varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
16-02-2009
V - A - L - E - N - T - I - J - N.
14 februari of Valentijnsdag staat of valt bij het gemeend liefhebben van iemand. Meestal is het een platvloers, commercieel gedoe waar ik geen boodschap aan heb. Wel aan het gemeende liefhebben of goed zijn voor mensen rondom u. Meestal verblijven we die tijd in Oostenrijk. We zijn immers gehuwd op 14 februari in Seefeld/Oostenrijk, een rijk verhaal van bureaucratische rompslomp dat ik reeds eerder vertelde. Maar goed, we gaan nu skiën op 7 maart en hadden met Valentijns week-end iets gepland in de nabijheid van de zee. Allebei zijn we liefhebbers pur-sang van de Noordzee, maar asjeblief niet in de zomer. Spaar ons die volle toeristen-stranden en dito restaurants. Het op de koppen lopen om winkels te bezoeken, enz... Erger kun je ons niet aandoen. We hadden een hoeve week-end geboekt in Wulpen, deelgemeente van Oostduinkerke. Een bezoek aan het Paul Delvaux-museum en het "Peirdevisschers-museum stonden op het programma plus enkele deugddoende strandwandelingen. Ons week-end begon met ontbijt in een schitterende bakkerij in Brugge, een kadootje van mijn oppensioenstelling. We bleven in Brugge en wandelden wat in de stad. Mooi toch, maar ook hier is het nu bezoeken een must, want straks zijn ze er weer, de alom foto's trekkende chineesjes en japannertjes, en achter ieder pittoresk hoekje bestaat de kans overreden te worden door paardenkoetsen van wie de koetsiers in vele talen, maar achterom kijkend de historie over hun stad vertellen. Na Brugge volgden we de bomenrijen, kromgewaaid richting kust en zo prachtig bezongen in Brels "la mer du nord". Hier was er nog ruimte, bij ons is alles volgebouwd. Hier hoor je nog de stilte, al rukt de kustlijn verder het poldergebied binnen. Met St. Idesbald, Oostduinkerke en Koksijde aan de horizon hadden we een wijde blik over de polders. Heerlijke rust. 'k Had zo graag het Paul Delvaux museum bezocht, maar het was gesloten tot 7 maart, en niet vermeld in de brochure. Volgende keer zeker. Het liep al tegen de middag, en wanneer ik aan de vlaamse kust ben, moet er tong op het menu staan. We aten in restaurant Venice, betaalbaar en ongelofelijk lekker. Een verse tongetje klaargemaakt in romige boter met knapperige frietjes. Wat is het leven toch heerlijk. Vlak er na een stevige strandwandeling tot aan de jachtclub. Een frisse pint voor mij en voor Petra een lekker glas wijn. Bootjes kijken, natuurlijk. Terug gewandeld, nu richting het "Peirdenvisschers museum en de aanpalende Estaminet met dito naam en biertje. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen, dat het nieuwgebouwde museum mooi en leerzaam was.Bij het binnenkomen was er een portretten-galerij van koppen van vissers. Prachtig was het, de verweerde en getaande gezichten van mensen van de zee. Gewoon, mooi ! De O.D.1 ligt er nagebouwd, foto's van mensen die op zee bleven, de bijgelovigheid van de vissers met zwarte katten, vreselijke zeedieren, nooit het haar snijden op vrijdag, geplette eierschalen uitstrooien op zee, enz... Ook de visserskapel in het museum met talloze godsvruchtige vaantjes en beeldjes uit een rijk vissersverleden. Oud vissersgetuig al of niet opgevist, naamborden van schepen, maquettes van verschillende visserijschepen (ieder dorp aan zee had zijn eigen bouw van schepen), eigendomscertificaten van schepen, meetbrieven enz... Het lag er allemaal. Een mooi zee-aquarium tot slot met vele prachtige zeevissen. Laat in de namiddag kwamen we buiten en gingen in de Estaminet een "peirdevisscherke" drinken, een donker biertje dat mij aan iets Engels deed denken. Petra bleef, zoals altijd trouw aan haar wit wijntje. Terug naar onze kamer op de boerderij. Een heerlijk verfrissende douche en ik was klaar voor het avondmaal. We namen de wagen en reden langs het kanaal Veurne - Duinkerke naar restaurant 't Schipken en aten er een zeeduiveltje. Rond tienen reden we terug, richting onze kamer en sliepen onvoorstelbaar snel in bij zoveel polder-stilte. 's Zondags was een dag om te rusten, te wandelen en te genieten, want na de middag reden we huiswaarts. Zo goed en zonnig het op vrijdag en zaterdag was geweest, zo grauw en overtrokkken was het zondag. Men voorspelde regen en soms wat sneeuw. Na afscheid te hebben genomen voelden wij ons voldaan over zoveel. En zeggen dat er nog zijn, die klagen. Foei, mensen. We reden niet rechtstreeks naar huis, maar via ons bootje om te kijken of alles in orde was. Daarna huiswaarts, want Petra wou nog wassen. Nog honderduit verteld over ons zalig week-end en vroeg slapen, want morgen was het voor Petra terug vroeg dag, iets na vijven gaat hier het wekkertje. Maar wel met een fijn gevoel over ons zalig verblijf ginder. Ongelofelijk toch, die Valentijn.
Reacties op bericht (2)
16-02-2009
meer moet dat niet zijn een mooie Valentijn André
Een aangename week toegewenst vanwege Amor Fati !
Het geluk om bemind te worden is van onschatbare waarde!
De liefde is een geschenk maar velen weten het niet
16-02-2009 om 14:24
geschreven door Amor Fati
Groeten uit Hoegaarden.
<<<<<<
16-02-2009 om 12:57
geschreven door Remi
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
