varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
21-04-2009
Leaver dea as slaaf !
In het Nederlands betekent het : "Liever dood dan slaaf". Na een overwinning op de Hollanders schreven de Friezen deze leuze op de "Reaklif". We rien loans de wei nao Snits. Het betekent dat we langs de weg naar Sneek rijden, nu sneanmoarn (zaterdagmorgen) en gaan nog maar eens op zoek naar bootjes. In Snits (Sneek) ligt het industrieterrein "It Gès" een reusachtig terrein waar je enkel watersportgebonden bedrijven vindt. Van verhuurbedrijven over scheepsinterieur, scheepsbrokers, metaal constructie werkplaatsen of pvc werkplaatsen, je vindt het er allemaal. We voelen ons meer en meer op ons gemak in Fryslân, en ik ben ook van plan meer te leren van die taal. Ik begrijp het meer en meer, enkel de drempel naar het spreken toe, is soms net iets te hoog.Ook de snelheid die Friezen hanteren in het spreken, maken het soms moeilijk een woordje Fries mee te spreken. Ze voelen zich wel verwant met Vlamingen, want net als wij zijn we binnen Europa een taal-minderheid. Wie aandachtig mijn artikeltjes leest, weet nog dat aan de linkeroever in Antwerpen een grote kolonie Friezen woonde in de middeleeuwen. Het is ook een ander volk. Maar eens je binnen mag in hun hart, is het genieten. De natuur en het water staan centraal in Fryslân. De talrijke fearten (vaarten) en sleats (sloten) en mar (meren) doorsnijden het Friese landschap. Dorpen vormen hier nog een echte leefgemeenschap, een cultuur die de Vlaming verleert is. Jammer, want wat je te zien krijgt op een plaatselijk fierlejeppenfeest (polstokverspringen over sloten of grachten) is volks, amusant en hier quasi ondenkbaar. De jeugd speelt er een dominante rol in het behoud van al dat moois. De 642.000 Friezen verstaan het Fries voor +/- 94% en spreken het met ca. 76%. Het is de officiële tweede landstaal in Nederland. In alle Friese scholen wordt het Fries onderwezen, en overal wordt officieel het Fries gesproken : rechtbanken, alle officiële gebouwen zoals stadhuis, post, omrop Fryslân, de dagbladen, sport en cultuur, alles gebeurd en kan in het Fries. De taal is veel meer dan klunen en skûtjesilen, hetgeen wij meestal kennen. Het is een taal die in al haar verscheidenheid gesproken wordt in Duitsland en Nederland en op de Wadden. Vroeger waren de Friezen dermate aanwezig met hun schepen op de Noordzee, dat ze bijnaam kreeg van Mare Frisicum. Handelaren waren het altijd en nog steeds. Snean rien wie noa Snits (Sneek), en daarna misschien nog eens naar Ljouwert (Leeuwarden) op zoek naar...je weet wel. We hebben een paar adresjes mee, en hopen op het beste. We zien wel, want ofwel was iemand anders ons te snel af, of het gevraagde was te hoog of het bootje stond ons niet aan. We gaan weer naar onzen tweeden thuis, zegt Petra altijd. Hup, noa Fryslân.
Verleden week kreeg ik bericht van de "klokkendokter", je weet wel die kerel die alle klokken geneest, refit en ze terug als herboren en nieuw er laat uitzien. Je weet maar wat iets betekent voor je, wanneer je het voor lange tijd mist. Hoeveel keer ik naar de muur gekeken heb, waar vroeger mijn scheepsklok hing, is niet te tellen. Maar missen deed ik ze zeker. In een vorig artikel beschreef ik reeds uitvoerig van waar het klokje kwam, wie het bouwde, enz... Ik vroeg de klokkendokter of het een goede klok was en Petra voegde er snel aan toe,of het wel waard was om te repareren. De man die er een beetje uitzag als ballonvaarder en diepzee-onderzoeker Picard, kleurde. "Een klok druk je niet uit in geld, maar in aantrekking" : vertelde hij. Daar stonden we dan, allebei met een kleurtje en sprakeloos. Ik probeerde de man enigszins te troosten, zeggende : "dat de klok voor mij een waardevol iets was en me via vrienden in handen was gekomen". Bovendien had ik ze in Antwerpen via een zeevaarder gekregen, en dat bleek voldoende om mij te charmeren. Want alles wat met de "koekestad" of de haven te maken heeft, ligt gevoelig bij mij. Professor Klok glunderde nu. Gezellig glunderden we met hem mee en voelden ons gelukkig met 's mans intense vreugde. We betaalden en gingen, nagenietend in de rit naar huis over zoveel stil geluk ! * dat is een adres, het vertrouwen waard : www.klokkendokter.be
Er beweegt wat in ons boten-landje. Overal komen er op infrastructuur-gebied veranderingen. Ook de toeleveringen voor de booteigenaars nemen overhand toe. In de navolgende reportage ziet u hoe tanks geplaatst worden in een werkponton - dus mensen vanaf volgende maand of in juni kan er gebunkerd worden in Temse. Men zegge het voort.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
