varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
24-01-2011
Een binnenschipper met pensioen ???
Aan de heer Fokkens Ichtus - rustend schipper :
Wanneer je meer dan 35 jaar op schippersbeurzen gelopen hebt, dan ken je wel een aantal mensen uit de schipperij. Het is voor mij altijd een aangenaam gevoel wanneer ik er ééntje via mijn blog hoor. Hij schrijft mij :"ex-schipper met pensioen". Iets verder lees ik dat hij nu met een kottertje vaart. Volgens mij blijf je schipper tot wanneer ze je tussen zes plankjes wegdragen, in kille aarde waar je verder rust. "Met pensioen" kan, ex-schipper nooit. Wanneer ik vrienden schippers op rust of nog niet hoor, dan komt een gesprek over iets anders dan varen, weersomstandigheden, laden, lossen, vrachten (altijd te weinig !), afrekeningen, nieuw schip afkorten, enz...altijd ter sprake. Iets anders komt nauwelijks aan bod. Mensen zijn bezig met hun beroep. Schippers hebben nauwelijks een beroep, 't is meer een manier van leven. Immers, alles en nog wat staat in het teken van werken met hun schip, tevens hun thuis, met als collega's je vrouw of je zoon of dochter. Dat is hun leven, iets anders, daar is nauwelijks tijd voor.
Wanneer de jaarwende komt, kijk ik ieder jaar weer op de overzichtjes van mijn blog. Meer dan vijf jaar bestaat hij nu. Mijn eerste artikel dateert van 30 november 2005. Nen ancien, zeg maar ! Tot en met december 2010 schreef ik niet minder dan 717 artikels en plaatste er 614 foto's bij. De meest productieve maand bleek juli 2009 te zijn met 37 artikels en 51 foto's. De muze was met verlof gedurende de maand april 2007. Mijn geschrijf bleek in staking met slechts 2 artikels en nauwelijks 1 fotootje. Vermoeidheid, denk ik. De overzichten op mijn blog leren me iets over de lezers. 1 man leest iedere dag mijn blog. Zware vermoedens wijzen in de richting van AmorFati, een blogvriend sedert jaren. 77% van de lezers kwoteert de blog goed tot heel goed. Een stimulans om door te gaan. 3% geeft voldoende en minstens wekelijks lezen er 9 mensen mijn schrijfsels en maandelijks 16, tenslotte zijn er 3 lezers die jaarlijks op bezoek komen. Aan iedere lezer mijn dank !
Tweeduizend elf of MMXI, je mag het nemen zoals je wil. Het is nog maar twee weken oud, en bij zo'n baby zijn er wel al eens kleine onhebbelijkheden of vallen er wel kleine ongemakken voor. Maar deze baby overtreft zowat alles. We komen nog maar pas uit een zeer koude periode, met voor ons land zeer grote hoeveelheden sneeuw. In de Ardennen van 0,6 tot 0,85m. Hoe lang was dit weer geleden ? Onmiddelijk met een forse dooi kwamen felle regenbuien er bovenop die terug onze rivieren en kanalen deden zwellen. Met alle gevolgen vandien. Terug is ons land er één van overstromingen. In Wallonië erger dan in Vlaanderen. Maar overal ter wereld gaat het mis: India, Pakistan en Bangladesh kreunen onder de wateroverlast. In Brazilïë werd de noodtoestand afgekondigd. Bij sommige Duitse rivieren is er een sperring. Tijd om een balans op te maken op wereldschaal. Geen bebouwing meer in de meersen, waar vroeger een meanderende rivier zijn teveel aan water kwijt kon. In ontwikkelingslanden gelden ter beschikking stellen om de nodige infrastructuur te bouwen voor een betere waterbeheersing. Let op: waterbeheersing zal niet altijd economisch verantwoord zijn, maar wel in 't belang van mensen. En daar was het oorspronkelijk voor bedoeld. Waterwegen, langswaar mensen kunnen wonen, elkaar ontmoeten, er kunnen in vissen en voedsel inslaan. Maar een waterweg dient niet om verkracht te worden en te dienen om alle vuil in te gooien, te laten dichtslibben en hem aan te passen aan de altijd maar groeiende economische overwegingen, waar aandeelhouders in hun budgetten reeds HUN begroting over hebben gemaakt. En dat is iedere jaar weer hetzelfde, meer, nog meer, nog meer, nog meer,enz...
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
