varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
29-12-2006
Wij wachten gewoon op de lotto !!!
Nog maar net is het reizen met ons bootje achter de rug, de winterslaap begonnen met het klaarmaken van de "El Verde", of daar verschijnen weer, zoals ieder jaar, de beurzen. Ik nam ze vroeger allemaal mee, te beginnen met de grootste : "boot Düsseldorf", boat belgium in Gent en de beide hiswa's, de droge in Amsterdam en de natte in IJmuiden. Vroeger meer specifiek gericht op de verkoop van boten, de laatste tijd geëvolueerd naar all roundbeurzen. Op een beurs zoals Düsseldorf, zowat de grootste in de wereld, kan je dan ook zowat alles wat met watersport verband houd, zien in alle kleuren en geuren. Niet minder dan 17 paleizen tonen je alles. Tweeduizend boten staan er tentoongesteld in negen paleizen, zeil- en motorboten, speedboten, jetski's. De overige paleizen staan ter beschikking van andere watersportgebonden gebieden, zoals duiksport, vissport en visboten. Voor kano's en kanotoerisme werd ook een paleis voorbehouden. Scheepstoebehoren is verspreid over drie paleizen. Dat heeft de laatste tijd zo'n hoge vlucht genomen, denken we maar even aan radar, gps, marifoon en andere electronische toestellen. Ook wat boot-toebehoren betreft is het aanbod oneindig. Het enige paleis wat overschiet, herbergt maritieme kunst. De paleizen met boten worden ingenomen door hoofdzakelijk nederlanders met stalen motorboten en zeiljachten. Nederland behoort samen met de scandinavische landen tot de wereldtop. 95% van alle stalen motorboten komen uit Nederland. In Finland is het bootbezit het grootst. Eén op vier Finnen is in het bezit van een boot, terwijl er in Nederland één op vijfendertig is. Wij, Belgen komen wat verder aangesloft met één op driehonderd tachtig. Maar...de Belgen zijn bezig aan een inhaalbeweging. En dat heeft alles te maken met de verbeterde infrastructuur de laatste jaren. Kanalen en rivieren liggen er beter bij dan enkele jaren geleden. Aanlegplaatsen, haventjes komen links en rechts erbij. Wanneer de overheid blijft investeren in waterwegen, sluizen, jachthavens en aanmeermogelijkheden is dit zeker geen weggegooid geld. Wij zien meer en meer Duitsers, Fransen en Nederlanders gebruik maken van deze mogelijkheden en wij kwamen dit jaar ook regelmatig Engelsen tegen. Overal stonden ze in dezelfde winkels om proviand in te slaan en aten ze in dezelfde restaurantjes. Daar is ook onze economie mee gediend. Bunkeren, motoronderhoud kunnen langs onze rivieren en kanalen nog veel verbeterd worden. Kortom, er is nog werk aan de winkel. In diverse paleizen promoten ook landen hun watersportmogelijkheden.Niet enkel Frankrijk, Duitsland, Engeland, Nederland maar ook België is op diverse beurzen aanwezig. Tenslotte liggen er in ons landje prachtige steden langs het water met Brugge en Gent op kop, maar ook Antwerpen, Hasselt en Brussel delen mee in de koek. In het zuiden hebben we steden zoals Doornik, Namen en Luik die zich promoten. Charleroi heeft een slecht imago wegens het teveel aan vervuilende industrie en het niet te stoppen banditisme. Maar ook veel kleinere steden hebben inmiddels ontdekt dat er via het watertoerisme mensen en geld kan aangetrokken worden. Aalst, Beernem, Péronnes, Lokeren, Geraardsbergen, Veurne, Deinze, Diksmuide, Mol, Turnhout, iedereen pikt zijn graantje mee. En zeer vele gemeenten staan te trappelen om een steigertje aan te leggen. Wij, van onze kant, kijken onze ogen uit naar al dat moois, maar blijven ondertussen met onze voetjes op de grond. Tenslotte doet onze "El Verde" het nog zeer goed, en kan je ons overal tegenkomen. Grote rivieren en meren, wij zijn er al geweest en hopen met ons kottertje nog op veel meer. Nederland of Frankrijk, er staat niets vast voor volgend jaar. Maar genieten zullen we zeker doen. Wij hopen op een minder winderig jaar, want dan gaan we vast richting IJsselmeer en zullen we Urk, Leeuwarden, Medemblik en andere noordelijke steden aandoen. Indien de wind ons weer parten speelt, wordt het sowieso Frankrijk en waarschijnlijk de Champagnestreek of Parijs. Maar dan hebben we iemand nodig om ons bootje naar ginds te brengen, zodat wij op ons gemak terug kunnen komen.We zien wel wat er van groeit. En mochten wij zes op de lotto spelen, tja dan weet ik het niet, maar dan gaan we wonen op ons bootje, die dan wel wat groter zal zijn en boot heten in plaats van bootje.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
