Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
17-02-2015
Het getal een, datis er alvast eentje
Het getal een, dat is er alvast eentje
Zoals we weten zijn er overduidelijk veel getallen De eindeloze ,onopgeloste filosofische problemen met de oneindigheid van getallen is een complex begrip , gedachte of idee, dat met ons brein werkelijk niet is te bevatten
Hieronder "even " een eenvoudig voorbeeld om dat hopelijk duidelijk te maken.
We beperken ons hiertoe tot de reeks natuurlijke getallen. Daar hebben we 2 soorten van:
Hier hebben we als resultaat 2 oneindigheden. Dat is dus een paradox, want oneindig is oneindig, basta uit!!!
Maar om dit dilemma nog wat helderder te krijgen gaan we een kijkje nemen in het
Hilbert's Hotel.
HET hotel is een gedachte experiment van de beroemde wiskundige en filosoof David Hilbert ( 1862 - 1943 )
Het hotel heeft een oneindig aantal kamers . Het paradoxale fenomeen van het hotel is, dat zelfs als alle kamers bezet zijn , het een oneindig aantal nieuwe gasten kan opnemen. Het hotel kan ook nog een extra gast opnemen, maar dan moeten alle gasten precies een kamer opschuiven. Maar het hotel kan natuurlijk ook een oneindig aantal gasten opnemen , maar in dat geval moeten alle gasten in het hotel hun kamernummer vermenigvuldigen met 2 en verhuizen naarde kamer met het nummer dat de vermenigvuldiging oplevert. Aangezien een vermenigvuldiging met 2 altijd een even getal oplevert is er nu weer een oneindig aantal lege kamers nl.: alle kamers met een oneven getal. De nieuwe gasten kunnen dus deze kamers betrekken.
Maar wat als er dan bij het volle hotel oneindig veel bussen aankomen? Geen probleem. De aanwezige gasten gaan als tevoren naar de kamers met de even nummers, want die zijn nu weer vrijgekomen. Vervolgens gaan de gasten uit bus een naar de kamers met de nummers 3 , 9,27, enz. (dus telkens met de machten van 3) Uit bus 2 betrekken de gasten de kamers met als nummers de machten van 5 , dus de kamers 5, 25, 125 etc, etc, enz. . Steeds nemen we zo voor een volgende bus de machten van een volgend priemgetal , dus ,7 11, 13, , 17,19 etc,enz. We weten dan zeker ,dat alle kamers vrij zijn, sterker nog, er blijven weer oneindig veel lege kamers over, er komt geen einde aan.
Moraal van dit verhaal :
Er zijn dus oneindig veei oneindigheden over !!!
Ga nu maar rustig slapen, voor je geplande reis kun je nu altijd onderweg overal terecht !!!!!
Welterusten.
p.s.: DE VOLGENDE KEER MOETEN WE HET IN DIT VERBAND NOG WEL HEBBEN OVER DE PRIEMGETALLEN.
Nog niet lang geleden waren de klokken, horloges,wand- en designklokken rond . De cijfers stonden keurig in een cirkel .Ze waren dus circulair geformeerd . Opvallend is dat nu de meeste klokken vierkant zijn. Het verschil tussen de analoge- klokken van weleer en de digitale klokken van nu, is ook dat de analoge klokken cijfers hadden( van 1 t/m 12 en niet meer) en de digitale klokken de tijd in getalreeksen aanduiden( let op: een cijfer is een deelverzameling van een getalreeksverzameling)** en de secondenwijzers bij de analoge uurwerken meestal vervangen zijn door de digitale secondensprong bij de digitale klokwerken, die in een fractie van een seconde nauwkeurig zijn. Achter-en vooruitlopen is er niet meer bij. Het zijn eigenlijk kleine computers waarmee u om uw pols loopt.
Het leuke is nu dat de cirkel filosofisch de essentie is van circulariteit en digitaal aan getallen is gekoppeld die wezenlijk lineair zijn. De computers o.a zijn uitsluitend gebaseerd op de getallen nul en 1. Het getal nul heeft een lange staat van dienst met een ingewikkeld historisch verleden. . De Mayas kenden ook al het getal nul . Van de Maya's is bekend , dat ze een volledig ontwikkeld schrift hadden en een indukwekkende kunst en architechtuur , wiskunde en astronomie. .En dat alles al circa 2000 jaar voor Chr. Het getal Nul speelt in de filosofie , de natuurwetenschappen , de Nederlanse taal ( bijv : de term "Nulbeleid") ook een belangrijke rol. Ook de zgn indistincte of nul- begrippen , zoals o.a. vrijheid, geluk, schoonheid waarheid geloof G(god) zijn uiterst moeilijke twist- en ruziewekkende proposities, daar kom ik in een later stadium nog uitvoerig op terug. Kortom NUl is een getal met veel potentie , dat zich divers laat actualiseren.
**bij een horloge gaat dat ook tot 24, maar bij tellingen van de opbrengst van zoals bijv. van lopende goede doelen acties en loterijen staat dat lineair per Euro precies aangegeven, om maar niet te spreken van de atoomklokken in a split of a second .
De kwadratuur van de cirkel
Hierbij is het de vraag of het mogelijk is om, met behulp van alleen passeren lineaal in een EINDIG aantal stappen een vierkant te construeren met exact dezelfde oppervlakte als een gegeven cirkel . Dit vraagstuk dateert uit de tijd van de uitvinding van de meet- kunde, een van de oudste wetenschappen ( de 3de eeuw voor Chr.). Euclides van Alexandrie voorzag toen de praktische kennis over lengtes, oppervlaktes en volumes van een aantal onwrikbare concepten , die we axioma's noemen, waaruit later de gehele meetkunde zich heeft ontwikkeld. Die axioma's werden gebruikt voor de wiskundige definitie van punten, rechte lijnen , krommen en vlakken. Deze Euclidische meetkunde , was bijn 2000 jaar de norm,waaraan al het overige werk werd afgemeten totdat............. en ja dat wordt een spannend verhaal, waarin ik in een later tijdstip op terug zal komen.
Pas in de 16de eeuw , toen het eerst schip om de aarde zeilde , kon BEWEZEN worden dat de aarde rond was. De cirkel kun je je ook voorstellen als eenbolvormig object , maar daar merken we niets van , want als je om je heen kijkt is ze zo plat als een dubbeltje . De grote angst was dan ook dat je er van af kon vallen .
Deel 2
HET KLOKKENSPEL
Het leuke is nu dat de cirkel filosofisch de essentie is van circulariteit en digitaal aan getallen is gekoppeld die wezenlijk lineair zijn. De computers o.a zijn uitsluitend gebaseerd op de getallen nul en 1. Het getal nul heeft een lange staat van dienst met een ingewikkeld historisch verleden. De Mayas kenden ook al het getal nul . Van de Maya's is bekend ,dat ze een volledig ontwikkeld schrift hadden en een indukwekkende kunst en architechtuur , wiskunde en astronomie .En dat alles al circa 2000 jaar voor Chr. Het getal Nul speelt in de filosofie , de natuurwetenschappen , de Nederlanse taal ( bijv : de term "Nulbeleid") ook een belangrijke rol.Ook de zgn indistincte of nul- begrippen , zoals o.a. vrijheid, geluk, schoonheid waarheid geloof G(god) zijn uiterst moeilijke twist- en ruziewekkende proposities, daar kom ik in een later stadium nog uitvoerig op terug. Kortom NUl is een getal met veel potentie , dat zich divers laat actualiseren.
**bij een horloge gaat dat ook tot 24, maar bij tellingen van de opbrengst van zoals bijv. van lopende goede doelen acties en loterijen staat dat lineair per Euro precies aangegeven, om maar niet te spreken van de duizlingwekkende astronomische metingen in het universum met lineaire atoomklokken in a split of a second .
De kwadratuur van de cirkel
Hierbij is het de vraag of het mogelijk is om, met behulp van alleen passer en lineaal in een EINDIG aantal stappen een vierkant te construeren met exact dezelfde oppervlakte als een gegeven cirkel . Dit vraagstuk dateert uit de tijd van de uitvinding van de meet- kunde, een van de oudste wetenschappen ( de 3de eeuw voor Chr.). Alexandrie Euclides voorzag toen de praktische kennis over lengtes, oppervlaktes en volumes van een aantal onwrikbare concepten , die we axioma's noemen, waaruit later de gehele meetkunde zich heeft ontwikkeld. Die axioma's werden gebruikt voor de wiskundige definitie van punten, rechte lijnen , krommen en vlakken. Deze meetkunde , was bijn 2000 jaar de norm,waaraan al het overige werk werd afgemeten totdat............. en ja dat wordt een spannend verhaal, waarin ik in een later tijdstip op terug zal komen.
Pas in de 16de eeuw , toen het eerst schip om de aarde zeilde , kon BEWEZEN worden dat de aarde rond was. De cirkel kun je je ook voorstellen als een bolvormig object, maar daar merken we niets van , want als je om je heen kijkt is ze zo plat als een dubbeltje . De grote angst was dan ook dat je er van af kon vallen . Maar de grote slimmerik uit de oudheid , Pythagoras, ( 570 jaar voor Chr.) was zo'n ongekende slimmerik. .Hij beredeneerde dat de aarde en andere planeten bollen moesten zijn, omdat de bol de meest harmonische vorm van de cirkel was . Helaas had pythagoras daar geen argumenten en bewijzen voor maar was het louter een idee en visie gebaseerd op een gevoel en daar kom je niet ver mee in de natuurkundige en wiskundige wetenschap. Maar toch is het wonderbaarlijk dat hij beweerde, dat als je hoog boven de wolken kon vliegen de aarde er eruit zou zien als als een bal. Aristoteles ( 384 voor Chr. - 322 voor Chr. had er echter wel goede argumenten voor. . Een daarvan was als een schip aan de horizon staat is het onderste deel ervan onzichtbaar door de ronding van de aarde en verdween daarna geleidelijk achter de horizon en niet plotseling als in een val . Erathosthenus (276 voor Chr. -194 voor Chr.) was ook een geniaal denker en wetenschapper. Hij verbaasde de moderne schrijvers en astronomen dat hij had berekend dat de aard een omtrek van 250.000 stadia moest hebben . De waarde van een stadium varieerde van 157 t0t 211 meter en dat was akelig precies met de huidige meting van 40.000 km. Ja, en zo zouden we wel een poosje door kunnen gaan, maar dat doen we wel een andere keer. Nu dan maar naar het getal nul
Het getal nul
Het getal nul heeft een zeer lange geschiedkundige staat van dienst en heeft de verschillende wetenschappers uit diverse diciplines veel hoofdbrekens gekost. Via de Arabische invloeden kwam het cijfer nul ook terecht in de wiskunde Ons woord cijfer is afkomstig van het Arabische sift , dat NUL betekent.
In Europa werd de nul pas geintroduceerd door Leonardo van Pisa , onder wiskundigen bekend als Fibonacci.
Bij het grote publiek werd de nul pas bekend met de de uitvinding van de boekdrukkunst.. De kooplieden widen graag kennis maken met de magische wereld van de tien Arabische tekentjes , die alle berekeningen veel sneller en gemakkelijker maakten en dat was kassa. De essentie van nul is ,dat het er is , voordat er iets anders is . Nog voordat je bedacht hebt , dat je wilt gaan tellen staat je teller al op nul. NUL is er dus altijd en het heeft veel moeite gekost het te ontdekken. Zo ook kun je niet delen door nul.De uitkomst is niet gelijk aan nul en niet gelijk aan oneindig of wat dan ook. Bijv.: 15 koeien moeten gedeeld worden onder 5 boeren. Nu ishet duidelijk dat iedere boer 15 gedeeld door 3 koeien krijgt. Als we dit verhaaltje toepassen op de deling door nul dan krijg je : Er is niemand , hoeveel krijg dan niemand ?? 15 gedeeld door nul bestaat niet , als er niemand is kan het ook niet gedeeld worden: ergo: je kunt dus niet delen door nul.
De volgende keer over het getal een, want dat is er ook eentje!
Je weet echt nooit hoe laat het is. Click op onderstaande link. Het kan even duren , voordat hij opent, maar dat wordt je wel duidelijk als je het programma begrepen hebt. Duur: plus minus 25 minuten. Als het lukt zien we nooit werkelijk onze werkelijkheid. De tijd , die wij op onze klokken zien bestaat niet, maar is d.mv. atoomklokken wel te meten. Heel interessant om onder de kerstboom nog eens te overpeinzen. Het is een echte braintwister.
Dr. Crommelin en Prof Eddington beschreven op het symposium van 6 november 1919 in het hoofdkwartier van de oude Londense Royal Society de resultaten van hun recentste onderzoek in de observatoria aan de de zuidkust van Brazilie en West-Afrika .Hier in de Royal Society werden de foto's besproken die ze daar in Brazilie en Afrika gemaakt hadden , omdat hier een totale zonsverduistering plaats vond, zodat zij de omringende sterren volledig konden zien en niet verblind werden door het felle zonlicht en daardoor de juistheid van Einsteins theorieen kon worden bewezen. Einstein was helemaal in z'n nopjes. Had hij al niet in 1915 voorspeld wat zijn foto's nu bewezen, dat lichchtstralen van veraf gelegen sterren werden omgebogen als ze de zon passeerden? Hij had zelfs al bepaald hoeveel het licht werd omgebogen en hoever de sterren leken te verschuiven. Hij deed dat door het zgn Doppler effect. U hebt dat zelf beslist al eens gehoord bij een passerende rijdende trein, auto etc. Het effect is genoemd naar de Oostenrijkse natuurkundige Crhristian Doppler , die in 1842 dit verschijnsel voor zowel licht- als geluidsgolven beschreef.
Bij geluid hoort u als het voortuig u passeert een hoge toon maar als het voortuig voorbij is hoort u al heel snel dat de toon al heel laag is en daarna is alles voorbij. Nu datzelfde effect kunt u niet horen maar wel zien in het lichtspectrum, maar niet met het blote oog maar door grote astronomische telescopen.
Het licht , als dat door een kristal of door de atmosfeer wordt gebroken kunt u nl. het zgnlichtlspectrum zien . In de natuur is dat de regenboog die ( rood, oranje geel,groen blauw indigo en violet) laat zien . Maar de zgn. roodverschuiving in het licht spectrum kan alleen d.m.v. o.a. astronomische telescopen worden gezien om de snelheid ,waarmee de sterrenstelsels zich van ons afbewegen in het heelal. Dat kunt u niet zien bij dat kristal en de regenboog. Aan de hand van de rood verschuiving bewees hij dat het heelal uit dijt : het zgn uitdijend heelal. Hiermee bracht Einstein met zijn relativiteits theorie de gevestigde denkbeelden aan het wankelen. Tijd en ruimte waren relatief met elkaar verbonden ( de zgn tijdruimte ) en bestonden niet opzichzelf (absoluut) zoals bij Newton. En dan te bedenken dat die wetten van Newton ,al honderden jaren als juist werden beschouwd en nog werkten ook.!!!
U begrijpt dat dit alles als een bom inviel bij de diccussie in de Royal Society. Deze duurde nog uren lang en de gemoederen liepen hoog op. Einsteins theorieen waren zeer moeilijk te begrijpen mede doordat hij een zeer speciale en ingewikkelde wiskunde hanteerde en heel wat vooraanstaande geleerden weigerden ze te aanvaarden, zelfs een zeer gerenomeerde geleerde , Sir Oliver Lodge, verliet woedend uit protest de zaal. Maar toch waren de meesten diep onder de indruk. De voorzitter noemde de relativiteitstheorie zelfs "een van de hoogtepunten van de menselijke geest"
Maar geleidelijk raakte Einsteins theorie in veel bredere kringen bekend Ze leidde tot verbazingwekkende ontdekkingen in de ruimte , zoals zwartegaten ,die wellicht de meest mysterieuze en absurde objecten in ons Heelal zijn. Albert Einstein geloofde zelf niet dat zwarte gaten daadwerkelijk voorkomen in de natuur, hij dacht dat ze slechts hypothetische wiskundige objecten waren. Tegenwoordig is echter zeker dat zwarte gaten bestaan. Het grootste zwarte gat dat we tot nu toe kennen is zelfs meer dan 18 miljard keer zo zwaar als de zon.
Men ging nu ook vragen stellen of het heelal een begin heeft en of buiten de grenzen van de ruimte er nog iets bestaat .
Einstein zei zelf eens "Soms vraag ik me af waarom ik precies de relativiteitetheorie heb ontwikkeld. De reden is ,denk ik, dat een normale volwassene ophoudt over problemen van ruimte en tijd na te denken. Dat zijn dingen waar je als kind vragen over stelt. Maar ik was al volwassen , toen ik me voor ruimte en tijd begon te interesseren . Natuurlijk kon ik me veel meer in het probleem verdiepen. dan een kind."!
Hoe zag de natuurkundige wereld er nu voor Einsteins relativiteitstheorie uit.? Daar gaan we de volgende keer een kijkje nemen met een ander groot genie ( Newton).
1. De bevestigingsneiging ( in het Engels Confirmation Bias genaamd ) , die inhoudt, dat we vooral op informatie letten
die bij onze ideeen past. De filosoof Francis Bacon ( 1561 - 1626 ) die zegt dat " we helemaal opnieuw moeten beginnen,
anders blijven we steeds in dezelfde cirkels draaien en kennen we geen vooruitgang. Voordat de mens tot kennis kan
komen , moet hij zich echter eerst ontdoen van vooroordelen en drogbeelden"
Dit zijn de zgn idolas, die ik al uitvoerig in een van mijn voorgaande essays heb behandeld, die wortelen in de de menselijke
soort (idola tribus), in de eigen opvatingen ( idola specus ) , in de menselijke taal ( de idola fori ) en in de filosofische sys-
temen.
De bevestigingsneiging ( overigens een vakterm uit de psychologie , die naadloos aansluit bij de idolas van Bacon, dus de filosofie ) bevestigt dat
het een bizonder hardnekkige dwaling van ons verstand is om meer onder de indruk te zijn van bevestigingen dan van ontkenningen. We zijn er al
lemaalgevoelig voor .
Voorbeeld : In een discussie over een netelig probleem ( bijv. in de politiek ) komt het regelmatig voor , dat in het heetst van de strijd
de onderzoek box langskomt, waarbij door de debaters selectief gegraaid wordt wat bij hun eigen opvatting en idee past.
De toehoorders krijgen dan het onbehaaglijke gevoel, wat die onderzoeken inhouden , op welke wijze ze tot stand zijn gek-
gekomen of de uitgangspunten van het onderzoek, waarop het onderzoek is gebaseerd , wel valide zijn, of erger nog
of ze uberhaupt wel bestaan en het dus blufpoker is.
Een andere verteking in ons denken is de zgn. hindsight bias. Deze houdt in , dat wij ons vermogen om gebeurtenissen te voorspellen
schromelijk overschatten. " Ik had altijd al gedacht ,dat het een keer fout zou gaan met de DSB-bank ". U kent het wel, achteraf zag
iedereen het aankomen. Ook met de kennis van nu ..........
Al met al kunnen we uit de 2 voorbeelden ( er zijn er nog veel meer, maar dat misschien voor later ) concluderen, dat de menselijke geest ,hoe vernuftig ook, bepaald niet uitblinkt in onfeilbaar logisch redeneren en dat dit leidt tot nog grotere uitglijers in ons denken.
Voor de liefhebbers:
Het prachtige boek van Andre Aleman (1975 ) , hoogleraar neuropsychiatrie aan het Universitair Centrum Groningen. In 2006 ontving hij de prestigieuze European Young Investigator Award van de Europian Science Foundation voor zijn onderzoek naar zelfinzicht en psychose. Andre Aleman is lid van De jonge Akademie van de KNAW.
De volgende keer eens kijken en zien hoe we verder kunnen komen in de naar mijn gevoel en milde overtuiging dat alle filosofen in onze westeuropese cultuur zijn opgelopen tegen de grenzen van hun denken. Ik heb er tenminste wat butsen en builen aan overghouden.
Echte kennis is weten hoever je eigen onwetendheid reikt!! ( confucius )
Met universalienstrijd wordt de EEWIGE strijd met betrekking tot de status van algemene
begrippen ( universalia ) bedoeld. Het is een talig probleem, dat feitelijk onoplosbaar is gebleken. Wij spreken ,zoals Nietzsche al constateerde , (een van de grootste filologen in de filosofie) in een optocht van metaforen**. Wij kunnen niet anders spreken dan in generalisaties (algemeniserende woorden). Ons talige brein (het spraak vermogen in de precortex van ons brein) is begrensd . U,ik, en wij allemaal, dus de mensheid zit geklemd in een een spraakmakende tang.
Bij het spreken en ook bij het schrijven van alledag zijn we ons daarvan niet bewust.
Pas bij serieuze diepgravende betogen discussies,politieke sociaaleconomische ,wetenschappelijle,
psychologische, filosofische ,beeldende , musische kunst, ethiek en ga zo maar door ontstaan er conflicten. Als u een gezellige avond wilt hebben en houden kunt u het best maar over koetjes en kafjes hebben, geflankeerd met veel humor , geflambeerd met wijn en smakelijke snacks. Wanneer er dan toch de drie K's van Kerk, Kunst en Kapitaal aan de orde komen is het lastig om het schip op de roerige baren van de woelige woordenvloed op koers te houden. Ik kom daar later nog uitgebreider op terug.
Maar nu eerst terug naar de status van de aan het begin gestelde vraag van de Universalia?.
Zijn dat slechts namen, die wij aan de dingen om ons heen geven, of bestaan ze onafhankelijk van ons denken?? Zijn het reeel bestaande dingen?? Ik kijk bijv naar de stoel tegenover mij:
ja, hoor , die bestaat echt, ik zit er elke avond heerlijk op. Maar nu vraagt u , hoe ziet 'tie er uit.
Ik ga hem dan beschrijven, klein groot, mooi bekleed ,2 armleuningen 4 poten etc etc .Die beschrijvende woorden , (percepties ) daar kunt u zich een voorstelling van maken dus dat levert geen probleem op. Ik maak er nu een foto van en neem die mee naar een volksstam die diep in het oerwoud woont een stam ,die nog nooit een stoel heeft gezien. Die begrijpt totaal niet wat het is. Ik weet ook totaal niet wat hij ervan denkt , hij kan het niet plaatsen omdat hij niet in zijn NATUURLIJKE leefwereld van alledag nooit in de gelegenheid is geweest om die voorstelingen ( percepties ) van zo'n stoel als begrippen( concepten ) in zijn brein op te slaan. Omgekeerd toont hij mij voorwerpen waarvan ik mij geen voorsteling(perceptie) kan maken. Ik heb er geen notie van en kan er hooguit via het model van gissen en missen er misschien achter komen.
De wortels van dit filosofische conflict zijn terug te voeren op verschil van opvattingen tussen PLATO ( circa 427 en 347 v. Chr. ) en ARISTOTELES (384 - 322 v.Chr ).
Plato leerde bijv. dat die stoel een niet geheel volmaakte afspiegeling van die werkelijke , ideale stoel is . Zeer sterk samengevat leerde Plato ,dat de werkelijkheid slechts een afschein van de werkelijk bestaande ideeen is. Deze zouden dan bestaan "in de hemelen" Elke stoel is dan , om het zo maar eens te zeggen , een niet volmaakte afspiegeling van de werkelijke ideale stoel. Plato is dus een idealistische denker en het kenmerk van idealistische , ja utopische denkers is , dat daarvan ons de geschiedenis heeft geleerd , dat daar nooit iets van terecht gekomen is.
Aristoteles ,daarentegen, leerde dat het individuele een werkelijk bestaan heeft. Voor hem bestaan de afzonderlijke stoelen ,reeele stoelen echt en het algemene begrip (universale ) hebben wij in en met ons brein er rationeel van afgeleid .
En dan verschijnt Roscellinis van Compiegne , een Frans filosoof en
theoloog (ca- 1050 - ca. 1124 ) op het reeds eeuwen durende strijdtoneel. Die stelde , dat universalien slechts gearticuleerde luchtstoten waren ( flatus vocis = letterlijk lucht scheten). Dat houdt in dat alleen individuele objekten bestaan en die universalia van Plato en Aristoteles zijn alleen maar lucht . Maar Roscillines positie is moeilijk te bepalen, want van zijn eigen werk is slechts EEN brief , aan Abelard overgebleven. Jammer: " filosofen, die menen dat er geen universalia zijn moeten volstrekt worden weggeduwd uit de discussie over spirituele zaken" , zo luidde ongeveer de algemene filosofische stemming . En zo ging toen Rocsellinus posthuum als de zondebok af, de geschiedenis in.
Feit is dat dit filosofische probleem tot op heden niet is opgelost.
** Het boven deze essay staande motief van confucius is een Metafoor. Het is een talige stijlform waardoor ons sprekende denken wordt bepaald, wij spreken in beelden. " De interne grens van elk denken is , dat de denker nooit kan zeggen wat hem het meest eigen is ómdat het zegbare woord zijn bestemmijng ontvangt uit het onzegbare. ( Nietzsche )
Hier volgen er nog een paar:
* De voetbal op het veld des levens krijg je nooit in het doel.
* Om je dromen waar te maken moet je eerst wakker worden
* Praten en bidden in het heelal is zinloos , want je hoort daar niks, het is echt gelul in de
ruimte en een gebed zonder end.
* met oordelen, veroordelen en beslissen moet je de tijd de ruimte geven.
Samenwerken bijv.: met een nieuwe collega of met iemand van een andere universiteit wordt niet altijd welwillend ontvangen en bekeken. Het creeeren van een gezamenlijke taal en begrippenkader, die gewenst en nodig zijn als middelen om over de eigen ontwikkelde en gevormde mentale grenzen van onze vertrouwde denkkaders heen te stappen, krijg je binnen de wetenschappelijke instituten zoals universiteiten, hoger, midden en lager onderwijs ; organisaties en bedrijven als groot, midden en kleinbedrijf, publieke organisaties en instellingen zoals zieken-en vepleeghuizen evenals bij de rechtspraak met de rechtsstatelijk historisch vastgeroeste jurisch prudentieele wetten. Zo ook bij de constitutionele democratisch gestuurde politieke rechtsstaten en de cultuurhistorisch gegroeide (geloofs)gemeenschappen zoals kerken ,verenigingen, clubs enzomeer krijgen innoverende ideeen en gedachtengoed moeilijk toegang.
De bestuurders , integrale managers, beleidsmakers en adviseurs hebben doorgaans op elkaar afgestemde rolpatronen, die in hoofdlijnen het proces en voortgang van het bestaan van het bedrijf, instituut en instelling bepalen. Overbodig te zeggen , dat zulke configuraties nu niet bepaald erg ontvankelijk zijn voor hetgeen buitengaats op het gebied van de huidige zeer grote en gigantisch snelle technische - en natuurwetenschappelijke ontwikkelingen, die het leven van iedereen bewust of onbewust behoorlijk beinvloeden. Dat roept dan nogal eens moeilijk te beheersen spanningen op, die revolutionaire gevoelens van binnen uit op de werkvloer ontwikkelen en zich daar in de verschillende lagen in kritisch gedrag manifesteren en dat helaas vaak aanleiding is tot weerbarstigheid en nurks gedrag . Dan zijn stakingen niet meer ver weg.
Thomas Kuhn (1922-1992 ) , een gerenomeerd wetenschapsfilosoof, heeft dit groepsgedrag grondig bestudeerd en kwam o.a. tot de conclusie, dat het gedurende enige tijd mogelijk is het vastgekaderde model het(PARADIGMA) via kleine aanpassingen te continueren, maar de "houdbaarheidsdatum" is zeer beperkt met als gevolg dat de opgestapelde aanpassingen het (PARADIGMA) steeds meer onder spanning zetten. Dan is het opgelapte model toe aan een zgn. PARADIGMAVESCHUIVING. Er gaat dan een "STRUGGLE OF PITFALLS" spelen, dat betekent , dat er een mentale rituele dans wordt uitgevoerd rondom op de achtergrond figurerende verborgen valkuilen, maar die daarbij steeds meer prominent naar voren komen. Een paradigmawisseling is dan niet langer meer te vermijden. Er moet allereerst langzaam een bestuursreform plaats vinden, die op een omvorming van een op democratische verschuiving van een TOP-DOWN - naar een BOTTOM-UP hierarchie gebaseerd is. Een ieder moet / mag mee kunnen denken en praten binnen de medezeggings - raden. Hoe loopt dat af??? De grootste valkuil van de democratie, die ook wel eens schrijnend DEMOONCRATIE wordt genoemd , en waarvan soms gezegd wordt dat het EEN grote leugen is, is desondanks de minst slechte van alle staatsvormen. Er is gewoonweg geen beter alternatief te bedenken. Maar het moet wel duidelijk gemaakt worden dat meedenken en meepraten over een aantal begrippen een complexe aangelegenheid is . Hierbij spelen vooral een hele reeks noties ,die niet te definieren en dus niet met noodzakelijk en voldoende argumenten te funderen zijn zoals:
VRIJHEID, GELIJKHEID, BROEDERSCHAP, GERECHTIGHEID,WAARHEID, VERTROUWEN, SOLIDARITEIT, OMZICHTIGHEID, BEZONNENHEID ,RELATIVITEIT, OBJECTIVITET, EMPATIE, HEBZUCHT, EMANCIPATIE, GELUK,LEVENSKUNST EN ZO MEER.
De hier bovengenoemde begrippen zijn een deel van een lange reeks indistincte ( = onbepaalde ) begrippen ,die al, zolang er diepe nadenkers hier op aarde ronddolen, de grootste valkuilen vormen , die met de beste wil en denkkracht niet te dichten zijn. Het blijven open wonden, die aan het leven verbonden zijn en te vaak voor veel pijn en gebakkelei en gekakel zorgen. Ik beperk me tot de filosoof Roscellino van Compiegne (ca. 1050 - ca. 1124) , die een aparte en interessante rol speelt in de mentale arena waar toen , maar ook nu nog, de steeds weer oplopende woordenstrijd tussen de bestrijders tegen en de strijders voor de controverse tussen het nominalisme en realisme, dominant aanwezig zijn.
De volgende keer zal ik u laten weten wat de inhoud van nominalisme en realisme is en dat de controverse tussen die 2 nooit en te nimmer op te lossen is. Kromme gedachten die deze begrippen probeerden recht te slaan zijn er al genoeg geweest maar in de "gekluwde realiteit " nooit verwezenlijkt. Het blijft plassen tegen de wind in en om het enigszins droog te houden blijft er niets anders over je om te draaien om zo je broek enigszins droog te houden en proberen vooruit te kijken door je achter achteruitkijkspiegel. En dat is gebleken een zeer moeilijke klus te zijn. Maar voor wat hoort wat en dat biedt de democratie ,zoals ik hierboven al heb gesteld, de minst slechte van alle staatsvormen. Maar ja , demos staat voor VOLK en cratie voor MACHT. Maar wat is het volk? Dat zijn in ons land 16 miljoen hoofden met daarin 16 miljoen opvattingen over wat er zou moeten gebeuren. Dat gaat bestuurlijk natuurlijk niet lukken. Daarom hebben we onze staat democratisch ingericht en voor volksvertegenwoordigers gekozen ,die in 3 lagen zijn geconstitutioneerd: Op landelijk niveau zijn dat de leden van de 1ste en 2de kamer, op gemeentelijkniveau de gemeente raad en in de provincie de provinciale staten.
Het 2de woord is CRATIE, MACHT. Om macht te verkrijgen heb je altijd een meerderheid nodig en die is bij ons wettelijk vastgesteld op "De meeste stemmen gelden" Omdat voor elkaar te krijgen moeten we veel overleggen en daarom gaan we zoveel mogelijk praten en kakelen om aan een limiet gesteld aantal gelijkgestemde stemmen te komen om een partij op te richten.Daar hebben we(er) inmiddels genoeg van. En ja hoor , we zitten dan weer in een op en top TOP- DOWN constructie. En zo is de rupsbaan weer goed opgang en suizen we met een duizelingwekkende en misselijkmakende rotgang omlaag vanaf landelijke- provinciale- en gemeentelijke politiek naar beneden en zijn we weer terug bij af.Met rupsbaan en draaimolen kom je niet ver, daar wordt je alleen maar draaierig en misselijk van.Misschien is het WIEL een optie om VOORUIT uit dit dilemma te komen.Maar dan moeten de spaken eerst wel naar EEn punt lopen wil je het wiel / probleem ROND krijgen.
Zo, dan : ik ga er nu eerst even een poosje tussen uit en genieten van de onvolprezen, ondefinieerbare vrijheid en momenten van geluk op deze plek van de aardbol te mogen leven. Ik meld me te zijner tijd weer om verder te filosofern en te analyseren op het punt waar we nu gekomen zijn. (Realisme, Nominalisme en Ethiek)
