Vanuit de blauwe lucht tussen wolken door
daalt een stalen vogel langzaam neer
Binnen zit een hele bevolking reizigers
die door de smalle ramen loert
ze zien hoe de vogel zwenkt
zoals een koningsarend in zijn duik
beneden lijkt de wereld een miniatuur
vol smalle linten ,net kronkelende slangen
serpentines van rood en zilver
die gewoon verdwijnen in een andere realteit
wanneer het vliegtuig de landingsbaan raakt
alleen nog kille wolken die haastig voorbij agen
weg rood en zilver van alle spiralen
Weer vaste grond voelen onder de voeten.
Buiten druilt de dag zijn kromme zin
het motregent over de daken
de somberheid zwijgt in alle talen.
Ingrid Lenaerts
|