Mettekoven, een Haspengouwse deelgemeente van Heers. Gelegen in een landelijke omgeving. Vertrek van de wandeling aan het nieuw aangelegde dorpsplein, de kerk en de grote boerderijen zijn het centrum van Mettekoven.
Wij wandelen het centrum uit en gaan door de holle weg gewoon mooi, langs de bloeiende bomen, nog steeds is het een voorrecht om in deze mooie streek te mogen wonen en te wandelen, ieder jaar weer worden we op een bloesemboeket getrakteerd. Wij wandelen door de velden en krijgen een mooi zicht op Voort en Borgloon. Borgloon gelegen op de heuvel is goed zichtbaar van op de Romeinse heerbaan. Voort met zijn kasteel en kasteelhoeve is een parel aan de kroon van Borgloon.
De wandeling brengt ons door het natuurreservaat waar het aangenaam is om te wandelen. Zo komen we terug op de Romeinse heerbaan en aan het monument van Tjenne de heks. Heks Tjenne werd in 1667 levend verbrand. Langs de Romeinse kassei (Mettekoven) is onlangs een standbeeld geplaatst dat de verbranding van Tjenne symboliseert. Het beeld is een stil protest tegen iedere vorm van onverdraagzaamheid.
We volgen de Romeinse kassei tot in Helshoven aan de kapel, als we de Romeinse weg afdalen naar Helshoven komt de kapel in beeld. Helshoven enkele woningen en een paar grote Haspengouwse vierkanthoeves, maar de kapel is het middelpunt van Helshoven duizenden bezoekers brengen een bezoek aan deze prachtige kapel.
In de boerderij tegenover worden hoeveproducten verkocht, mooi verzorgt en met een vriendelijk woord bedient de gastvrouw de bezoekers, ook word hier de beroemde stroop van Loon verkocht. Wij wandelen verder en komen zo aan de Galg, de plaats waarde veroordeelden berecht en terecht gesteld werden. Nu is het een rustige plek langs de Romeinse kassei waar de wandelaars en fietsers kunnen picknicken.
Wat verder komen we aan in Gelmen, waar de onlangs gerestaureerde afspanning De Zwaan en het kasteel de Grote motte te zien zijn. Ook hier weer grote vierkanthoeven met grote inrijpoorten. Sommige van deze boerderijen vertonen de allure van een kasteel, het zijn dan ook grote herenboerderijen. Nog wat verder wandelen en we komen aan de mergelwand van Gelinden, hier worden prachtige fossielen gevonden.
In het natuurwettenschappelijk museum in Brussel worden verschillende fossielen van Gelinden tentoongesteld. Wij wandelen verder en wandelen een laatste keer door het natuurreservaat en komen zo aan de watermolen van Mettekoven en zo het einde van een prachtige wandeling.
Noorbeek wordt terecht het meest traditierijke dorpje van Zuid-Limburg genoemd. Historisch zijn het dorpsplein (d'r Pley), het 13e eeuwse kerkje, devotiekapel van de patrones Heilige Brigida en de stokoude plataan. Noorbeek is tevens rijk aan wegkruisen. We tellen er zo'n 60. Alle kruisen zijn verschillend qua achtergrond, betekenis, bouw en uitstraling.
Verscholen tussen de heuvels in de vallei van de beek de Noor, biedt Noorbeek de wandelaar een zeer verrassende panorama's.Wij wandelen er zó de prachtige Belgische Voerstreek binnen. Tradities herleven in het schilderachtige Noorbeek tijdens het planten van de Brigida-den. En wist u dat er in Noorbeek nog op de ouderwetse manier stroop gemaakt wordt? Zeker het proeven waard! Een stukje volkdevotie mag hier ook niet ontbreken, daarom het volgende verhaal; In 1634 brak er een in Noorbeek en omgeving een veepest uit. De boeren vreesden voor hun vee en kwamen massaal naar de kerk van Noorbeek, om daar te bidden. De boeren beden tot de heilige St. Brigida* om de veepest te beëindigen. Hun gebeden werden verhoord en het vee was verlost. [* St.Brigida : Patrones van de kerk in Noorbeek. Zij was een Ierse non, die veel met dieren omging en in de 4de eeuw leefde. Zij werd heilig verklaard en werd de beschermheilige van het gehoornd vee.] Uit dank voor haar gebaar, spraken de boeren af, dat zij elk jaar een den zouden halen, ter ere van haar. Dit geschiede zo en wordt tot op de dag van vandaag nog steeds gedaan.
Noorbeek is zeker een prachtig dorp met nog vele en bijzonder goed onderhouden vakwerkhuizen, liefdevol verzorgt en de omgeving eveneens, het is prachtig door de straten te wandelen en deze parels te mogen bekijken. Wij wandelen het Noordal binnen waar ingrijpende werken plaatsvinden om de natuur zijn oorspronkelijk uitzicht terug te geven, honderden meters hagen worden aangeplant. Zo kunnen we door de prachtige vallei van de Noorbeek wandelen.
We steken de grens met België over en komen in Sint-Maartensvoeren. Prachtig is het ook hier weer langs het kerkhof met graven van Engelse piloten en dan klimmen we weer een heel eind met een prachtig panorama op Sint Maartensvoeren en de spoorwegbrug. Wat verder geklommen en we hebben een prachtig zicht op het kasteel van Mheer.
Dan komen we langs een prachtige hoeve met Brahma kippen, grote struise kippen met veren tot op hun poten, heel mooi om te bekijken. We dalen terug af naar Noorbeek en de kerk komt in zicht en spoedig zijn we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige wandeling is het zeker geworden, genoten van al het moois dat we onderweg tegen gekomen zijn.
MARCHE PRINTANIERE DES STCHOUMFS / LES HERMALLIS / HERMALLE-SOUS-HUY. 28/03/2009.
MARCHE PRINTANIERE DES STCHROUMFS.
LES HERMALLIS .
HERMALLE-SOUS-HUY.
Het kasteel met zijn slotgrachten en zijn monumentale toegankelijke hoeve is omgeven door elegante huizen uit de 17de en 18de eeuw -De "ferme Castrale Deze vierkante gesloten hoeve, met een geplaveid en met bloemen beplant binnenplein - waar de kinderen in alle rust kunnen spelen -, dateert hoofdzakelijk uit de 17de en 18de eeuwen. Het hoofdgebouw - ten noorden -, heeft een torenportaal vroeger door een valbrug beschermd, dat lang de hoofdtoegang tot het kasteel was.
Deze toren heeft een gebogen poort en een stufstenen cartouche uit 1642. Een van de mooiste schuren in de provincie Luik (17 m. hoog, 14 m. breed., 32 m. lang) met drie niveau's (= begane grond, 1ste "balkon", 2e "balkon"), en met een door een gelijkzijdige spitsboog begrensde dakgebint, vormt de zuidervleugel. Onder de twee verdiepingen van de schuur, kan men twee schitterende zalen met kruisbogengewelven op en zware vloerbalken bewonderen. Deze zalen worden door Paris-Match de "kapittelzalen van de Ferme castrale" genoemd. Hier vertrekt onze wandeling in het midden van het dorp, prachtige huizen en het kasteel. Het kasteel was in zijn glorie tijden een indrukwekkend geheel bewijs ervan is de oude gravure.
Wij wandelen even rond het kasteel en de kerk en dan verlaten we de dorpskern, en wandelen langs prachtige veldwegen de natuur te gemoed. We klimmen een heel eind en komen dan boven waar we een prachtig panorama hebben op de omgeving, dan wandelen we het bos binnen ook hier aangenaam om te wandelen. Voor ons duikt Tour Malherbe op een versterkte hoeve met donjon uit de 16-17de eeuw.
Weer klimmen we uit het dal en kijken nog even om naar de versterkte hoeve en volgen we een tijdje het dal met mooie zichten weilanden en de heuvels bebost. Na een tijdje klimmen komen we tussen de rotsen en wandelen rustig verder en genieten van de prachtige natuur. Zo komen we in Ombret, ook hier weer de mooie ardeense huizen klein en tegen de heuvelrug aangebouwd als bescherming tegen de winterse koude. We komen dan in het natuurreservaat Les Landes DOmbret hier kunnen we genieten van al het moois dat een bos je te bieden heeft, wat lente bloemen en het beginnende groen van de bomen, na een tijdje verlaten we het bos en komen zo terug richting Hermalle inde verte zien we de abdij van Flone, deze werd tijdens de 9de eeuw gesticht door drie ridder-monniken, op een domein dat de bisschop van Luik hen had gegeven. Het ligt aan de monding van de Flône-beek in de Maas.
Oorspronkelijk woonden er reguliere kanunniken van de orde van de heilige Augustinus, tot het klooster werd verheven tot abdij in 1139. Om in haar levensonderhoud te voorzien kocht de abdij een groot domein met bijbehorende rechten. Daar kwamen al snel rechten bij op bossen en op de visserij in de Maas en later ook nog mijnbouwrechten. Flône bezat boerderijen in Richemont (boven Amay), Hottine (tegenover de abdij, op de andere oever) en in de streek van la Kérité (boven Flône). In 1568 werd het klooster geplunderd en afgebrand, toen de troepen van de Prins van Oranje er passeerden. Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij opgeheven en belandden de eigendommen in particulier bezit. In 1921 werd dit de hoofdzetel van de Dames van het Christelijk Onderwijs. En tot op de dag vandaag is het een onderwijsinstelling gebleven, de prachtige gebouwen zijn eveneens bewaard.
We wandelen weer een eind verder en komen in Hottine een gehuchtje waar de prachtige 18de eeuwse boerderij de Hottine staat, dan wandleen we nog even langs de velden en komen de torens van het kasteel van Hermalle in het zicht. We eindigen een prachtige wandeling in Hermalle-sous-Huy.
De meikever (Melolontha melolontha) is een 2,5 tot 4 cm grote kever die zich in mei ontpoppen en dan enige weken van jonge boomblaadjes eten en rondvliegen, op zoek naar een partner. Ze komen voor op de zandgronden. Vroeger algemeen, zijn ze nu door bestrijding relatief zeldzaam. De larven leven in de grond en knagen aan de wortels van kruidachtige planten, zoals gras, maar ook aan die van bomen. In het gras, maar ook in de groentetuin, kunnen ze veel schade veroorzaken. De larve van een meikever wordt engerling genoemd. De larve heeft een bruine kop en het lijf is geelwit van kleur. Aan de zijkanten zitten ademopeningen. De larve verblijft twee tot drie jaar in de grond alvorens zich te verpoppen. Tijdens de wintermaanden kruipt de larve dieper de grond in. Natuurlijke vijanden van de engerling zijn mollen en vogels zoals mezen, kraaien en spreeuwen. Vandaag er eentje tegen gekomen.
Vandaag heropening van de vernieuwde Greenspot Rullingen Parels in t groen Het kasteeldomein van Rullingen, omringt door boomgaarden en uitgestrekte akkers, is samen met het fruitspoor, het natuurgebied Meersbeemden, het kasteel en de hoeve van Kuttekoven en de kapel van Oetersloven, één van de parels in een gevarieerd landschap in het hart van Haspengouw.
Een landschap dat een flinke stempel kreeg opgedrukt door de Herk en de Rullingenbeek. Het vertrek van de wandeling in het sprookjesachtige kasteeldecor, op deze plak vlakbij de Rullingenbeek, stond in de middeleeuwen wellicht een burcht, een zo genaamde Motte.De gewelfde kelders en de onderbouw van het huidige kasteel verwijzen daar nog naar. In de versterkte toren bevond zich een waterput. Zodat de bewoners zelf bij de ergste belegeringen konden overleven. Tot op de dag vandaag verziet de bron het kasteel van eigen water.
In de 17de eeuw werd het versterkte toren vervangen door een kasteel in Maaslandse Renaissance, met de typische speklagen in mergel en vensteromlijstingen in Naamse steen. In 1920 verwoeste een brand de kasteelhoeve. In plaats van ze her op te bouwen gebruikte men het materiaal om het koetshuis op te bouwen. Tot 1978 was het kasteel in handen van de adellijke familie en daarna in handen van de provincie Limburg. Zodat het domein open is voor het publiek, en kunnen we vandaag genieten van het park met prachtige bomen en de aangeplante hoogstamboomgaard.
Een andere belangrijk element op de wandeling is het Fruitspoor. Als kind wonende in Kerniel, hoorde we geregeld de stoomfluit van de stoomtrein die fruit en suikerbieten vervoerde. In de begin jaren 1950 was het fruitspoor een belangrijke troef in het ontsluiten van Haspengouw in het bijzonder Borgloon Station dat een belangrijke rol speelde, aan de stations kwamen fruitwerkende industrieën. Vandaag hebben we aan het station nog 3 bewaarde stroopfabrieken, waarvan het stoomstroopfabriek nog geheel intact is en waar vandaag opnieuw Loonse stroop gestookt wordt.
Een gedeelte van de beding van het fruitspoor is in beheer van Natuurpunt Borgloon en ze hebben een gedeelte van de wandeling over deze oude bedding laten lopen, een prachtig stukje natuur. Onlangs ontdekte ik op deze plaats de zeldzame Rode kelkzwam hieruit blijk de belangrijkheid van dit stukje natuur.
Een aanrader is het wel om deze wandeling te doen, natuur, cultuur en erfgoed kom je op deze wandeling zeker tegen, en niet te vergeten de kleine dorpscafé en taverne waar je van al het lekker uit Haspengouw kunt genieten van Loonse stroop met pannenkoeken, lekkere Haspengouwse wijn en nog veel meer. Een ontdekkingstocht door de eeuwen heen van de tijd van voor de Romeinen, de Middeleeuwen en het nog niet zo lang geleden Stroop verhaal.
Het Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren garandeert een perfecte uitgepijlde wandeling die door vrijwilligers Greenspotters geregeld gecontroleerd word en door eigen diensten onderhouden wordt. Zodat de wandelaar op een optimale wijze van het landschap kan genieten.
MARCHE DU PRINTEMPS / MARCHEURS COUDE A COUDE NEUPRE / NANDRIN 22/03/2009
MARCHE DU PRINTEMPS
MARCHEURS COUDE A COUDE NEUPRE.
NANDRIN.
Nandrin geleegn in de Condroz, het landschap wordt gevormd door valleitjes en heuvels waartussen riviertjes stromen,in deze prachtige natuurlijke omgeving kon het bouwkundig erfgoed op ettelijke plaatsen bijna volmaakt gevrijwaard blijven.
Ook in Nandrin op het dorpsplein met zijn prachtige hoeve en donjon tegenover de kerk. Het dorpsplein is mooi aangelegd met veel groen en een vijver. We verlaten met de wandeling de dorpskern en wandelen zo de prachtige natuur in, afwisselend stukken bos en weilanden. De voorjaarsbloemen komen al te voorschijn de lente is in het land. Door het prachtige loofbomenbos waar de zon heerlijk door schijnt.
We komen langs prachtige oude boerderijen, allemaal in lokale steen gebouwd gewoon prachtig. Vele van deze grote boerderijen hebben een toren en hebben zo een rijkelijke uitstraling, gewoonlijk zijn het kasteelhoeven die afhankelijk waren van het nabij gelegen kasteel. Soms ligt de boerderij aan het kasteel vast en vormen ze zo een geheel. Weer wat verder wandelen en komen op de plek die Houchenée heet gelegen op 230 meter hoog, het landschap is zo heuvelachtig dat het een waar genoegen is om hier te wandelen, zo afwisselend en dan weer wat klimmen met een prachtig panorama over de Condroz.
Wat verder zien we een wit kasteel liggen, gelegen in een prachtige park. Met een grote vijver. Wat later komen we er langs, hier houden we halt om even van het uitzicht te genieten en onze boterhamen op te eten, gewoon mooi. De natuur is duidelijk in lente stemming, overal komen bloemen te voorschijn de wilde Helleborus bloeit volop.
Na een tijdje door het bos en langs weilanden komt de kerk van Nandrin weer in zicht en wat later waren we terug in het centrum. Een pracht van een wandeling in de Condroz.
Voor de 3de keer word de provinciale wandeldag van OKRA in Hoepertingen georganiseerd. In het landelijke Hoepertingen aan het kasteel Mariagaarden vertrekt de wandeling naar de bloesem.
We wandelen langs de prachtige boomgaarden en langs de laagstam plantages de bloei is nog mooi en aangenaam om door te wandelen. Vooral de appelbloesem met zijn grote bloemen gewoon prachtig.
We wandelen door het prachtige landschap en komen zo na een eind in Rullingen waar we door het park wandelen, hier heb je een mooi zicht op het kasteel en de vijver. Het kasteel weerspiegeld in de vijver en dit geeft een prachtig beeld.
Terug naar de bloesems. Wij wandelen nog een heel eind door de prachtige velden en de gele paardenbloemen tussen de rijen laagstam geven een mooi contrast met het wit van de bloesems. Maar de prachtigste bloesem blijf deze van de hoogstambomen, als een paar appelbomen samen staan is het een overvloed van roos - witte bloesem en de geur spijtig dat we op een foto de geuren niet kunnen vastleggen maar de zoete geur is heel aangenaam en met volle teugen genieten we ervan.
Het laatste stuk van de wandeling is gewoon geweldig veel laagstam appelbomen den heel veel bloesem deze zijn nog maagdelijk wit en dit is prachtig. Wij komen terug in Hoepertingen, nog een stukje Limburgse taart om de wandel af te sluiten.
Wat kan het leven toch mooi zijn, wij genieten van elke wandeling ergens te lande maar zeker van de wandelingen hier in Haspengouw in de lente met de prachtige bloesems die ons een paar weken in het jaar gezelschap houden, nog een paar dagen genieten en dan is het weer een jaar wachten.
Voor het ontstaan van deze roemruchte combinatie dienen we terug te gaan tot omstreeks 1820. Tot dan toe genoot de mossel nog lang niet de populariteit van latere jaren. De meeste gezinnen van Philippine vonden in de mosselvisserij een karig bestaan. Voornaamste producten waren toen garnalen, haring en platvis. In die tijd probeerden "ongeregelde benden" onder leiding van Waalse of Franse heethoofden door verovering van dit gewest de grenzen van het nieuwe koninkrijk onder Leopold I van Saksen Coburg te verleggen naar de Westerschelde.
Ook Philippine werd in staat van verdediging gebracht en een flink garnizoen zo goed en zo kwaad als het ging in oude huizen, noodbarakken en bij burgers ingekwartierd. In 1839 volgde de vrede en het garnizoen verdween. Het werd weer rustig in Philippine. We wandelen door de straten van het dorpje, langs de oude verbindingskanaal van de haven. Nu een wandelparadijs met twee lanen bomen. Dan de polders in, gewoon prachtig.
Langs de dijken beplant met bomen en prachtige polderhoeves. Controle in zon hoeve de cshapen met lammeren staat er te genieten van de aandacht door de wandelaars. In de verte een windmolen en dan weer terug naar Philippinne. Langs het monument met de mossel en het startlokaal. Het is een prachtige wandeling. Wij zijn hier dicht bij de zee en willen nog een bezoekje brengen aan Breskens. Een rustig mooi stadje waar het plein mooi aangelegd is.
Van oudsher is Breskens een vissersplaats. Door de nabijheid van vele stranden is het aangenaam om te wandelen. Prachtige stranden en mooie duinen aangenaam straatjes en een mooie laan met terrasjes. Een beetje verder staan de Hulsters molen een graanmolen waar iedere weekend nog graan gemalen wordt.
Het is een prachtig zicht om de wikken te zien ronddraaien een levend monument is altijd prachtig. Een prachtige dag in Zeeland, zeker moeten we hier nog eens komen wandelen echt de moeite.
Alhoewel Katarakt toch al een tijd geleden uitgezonden is blijven mensen toestromen om het prachtige Haspengouwse landschap te komen ontdekken, zeker nu de bloesem volop bezig is. De Kapel van Helshoven is een eeuwenoud gebedsoord in Helshoven, een gehucht van de Borgloonse deelgemeente Hoepertingen, De kapel ligt aan de heerweg die Keulen, via Tongeren, met Bavay verbond.
Oorspronkelijk stond hier een in 1254 opgericht oratorium of bidkapel, gebouwd door de Johannieters, die later ridders van de Maltezer Orde werden genoemd. De Johannieters bezaten een gasthuis tegenover de kapel ter verzorging van de voorbijtrekkende pelgrims. Toen ze in de 14e eeuw in geldnood geraakten, verkochten hun bezittingen te Helshoven aan Gozewijn, een commandeur van de Duitse Orde. Rond 1574 werd de kapel tijdens de Tachtigjarige Oorlog door brand verwoest. Edmond, grootcommandeur van Alden Biesen, bouwde de kapel rond 1661 weer op. Zijn wapenschild is nog steeds aanwezig boven de ingang van de kapel. In april 1674 werd, om in het onderhoud van het gebouw te voorzien, toelating aan Gerardus van Deventer uit Terheijden gegeven, tot dan toe kluizenaar in Lantremange, om naast de kapel een kluis te bouwen. Er verbleven in totaal 14 mannen. Ze onderhielden de kapel gedurende 234 jaar, verzorgden zieken en gaven onderwijs. De laatste overleed in 1908 (Andreas Gielen). Broeder Andreas verbleef er gedurende 56 jaar. De kluis geraakte in verval en werd afgebroken in 1925.
De kapel is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, koningin van de Blije Vrede. Haar beeld werd tijdens het bezoek van paus Johannes Paulus II aan België in 1985 te Ieper gewijd. De grote boerderijen zijn nu fruitboeren, en hebben Helshoven een extra uitstraling gegeven.
Fruitbedrijf Vaes onthaal de toeristen met een rondleiding in zijn bedrijf, de schuur is omgebouwd tot een gezellige onthaal ruimte waar je kun genieten van een drankje en een stukje Limburgse vlaai. Gidsen leiden je rond tussen de boomgaarden en plantage welke nu in bloei staan, maar evengoed kun je het bedrijf bezoeken het ganse jaar. De familie Vaes doet er alles aan om een bezoek aan Helshoven tot een onvergetelijk moment te maken, aan de grote inrijpoort staan twee fruitreuzen om je welkom te heten, gidsen vangen je op voor een bezoek.
Na het bedrijfsbezoek kun je langs de Romeinse kassei de Katarakt wandeling maken die je naar Mettekoven brengt door het prachtige Haspengouwse landschap. Op een zonnige dag als vandaag is het een voorrecht om in deze prachtige omgeving te mogen wandelen.
Op het secretariaat van Vogelbescherming Vlaanderen liep maandagavond 20 april 2009 een telefoontje binnen van een man die erg overstuur zijn verhaal deed. Hij was getuige van een dierlijk drama. Op het Henrik Heymanplein te Sint-Niklaas tegenover de stadsbibliotheek werd omstreeks 20:15 uur een vrouwtje wilde eend door een auto gegrepen op het voetpad! Ze was op slag dood, haar darmen lagen ernaast. Ze was daar echter niet alleen; haar partner vergezelde haar maar bleef gelukkig ongedeerd. Niet goed wetende wat hem overkomen was, probeerde de woerd zijn levensgezellin met lichte snavelstootjes terug op de been te krijgen. Bij elke auto of motorfiets die rakelings passeerde, vatte hij heel dicht post bij het levenloze lichaam, alsof hij haar wilde beschermen. Wilde eenden zijn doorgaans partners voor het leven (monogamie) en gaan pas een nieuwe relatie aan als ze hun compagnon verliezen. In de literatuur is dit gedrag vaak terug te vinden. In een naslagwerk van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen uit 1952 De eendvogels van België, geschreven door dr. R. Verheyen, staat het volgende: In de natuur is de monogamische verbintenis van kracht. Indien van een koppel wilde eenden, dat in t voorjaar op zoek is naar een nestgebied, het mannetje wordt afgeschoten, dan blijft het wijfje nog de ganse nacht op de plaats waar de woerd is neergestort.
Foto van Jan Rodts
Omdat de woerd totaal van slag was en zich vaak op straat begaf, besloot Vogelbescherming Vlaanderen het kadaver te verwijderen. Eerst snuffelde hij nog wat aan de achtergebleven veertjes, pas een half uur later verliet hij het plein
Het komende weekend zowel zaterdag als zondag organiseert Vogelbescherming Vlaanderen voor de achtste keer op rij een huismussentelling. April is immers dé uitgesproken maand om huismussen (Passer domesticus) te observeren omdat de mannetjes uitbundig zitten te tsjilpen bij hun nestplaats. Hiermee willen ze ofwel een vrouwtje aantrekken ofwel indruk maken op hun eigen vrouwtje. Gegevens over het aantal tsjilpende mussenmannetjes geven duidelijkheid over het op die plaats aantal aanwezige broedparen enerzijds en de locatie van de nestplaatsen anderzijds. Vogelbescherming Vlaanderen en de Universiteit Gent willen hiermee een zicht krijgen op de mussenarme en mussenrijke plaatsen in Vlaanderen. In april 2002 werd voor het eerst een nationale mussentelling georganiseerd. Aanleiding hiertoe was het gebrek aan actuele gegevens over de status van de huismus in het sterk verstedelijkte Vlaanderen en dit terwijl ons uit andere Europese landen berichten bereikten over een alarmerende achteruitgang van de soort. In Nederland en Engeland doet de huismus het zó slecht dat ze ondertussen op de Rode Lijst verzeild raakte.
Vertrek in Hoepertingen aan kasteel Mariagaarden, aan de kerk staat het infobordje, er is ook een folder met de verschillende wandelroutes op. Wij kiezen voor de fruitroute Langs het kasteel en de pastorij.
Kasteel Mariagaarden
Dan wandelen we de velden in richting Zepperen. De bloesempracht is overweldigend en het is een genot om te wandelen, peren, kersen en ook de appelbloesem is volop in bloei, het is gewoon mooi en de geur van de bloesems is gewoon een genot.
Langzaam wandelen we door de boomgaarden, nu weer een hoogstam kersenweide waar paarden in lopen dan weer een laagstam plantage met appelen en peren. We komen aan de kapel onder de kastanjeboom, hier hebben ze ook de oude waterput hersteld. Weer wat verder wandelen, een weiland met hoogstam en daar onder liggen de koeien te genieten van het groene gras.
Wat verder en Zepperen komt in zicht. De Sint-Genovevakerk een der mooiste kerken van Haspengouw en omgeving. De Sint-Genovevakerk is een duidelijke mengeling van romaanse en gotische gedeelten. De toren, gebouwd uit silex, dateert uit de 12e eeuw. Hij is romaans.
Er zijn rondboogvensters met deelzuiltjes. Maar het rondboogportaal met de tympaan en de traptoren zijn neoromaanse toevoegingen uit de periode 1860-1903. Het driebeukig schip met luchtbogen en het koor met lancetvensters uit 1430-1509 zijn een voorbeeld van Demergotiek. Het centrale glasraam in het koor verwijst naar die eucharistie. In 1922 schilderde Godfroid Bary (Brussel) het linkerglasraam (met het tafereel met Trudo en Remaclus) en het middelste glasraam, 20 jaar nadat het glasraam met Genoveva werd gemaakt voor Bardenhewer uit Brussel. In het interieur zijn nog muurschilderingen uit het einde van de 15e eeuw bewaard. Deze stellen episodes voor uit het leven van Sint-Genoveva en een voorstelling van het Laatste Oordeel. In 1960 heerste er een brand in de nieuwe sacristie en werd het orgel vernield in 1962 kwam er het huidige orgel gemaakt door E. Verschueren van Tongeren. De kerk, met het kerkhof en de toegangspoort zijn sinds 1983 beschermd. In de kerk zijn verschillende muurschilderijen.
Wij verlaten de kerk en het kerkhof en komen langs de oude villa Gillisen-Thewis we gaan verder door het dorp en keren terug richting Hoepertingen om weer verder te wandelen door het prachtige landschap, bloesem en nog eens bloesem prachtig!!!!!
MARCHE DES COMPAGNONS DE SAINT-HUBERT / LES COMPAGNONS DE SAINT-HUBERT / AUBEL 15/03/2009.
MARCHE DES COMPAGNONS DE SAINT-HUBERT.
LES COMPAGNONS DE SAINT- HUBERT.
AUBEL.
Het overgrote deel van de bevolking van Aubel is tegenwoordig Franstalig, maar dat was vroeger anders. Voor de Franse tijd hoorde Aubel namelijk bij het graafschap Dalhem en dus onrechtstreeks bij het hertogdom Limburg; de bevolking sprak een Limburgs dialect. Vooral de markt van Aubel was in deze Limburgse tijd zeer bekend. Van heinde en verre kwamen de boeren naar Aubel om hun producten te verkopen. Zelfs vanuit de omgeving Sittard bezochten de boeren de markt van Aubel. Bij de eerste talentelling in 1846, zestien jaar na het ontstaan van België, sprak 57% van de bevolking Nederlands en 43% Frans. De gemeente kwam bij de vastlegging van de taalgrens in 1962 in het Franse taalgebied terecht. Enkele oudere inwoners van Aubel spreken nog steeds het oorspronkelijke dialect.
Aubel is een klein dorpje in het hart van het land van Herve. De naam klinkt als muziek in de oren en staat niet alleen voor gastronomie, regionale producten, de abdij van de cisterciënzers Val Dieu en het Amerikaans kerkhof, maar ook voor verrassende wandelpaden langs de oude spoorweg 38. De in 1870 gebouwde verbinding doorkruist het volledige plateau. Lijn 38 strekt zich over 40 km uit van Plombières naar Chênée. Ooit werd ze gebouwd als gemakkelijkere toegangsweg naar de steengroeven, landbouwbedrijven en industrieën. In 1986 werd echter het goederenverkeer stilgelegd en de verbinding afgebouwd. Sindsdien hebben wandelaars, fietsers en ruiters zich lijn 38toegeëigend. Weg van alle verkeerslawaai is hier een prachtige wandelweg ontstaan, die dwars door de mooie natuur van het land van Aubel loopt.
Van op de oude spoorweg hebben we prachtige zichten op het land van Herve. In de dalen vinden we nog prachtige vakwerkhoeves die liefdevol onderhouden worden en daardoor word een stukje erfgoed bewaard. We wandelen door het prachtige landschap met zijn typische hagen rond de weilanden, uniek is het wel als je dit van op een heuvel kunt bekijken, de puzzel van weilanden omzoomt door hagen, gewoon prachtig. Wij wandelen terug naar Aubel. Aubel is bekend om zijn streekproducten: kaas, stroop, cider en bier. Vooral de kaas uit Aubel, de Aubeloise, is erg bekend onder de liefhebbers. Het is een kaas die scherp en pittig van smaak is en ook zo ruikt. De kaas is beschermd als Hervekaas (uit het Land van Herve) d.m.v. de kwalificatie: appellation d'origine protegé (dit betekent: beschermde oorsprongsbenaming).
JEFKE
Niet te vergeten zijn de stroop uit Aubel. Stropen van Siroperie Meurens en Nyssen beide stroopfabrieken komen we op de wandeling tegen, Nyssen is een artisanale stokerij en Meurens is een industriële stokerij.
Nog even voorbij de plek waar het station stond en dan naar het centrum van Aubel hier staan nog vele authentieke panden. Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een pracht van een wandeling.
MARCHE DES DJOYEUS / LES DJOYEUS D'A TULTAY / HODY 14/03/2009.
MARCHE DES DJOYEUS
LES DJOYEUS DA TULTAY.
HODY.
Anthisnes in de streek van Ourthe-Ambleve. De streek valt vooral in de smaak door haar architecturaal patrimonium. Haast elk gehucht bezit zijn kasteel of grote hoeve.
Ferme Saint-Laurent
Ferme d'Omalius
Avouerie
Het oorspronkelijk deel van de Avouerie is een robuuste slottoren uit de 13de eeuw, met dikke muren waarvoor de steen van de streek werd gebruikt. In 1648 werd het verbonden met een hoofdgebouw in Maaslandse renaissancestijl.
Vandaag herbergt het gebouw het Museé de la biere. De streek is een streek van legende, met personages die uit de verbeelding ontsproten zijn en wier verhalen een mengelmoes zijn van Keltische mythologie, middeleeuws bijgeloof en volksdevotie. Daarom komen we op vele kruispunten kapellen tegen als bescherming tegen het kwade. Om de duivel te bestrijden, je weet maar nooit waarom ze goed zijn.
Op onze wandeling krijgen we schitterende panoramas te zien op de twee valleien. We wandelen verder en komen in Vien, het bezit een prachtig kasteel waar we langs lopen, gewoon prachtig.
chateau de Vien
Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige wandeling.
Deze greenspot is een schitterende afspiegeling van Droog Haspengouw. Een buitengewoon boerenlandschap met uitgestrekte akkers en spaarzame bosjes die als koepels boven de horizon uitstekken. De landelijke sfeer van weleer vind je terug in de oude dorpskernen, omringt door monumentale vierkantshoeves en kastelen, met het monumentale kasteel van Heks als pronkjuweel.
Vanaf een authentieke herberg in Vechtmaal vertrekken drie bewegwijzerde wandelingen. Reeds in het midden van de vorige eeuw deed het pand, de Horne, dienst als afspanning en herberg. Vroeger noemde men de herberg "au passage du Jourdain" omdat er een, helaas dichtgemaakt, beekje voor het huisje kabbelde. Vanaf het begin van de tweede wereldoorlog lieten de vorige eigenaars het gebouw echter volledig verkrotten. In 1988 werd begonnen met de restauratiewerken. Deze verliepen over verschillende jaren en tot vandaag is er nog altijd werk voor de boeg. Herberg de Horne situeert zich in Horne (vandaar de naam) of Heurne St.Pieter; een gehucht van Vechmaal en vroegere Heerlijkheid van het Land van Loon. Het is nog één van die typische rustige Haspengouwse dorpjes, gelegen in een prachtig en gevarieerd heuvellandschap.
Dit stukje vochtig Haspengouw heeft nog veel weten te bewaren van de sfeer van weleer en ademt nog steeds op het ritme van de seizoenen. In dit kader wandelen we vandaag Lente - Bloesems Jonge Schapen Zon Blauwe Hemel Gewoon Haspengouw op zijn best. De Greenspot brengt ons langs prachtige boomgaarden die volop in bloei staan, je komt ogen te kort om dit allemaal te bekijken en in je op te nemen. Langs de kuilen waar men reeds in de Romeinse tijd mergel en silex ontgonnen. Tot in 1835 werd er mergel ontgonnen, deze kuilen hebben altijd gediend als schuilplaats voor het oorlogsgeweld, als paddenstoelenkwekerijen en nu als slaapplaats voor honderden vleermuizen. Als kind dikwijls de grotten binnen geweest tezamen met pa hij was van Vechmaal afkomstig.
We wandelen door holle wegen, langs de bloeiende boomgaarden, nog veel hoogstamboomgaarden gewoon prachtig, wie nu komt wandelen beleeft een feest van bloesem. We wandelen nog een eind verder met voor ons kasteel Hinnisdael, in de weilanden lopen een kudde schapen, toch mooi.
Nog wat door het dorpje met zijn grote hoeves en dan keren we terug naar de herberg de Horne waar we ons even op het terrasje zetten om nog wat na te genieten van onze wandeling.
MARCHE DU 34 ANNIVERSAIRE / CHAUDFONTAINE EN MARCHE / MEHAGNE 08/03/2009
MARCHE DU 34E ANNIVERSAIRE
CHAUDFONTAINE EN MARCHE.
MEHAGNE.
In de loop van de 18de eeuw groeide Chaudfontaine, dat zijn naam dankt aan de warme bronnen die op een deel van zijn grondgebied opborrelen, uit tot een steeds populaire kuuroord en vakantiecentrum. Keizer Jozef II in 1781, koningin Hortense in1812 en Victor Hugo waren verrukt over hun verblijf in de stad.
Ook nu nog zorgt het water voor de faam van de stad.230.000.000liter bronwater word opgevangen en gebotteld. De wandeling vertrekt in Mehagne en brengt ons naar Vaux-sous-Chévremont, de basiliek Notre-Dame de Chévremont die gebouwd werd in 1878 op een hoge heuvel die uitkijkt over de Vesder. Een prachtige plek.
We wandelen door de prachtige streek en komen zo aan de Ancien Moulin a Poudre Curtius van 1595. Curtuis was een rijke zakenman met verschillende fabrieken. In luik hebben we het beroemde Curtuis huis, nu museum. In Chaudfontaine wandelen we langs het kasteel en het prachtige park. Ook langs het Maison Sauveur, gelegen in het Parc des Sources waar de VVV ondergebracht is wandelen we voorbij. Een prachtige wandeling door het land van Chaudfontaine
De jaarlijkse stroopfeesten waren een schot in de roos. Met de TVL tour op bezoek, pannekoeken met Loonse stroop de opening van de streekproductenwinkelen natuur de zon op bezoek. Een denderden feest met duizenden bezoekers. De L&M band bracht de muziekale omlijsting met het prachtige lied "Trots op Limburg"
Nog wat sfeer beelden.
Het ambachtelijk stroopstokken is natuurlijk het hoofdspectakel van de stroopdagen, onze vrienden de familie Bleus hebben voor de stroopfeesten hun best gedaan om de stokerij open te stellen voor het pubkiek, natuurlijk kan men op z'on dag niet stoken.
