varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
24-01-2010
Nach Duesseldorf, verdammt nochmal !!!
't Was effen na halfzeven toen Rose en Joël al in Lokeren toekwamen. Snel een tas verse koffie en een halfuurtje later reden we richting autostrade. De vrouwtjes achteraan keuvelden over van alles en nog wat, de venten vooraan over bootjes en bootjes, maar vooral over bootjes. De man uit Bellegem verraste me weer toen hij een CD op de gps zette, en wij ons bootje in volle glorie zagen varen. De Enya voer, onder een schitterende zon, over het Schipdonkkanaal richting Maldegem. Mooie verrassing, Joël ! Eens op de Zelebaan, net voor de autostrade, broodjes ingeslagen en weg waren we. De GPS wees de Messe aan in Duesseldorf. Op naar Boot 2010. Via Venlo, Duitsland in, en rond 10.00 uur waren we op de parking van Boot. Gedurig reden autobussen op en af, om de verbinding tussen de parkings en de 18 hallen met alles wat watersport te bieden heeft. In de ochtendkoude vluchtten de vrouwtjes binnen, terwijl wij aanschoven om tiketten te kopen. 60 euro armer en 4 tiketten rijker beginnen we aan 't bezoeken van de hallen die ons interesseren. De hallen waar motorboten, accessoires verkocht worden, en de hal waar allerlei vaarbestemmingen te zien zijn, genieten ons voorrang. Halverwege "ein bratwurst mit senf", met een biertje er bij, dat knapt ons weer op. Hal 15 toonde ons tal van prachtige schepen. Ondertussen droomden we weg bij het zien van onbetaalbare megayachten. Petra, Rose en Joël poseerden fier voor het grootste jacht. Foto hierbij. 's Avonds rijden we rustig huiswaarts, hoe dichter we Lokeren naderen, hoe meer regen. Nadat we de vrouwtjes thuis afgezet hebben, rijden de mannen om chinees. De hongerigen spijzen lijkt een werk van barmhartigheid, want iedereen tast gulzig toe. Een flesje Bergerac sluit onze prachtige dag af. Rond elf rijden onze vrienden huiswaarts. 4 tevreden mensen sluiten vermoeid de oogjes en dromen over bootjes, bootjes en nog eens bootjes.
Men kan er nog nauwelijks naastkijken, wat verschillende netwerken boomen. Grenzeloos, mijns insziens, sommige zoals Facebook hebben reeds miljoenen mensen binnen. Ben je pro of contra ? De realiteit gebiedt ons om pro te zijn,maar... Liefst met de nodige zorg en voorzichtigheid, want blogs en netwerken kunnen ook deels gevaarlijk zijn. Sowieso staan we reeds, zonder het te weten, geboekt bij diverse netwerken. Denk maar eens aan de verschillende bedrijven die lijsten hebben met alle mogelijke en denkbare personalia, gaande van de normale zoals adres en telefoonnummer, maar ook de minder aangename zoals geloofsovertuiging, politieke gezindheid, geaardheid, enz... Om nog maar te zwijgen over de echt over de schreef gaande info, zoals afwijkingen psychisch en fysisch, financiële toestanden, schulden, crimineel verleden, enz... Maar het heeft ook z'n goeie kanten. Door het wegvallen van de gezellige buurten van vroeger, die geen TV of radio hadden, maar met elkaar overlegden hoe ze sommige dingen gingen doen. Ook de bereidheid van hulp geven aan elkaar. Dit is allemaal verleden tijd. Vriendschap is een vies woord geworden, en iets belangeloos doen voor vrienden of familie wordt met de nodige argwaan bekeken. Jammer, want dit is de enige juiste weg voor een betere samenleving. Verdomme 'k had beter in de politiek gestapt ! Wat ik feitelijk kwijt wou, is dat ik ook op Facebook sta, enkel om te netwerken en vrienden die me willen contacteren te helpen. Om sociale barrières neer te halen en mensen wat dichter bij elkaar te brengen. Dat wou ik effe kwijt !!!!!!!!!!!!!
Hopende dat de Koning Winter overleden is, waarvoor mijn dank... Wanneer dan sommige lezers mij verwijten een luiaard te zijn, omdat ik te weinig schrijf in deze komkommertijd, is het "er over" Is het een gebrek van bezoekjes van de Muze of is het een triestig omzien naar een minder gezellige tijd ? Wie zal 't zeggen. Feit is dat noch de "Muze", (destijds fantastisch café in Antwerpen met Ferre Grignard), noch de luiheid er iets met te maken hebben. Wat dan wel ? Er is gewoon geen nieuws. De wekelijkse bezoekjes gaan gewoon door, want mijn bootje, dat mag ik wel zeggen, wordt "gesoigneerd" als de besten. Om dan sommige mensen toch iets gelukkiger te maken, hierbij wat sfeer-foto's van een winterse "Enya", de koude verbijtend en uitziende naar warmere dagen.
Een winter als deze baart me altijd de nodige zorgen. Dat het een paar dagen vriest of sneeuwt kan in principe geen kwaad. Erger is het wanneer die kwibussen van weermannen met allerlei uitspraken komen over langdurige vriesperiodes "die wel eens zouden kunnen langduren". Aan zulke uitspraken kan ik me mateloos ergeren, omdat je niet meer weet of het al of niet zal bewaarheid worden. Maar goed, ook al probeer ik Petra honderd maal te zeggen dat zulks niet per sé waar zal zijn, toch is ze altijd danig ongerust over haar bootje. Gisteren had ze een vrije dag, en in plaats van zoals elke vrouw te gaan shoppen met de koopjesperiode, gingen wij zien achter een vuurtje om aan boord te zetten en de motorruimte te verwarmen. We kochten een electrisch kacheltje, termosthaat en de mogelijkheid om op 750/1500 en 2000 watt te verwarmen. Omdat het overdag weinig of niets vriest binnen, denk ik hem te koppelen aan een stekker met uurregeling zodat hij 's avonds rond 17.00 aanslaat tot 's anderendaags 09.00 uur. Een potje water in de buurt moet een controle mogelijk maken of het al of niet vriest binnen. Doordat ik de volledige kap heb opgezet denk ik minimum 3 graden ter winnen binnen. Aangezien ik toch thuis ben kan ik altijd effen gaan kijken. Het vuurtje wordt vandaag geplaatst.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
't Was effen na halfzeven toen Rose en Joël al in Lokeren toekwamen. Snel een tas verse koffie en een halfuurtje later reden we richting autostrade. De vrouwtjes achteraan keuvelden over van alles en nog wat, de venten vooraan over bootjes en bootjes, maar vooral over bootjes.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
