ZEBRARUPS van de SINT JACOBSVLINDER op het SINT JAKOBSKRUISKRUID.
ZEBRARUPS van de SINT JACOBSVLINDER op het SINT JAKOBSKRUISKRUID.
De sint-jacobsvlinder (Tyria jacobaeae) is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Arctiidae, de beertjes. De sint-jacobsvlinder heeft als leefgebied zandgrond, waar zijn waardplanten, het jakobskruiskruid en enkele andere kruiskruidsoorten voorkomen. De lengte van de vleugel is 16-21 millimeter. De vliegtijd is van april tot en met begin augustus.
De rups van deze vlinder heet de zebrarups. Deze naam is afkomstig van de typische strepen op het lijf. De giftige bestanddelen van het jakobskruiskruid maken de rups oneetbaar, die daardoor beschermd wordt. De rups raakt het gif dat hij met zijn maaltijden van het jakobskruiskruid binnenkrijgt kwijt door dit in zijn huid op te slaan. Na het vervellen is hij het gif kwijt.
14E MARCHE DES TROIS FONTAINE / LAS AMIS DU HENRY FONTAINE GRAND HALLET / PETIT-HALLET 11/07/2010.
14E MARCHE DES TROIS FONTAINE.
LES AMIS DU HENRY FONTAINE GRAND HALLET.
PETIT-HALLET.
Petit-Hallet is een dorp in de Belgische provincie Luik en een deelgemeente van de stad Hannuit. Het was een zelfstandige gemeente tot het bij de fusie van 1965 samen met Wansin toegevoegd werd aan de gemeente Grand-Hallet die op zijn beurt in 1977 bij Hannuit werd gevoegd. Petit-Hallet ligt in het noordwesten van de gemeente Hannuit.
Het is een landbouwdorp in Droog-Haspengouw met nog veel akkerbouw en veeteelt. De dorpjes hebben de kenmerken van de landelijke Haspengouwse architectuur bewaard, grote vierkantshoeven die rondom een grote centrale binnenplaats zijn gebouwd. Een imposante inrijpoort vormt de enige uitweg naar buiten. Deze versterkte landbouwbedrijven hebben onmiskenbaar een grote esthetische en historische waarde. Zo komen we in Grand Hallet en komen aan de Molen van Henri-Fontaine, ook wel Nieuwe Molen genoemd, is een bovenslag watermolen aan de Henri-Fontainebeek, een zijtak van de Kleine Gete.
De molen bestaat al sinds de 13de eeuw en werd een korenmolen in het begin van de 14de eeuw. Ze werd vernield in 1467 maar pas opnieuw opgebouwd in 1649. In 1869 werd er een nieuw metalen rad aangebracht. Tussen 1988 en 1992 werd de molen gerestaureerd en is ze terug maalvaardig gemaakt. In de dorpskom staan nog verscheidene gerestaureerde oude huizen die gebouwd werden in tufsteen die in de plaatselijke groeve gedolven werd.
Wat verder komen we aan een prachtige versterkte hoeve met kasteel allures. Prachtig wit geschilderd. Wij wandelen verder en komen in Lincent aan de kapel Caiou.
We wandelen door de mooie omgeving en komen aan de kerk van Lincent. Deze is in 2000 opnieuw gerestaureerd en word bewaard als ruïne, wel prachtige omgeving. Ook hier weer de grote Haspengouwse hoeven. Wij verlaten Lincent en keren terug naar Petit Hallet waar we nog een paar mooie boerderijen tegenkomen. Een prachtige wandeling in een mooie omgeving.
Aan de samenvloeiing van de Warche en de Warchenne ligt de stad Malmedy, rustig in een uitzonderlijke groene vallei, door verschillende dorpen omringd. Aan de voet van de Hoge Venen, op een hoogte van 340 meter ligt Malmedy in de vallei van de Warche .
Meerdere kleine waterlopen doorkruisen de regio, vloeien in de weiden of laten zich vallen van de top. Het zijn de schilderachtige landschappen die ons overvallen. Een uitzonderlijke fauna en flora begeesteren de wandelvrienden en de liefhebbers van de natuur. De natuur is, zonder tegenspraak de grootste te ontdekken rijkdom, mooiste en meest genereuze. De bossen velden en rivieren zijn beschermd. De rust en de stilte overheersen, en geven aan ons de mogelijkheid de dagelijkse beslommeringen te vergeten.
Wij wandelen door deze prachtige streek, een streek met een uitzonderlijke natuur waarvan wij met volle teugen kunnen genieten, vlinders, bloemen en andere insecten, bossen en riviertjes. Wat later wandelen we over de oude spoorweg nu pas aangelegd als wandel en fietspad. Wij komen in Meiz waar nog een grenspaal uit de tijd van de Pruisen staat.
Even wat uitleg:
De geschiedenis van het dorp Meiz is niet enkel verbonden aan de omloop van Francorchamps, maar ook aan de zeer aparte geografische situatie, en de geschiedenis van ons land. Bij het kruispunt van de Chemin de la Bouvière en de Voie Croisée en daar zien we een grenspaal B-P 134. Na de val van Napoleon in 1815, decreteerde het Congres van Wenen de overdracht van onze kantons aan Pruisen. De nog zichtbare grenspaal (B-P) bevestigd dat de inwoners van onze dorpen Pruisen waren. Het is enkel na de eerste wereldoorlog door het Verdrag van Versailles dat de aanhechting van het grondgebied Malmedy en omgeving bij België tot stand kwam. De inwoners werden Belg door referendum voor . ze terug Duits werden in 1940 door de annexatie van onze kantons door Adolphe Hitler. Na de tweede wereldoorlog, werden de dorpen terug België.
We wandelen een heel eind door de prachtige natuur en komen aan in Burnenville, waar controlepost is. In het dorp zijn er prachtige oude huizen, ook vakwerkhuizen. Nu wandelen we weer een heel eind door de bossen en langs landelijke wegen waar we prachtige panoramas krijgen van het landschap. Wat verder en we staan terug in Malmedy. De kathedraal duikt voor ons op, deze werd vanaf 1775 gebouwd als abdijkerk en opgedragen aan Petrus Paulus en Quirinus op 05/09/1784. In 1819 werd het een parochiekerk .Tijdens de korte periode van het bestuur van Baltia en het bisdom Eupen-Malmedy, tussen 1920 en 1925, werd ze verheven tot kathedraal.
Het hoofdaltaar is van marmer en dateert van 1877. Het marmeren altaar van de Heilige Maagd is van 1773.De preekstoel , evenals de vier biechtstoelen, dateren van 1770. In de kathedraal bevindt zich het reliekschrijn van Sint Quirinus. Tevens op te merken zijn de glasramen die vervangen werden tengevolge van de bombardementen in december 1944. De beiaard dateert van1786 en bestaat uit 35 klokken die gegoten werden door Martin Legros uit Malmedy.
Wij wandelen door het stadje en komen langs het oudste huis van Malmedy van de XVI eeuw en van het Ardeens type. Nog even verder en we komen zo terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige wandeling uitgezet door onze wandelvrienden van Malmedy.
MARCHE DE LA FRAISE / LES SPITANTS DE NAMUR / WEPION 07/07/2010.
MARCHE DE LA FRAISE.
LES SPITANTS DE NAMUR.
WEPION.
Wépion is de Waalse hoofdstad van de aardbei. In het dorpje is zelfs een museum te vinden dat is gewijd aan deze vrucht en in het eerste weekend van september wordt in het dorp het feest van de aardbei gevierd.
Wépion is gelegen aan de Maas en langs de oever van de rivier kunnen we langs jaagpad wandelen. In de omgeving van het dorp is een ruïne van een klooster uit de 17de eeuw te vinden, de Marlagne. Lodewijk XIV verbleef hier tijdens het beleg van Namen. Tijdens de Franse Revolutie werd het karmelietessenklooster verwoest. In de omgeving van Wépion kunt u heerlijk wandelen. Aan het vertrek staat een kraampje met aardbeien, ze zijn wel wat kostelijker dan de Haspengouwse aardbeien, ze zien er wel lekker uit. Wij wandelen door het dorpje en je ziet aan de huizen dat hier wel wat welgestelde wonen.
Wij wandelen verder en komen aan het domein Le Moutier het is een domein met een hele geschiedenis:
Dit landelijk domein werd in 1890 opgericht en begin 1900 gerestaureerd. Het bevindt zich op de heuvels boven Wépion en biedt een uitzonderlijk uitzicht op de Maasvallei. In 1908 wordt het domein door een Brusselaar, Aurélien Bayot, overgekocht. Hij wil het landelijk domein ombouwen tot een kasteel en met de mooiste residenties uit de vallei wedijveren. Aangezien zijn moeder uit Auvergne afkomstig is, vindt hij voor de inrichting van het domein, zijn inspiratie in de Franse stijl.
De lijst van de kastelen van Drion, Wasseige en Grosjean breidt zich vanaf nu uit met dit van Bayot dat ondermeer paardenstallingen, opslagplaatsen, drie tuiniershuizen, een wintertuin, een druiven- en een bloemenserre, een park, een villa en een kapel omvat. In die tijd ging Aurélien Bayot reeds zijn hemden in Parijs kopen en zijn handschoenen en dassen in Cannes. Hij maakte talrijke reizen naar Rusland (33) en voor de oorlog waren de generaals van de Tsaar in het kasteel te gast. Op 30 mei 1914 verlaat hij deze wereld. Twee maanden later is het oorlog. In 1914 wordt de eigendom door de Duitse staf bezet. De Kroonprins zal er samen met tsaristische officieren verblijven. De Prins van Reus bracht hen een bezoek. In dezelfde periode verstopten er zich 2 Engelse officier piloten van wie het vliegtuig werd afgeschoten, in de hoeve aan de ingang van het domein net naast de stallingen, om aan de Duitsers te ontsnappen. De originele naam van deze plaats was " Mon Caprice " (Mijn gril) en werd in 1918 door het Canadees leger betrokken. De soldaten gebruikten het houtwerk als brandhout om zich te verwarmen. Op 4 juni 1920 verkoopt Mevrouw Bayot, de weduwe van Aurélien, de eigendom aan vijf benedictines, waarvan de oudste, zuster Hildegarde die in 1881 werd geboren, moeder overste was. Kasteel Bayot vindt op dat ogenblik de meest onverwachte roeping : " Le Monastère du Mont Vierge " (Het klooster van de Maagdberg), waarvan de naam Moûtier. Ora et Labora, Bidden en Werken. Uitgeverij- en boekbindwerkplaatsen, drukkerij, gelegenheidsbeeldjes, aanmaken van priesterlijke ornementen, ze werken op vol rendement.
De onontbeerlijke eenzaamheid wordt helaas door de omgeving in vraag gesteld. De zusters beslissen het Domein van de Marlagne aan te kopen en op 19 september 1928 komt de eigendom in handen van Mijnheer Joarlette. Het klooster van Mont Vierge keert terug naar haar oorspronkelijke roeping van kasteel die haar door Aurélien Bayot werd toegekend. Dat hij er uiterst fier over was, getuigt de aanwezigheid van de ineengevlochten initialen A B boven de hoofdingang. Ze bevinden er zich nog steeds samen met de religieuze inscripties die men eveneens op de tweede verdieping terugvindt en in één van de eetkamers die de Benedictines van Mont Vierge als kapel gebruikten. Op 21 juni 1931 komt de eigendom van het domein in handen van de heer Victor Lannoy, een Brusselse industrieel, die bovendien gedurende meer dan 40 jaar ambassadeur van de Verenigde Staten zal zijn. Roger Siot, industrieel, stichter en bestuurder van de maatschappij Sambre et Dyle, evenals van talrijke andere firma's, koopt het domein over op naam van zijn echtgenote, Marguerite Elias de Mollein. Dit gebeurde op 15 april 1939.
Kasteel du Moûtier wordt vanaf nu " Château Siot " genoemd en draagt deze naam nu al meer dan 60 jaar. Bij het overlijden van Marguerite Siot komt de eigendom in handen van één van haar dochters, Micky Duysan-Siot die de eigendom komt betrekken. Ze begint onmiddellijk met de verfraaiingwerken van het domein en geeft het terug de naam van de Moûtier.
Vandaag mogen we over het domein wandelen en genieten van de pracht ervan. Door zijn rijke geschiedenis en zijn prachtige omgeving is het prachtig om hier te wandelen wij kunnen volop genieten van de mooie gebouwen, over de brug door het park langs de oranjerie en de kapel dan weer verder en we verlaten het kasteeldomein door het toegangshek.
Wij wandelen verder door het dorpje met zijn mooie huizen met bloemen. Dan een lange klim uit het dorp met een prachtig zicht op de bossen. Zo komen we aan de eerste controlepost, Brigitte met Arobase zijn ook op de controle en als we terug vertrekken komt Francis Slache Gordon er ook aan, het zijn in de loop der jaren dikke vrienden geworden en we zijn altijd weer blij hen ergens op een wandeling tegen te komen. wij gaan verder en wandelen een heel eind door een bosrijk stuk, wel bijzonder mooi met oude bomen en grote vijvers hier komen duizenden libellen hun eieren leggen, als je even tijd neemt om te gaan kijken is het heel mooi om te zien.
We blijven wat kijken en maken een paar fotos en dan weer verder zo komen we aan de oever van de Maas, we wandelen er een eind langs het is wel mooi om de rotsen aan de overzijde te bekijken, nog even en we zijn terug aan ons vertrek. Een prachtige wandeling in een mooie omgeving.
MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE / MARCHES DES GENERATIONS / LES VIEILLES FORGES - LES MAZURES 30/06/2010.
MARCHE POPULAIRE INTERNATIONNALE
MARCHE DES GENERATIONS.
LES VIEILLES FORGES- LES MAZURES.
Les Vieilles Forges is een plaatsje in het Franse departement Ardennes, Het ligt nabij het Meer van Vieilles Forges (Lac des Vieilles Forges), een recreatiemeer met zandstrand met een oppervlakte van 140 ha op 245 m boven zeeniveau, vaak vergeleken met een Canadees meer vanwege de ligging met bossen rondom het meer.
De wandeling brengt ons een heel eind rond het meer, met prachtige zichten op de grote waterplas. Ook hier kunnen we de pracht van de natuur gadeslaan, hier komen nog vele vlinders voor die elders zeldzaam zijn. De Kleine Weerschijnvlinder, de Kleine IJsvogelvlinder en de Grote Weerschijnvlinder, prachtige vlinders.
Kleine Weerschijnvlinder
Kleine IJsvogelvlinder
Grote Weerschijnvlinder
Ook de bloemen en planten zijn bijzonder. Wij genieten van de wandeling en komen ook hier weer bekende wandelaars tegen, het is toch fijn om altijd weer bekende wandelaars tegen te komen. Wij wandelen een eind door het bos, mooi en aangenaam. Dan weer een stukje langs het meer. Het is een groot meer waar vele komen kamperen en vissen en voor de wandelaars een paradijs. We komen zo terug aan ons vertrekpunt hier op het strand is het fijn om even te blijven zitten en over het meer te kijken.
Wij komen terug in de vertrekhal waar we ven kunnen rusten en genieten van de lokale specialiteiten. Het is nog vroeg op de dag en wij willen in een naburig dorp een bezoekje brengen aan de ruïne van de burg. Een bezienswaardigheid in Montcornet is een kasteelruïne, bijgenaamd het "Colosseum van de Middeleeuwen".
Het is een rustig dorpje met een grootplein voor de kerk en de burg. Het is een indrukwekkende ruïne. Wij wandelen rond de site en kunnen zo zien hoe groot de burcht wel was, het is ook heel heuvelachtig met een steile klim als je terug naar het dorp komt, de kerk en de omliggende gebouwen zijn heel mooi. Ook veel bloemen langs de weg en op de gevels van de huizen. gezellig is het wel en spijtig dat de burgruïne niet toegankelijk is wij zijn enkele weken te vroeg.
Het is toch de moeite om hier even te komen kijken en wandeling rond het dorpje te maken. Het is weer een geslaagde dag Franse Ardennen geworden, met een fijne wandeling en een bijzonder stukje bouwkunst. Prachtig!
Is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Sphingidae, de pijlstaarten. Hij wordt ook wel Meekrapvlinder of Onrustvlinder genoemd. De vlinder beschikt over een lange tong en is in staat om stil te hangen in de lucht bij een bloem tijdens het opslurpen van nectar. Omdat de kolibrie ook over deze eigenschappen beschikt, heeft deze vlinder de naam kolibrievlinder gekregen.
De spanwijdte is ongeveer 4 tot 6 centimeter. De voorvleugels zijn grijsbruin, de ondervleugels zijn oranjegeel. Aan de brede staart zitten zwarte en witte plukken haar. De vlinder kan vrijwel het gehele jaar worden waargenomen, maar vliegt vooral in augustus en september.
MARCHE DE LA CAMARADERIE / LES ROUBALEUS / SERAING 27/06/2010.
MARCHE DE LA CAMARADERIE.
LES ROUBALEUS.
SERAING.
Vandaag een wandeling in Seraing, vertrek in de gemeenteschool van Seraing. Seraing, een industriestad waar steenkoolmijnen, een glasfabriek, ijzer- en staalfabrieken gevestigd waren. Wij wandelen even door het dorp zelf om dan dadelijk in de uitgestrekte bossen te gaan wandelen.
Een derde van het grondgebied van Seraing bestaat uit wouden, die deel uitmaken van het natuurgebied dat Condroz-Ardennen genoemd wordt. Als gevolg van de Franse Revolutie zijn de kerkelijke boseigendommen van grondstatuut veranderd. Zo is het bois de lAbbaye een gemeentelijk bos geworden en is het eigendom van de stad Seraing. Het bois de la Marchandise is domeineigendom sinds 1901 en het bois de la Vecquée heeft het statuut van onverdeeldheid sinds 1810 (met de verhouding 10/18de voor Seraing en 8/18de voor het Waals Gewest). Hierdoor worden deze drie publieke bossen voor de nageslacht bewaard en kunnen we hier ongehinderd in wandelen. De hoogtes schommelen tussen 120 en 180 m in het bois de lAbbaye; tussen 180 en 200 m in het bois de la Marchandise; en tussen 120 en 270 m voor het massief de la Vecquée.
De fauna van deze drie massieven is klassiek. Men treft er met name de ree, het everzwijn, de vos, de steenmarter en de eekhoorn aan. Van de vogels vermelden we enkel de zeldzaamste: de zwarte specht, de bonte specht, de waterspreeuw, de havik, de sperwerk en de ijsvogel. Wij kunnen genieten van al wat de natuur ons hier biedt. De hele wandeling blijven we in de bossen van Seraing. Een mooie en aangename wandeling door de bossen van Seraing.
INTERNATIONALE WANDERUNG RUND UM HAUSET. / MICKY-MAUSE HAUSET. / HAUSET 26/06/2010.
INTERNATIONALE WANDERUNG RUND UM HAUSET.
MICKY-MAUSE HAUSET.
HAUSET.
Hauset is een dorpje aan de Geul, deel van de Belgische gemeente Raeren met ca. 800 inwoners. Het wordt door midden gesneden door de Geul.
Wij wandelen door het dorpje en komen zo aan de rand van het dorp, wij komen aan de Gohlstrasse Geulstraat met een prachtig gebouw, dan weer verder het mooie woud in. Het Aachener Wald is een bosgebied dat gelegen is op ongeveer 3,7 km ten zuiden van het centrum van Aken en heeft een oppervlakte van 1350 hectare. Een deel van het woud strekt zich uit over de landsgrenzen heen naar België waar het op het grondgebied van de gemeentes Raeren, Kelmis en Blieberg ligt. Een punt van het woud sluit ook aan op de Vaalserberg met de achterliggende Vijlenerbossen.
Op de grens tussen België en Duitsland ligt ook de Zyklopensteine. Een natuurlijk monument dat bestaat uit ongeveer 50 grote steenblokken van zandsteen en kwartsiet in verschillende formaten ten zuiden van Aken in het Aachener Wald. De formatie ligt enkele meters ten zuiden van de grens tussen Duitsland en België grotendeels op Belgisch grondgebied (gemeente Raeren), maar er zijn ook fragmenten van op Duits grondgebied aangetroffen. Hoewel het uiterlijk van de steenblokken fundamenteel verschilt met de omliggende zandgronden, zijn er toch ook verbanden ermee. Door een gebrek aan fossielen is een precieze datering niet mogelijk. Geleidelijke erosie in het Tertiair zou ervoor gezorgd hebben dat de bank uiteen viel in verschillende blokken. De Zyklopensteine zijn een populaire bestemming voor wandelaars. Tevens ontspringt de rivier de Geul in de buurt van deze formatie.
Een andere monument is door mensen handen gemaakt, de Siegfriedlijn. Tank vallen werden ook gebouwd langs de Siegfriedlinie en stonden bekend als " de tanden van de draak "of" puistjes "(in het Duits Höcker," humps ") vanwege hun vorm. Deze blokken van gewapend beton in verschillende rijen staand op een fundering. Er zijn twee typische soorten van de dam: Type 1938 met vier tanden steeds hoger in de richting van de rug, en Type 1939 met vijf van zulke tanden.. Veel andere onregelmatige lijnen van de tanden werden ook gebouwd. Wij wandelen verder in het bos, soms letterlijk op de grens tussen België en Duitsland. Wij komen zo na een tijdje terug in Hauset. Het is een mooie en aangename wandeling veel door het bos, genoten hebben we ervan.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN. / IN HET SPOOR VAN DE NATUUR / LIETEBERG-ZUTENDAAL 23/06/2010.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN.
IN HET SPOOR VAN DE NATUUR.
LIETEBERG-ZUTENDAAL.
De Lietberg is één van de 5 lokale toegangspoorten tot het nationaal Park Hoge Kempen. In een voormalige kiezelgroeve vond het bijen en insectencentrum Lieteberg een onderkomen. Sinds 2005 wordt er hard gewerkt om de site om te vormen tot een volwaardige Poort tot het Nationaal Park Hoge Kempen
Hoewel het feitelijk Nationale Park hier op 3 kilometer vandaan ligt, is het de ideale plaats om kennis te maken met de wondere wereld van de kleine dieren. Je kunt er naargelang het seizoen kennis maken met verschillende vlinders en in en rond de vijver kun je de libellen en kikkers gade slaan. Wij nemen de tijd om even kennis te maken met de onmiddellijke omgeving van de poort. Het nieuwe ontvangstcentrum met insectenmuseum, een onthaalcenter Nationaal Park en het Blote voetenpad.
Wij kiezen voor een wandeling met veel afwisseling, wat velden en weilanden, wat bossen en mooie lanen. Wij wandelen naar Stalken een gehuchtje van Zutendaal en dadelijk wandelen we terug de natuur binnen. Prachtige bossen en hier en daar wat weilanden waar een paar paarden ons aankijken. Mooi toch, nu komen we terug aan de ingang van de poort Lieteberg.
We zien de uitkijktoren voor ons opdagen en we komen aan de vijver, hier kunnen we het waterleven bekijken, verschillende libellen vliegen rond en de kikkers zitten te kwaken in de vijver, het is mooi om te bekijken, na een tijdje gaan we terug naar het bezoekerscentrum waar we even de tijd nemen om een terrasje te doen, op de gezellige binnenplaats kun je rustig genieten van een drankje en een hapje. Zo eindigen we onze namiddag in het Nationale Park van de Hoge Kempen
GEMZENTOCHT / WSV DE GEMZEN / MAASTRICHT 20/06/2010.
GEMZENTOCHT.
WSV. DE GEMZEN.
MAASTRICHT. NL.
Onze wandeling in Maastricht brengt ons naar Sint Pietersberg. Een pracht van een wandeling, onze eerste prachtige plek is het wijndomein de Apostelhoeve Waar in 1970 de wijngaard van de Apostelhoeve werd aangelegd, hadden al eerder druiven gestaan. De wijncultuur rond Maastricht is geen nieuw verschijnsel.
In de Romeinse tijd was het drinken van wijn in deze streken heel gewoon. Voor het bewijs van een eigen inheemse wijncultuur moeten we wachten tot 871, wanneer een oorkonde ons attendeert op een wijngaard bij de kapel van Sint-Salvator bij Aken. Wijngaarden bij Maastricht worden vermeld in 968, als koningin Gerberga haar goederen laat beschrijven. Vandaag is het een prachtige hoeve met de wijnranken op de flank. Wij dalen af en komen langs de Apostelgroeve. De Apostelgroeve ligt in de Louwberg aan de rand van het Jekerdal bij Maastricht en wordt ook wel Louwberggroeve genoemd.
Op de hellingen rondom de Apostelhoeve wordt sinds 1970 wijn verbouwd door de familie Hulst. De groeve werd in 1770 geopend om kalksteen te winnen. De ingang werd in het voorjaar van 1770 geopend. De groeve diende om het inkomen van de bewoners van de Apostelhoeve van een beter inkomen te voorzien. Met behulp van drie paarden en twee man personeel werden de blokken uit de" groeve omghoog gesleept tot bij de hoeve. Omdat de ingang onstabiel was, maakte men in 1772 een nieuwe ingang.De exploratie werd reeds in 1776 gestaakt door het uitblijven van de verwachte winst. Dan dalen we af en klimmen weer tot we aan het Chateau Neercanne komen.
Het kasteel werd vroeger omgeven door prachtig aangelegde tuinen en vijvers in de stijl van Lodewijk XIV; oude gravures geven hiervan nog een indruk. Sinds 1998 de tuinen weer in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Vandaag zijn ze de waterpartij aan de overzijde van de weg aan restaureren. Wij dalen af langs de wijngaard en komen zo in Kanne België, wij wandelen naar de Heilig Hartkapel, we komen eerst aan het Huis Poswick gebouwd als klooster van de kanunniken van H. Graf 1714. Daarna een school internaat Latijnse School. Dan woning burgemeester Felix Paswich. Een pracht van mergelhuis. Dat de wijncultuur hier aanwezig was kunnen we zien aan de waterput met prachtige wijntaferelen. Dan komen we aan de H Hartkapel. De barokke kapel werd in 1647 gebouwd in opdracht van Herman Jekermans en dit na een bedevaart naar de Heilige Grafkapel te Jeruzalem.
Het gebouw is één van de mooiste kerkelijke monumenten in de omgeving. Wij wandelen door het witte dorp en zo komen we aan de Albertkanaal. Wij wandelen nu een eind de Sint Pietersberg op langs de Duyivelsgrot hier is de natuur op zijn mooist, groene weilanden en bossen, wij wandelen aan de rand van het reservaat tegen de cementfabriek af. Hier word de mergel afgegraven en je kun duidelijk de gangen in de mergelberg zien. Wat verder komen we langs het cementfabriek.
Wij wandelen nu meer het natuurreservaat in en genieten van de mooie omgeving. We komen aan de Motte De Tombe is een op de westflank van de Sint-Pietersberg bij Maastricht gelegen restant van een laat-middeleeuwse motte aan de rand van het ENCI-bos. Van oorsprong stond bovenop de berg een kasteel. Fundamenten van de toren zijn in 1920 blootgelegd, van de rest van de bebouwing is anno 2010 niets meer te zien. De top van de heuvel is verstoord door recente ingravingen.
Wel is er nog een restant van de gracht aanwezig. De kasteelberg heeft een doorsnede van 30 meter en een hoogte van 8 meter. Franse, Spaanse en Staatse legers hebben de motte in het verleden gebruikt om de stad Maastricht te bestoken. Om die reden wordt hij dan ook wel Spaanse Heuvel of Napoleonsberg genoemd. Enkele andere namen die worden gegeven aan de motte zijn Ouden Borg, Ouborch, Vetus Castrum, De Oude Tombe, Brommelentrom, Franse Batterij. De motte is onlangs volledig gerestaureerd door de eigenaar vereniging Natuur monumenten. De Tombe heeft de status van rijksmonument, het terrein is voor de plaatselijke cultuur-historie van belang en zeldzaam. Wij wandelen verder en komen zo terug richting Maastricht en komen aan de Natuurtuinen Jekerdal. De Natuurtuinen Jekerdal liggen midden in het Jekerdal, vlakbij de rivier de Jeker.
De vallei wordt omringd door de Sint Pietersberg en de Cannerberg. Hier is het een voorbeeldgebied voor natuurtuinieren, een kwekerij van wilde planten en een verscheidenheid aan milieus zoals een akker, bermen, takkenrillen, geveltuinen en een overstromingsvlakte met vijvers. Wij wandelen even rond en bezoeken het bezoekerscentrum, daarna vervolgen we onze wandelweg. We komen zo terug aan ons vertrekpunt. Een mooie wandeling die eigenlijk aansluit met de wandeling van gisteren in Kanne.
