|
Goodbye vaarwel
De schreeuw is niet alleen een schilderij,
het is getransformeerde pijn uit de krochten van het hart.
Gejuich lijkt lafweg op bedriegerij
gelijk een leeggeroofde goudmijn die verbeelding tart.
Verdriet brengt geluk in balans
alhoewel rechtvaardigheid al te zeer afwezig lijkt te zijn
als het herkend wordt als een kans
om uit de onverschilligheid te vluchten naar nieuwe pijn.
Het leven is geen verstopte trechter,
geen duister labyrint, geen applausmurw tv-programma,
een trap naar Eden lijkt veel echter,
en wie je bemint, is thuis in een ongebreideld gamma.
Niemand kan je uit je krochten redden
als je weigert het bos te zien en niet wenst te bewegen.
Lege kamers, stoelen en bedden
zijn gewoon een onewayscreen, een uitzicht zonder zegen.
30/7/2018
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
