varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
02-09-2007
Naar onze "roots".
Donderdagavond 23 augustus 2007 haalden we ons bootje af in Akkrum. Petra's vader en moeder waren met de mobilhome tot ginder gereden en hadden ons afgezet. 's Avonds nog eens lekker gegeten bij de plaatselijke chinees (die ons ondertussen goed kent), en daarna een klein wandelingetje, nog een pilsje gaan halen in café "de kromme knilles" (het verhaal over deze reus, lees je in een ander verhaal), en onder de wol op onze "enya". We waren vroeg wakker die vrijdag, we wisten reeds op voorhand dat de werf nog een dagje moest werken. Pas zaterdag zou de vertrek-dag worden. Op het laatst werden nog tal van zaken gerealiseerd, maar toch. Achteraf zou blijken dat niet alles werd gedaan. Haast en spoed, weet je wel... Het werd een schitterende dag, die zaterdag. De zon deed z'n best en met een graad of 22, was het voor mij meer dan genoeg. Wind was er net iets te veel, maar wie klaagt daar nu om in Friesland, waar iedereen zeilt. De Meinesloot af richting Sneekermeer, en jawel de reus"manke meine" had flink zijn best gedaan in de aanleg van deze sloot want deze loopt kaarsrecht. 't Zijn hier allemaal sloten tot het Sneekermeer. Het eerste grotere meer op onze weg met Sneek aan stuurboord kant van de brug van Terherne. 't Lag te glinsteren in de zon. Recht voor ons, de Friese kathedralen van het water, de Skütjes. Vijf, zes zelfde skütjes achter elkaar. Gigantisch, deze bruine zeilvloot, die van vader op zoon overgaat en waar het een eer is, om deel te nemen aan de verschillende races. De laatste tijd is er een sociale afscheiding. De Skütjessilers en...."de rest. Maar verder met onze reis. s Avonds hadden we graag tot Emmeloord gekomen, maar dat was nog ver af. De kanalen die ons naar de Lemmer moesten leiden, de toegangspoort tot het IJsselmeer, kwamen op ons af. Het Prinses Margrietkanaal en het Johan Frisokanaal samen met de Grote Brekken vormden de aanloop tot de Lemmer. Aangezien de wind geruimd was tot 4/5 lagen er verschillende zeiljachten te wachten om op het IJsselmeer te gaan zeilen. We hoorden 5 à 6 schuttingen voor de Lemmersluis, en dat was voor ons van het goede te veel. Dan maar via de oude route naar het IJsselmeer, de Lemmer Zijlroedevaart, een zeer smalle vaart waar we voor drie bruggen en een sluis 4,50 betalen. De vaart is langs twee kanten afgezoomd met horeca bedrijven. Samen met bakkers en beenhouwers vormen ze de bewoning van de Lemmer Zijlroede. We komen op het gigantische meer, vlak naast een grote werf voor zeeschepen. Het schiphuis, waar de nieuwe schepen gebouwd worden is ca. 400m lang en meer dan 50m breed en ongeveer 50m hoog. Wanneer je er rond vaart ligt de IJsselsluis in de hoek. Deze sluis geeft toegang tot alle poldervaarten. Bij de indamming van deze nieuwe provincies groeven de Nederlanders in de nieuwe polders vaarten zoals de amerikanen straten maakten. Recht op recht en dwars op een ander kanaal. De vaarten werden op hun beurt verbonden met de nieuw ontstane dorpjes of de vroegere eilandjes van voor de inpoldering. Na de sluis, waar we ca. 6m zakten, beginnen we aan de Lemstervaart die tot Emmeloord loopt. Hier liggen nog zeer grote boerderijen, waarvan sommige ook reeds zijn verlaten om nog grotere boerderijen te bezetten in Australië of Zuid-Amerika. Veel jonge Nederlandse boeren emigreerden de laatste tien jaar. De wind is wat gaan liggen naar de avond toe en we naderen ons eindpunt Emmeloord. We gaan weer eten bij Vandervalk in een privé haven. We betalen er niets, maar hebben ook geen stroom of water. 't Is kwart voor vier wanneer we vastliggen, we hebben 48 km gevaren en zijn twee sluizen gepasseerd. Morgen komen mijn lievelingen aan de beurt, de Randmeren, één van de mooiste vaargebieden, voor mij het mooiste. We eten mosselen/frites en betalen er 14,50, gemiddeld 5,- minder als hier. Vlaanderen kan dan wel een mooi landje zijn, 't is wel een duur landje in vergelijk met onze buren.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
