16 uur en veertig minuten, tel maar na = 1.000 minuten. 't Is precies wat in mijn logboek staat. Van Spanjeveer naar Terneuzen, Sas van Gent en Lokeren, heen en terug gedurende drie week-ends, en op de uurteller stonden er 1000 minuten bij. Gedurende die drie reisjes verliep alles perfect. Zonnig en bijwijlen warm, maar telkens een tamelijke wind. Overal was de ontvangst perfect. In Lokeren was er wel geen ontvangst maar daar liep het uit de hand door het gezelschap. Met de schepen Dethon,Enya,Stardust en Sea Devil gingen we voor twee dagen naar onze thuishaven. Sommigen bleven 3 dagen, maar op zaterdag hadden we een begrafenis, waar we zeker naar toe moesten. Ludo, de brugdraaier stond al op de wacht aan de Overledebrug en samen met de Pallujepa uit Wachtebeke passeerden we alle bruggen feilloos. Fijne mensen, onze brugdraaiers, voor wie niets teveel is. Altijd vriendelijk en aan iedere brug gezwaai. Echt tof !!! Effe voor de middag legden we aan met onze Post, en op de achtergrond de Peperbus als stadsgezicht. Opnieuw klachten over electriciteit, defecte stekkerdozen, defecte kaarten, enz... Met veel inventiviteit en materiaal konden we stroom nemen door met verschillende boten op één lijn te liggen. Daar zou ik werk van maken bij mijn terugkomst. Ik, die mijn stad probeerde te promoten langs alles kanten ! En dan zo een slechte service, dat kon gewoon niet. De juffrouw achter de balie van het stadswinkeltje naast het stadhuis probeerde zo goed als mogelijk ons te bedienen. Ik kreeg twee nieuwe kaarten, maar geen van beide werd geacepteerd door de defecte stekkerdozen. We zakten af naar een terrasje op de markt, die noch altijd deels puinhoop, deel een kluwen dat iedere dag weer andere passages aangeeft. Niet simpel, diegene die zoals Petra rond 06.00 al de trein nemen en de Markt moeten kruisen alvorens in de Stationsstraat te komen. Het aperitieven liep wat uit en onder vrolijk gebabbel werd het deels in het park verder gezet. Stoelen en tafels kwamen onder een grote boom te staan, van alle kanten verschenen flessen gevuld met diverse alcoholische dranken met er bovenop heerlijk smakende gerechtjes om de opkomende honger te stillen. Hier konden we 100 worden, zonder moeite. We hadden 's avonds drie tafels besteld waar we geaperitiefd hadden, met Annie en Frankie er bij werd het een vrolijke avond. Van alles genoeg voorzien "wandelde" iedereen terug naar zijn ligplaats, waar je een halfuurtje later niet meer hoorde dan het vredig gesnurk van sommigen. 's Anderendaags fris en monter, de één al iets minder dan de andere, terug onder de bomen met allerlei gerechtjes. Martina was in haar sas. Een leuke bende, van wie ik als enige afscheid nam, om de laatste brug in Daknam (16.00 u) te halen. We hadden passagiers aan boord, want Frankie en Annie vaarden mee. Onderweg was Frankie in de weer met z'n fototoestel. De vrouwtjes keuvelden over koetjes en kalfjes en rond kwart over zes meerdden we aan op Spanjeveer. 'k Wil direct tekenen dat de volgende 1000 minuten even leuk worden dan de eerste 1000. Tot varens !
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
