geïnteresseerden aan om dit op Google uit te zoeken. In ieder geval staan er in de zaal veel borstbeelden van beroemde personen van het land zo als bijvoorbeeld Mozart.
 
Na het bezoek rijden we langs een tamelijk eentonige weg naar Passau. We wijken af van de uitgezette toer om in het centrum van Passau rond te kijken. We komen uit op een klein terras waar we een grote bak ijs met slagroom en warme chocoladesaus binnen spelen. Ondertussen de flanerende dames bewonderen.
Het tweede deel van de rit, van Passau naar Linz is prachtig. We blijven constant naast de Donau rijden en genieten met volle teugen van de uitzichten en de heerlijke bochten. Kris, die in totaal nog geen 10.000 km met een motor heeft gereden rijdt tot mijn grote opluchting vrij vlot en ontspannen met zijn BMW GS. Hij neemt geen risico's en blijft wanneer de bochten wat snediger worden wat achter zodat ik af en toe mij eens lekker kan laten gaan. OP voorstel van Kris ga ik de toer van morgen veranderen, hij zou eens een bergrit willen doen. Vol vertrouwen dus.

Rond 16 uur komen we aan in Linz, een mooie stad aan de Donau. In het mooie Austria Trend hotel worden we zeer goed ontvangen. Vrij vlug zijn we omgekleed en gaan we de stad verkennen. We beginnen eerst met het culturele gedeelte, een bezoek aan de in mens grote kermis Ik ga even jaren terug in de tijd en begin vol overgave aan het ballengooien kraam naar harte lust de blikken van het schap te gooien. (behalve 1) Dan maar in het reuzenrad, waar we op het hoogste punt een mooi zicht hebben over de Donau en de kermis.

Na een heerlijke spaghetti en ons half litertje bier is ook deze dag weer zeer geslaagd.

Vandaag weer te laat vertrokken. Het is tien uur wanneer de motoren worden gestart. Volop zon en we halen vlot 20 graden. Ideaal motorweertje. Na zeventien kilometer komen we bij de bron van de Donau. Althans dat was de bedoeling. De Duitsers dachten er echter anders over. Die hebben/hadden besloten om het monument dat aan de bron staat te gaan restaureren. Alle toegangswegen naar de bron waren dan ook afgesloten. En neem het van mij aan, als Duitsers iets afsluiten dan is het wel degelijk afgesloten. Zelfs met een motor was er geen doorkomen aan. Dus, na 687 kilometer te hebben gereden om een foto te nemen die de start van deze reis moet symboliseren is dit niet gelukt. Dit kan echter de pret niet drukken, we krijgen namelijk 200 fantastische kilometers onder onze wielen geschoven. Heerlijk asfalt, ontelbare bochten en prachtige vergezichten, we zitten regelmatig boven de duizend meter.

Als we door het mooie Donaudal rijden ligt de Donau links dan weer rechts naast ons. Ontelbare keren steken we de Donau over middels prachtige bruggen.

Tijdens de middagpauze nuttigen we een kom heerlijke aspergesoep en nemen we als afsluitertje een goed kom koffie met en dikke zwarte sigaar. Volgens mij kun je in Duitsland ook wel leven zoals God in Frankrijk.

Ondanks dat het maar een ritje was van 230 kilometer komen we na 17 uur aan in het hotel. Er wordt dan ook besloten om vanaf morgen vroeger te gaan vertrekken.

Na een dag motor rijden is het heerlijk, ik zou bijna zeggen onmisbaar om in de douche te kruipen. Wat en zalig gevoel. Na de douche staat er een echte bikers maaltijd klaar om deze dag weer op een fijne manier af te sluiten.

Morgen verlaten we Duitsland en komen we aan in Oostenrijk.

Voordat we de grens met Hongarije passeren moet er nog een probleempje opgelost worden. Kris heeft namelijk zijn identiteitskaart vergeten.

Vervolg foto's