe.
Vandaag fiets ik niet via de Borinage
over de kasseien naar huis vierenveertig
want dat huis waar ik je eerst zag
is verkocht, dat maakt me droefgeestig.
Vandaag sta ik niet op om vier in de ochtend
zonder te stoppen op weg naar Nijmegen,
Ik was daar met jou enkele heel toffe uren
maar onze wegen kwamen mekaar nu tegen.
Vandaag laat je mij niet achter alleen
om scholieren te helpen ver weg van huis
al deed ik hetzelfde met goede moed
en vonden we elkander 's avonds weer thuis.
Vandaag hebben de kinderen op hun beurt
hun eigen gezin met hun eigen zorgen.
Ze volgen hun weg en niet steeds de onze
maar jij bent bij mij vandaag en morgen.
Vandaag schijnt de zon door het raam
of wast de regen het stof van het dak
Het is me allemaal warempel om het even
Want jij voelt je bij mij op je gemak.
Vandaag is er stramheid, niets gaat nog snel,
geen wensen meer wachtend in een lange rij;
alleen de dagen tellen, vanaf het ontwaken
genieten van één ding: jij bent bij mij!
21/3/2021
(*) 'Visions' is een nummer van Cliff Richard. Terwijl ik in 1967, '68.... soms maanden lang mijn toekomstige vrouw niet kon gaan opzoeken of opbellen, was het beluisteren van dit lied een dagelijkse troost.
Dit is een korte schets van hoe ik mijn liefje ging bezoekenin de streek van Charleroi, per fiets vanuit Melle, hoe ik erheen fietste om haar een paar uur te kunnen zien tijdens een wekenlange cursus in Nijmegen , en hoe gelukkig ik ben met haar na 50 jaar huwelijk op 6 april a.s.
Als men heden ten dage gaat daten, gebeurt het vaak dat men gemakkelijk een stap verder zet dan gewoon elkaars handjes vasthouden als eerste fysisch contact.
Je vingertoppen
Zelfs als de zon heller in ander water schittert,
zal ik je niet bedriegen,
En als de waarheid beschamend hard en pijnlijk is,
zal ik tegen jou niet liegen.
Als de stilte onze harten zalft en geen geluid ons stoort,
blijf ik met je praten,
wanneer de wind mijn schip ver buiten de haven blaast,
zal ik de vaargeul niet verlaten.
De klok houdt op met tikken als op een ochtend
ik jouw zuchtjes niet meer hoor in de keuken,
De aarde draait verder zonder ander doel
dan de luchten te doen stormen en beuken,
De zee wacht om te stijgen als na zes uur eb
zij de kans krijgt de vloed te demonstreren.
Woorden verliezen voortaan al hun betekenis
als ze je liefde en je schoonheid niet mogen eren.
Passie en lust zijn als stofjes in de bries
uit de natte neus van een losgeslagen paard;
onopgemerkt verdwijnen ze in natte dromen
even snel als ze als maar blijven komen,
Lust en passie worden geboren uit de lies
als men iets te lang en vol obsessie staart
en het hart controle verliest over de dromen
en de geest niet afremt wat kan komen.
Als de stilte onze harten zalft en geen geluid ons stoort
reik ik vol verlangen naar je hand,
wanneer mijn adem ons schip naar een verre haven blaast
Een paar dagen na mijn operatie had ik onverdraaglijke pijnen toen ik op het toilet zat. Ik baadde in het zweet en duizelde. In een flits zag ik het spiegelbeeld van mijn vertrokken aangezicht, en in een flits herkende ik dat van mijn eigen vader, die 14 jaar geleden enkele dagen voor zijn overlijden veel pijn afgezien heeft.
Vader
Papa, ik heb u verleden week na veertien jaar teruggezien,
uw aangezicht vol pijn, uw blik die afketste op mijn eigen ogen.
Papa, wie dit leest beschouwt me als een gek misschien,
maar hier voel ik best wat wij samen hebben en vermogen;
ondanks oude rimpels dieper trekkend in uw ziek gelaat,
over wanhoop als men twijfelt of de ochtend nog zal komen,
als men omringd wordt en zich toch zo eenzaam voelt,
over weten dat alleen bidden uitkomst biedt voor alle dromen,
en de warmte van verlangen langzaam en zeker killer koelt.
Papa, ik heb dit beeld al vaak opnieuw teruggezien,
u herkennend in de spiegel, starend naar mijn hoofd,
en ik besef met weemoed meer dan ooit dat sedertdien
niets dat ik van u ontvangen heb, al werd weggeroofd.
Zusje waarom, zeg me waarom jij niet meer bij ons bent en waarom jij onze angst niet doet vergeten, waarom wij je niet meer mogen troosten, omdat je plannen had als luchtkastelen met je droomprins uit de grauwe stad?
Zusje waarom, weet jij waarom ik hier dromen zichtbaar maak en ’t geluk mag proeven van waardering, Wat heb jij gemist en waarop heb ik nog recht, ons leven was en is nog steeds niet slecht jij anonieme adel van verzonken jeugd.
Geef me suiker om de krant met vreugd te lezen, water om het nieuws vol paars en zwart te wassen, bloemen voor de krochten van vergetelheid, en de kracht van marmer in gebroken spiegels.
Geef me lentevuur om hard te kunnen schreeuwen en te dansen op het ritme van mijn hartslag, opgejaagd door obsessief gestamp van voeten, die zinloos hopen zo te blijven boven drijven.
Geef me hoop, geloof en geef me nog meer geld, dan kan ik beter missen wat ik eeuwig zoek. Geef me open ogen die op een dag beseffen dat ik de waarheid niet met kennis grijpen zal.
Geef me toch geen uitleg die je ooit wel eens ontkent, geen antwoord op een vraag die nooit gesteld is, ook geen twijfels als ik zelf nog lang niet zeker ben of ik ooit kan geven wat ik voor u sinds lang bewaar.
Waarom glinstert je blik toch zo veel frisser dan de dauw die elke ochtend weer de dagen van het duister komt verlossen en nieuw leven sijpelt in de aardkorst met verdroogde mossen? Dan denk ik dat het heel gewoonweg komt doordat ik van je hou.
Waarom kaatst de grijze hemel in je ogen hoop zo blauw, al stormen wanhoop, angst en zorgen door mijn gedachten heen, en dempt opnieuw een glimlach sprankels twijfel die ik ween... Dan geloof ik dat het te verklaren is doordat ik van je hou.
Waarom is het dat ik elke nieuwe dag als een geschenk beschouw, wat toelaat dat we samen weer een trede nemen op de trap ? Nog hand in hand, weer nader bij, steeds verder stap na stap, Dan stop ik niet zolang ik hieruit kracht put en meer van je hou
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!