julius dreyfsandt zu schlamm - Prosatexts in different languages
04-07-2024
ο κρύος άνεμος
.
το χέρι που σου απλώνω είναι ζεστό, αλλά λίγο ντροπαλό από το κρύο, το δικό σου τα δάχτυλά σου είναι παγιδευμένα, ο άνεμος οργιάζει μέσα σε σιωπηλά δάση όπου η αλήθεια έχει συρρικνωθεί και ακούω μόνο παγωμένα άσματα που παγώνουν, σαν να ήταν, κάθε φύλλο και κάνουν τον έρωτα κυριολεκτικά θαμπό, τα ζωντανά κλαδιά όλο και πιο χαμένα. η δύναμη που κυβερνά είναι συχνά μεγαλύτερη από έναν άνθρωπο και συχνά επηρεάζει ολόκληρες φυλές, η ζούγκλα που μοιραζόμαστε έρχεται και φεύγει, αργά ή γρήγορα τότε το αίμα παγώνει, απωθεί ακόμα και τους άλλους και η ζέστη κυλάει κάτω, μετατρέπεται σε πέτρα εκεί συχνά αυτή του ίδιου του ανθρώπου. Αισθάνεσαι σαν τιμωρία επειδή το κόκκινο χρωματίζει το φως ή επειδή βρίσκεσαι πάλι σε αδιέξοδο. Αλλά τα ανέχομαι και τα δύο, αυτούς τους συντρόφους παρά την απύθμενη απώθησή τους τους αγκαλιάζω και καθώς τυλίγω την καρδιά μου γύρω τους, περπατώ μαζί τους, ναι, ακόμα και αγγίζοντάς τους.
la mano que te tiendo es cálida pero un poco tímida por el frío, la tuya tus dedos están atrapados, el viento recorre bosques silenciosos donde la verdad se ha encogido y sólo oigo cánticos helados que congelan, por así decirlo, cada hoja y hacen que el amor se vuelva literalmente sordo, las ramas vivas cada vez más perdidas. el poder que gobierna es a menudo mayor que un solo ser humano y a menudo afecta a tribus enteras; la selva que compartimos va y viene, tarde o temprano entonces la sangre se hiela, repele incluso a los demás y el calor rueda hacia abajo, se convierte en piedra allí a menudo la del propio hombre. parece un castigo porque el rojo tiñe la luz o porque te encuentras de nuevo en un callejón sin salida sin embargo los tolero a ambos, a esos compañeros a pesar de la repugnancia insondable los abrazo y al envolverlos con mi corazón camino con ellos, sí, incluso con el tacto.
지난 세기의 베이비붐 세대가 가득한 노년의 봄, 달콤한 포도는 여전히 익어가고 있습니다. 얼굴에는 주름이 생기고 노화로 인해 뻣뻣해지기도 했지만, 여전히 많은 바람에 흔들리는 듯합니다. 그들의 눈은 반짝이고 마음은 자손에 대한 걱정으로 황금빛입니다; 무형의 상실과 세속적인 좌절에도 불구하고 아직 내일의 욕구에 빨려 들어가지 않은 아이들의 아이들, 자비를 베풀고 나눌 때 지혜가 번성하고 온유함이 그들 사이에서 자랍니다; 모든 시대의 모든 사람들에게 영원한 본보기가 됩니다.
Ich werde von sechs jungfräulichen Engeln auf einem weißen Seidenschal getragen. Der Himmel ist azurblau. Sie überspannen ein durchlässiges Feld des Glücks. Sie strecken sich anmutig aus und umschmeicheln mich mit verführerischen Augen und Lippen.
Sie flüstern mir zarte Blütendüfte zu.
Kein irdisches Vergnügen kann sich mit ihr rühmen. Eine zerbrechliche Mahler-Symphonie erklingt mit göttlicher Süße. Sie rührt mich zu höchster Erregung und durchdringt mein Herz mit erlösenden Klängen.
Είμαστε περιτριγυρισμένοι από πράσινους φράχτες σε ένα λοφώδες χωράφι καθώς πλησιάζει το σούρουπο. Οι μεταφορείς της, τους οποίους αγαπούσε, περπατούν πάνω στο σπασμένο, τρίζον χαλίκι. Αφήνουν τα εύθραυστα οστά της πάνω σε σπασμένα κλαδιά. Ο τελευταίος της επίγειος τόπος ανάπαυσης. Μέσα στη σιωπή, κουβαλάω ό,τι κουβαλούσε κι εκείνη: τις τραγικές αναμνήσεις που δεν ήθελε ποτέ. Ένα απαλό αεράκι χαϊδεύει το γυμνό της σώμα. Είναι ήδη άκαμπτη και ανέκφραστη. Και όμως είναι έτσι, η όμορφη, σιωπηλή, νεκρή γυναίκα που διαλύεται σε φωτιά και καπνό, που ενώνει τον ουρανό με τη γη: συχνά θα είναι ένας δεσμός αιώνιου πόνου για μένα...
Wir sind umgeben von grünen Hecken auf einem hügeligen Feld, als die Dämmerung naht. Ihre Träger, die sie liebte, gehen über den kaputten, knarrenden Kies. Sie legen ihre spröden Knochen auf gebrochene Äste. Ihre letzte irdische Ruhestätte. In der Stille trage ich, was sie trug: die tragischen Erinnerungen, die sie nie wollte. Eine sanfte Brise streichelt ihren nackten Körper. Sie ist bereits steif und ausdruckslos. Und doch ist sie so, die schöne, stille, tote Frau, die sich in Feuer und Rauch auflöst, die Himmel und Erde vereint: Es wird fuer mich oft ein Band des ewigen Schmerzes sein.
. Today I rhyme my past. I calm myself. I try to forge yesterday into today. Let everything sizzle in the smoldering ash. This day I am with myself. I speak to myself lovingly and soberly, in my walks and my dreams. It makes me less tired. Will the spring light come soon? Sometimes there is a grace that is too much for a moment or a limitation. Then you go through ,,,, wants you to translate a higher purpose into a substantial recognition. Sometimes I allow myself to do that. After all I talk about language and creation, then you smell the view, The progress, ..... you go for it; my desire is so much less of an issue.
Saya tidak bertemu dengan Anda di Deep South dan saya menghabiskan waktu yang lama untuk bingung di dunia lama. Saya harus menolaknya, seolah-olah.
Itu membutuhkan ketidakhadiran aktif saya dari ritme populer dari kebiasaan yang membuat ketagihan. Itu adalah kelebihan penyimpanan dalam pikiran, hati dan jiwa yang memaksa saya untuk memberikan perintah saya; Terlepas dari kenyataan bahwa semua orang tahu kelemahan mereka, dunia luar menggoda saya.
Saya mencoba untuk menetap dalam kegelapan, untuk membiarkan keraguan, tetapi ini lebih mudah diucapkan daripada dilakukan, Panas yang meresap memperlambat saya, dan saya harus berada di alam untuk menjilat diri saya dengan garam
Malko momiche w leglo ot cvetya Milva, laskae svoite nejni bedra A s tozi lek puh (pardon za stila) Mi napomnia bone sas voal Blenuvan miraj Ne izdarjam ne sum ot metal
Zagasi svetlinata Krehka nejnost W angelski tanc Bih dokosval I az Tozi nein venec na starstta
Kade da te sreshtna W koya kartina stoysh Chista I graciozna Kade dalech bi mogla da lejish Ne nyamam shans Bih kazal az.
Ich treibe zu süßen Wassern aus dem ausgedörrten Land wo das salzgetränkte Meer noch von vergänglichem Schilf umgeben ist.
Die Strömung singt küssend links und rechts. Die streichelnde Oberfläche flüstert leise über das Grün, das in der Ferne wartet. Eine undurchdringliche Membran verliert sich in der Kühle.
Es ist das Sonnenlicht, das mir nun reichlich Wärme spenden kann. Unzählige flatternde Flügel verbreiten Düfte, die immer mehr nach Weite riechen.Dort wartet die Morgenstunde mit hellblauen Lüften auf mich.
Morgen, morgen, so hoffe ich, wirst du mich zärtlich aus tausend Tropfen erheben und mir ohne viele Worte ein neues Leben weben.
From the parched land I drift to sweet waters where ephemeral reeds still surround the salty sea.
The current sings kisses to the left and right. The caress of the surface whispers softly to the green that waits in the distance. An impenetrable Membrane is getting lost in the cooling.
It is the sunlight that is now able to give me a lot of warmth. Countless fluttering wings spread scents that increasingly smell of the vastness where the morning hour awaits me with light blue air. Tomorrow, I hope, you will gently raise me from a thousand drops.
Without many words, you will weave a new life for me.
los ojos rojos disminuyen los colores en la oscuridad mueren en la noche los misericordiosos son arrebatados camino de la eternidad desalmados me abandonan en un torrente de olas espumosas
cuántas veces me he sentido abandonado cuando de vez en cuando el sonido de tu voz tocaba mi ser.
no es que se esconda de mí, es que no quiere estar ahí no quiere verse en el otro ni en el espejo de la pared se siente humilde, tan pequeño, apoyado en el suelo, su tierra negra se extiende sobre él
el negro se extiende sobre su piel plana, suave por naturaleza con la luz brumosa en volutas a su alrededor una vez declarada menos valiosa; inútil y estúpida
ve aquí al hombre que flota sobre nubes ponderadas todo el tiempo y haga lo que haga el sol: sólo él paga,
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm.
Ik ben een man en woon in Nijnsel (Nederland) en mijn beroep is proza dichter/poet.
Ik ben geboren op 14/07/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn hobby's zijn: music improvisations organ and other instruments. julius.dreyfsandt.zu.schlamm@gmail.com.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm.