MARCHE D'EL VESPRAYE / AL VILLE CINSE BERNEAU / BERNEAU 24/05/2008
MARCHE DEL VESPRAYE
AL VILE CINSE BERNEAU.
BERNEAU.
Berneau een deelgemeente van Dalhem, het vroegere graafschap. De heren van Voeren verhuisden in 1180 naar Dalhem .
KASTEEL BERNEAU
DE BERWINNE
Vermoedelijk hield de bouw van het nieuwe verblijf ook verband met een verdeling van het land van de prinsen van Luxemburg. Bouwheer zou Herman, zoon van Frederik van Luxemburg, zijn geweest. Deze tak van het huis van Luxemburg ging zich ook 'Heren van Dalhem' noemen. Toen hun goederen overgingen naar de familie van Hochstaden, die de titel van graaf voerde, werd Dalhem daardoor een graafschap. In Berneau staat nog een prachtige kasteel in restauratie, wij wandelen het dorpje uit en begeven ons naar de weilanden in de omgeving, we wandelen onder de indrukwekkende spoorwegbrug door.
Over het riviertje de Berwinne en door de groene weilenden, langs een privé bos komen we zo richting Dalhem, maar eerst passeren we nog een paar oude boerderijen die in het landschap opgenomen zijn, dan komen we aan de controlepost aan de grote boerderij, hier splitsen de afstanden en wij gaan verder naar Dalhem. We wandelen voorbij het kasteel van Dalhem, ook wel kasteel Cronwez genoemd, het ziet er uit als een oude burcht maar het kasteel is gebouwd in 1914, het is toch een prachtig gebouw, we klimmen wat verder en komen langs de toegangspoort naar het kasteel even verder ligt de kasteelhoeve.
KASTEEL DALHEM
We komen in de benedenstad van Dalhem, het oudste gedeelte ligt in de bovenstad. Van hieruit hebben we prachtig zicht op de bovenstad, met zijn kasteel en zijn terrassen. Nu klimmen we langs een smal paadje, eigenlijk wandelen we nu rond de stad en komen zo aan de ingang van de oude spoorwegtunnel die naar Dalhem ging, we wandelen verder genieten van de mooi zichten over het landschap.
We komen aan een woning uit 1612 met daaraan vast een boerderij uit 1794. Nu zijn we bijna aan de bovenstad van Dalhem we komen aan de burcht, er blijft alleen een toch wel indrukwekkende donjon over, met muren van meer dan 3 m dik. Er is een kleine deur in gekapt, die toegang geeft tot een privéhuis. Dat staat op het oude kasteelterras. Helaas is dat poortje bijna altijd gesloten. Helemaal aan de andere kant van het vroegere kasteelterrein is er een doorsteek naar enkele privétuintjes. Vroeger lag hier de voorhof. Nu zijn alleen nog een paar resten van de torens zichtbaar, die de ophaalbrug flankeerden.
Tegenover staan verschillende mooie huizen gebouwd tegen de muur van de stad, een prachtig vakwerkhuis leunt tegen de vroeger toegangspoort. Het centrum van de boven stad heeft zijn middeleeuws karakter goed bewaard en we komen dan aan 'le Wichet des Roses' (afgeleid van 'guichet' - luik). Het is een middeleeuwse versterkte poort uit 1620 die in 1920 gerestaureerd werd. Vandaar leidt een trap naar het benedengedeelte van het stadje.
Wij dalen af en gaan terug richting Berneau, en komen nog eens langs achter voorbij het kasteel van Dalhem verder langs de Berwinne leid ons pad, op de Berwinne is volop nieuw leven verschillende eendenfamilies zwemmen op de beek, op een paaltje zit een ijsvogel en duikt naar een visje, gewoon prachtig om te zien.
We wandelen verder en komen terug aan in Berneau waar deze prachtige wandeling eindigt.
Voor het fotoalbum op de foto hier beneden klikken
MARCHE DES LURSONS / LES LURSONS DE LA REID / LA REID 18/05/2008.
MARCHE DES LURSONS
LES LURSONS DE LA REID.
LA REID.
Een dorpje in de Ardennen, waar het aangenaam wandelen is. Waar je nog veel kunt ontdekken, langs de prachtige Ardeense huizen, de dorpspomp in blauwe steen, dan ook nog het monument voor de gesneuvelden van de oorlog. We verlaten het dorpje en komen zo in de vrije natuur, ook hier is het mooi, het landschap dat zeker de moeite waard is.
Dan komen we aan Chateau de Jehôster, dit prachtige kasteel met een ingangspoort en een donjon. Gebouwd in 1660. Tegenover het Chateau de Jehôster ligt de privé kapel een kapel van het oude domein de Hautregard gebouwd in 1671. De Chapel du Bon-Aire is niet toegankelijk, maar wij hadden geluk de eigenaars waren juist daar en we mochten even binnenkijken. Spijtig dat een zo oude kapel in een staat van verwaarlozing is. Hopelijk word ze binnen nog eens gerestaureerd.
We klimmen verder en genieten van het panorama dat we boven krijgen. Dan komen we aan een klein kasteeltje uit 1723 het is de toegang tot Chateau Haut-Marais. We klimmen de oprijlaan op en komen bovenaan het kasteel, gelegen in een prachtig park. Het domein en het kasteel zijn nu een internaat. Het kasteel Haut-Marais is gebouwd in Louis XV stijl.
Wij zijn hier in Vertbuisson. Bij dit domein behoort een bijzonder monument, geklasseerd als monument. Wij komen aan dit bijzondere monument Charmille Haut-Marais. Deze haagtunnel Charmille is een van de oudste en langste in België. Deze Charmille de Haut-Marais is geplant in 1889 en is 573 meter lang en er waren 4700 Charmille voor nodig. Een groot deel (60-70%) van de haagbomen zijn meer dan 100 jaar oud.
Wij wandelen door de Charmille het is wel bijzonder dat hier enkele jaren geleden de adel nog wandelde en het gewone volk niet binnen mocht komen. Wij wandelen verder komen in het bos aan de Middeleeuwse weg naar de Abdij van Stavelot. Door het bos wandelen we verder, beneden in het dal ligt een dorpje verscholen tussen het groen, wel mooi.
Verder nu door een landwegje met gele struiken, het is prachtig hier te wandelen. We vangen de lange klim aan naar de aankomst. We beklimmen Col du Maquisard op 367meter hoogte, boven op de Col staat het monument Maquisard Inconnu een monument voor de verzetstrijders tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hier eindigt onze wandeltocht
Rekem in het nieuws dankzij de wedstrijd Het mooiste dorp van Vlaanderen vandaag is er een wandeltocht, wij gaan eens op onderzoek uit of dit ook wel een mooi dorp is. Wij zijn nog nooit in Rekem geweest. Vertrek van de wandeling in het psychiatrisch ziekenhuis.
Onze wandeling is volledig in het bos. Spijtig dat het zo een zuur weer is. Toch gelukkig geen regen. We wandelen door het bos dan weer een stukje heide en openvlakte en dan weer het bos in, langs een grote vijver en terug langs de bospaden, zo de hele wandeling. Wij hadden gehoopt even in Oud Rekem te wandelen maar de wandeling komt er niet. Dan beslissen wij maar om een bezoekje te brengen aan Rekem.
Tussen de 14de en de 16de eeuw was Rekem een vrij belangrijke stad. Op een geven ogenblik was het zelfs een minivorstendom met een eigen munt en een eigen leger.
Het graafschap Rekem, ook wel Reckheim genoemd, besloeg een klein gebied aan de linkeroever van de Maas, ongeveer 10 km ten noorden van Maastricht en bestond behalve uit het stadje nog uit de dorpen Boorsem, Kotem, Uikhoven en het gehucht Wezet (Bovenwezet en Daalwezet) en nog enkele andere gehuchten. Het middeleeuwse leengoed Reckheim had al een lange geschiedenis achter de rug toen het in 1623 van Baronie tot "Vrij Rijksgraafschap" verheven werd door de Oostenrijkse keizer Ferdinand II. Zo werd het gebied een onafhankelijk staatje dat evenals zoveel andere "Duitse" vorstendommen lid werd van de Westfaalse Kreits. De nieuwe graaf kreeg zitting in de Rijksdag van het Rooms Duitse Keizerrijk en kreeg daardoor meer macht en aanzien dan tevoren. Voor zijn onderdanen betekende dat echter méér lasten: ze moesten een bijdrage leveren aan de Rijkskas en bovendien meebetalen aan het gezamenlijke leger dat de Kreits in stand hield. De eerste graaf van Reckheim was Ernst, Graaf van Aspremont-Lynden-Reckheim. Hij gaf opdracht om van het dorpje een stad te maken, terwijl zijn vader Herman al een groot slot had laten bouwen net buiten het dorp.
Thans blijft van die vroeger glorie niet veel meer over dan wat oude gebouwen die het oude Maasstadje echter zo pittoresk maken. Van de oude stadsomwalling staat alleen nog de Ucoverpoort uit 1628 overeind. De stadsgracht wordt gevormd door de Ziepbeek, die in Rekem zijn bron heeft in een natuurreservaat. Het kasteel dAspremont-Lynden is een van de drie kastelen die Rekem rijk is. Het is een waterkasteel in Maaslandse renaissancestijl uit 1597 waarvan nu! Een groot deel verdwenen is. Kasteel d'Aspremont-Lynden wordt, na jarenlang gebruik als psychiatrische inrichting, sinds het eind van de tachtiger jaren gerestaureerd.
Het oude gedeelte van Rekem heeft nog steeds een stads aanzien. De graven hebben het gebied bestuurd tot de Franse bezetting in 1795. Met de onafhankelijkheid van Rekem was het toen voorgoed gedaan: na de Franse tijd werd het onderdeel van de provincie Limburg. Tot de afscheiding van België in 1830 behoorde het gebied tot Nederland. Het kasteel is toch nog altijd indrukwekkend om te zien.
Een andere mooi monument is zeker de Museumkerk, waar we even binnen gaan kijken gewoon prachtig. Wij wandelen door het dorp en genieten van de mooie gebouwen en de aangename sfeer die hier heerst.
Een liefelijk dorpje in Haspengouw , waar de landbouw nog steeds de hoofd bezigheid is, met prachtige grote Haspengouwse hoeven. We wandelen het dorp uit en komen aan het kasteel van Henisdael,
KASTEEL HENISDEAL
Wat verder liggen de Grotten van Henisdael . De Grotten van Hinnisdael werden aldus genoemd naar de vroegere eigenaars van de gronden. De groeven werden in 1835 nog uitgebaat.Ook mergel vindt men er in de groeven, waaruit mergelstenen gehouwen werden. Door de constante temperatuur in de grotten werd er ook aan champignonkweek gedaan. We wandelen verder en genieten van het Haspengouwse landschap, we komen in Heurne.
De kapel zou gebouwd zijn waar eertijds een Romeinse villa stond. Hiervan kan men nog overblijfsels terugvinden vermits er in de muren Romeinse pannen verwerkt zijn. De kapel is toegewijd aan de H. Petrus en werd reeds voor 1296 opgericht door de bewoners van deze kleine heerlijkheid om alzo in de mogelijkheid te zijn ter plaatse mis te horen op zon- en feestdagen. De kapel werd gebouwd met vierkante silexstenen in regelmatige lijnen en is voorzien van een rechte koornis uit de 13e eeuw. Er zijn aanduidingen dat er vroeger grote vensters in de muren gestaan hebben die echter nadien weer toe gemetseld werden en vervangen door de huidige kleinere rechthoekige vensters.
KASTEEL DE HORNE
ANDRE EN MARLEEN
KAPEL HEURNE
De kapel werd in 1554-1556 gerestaureerd, zoals blijkt uit het jaartal 1554 dat boven de ingangsdeur met ingedrukte boog is aangebracht. De aandacht wordt vooral getrokken door het gedeeltelijk Romaans - Gotisch koor en de buitenmuren, waaraan men duidelijk kan zien dat de huidige kapel herhaaldelijk werd gerestaureerd. In het koor zijn nog sporen van vroegere rozetten merkbaar. De kapel was reeds van oudsher een zeer druk bezocht bedevaartsoord, waar men de H. Catherina aanriep tegen de pest en huidziekten. Vooral wordt deze heilige nog aangeroepen voor genezing van een naar haar genoemde uitslag, het rad van Sint-Katrien, een huidaandoening in de vorm van een niet gesloten rad.
TUMULUS VECHMAAL
KASTEEL HEKS
We zijn ook langs het kasteel van Horne was vroeger in het bezit van de Tongerse Familie Bosch, wiens wapenschild nog steeds boven de ingangspoort van de kasteelhoeve prijkt. We wandelen verder en komen Andre en Marleen tegen en wandelen naar Heks waar het Kasteel van Heks. Dan wandelen we verder en komen terug aan de Horne. We hebben genoten van de wandeling.
MARCHE DES 3 PROVINCES / LES MARCHEURS DU SAMOURAI / SOMBREFFE 11/05/2008.
MARCHE DES 3 PROVINCES
LES MARCHEURS DU SAMOURAI.
SOMBREFFE.
Sombreffe een groot agrarische gebied, rijk aan leem met een rijke opbrengst. Vandaag wandelen we door dit prachtige landbouw gebied. Grote stukken akker die nu prachtige kleurverschillen geven, wat bruin van de aarde, groen van het gras en geel van koolzaad. Mooi.
Hoeve 1723
We wandelen door Sombreffe. We komen langs verschillende boerderijen eentje uit 1723, dan komen we aan La Goffe / de cascade. Hier stond een watermolen, de benaming cascade heeft hiermee te maken. We wandelen verder en de contouren van het kasteel zijn zichtbaar op het einde van de weg.
Aan de cascade
Dan komen we aan het kasteel, het feodale kasteel uit de 12de eeuw met leiachtige torens uit de 13de eeuw werd gebouwd als verdediging, Sombreffe behoorde tot het hertogdom Brabant.
Sombreffe bezit veel bijzondere gebouwen, en is ook de omgeving waarin Napoleon zijn veldslag uitvocht. Wat verder komen we Ligny. De Slag bij Ligny, gevochten op 16 juni 1815, was een Franse overwinning onder Napoleon over een Pruisisch leger onder Gebhard Leberecht von Blücher. Het was Napoleons laatste overwinning. Tegen 15 uur opende Gérard met het 4de Franse korps de slag om het dorpje Ligny. Onder zwaar Pruisisch artillerievuur lukte het de 12de infanteriedivisie onder baron Pêcheux tot de kerk van het dorpje door te dringen.
Er vielen echter in enkele minuten 500 doden, waaronder 20 officieren, waarop men zich terugtrok. Napoleon stuurde een aantal twaalfponders van de garde, die samen met de artillerie van het 4de korps talrijke gebouwen van het dorp in brand schoten. In een hernieuwde aanval ontstonden verbitterde huis-tot-huisgevechten. De 3de brigade van Jagow werd het dorp ingestuurd en deze slaagde erin Ligny te heroveren.
We wandelen verder en komen in Brye hier wandelen we langs de oude spoorweg hier is een prachtige wandelweg aangelegd, aan weeszijde staan de bloeiende meidoorn, gewoon prachtig. Zo komen we terug in Sombreffe. Een prachtige wandeling in deze streek.
Het kasteel van Hoepertingen dat zich tegenover de kerk bevindt. Het is een waterkasteel dat reeds vermeld werd in 1476. In 1620 werd het huidige kasteel gebouwd. Het poortgebouw dateert van 1700. In 1763 werd het kasteel volledig herbouwd in classicistische stijl.
POORTGEBOUW
Sinds 1929 is het kasteel eigendom van de Zusters Annunciaten van Heverlee die er tot in 1985 een huishoudschool inrichtten. Sindsdien is het kasteel een bezinningscentrum met de naam Mariagaarde. Het poortgebouw is de ingang tot het kasteel. Het kasteel werd samen met de traphal beschermd als monument in 1963. Wanneer je het poortgebouw binnen treed dan kom je op de binnenkoer met recht voor het Klooster, je kun rond het kasteel wandelen langs de vijver naar het prachtige park.
TUINTJE VAN ZUSTER MARIEKE
Rechts bevind zich de kleine kloostertuin. Dit park bezit enkele prachtige bomen, het geheel is rustgevend en je heb vanuit het park een bijzonder mooi zicht op het kasteel en vijver. De vijver een gedeelte van de slotgracht.
Met de Dag van het park kon dit Engelse park bezocht worden ook het kasteel met zijn prachtige inkomhal en trap. De kasteelkapel op de eerste verdieping is ook bijzonder, deze kon afgesloten worden van de de erst door middel van een houten dubbele deur waardoor de kapel ook dienst deed als doorgang.
TRAPPENHAL
KASTEELKAPEL
Beneden is er een tentoonstelling over de vonsten die gedaan werden tijdens de opgraving van de Tumulus van Helshoven.
Tijdens onze wandelingen komen we ze wel geregeld tegen, op de rand van de vijver zitten ze en met een beetje geluk kun je ze mooi in beeld brengen.
De groengekleurde kikker heeft een lengte die tussen de 5 en 9 cm ligt. Je kan deze de hele zomer tegenkomen in en rond de vijver. Specifieke eisen heeft de groene kikker niet. Het zijn echte zonners. De groene kikker wordt actief in april mei, meestal beginnen de mannetjes te roepen als het enkele dagen mooi weer is geweest.
Als het geleidelijk aan warmer wordt komt het water op temperatuur en beginnen de kikkers te roepen. De mannetjes maken niet alleen veel lawaai, maar ze zijn ook minder schuw. Lichtelijk opgeblazen liggen ze op het water en vertonen een grotesk machogedrag. Veel mensen zijn geïnteresseerd om de eitjes van deze dieren te zoeken, maar ze zijn moeilijk te ontdekken.
Eitjes van de groene kikker zien er anders uit dan van de bruine kikker. De eitjes zijn kleiner en daardoor ook de eiklompjes. Het wordt op een andere manier aan elkaar geklit als van de bruine kikker. Bovendien zijn ze aan de ene kant witachtig en aan de andere kant bruin/zwartachtig. Vaak ligt de zwartachtige kant boven en het legsel ligt op , maar meestal tussen dichte beplanting aan de oppervlakte.
De paartijd is meestal tot half juni. In juli worden ook wel eitjes gelegd, maar die zijn meestal onbevrucht. Eitjes van de groene kikker zijn zeer snel uitgezakt. Van de bruine kikker kan het legsel ongeveer 14 dagen in het ondiepe liggen voordat het uitzakt. Maar die dieren leggen de eitjes veel vroeger in het voorjaar en het water is veel kouder. De eitjes van de groene kikker komen binnen vier dagen uit en de larfjes zijn wittig en klein, dat je ze bijna niet meer terug ziet. De larve van de groene kikker groeit vrij groot uit.
In drie maanden kan een uitgegroeide kikkervis kan met kop en staart soms tien cm lang zijn. Véél groter dan de bruine. Groene kikkers zijn in tegenstelling tot men denkt geen "blijvertjes". De dieren hebben een trekdrift, die iets meer dan een kilometer. Is binnen een kilometer een poel of plas, om te rusten en te foerageren en kunnen ze heel ver gaan.
Aan de linkeroever van de Maas, halverwege tussen Namen en Dinant, bevinden zich de prachtige tuinen van Annevoie. Deze tuinen zijn beschermd erfgoed en bieden al meer dan 250 jaar dezelfde schitterende aanblik.
INGANG KASTEEL
KASTEEL VAN ANNEVOIE
Vroeger waren ze enkel bedoeld voor het plezier van de eigenaars, de familie de Montpellier. De huidige tuinen van Annevoie werden tussen 1758 en 1776 ontworpen en aangelegd door Charles-Alexis de Montpellier. Oorspronkelijk waren deze tuinen volledig in Franse stijl aangelegd, maar later werden hier Engelse en Italiaanse stijlelementen aan toegevoegd. Een dergelijke fusie van stijlen ging men later de Europese stijl noemen. Sinds de aanleg bleven de tuinen onafgebroken in handen van de familie de Montpellier. Nicolas, de zoon van Charles-Alexis, voegde nog wat kleine veranderingen aan het ontwerp van zijn vader toe. Ook latere erfgenamen deden dit sporadisch, zonder van het oorspronkelijke ontwerp af te wijken.
De laatste jaren werd heel wat geld en energie gestoken in de restauratie van de tuinen. De Tuinen van Annevoie staan bekend als echte watertuinen, want ze herbergen meer dan twintig waterbekkens en vijvers met watervallen, waterloopjes en fonteinen, die voor de watertoevoer zorgen. Zo doorkuist een netwerk van ondergrondse en bovengrondse kanaaltjes deze tuinen. Het water is afkomstig van vier bronnen en een riviertje, de Rouillon, die de tuinen doorkruist. Het geheel werkt volgens de bekende natuurwet van de communicerende vaten. Er komen dus geen pompen aan te pas. Daartoe liet Charles-Alexis de Montpellier een hoofdreservoir, een kanaal van 400m lang, aanleggen op het hoogst gelegen deel van de tuinen en liet daar ook een bron bouwen.
GRAND CANAL
BUFFET D'EAU
De tuinen worden omgeven door landelijke weiden en bossen en het kasteeltje van de familie. Via de paden kan je kuieren door de tuinen en de waterversieringen en beeldhouwwerken bewonderen die de vijvertjes en watervalletjes opsmukken. We wandelen langs het aangegeven parkoer waarbij alle bijzondere plaatsen aangedaan worden. Vanuit het onthaal volgen we de wandelweg door dit prachtige park. We komen langs Le Grand Eventail ook de Manchet van Neptunus genoemd wegens de in de 18de eeuw ongebruikelijke waaiervorm. Dan komen we aan de Le Grand Cracheur een waterstraal van meer dan 7 meter hoog die wordt gevoed door het Grand Kanaal. Verder komen we aan La Cascade francaise dit is het oudste gedeelte van de tuin.
LE GRAND EVENTAIL
Dan verder naar de La Cascade anglaise deze perfecte imitatie van de natuur werd een tijdje later aangelegd door de nakomelingen van de familie. Le Buffet deau is uniek in België misschien wel in Europa. Dit Waterbuffet is een van de weinige die sinds de bouw ervan in 1760 in perfecte staat van werking is gebleven zonder dat er ook maar één machine aan te pas gekomen. Het reservoir ervan, het Grand Canal, voedt de kleine waterval in het midden bovenaan, waarover de zeegoden Neptunus en Amfititie hangen.
We wandelen verder door de Grote Laan met prachtige zichten op het kasteel. De omgeving van het kasteel wordt gedomiineerd door lange, majestueuze en kaasrechte perspectieven. Het behoorde aanvankelijk toe aan de familie de Halloy en kwam in 1696 in het bezit van Jean de Montpellier. Zie hoe het kasteel de lichte kromming van de vallei van de Rouillon volgt.
We komen aan de achterkant van de kerk waar de Grafkelder van Charles Montpellier en zijn nageslacht. Dan komen we aan Le Rocher de Neptune een schitterend voorbeeld van een valse grot die de Italiaanse, Franse en Engelse tuinen van de 17de en de 18de eeuw opsmukte. Zo komen we aan het Grand Canal de reservoir voor de waterpartijen. Ze leveren de nodige druk voor de werking van de fonteinen.
Zo komen we aan de grote vijver. In de Tuinen van Annevoie zoekt het water al 250 jaar lang ongedwongen zijn weg, zonder machines en uitsluitend dankzij de natuurlijke niveauverschillen. De tuinen worden namelijk doorweven met een net van bovengrondse en ondergrondse kanalen. Met name dankzij het grote reservoir van het 400 meter lange Grand Canal loopt het water van de hellingen langs het kasteel. Dat wordt geregeld door een eenvoudig principe: dat van de communicerende vaten.
Een paar uren genieten van het park en de tuinen, het dorpje en de streek. Het is zeker een aanrader om eens een bezoekje te brengen.
Rondom Dinant / Batteurs de club Dinant / Dinant 10/05/2008.
RONDOMDINANT
BATTEURS DE CLUB DINANT.
DINANT.
Dinant in het hartje van de provincie Namen en maakt deel uit van de Ardennen in de directe omgeving. Bij het zien van de stad lijkt het net alsof zij is opgenomen door de rivier, waardoor ze ook wel "DOCHTER VAN DE MAAS" wordt genoemd.
Rocher Bayard
De Maas
Rocher Bayard
Voorts geven de vermaarde rotsen, aan de voet waarvan de rivier stroomt, het stadscentrum zn eigen, zo typerende, aanblik. Geheel opgaand in zon natuurlijke omgeving, maakt Dinant tot eenstadmet klasse.
Wij vertrekken aan het Casino en wandelen een stukje langs de Maas een prachtige rivier met huizen die de rijkdom van de streek uitstralen. Een bijzonder monument is de Rocher Bayard een 40 meter hoge monolieten waar in de 17 eeuw de doorgang tot stand kwam en die een belangrijke rol speelde in het Ardennen offensief, hier werd de Duitse opmars door het Amerikaanse leger tot staan gebracht. We wandelen verder en komen zo aan de samenvloeiing van de Lesse en de Maas.
Pont Saint-Jean
Hier komen we aan Pont Saint Jean de brug over de beide rivieren werd in 1778-1782 heropgebouwd. De spoorwegbrug was de eerste in zijn soort in België en gebouwd in 1896-1898. Aan de samenvloeiing van beide rivieren is er veel vis grote forellen zwemmen er rond. We komen zo aan de kerk van Ansereme deze in neogotische stijl, gebouwd in 1906-1907.
Kerk van Ansereme
Hier verlaten we de oevers van de Maas en volgen de Lesse, hier is het prachtig om te wandelen, prachtige oevers met veel bomen. We verlaten de Lesse en wandelen de prachtige omgeving met groene weilanden en beboste heuvels.
Wij klimmen het bos binnen en komen langs de ingang van een kasteel midden in het bos, dan maar verder wandelen we dalen af, terug naar de oevers van de Lesse, hier wandelen we langs de rotsen het smalle pad af. Beneden aangekomen en nog even omkijkend krijgen we een prachtig zicht op de vallei van de Lesse en de rotsen waar we langs naar beneden gekomen zijn. We komen aan Pont-a-Lesse, hier staat de prachtige Kasteelboerderij, wij wandelen even de binnenkoer op en kunnen genieten van dit prachtige stukje erfgoed, de bijhorende camping is druk bezocht.
Kasteelhoeve Pont-a-Lesse
Vele wandelaars lopen hier zo maar voorbij, en nemen niet de tijd om dit prachtige geheel eens te bekijken. Nu draaien we rechts af en wandelen langs de Lesse, de kajakkenvaren voorbij zo te zien beleven ze er veel pret aan.
De Lesse
Wij ook, verder wandelen langs deze prachtige rivier. Zo komen we terug aan de Maas met zicht op Rocher Bayard. We krijgen een mooi zicht op Dinant en de Citadel. We wandelen wat verder en de wandeling eindigt hier, wij willen nog een stukje stad bezoeken en draaien rechts af het centrum in. Langs de postbus van de post, denk wel een van de laatste van zijn soort.
Jugendstil 1907
Benjamin Devigne / Kruisberg.
Gerechtshof
Dan langs een huis in Jugendstil van 1907, dan langs het monument van Benjamin Devigne 1827-1894 aan de Kruisberg. Dan wandelen we langs prachtige huizen verschillend in stijl en kleur. Wat verder komen we langs het gerechtshof een prachtig gebouw afgewerkt in blauwe natuursteen. Weer wat verder langs het stadhuis, nu komen we langs de standbeeld van de beroemdste inwoner en uitvinder van de stad Adolphe Sax, op het einde van de weg komen we aan de Sax fontein.
Stadhuis
Adolphe Sax
Nu komen we terug aan de oevers van de Maas met zijn prachtige gebouwen nog even langs de Romaanse Collégiale Notre-Dame en we zijn terug op ons vertrekpunt. Het is een uitzonderlijke mooie wandeling aan de oevers van Maas en Lesse, met zon overgoten en genieten van al het moois dat de natuur ons schenkt wat moeten we nog meer hebben om een fijne wandeldag te hebben.
In Amel, afgeleid van het Keltische woord amblava "water", ontspringt de gelijknamige waterloop: de Amel (Frans: Amblève). Het dorp Amel is de oudste vestiging van de Oostkantons: het werd reeds in het jaar 670 in een document genoemd. De helft van de gemeente Amel is bebost: de economische activiteit draait om hout. Het gevelde hout wordt in zagerijen en schrijnwerkerijen verwerkt en uiteindelijk verkocht.
Een streek om van te houden, te genieten van de prachtige landschappen. We verlaten Amel om de wandeling naar de prachtige natuur te ontdekken. Langs de straten en veldwegen staan overal oude kruizen, als je ze goed bekijkt zijn ze gewoon prachtige en zeer gedetailleerd.
We wandelen verder en komen in het prachtige landschap met uitgestrekte vergezichten. We blijven genieten van de prachtige omgeving en komen zo in Schoppen. Hier komen we langs prachtige Ardeense boerderijen.
Langs de kerk van Schoppen en dan maar klimmen. Langs een prachtig herstelde boerderij die prachtig bebloemd is. Langs het beekje dat door landschap vloeit. Dan komen we in Möderscheid , langs de molen en dan terug naar Amel. Wij hebben genoten van deze prachtige wandeling.
We vertrekken vanuit het centrum, met de hoogste kerk van Nederland, dalen af en krijgen een prachtig zicht op de abdij.
Van veraf lijkt de abdij met haar hoge muren en zware hoektorens op een middeleeuwse burcht. Gelegen op een heuvelhelling beheerst deze "burcht van gebed" in wijde omtrek de vallei. Aan haar voet raast het verkeer over de Rijksweg Vaals~Maastricht voorbij. Achter de kloostermuren heerst een strenge dagorde. De stilte is van vitaal belang voor de monniken die haar bevolken. Zij volgen de regel van Sint Benedictus, vandaar ook dat de abdij de naam Benedictusberg draagt.
Wij vervolgen onze wandelweg door prachtige wegjes met bos aan de rechterkant en links weilanden, uitzonderlijk mooie vergezichten zijn de beloning op deze wandeling. De gemeente Vijlen met zijn vele gehuchten waar de tijd is blijven stilstaan en de vakwerkhuizen met grote zorg zijn bewaard en nog steeds bewoont. We komen in Mellenschet. Het ontstaan van dit gehuchtje wordt gedateerd in de Frankische tijd. Vermoedelijk waren de eerste bewoners immigranten, afkomstig van Malone bij Namen die ter herinnering aan de plaats waar zij vandaan kwamen, hun nederzettingen noemden met de namen waaruit Malensbos en Melleschet zijn voortgekomen.
Prachtige vakhuizen maar ook prachtige zichten over het prachtige landschap, genieten maar van de natuur en de omgeving, zalig wandelen in de lentezon. Een groep paarden die aan grazen zijn wat verder de koeien die liggen te herkauwen in de zon gewoon prachtig. Wij verder naar Wahlwilder en Elzet; ook hier weer prachtige vakwerkhuizen.
Op onze wandeling komen we vele kruizen tegen ook dit prachtige exemplaar uit 1653, heel mooi bewaard en de letters en cijfers zijn nog goed zichtbaar, prachtig dat dit kruis 355 jaar op deze plaats is blijven staan. Wij duiken de holle weg binnen en komen zo in het Vijlerbos. Hier is de tweede controlepost.
Nu verlaten we het Vijlerbos en keren terug naar Vijlen nog even langs de ruïne van de oude cementfabriek en dan klimmen we terug naar ons vertrekpunt.
Een wandeling die ons telkens weer een ander stukje Vijlen laat zien, een prachtige prestatie van de wandelvrienden van Jo-Ne Vijlen.
Even ten zuiden van de gewestweg Tongeren Sint-Truiden biedt de natuur je enkele oogstrelende vergezichten aan. Zo is er de lieflijke vallei van Grootloon waarin de boomgaarden zich zachtjes slingeren rond het Romaanse kerkje. Wanneer in de lente de fruitbloesems het landschap kleuren, waant elke wandelaar zich in een prentkaart. Onlangs kocht Natuurpunt Borgloon 10 ha van de boomgaardengordel aan. Zo blijft niet alleen het unieke schouwspel van crèmekleurige bloesems rond het witte kerkje bewaard, bovendien zal ecologisch beheer van de weiden ervoor zorgen dat ze voortaan de pleisterplek worden van weidebloemen, vlinders, bijen, lieveheersbeestjes, vogels
Pinkstermaandag, worden we uitgenodigd om even mee te feesten en de boomgaarden even van nabij te ontdekken. Het is een gezellig samenzijn in de natuur met een hapje en drankje en veel informatie.
Wij genieten van de omgeving en wandelen even door de prachtige vallei van Grootloon, naar het kerkje en de nieuwe aangelegde wandelwegen van Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren.
We kijken ook naar de vrijlating van twee buizerd door het vogelopvangcentrum, wat toch een hele beleving is.
Ook onze vrienden Yvon en Marissa met de kinderen zijn erbij en deze kunnen zich eens uitleven in de prachtige natuur van Grootloon.
Na de wandeling is er nog mogelijkheid om wat bij te praten met andere natuurvrienden. Een heel fijne namiddag is het zeker geworden en door het prachtige weer, zon en blauwe hemel we het allemaal nog mooier en aangenamer.
Aan Natuurpunt Borgloon een dikke proficiat en op naar de volgende 25 jaar om dan ons Gouden jubileum te vieren.
NOUVION SUR MEUSE / US CHEMINOTS / FRANKRIJK 01/05/2008.
NOUVION SUR MEUSE.
US CHEMINOTS.
Nouvion sur Meuse, in de streek les Ardennes et la Meuse als we aankomen heeft het pas geregend maar al vlug komt de zon tevoorschijn. Het is een prachtige streek in de vallei van de Maas.
STADHUIS EN SCHOOL
MAAS
Maar eerst moeten we door het dorpje richting Maas. Langs het gemeentehuis in de bruingele steen. We komen langs een trein die hier zijn laatste rustplaats gevonden heeft. Dan even de brug over en we zijn op weg voor een pracht van een wandeling. Het groene dal met zijn beboste heuvels het is prachtig om te zien, en nog mooier om er te kunnen wandelen. Wandelen verder een heel eind langs de Maas en komen zo in FLIZE.
FLIZE
STADHUIS-KERK-VREDEGERECHT
Hier wandelen we langs een oude boerderij die langs de Maas staat, en draaien af naar het dorp. Het is een prachtig dorp met mooie huizen, we komen op het kerkplein, met twee vierkante gebouwen het vredegerecht en gemeente huis. In het midden staat het oorlogsmonument. Daarachter de kerk Saint-Remi, wel bijzonder mooi dit plekje. Hier is ook de eerste controlepost, met gratis drank, een peperkoek en stukje chocolade. Dan wijken we even af van het parkoer een kleine straat binnen hier staat het kasteel van Flize.
CHATEAU FLIZE
Gelegen aan de Maas is het een prachtig gebouw. Van op de straat komen we aan de ingang van het kasteel dat geheel ommuurd is en door de ingangspoort hebben we een prachtig zicht op het kasteel met zijn twee ronde torens. Prachtig zicht op het gehele gebouw. We keren terug om onze wandelroute te vervolgen, langs de school en een vervallen fabriekje.
We dalen af naar de vallei van de Maas. We wandelen door de prachtige vallei met zijn groenen weilanden en de gele koolraap velden. In de verte ligt het volgende dorpje, we klimmen nu de vallei uit en worden beloond met een prachtig zicht op de Maas. De weilanden staan vol met gele sleutelbloemen, gewoon prachtig.
Zo komen we in Dom le Mesnil hier klimmen we de vallei uit en komen in het grote bos van Mesnil, hier hebben we een prachtig panorama op de omgeving. Door de brede lanen door het bos komen we op het hoogste punt van de wandeling. Hier komen we aan het Piont de vue de la Cote de Dom hier is in 1936 het fort gebouwd waar in mei 1940 het Franse leger gelegerd was Hier is de tweede controlepost, weer met gratis drank en voor iedereen een appel en stukje koek. Zo komen we in het dorpje Dom le Mesnil.
WASPLAATS
We wandelen langs de begraafplaats en staan verwonderd te kijken naar de prachtig grafmonumenten die hier staan, het zijn prachtige gebouwtjes in marmer en rijkelijk voorzien van bloemen. Wat verder komen we langs de wasplaats en zo het dorp uit. Nu draaien we terug naar de oevers van de Maas richting Nouvion.
Een flink eind langs de Maas en we steken de brug terug over en zijn terug in het dorpje. Nog even en we zijn terug aan ons vertrekpunt. Het is een aangename wandeling, in een prachtige omgeving.
De meidoorn staat volop in bloei wat prachtige beelden geeft, en nu de zon heerlijk schijnt geurt de meidoorn heerlijk.
De meidoorn wordt ingedeeld in de grote familie van de rosaceae (roosachtigen).
De bloemen van de appelachtigen zijn meestal mooi en vrij groot, en worden door insecten bestoven. De vruchten worden gegeten door vogels en zoogdieren, die daarmee zorgen voor de verspreiding van de zaden. Wat de meidoorn betreft gaat het hier vooral om vogels. In het najaar zijn het vooral spreeuwen en vinken, en ook trekvogels die in die periode overtrekken. Kramsvogels en koperwieken die hier overwinteren voeden zich met de overgebleven bessen.
Bij heel wat soorten komen takdoorns voor als bescherming tegen dieren. Dit geldt - zoals zijn naam al zegt - ook voor de meidoorn.(De puntige uitsteeksels die uit een tak ontstaan zijn inderdaad doorns, terwijl uitsteeksels die uit een vervormde bladknop ontstaan stekels zijn. In tegenstelling tot het gezegde zijn er dus wel degelijk rozen zonder doornen, want rozen hebben uitsluitend stekels.)
Voor alle meidoorns geldt verder dat hun bloemen in vertakte bloeiwijzen geschikt staan. Ze hebben één tot drie stijlen, stampers. De meidoornbloesems zijn bloemen met halfverborgen honing, wat betekent dat onder gunstige omstandigheden, bij helder zonneschijn, de honing onmiddelijk zichtbaar is, doch anders min of meer onzichtbaar is. Zij worden vooral bezocht door vliegen, wespen en korttongige bijen. De bloemen zijn protogynisch, wat inhoudt dat de stamper vroeger rijp is dan de helmknoppen.
Geen enkele meidoornsoort is giftig. De bast van alle soorten is aanvankelijk licht bruingrijs en glad, op latere leeftijd bruin en vol barstjes. De meidoornsoorten hebben een opvallende geur, die echter minder uitgesproken is bij de (gekweekte) vormen met dubbele bloemen. In tegenstelling tot de sleedoorn (Prunus spinosa L.) die eerst bloeit en daarna bladeren vormt, verschijnen bij de meidoorn de bloemen na de bladeren.
17E MARCHE DES PRIMEVERES / LES HULL'OTTES /RIVIERE 27/04/2008.
17E MARCHE DES PRIMEVERES.
LES HULLOTTES PROFONDEVILLE.
RIVIERE.
De Naamse Maasstreek in het hartje van Wallonië, is een streek met geschiedenis, historische plakjes, kastelen, abdijen, versterkte hoeven, klooster en nog zo veel meer. Rustige dorpjes en grote vierkanthoeven liggen er te midden van akkers en weiden.
Riviere is een deelgemeente van Profondeville, gelegen aan de Maas met prachtige huizen langs de rivier. We steken de Maas over aan de sluis en komen zo aan een prachtig wit gebouw. Op de ankers staat het jaartal 1725. Over de brug en zo verder langs de Maas. In Riviére tekenen zich de zeven bochten van de Maas af. Een prachtige wandeling de Maas die kronkelend door het landschap slingert.
Oud kerkhof
Dan wandelen we verder en komen in Mont-Godinne, hier ligt het voormalige Clinique de Mont-Godinne vroeger was dit een hersteloord voor mensen die aan tuberculose leden, wat verder klimmen we de helling op en komen aan het oude kerkhof van het ziekenhuis, het is overwoekerd en de graven zijn verwaarloost en de kapel is verlaten. We klimmen verder en genieten van de prachtige zichten en de veelheid van bloemen en kleuren de bermen zijn heel kleurrijk.
Mont-Godinne bezit verschillende prachtige Ardeense huizen uit grijze steen. De uitgestrekte vlaktes, de weiden met bloemen en de hellingen die bebost zijn, gewoon prachtig. We wandelen het bos binnen en komen langs de oude eik. Prachtige lanen met bomen die er fris groen uitzien. We verlaten het bos en komen aan de spoorweg, gaan langs de spoorweg tunnel en komen aan het station.
We wandelen verder door het dorp langs prachtige huizen. We komen aaneen bijzonder mooi plek aan de Maas, kasteel en boerderij en kerk zijn van bijzondere erfgoed waarde.
FERME DE GODINNE
De Ferme Seigneuriale uit 1623 ook de Vieille Ferme de Godinne genoemd is bijzonder mooi van op de binnenkoer hebben we een prachtig zicht op het kasteel, wij mogen even binnen in de grote schuur kijken een pracht van bouwkunst, we wandelen langs de boerderij naar het kasteel en dan door het poortje naar de Maas, van hier uit hebben we prachtig zicht op de Saint-Pierrekerk.
CHATEAU DE GODINNE
Wat deze bijzonder maakt is de vierkante toren die ervoor staat, met een steen met 3 houten hamers op afgebeeld, aan de oever van de Maas.
We wandelen aan de oever van de Maas en genieten van het prachtige landschap. We wandelen langs de oever verder en zien de eendjes met jonge zwemmen in de Maas. Gewoon prachtig. Zo komen we aan het eind van een prachtige wandeling.
Daslook (Allium ursinum) is in België vrij zeldzame en wettelijk beschermde plant behorend tot de lookfamilie. De soortaanduiding ursinum betekent van de beren. Deze naam is ontstaan door een oud bijgeloof, men geloofde dat beren na hun winterslaap zich eerst aan deze plant tegoed deden. Dit is de reden dat de plant ook wel berelook wordt genoemd. De naam daslook is waarschijnlijk afgeleid van het feit dat dassen vroeger onder deze plant hun hol hadden.
MARCHE DES GAIS LURONS / LES GAIS LURONS / MELEN 20/04/2008.
34E MARCHE DES GAIS LURONS
LES GAIS LURONS MELEN
MELEN.
Melen, een deelgemeente van Soumagne in het Land van Herve, hier hebben vele dorpjes hun bouwkundig erfgoed kunnen bewaren in een prachtig groen kader, hier mogen we vandaag in rond wandelen. De terriels van het steenkool bekken van Luik zijn nooit veraf en Blengny is vlak bij. De kunstmatige bergen van steenafval uit de mijnen sieren nog altijd het landschap en zijn door de jaren heen één geworden met het landschap en zijn nu de laatste getuigen van het roemrijke koolmijn verleden van de streek.
Niet alleen de steenkoolmijnen hebben sporen nagelaten in het landschap, maar ook het militair verleden kunnen we nog waarnemen, de forten rond Luik hebben hier ook nog getuigen achter gelaten. Maar vooral de prachtige huizen en boerderijen uit grijze steen zijn de moeite waard. Zij zijn de getuigen van het leven van alledag van de gewone man uit de straat. We komen zo in Evegnée dit dorpje heeft zijn charme kunnen bewaren met zijn prachtige kapel die ligt in de schaduw van een enorme lindeboom en ook de prachtig gerestaureerde fontein die nu een rustplaats is voor de vele wandelaars die het dorpje komen bezoeken.
Op de helling van de vallei is men een heel nieuwe wijk aan bouwen met huizen uit hout een bijzonder zicht is het wel. Dan wandelen we verder en komen in Cerexhe-Heuseux hier bevind zich het kasteel en de boerderij.
De boerderij een prachtige in bakstenen opgetrokken gebouw met ronde torens bevind zich voor het kasteel en is in privé handen maar het kasteel is nu een school, het is toch nog altijd een prachtig gebouw dat onlangs nog een nieuw dak kreeg. De hele omgeving is prachtig, wat verder in het dal komen we langs een watermolen, alleen het molenhuis is er nog, spijtig het is zo mooi gelegen aan de beek.
We wandelen verder en komen langs een paar echte mooie boerderijen die al honderden jaren dienst doen al landbouwbedrijf. De laatste die we tegen komen is van het bouwjaar 1663. Het Land van Herve verbergt nog vele bouwkundige schatten die we al wandelen kunnen ontdekken en daarom al een afspraak voor volgende wandeling in deze prachtige groene streek.
ALS JE WANDELEN GAAT OF EEN TOCHTJE DOOR DE NATUUR MAAKT, EVEN VERPOOST IN JE TUIN DAN ZIJN ZE ER WEER, VANAF APRIL KUN JE ZE WAARNEMEN. DE VLINDERS. IN HEEL DE WERELD KOMEN VLINDERS VOOR MAAR LIEFS 120.000 VERSCHILLENDE SOORTEN ZIJN ONDERTUSSEN BESCHREVEN. MAAR ALLE VLINDERS ZIJN NOG NIET ONTDEKT IN DUN BEVOLKTE TROPISCHE GEBIEDEN SCHAT MEN NOG DAT ER 80.000 SOORTEN WACHTEN OM ONTDEKT EN BESCHREVEN TE WORDEN. WIJ PROBEREN ELK JAAR WEER EEN AANTAL BIJ ONS LEVENDE VLINDERS TE FOTOGRAFEREN EN OP ONZE BLOG TE PLAATSEN. DIT JAAR IS HET AL EIND APRIL VOORDAT WE DE EERSTE VLINDERS TEGENKOMEN OP ONZE WANDELINGEN.
