varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
08-12-2007
Alles krijgt vastere vormen.
2008 wordt een bijzonder jaar voor de "Enya". Na nieuwjaar worden alle kussens overtrokken in een zeer lichtbruine/okergele kleur.Waar nodig zullen de kussens bijgevuld worden. Het werd een strijd tussen Petra en mezelf, zij was meer gewonnen voor een lichtere kleur in soepel leder. Ook zeer mooi, dat wel maar in de zomer dragen we frekwent shorts en plakken we op het leder. In het voor- en naseisoen vond ik stof toch warmer. Tenslotte legde Petra zich neer bij mijn beslissing. Ook niet alledaags. Maar ze vond dat ik gelijk had qua warmte, maar leder oogde mooier en was iets duurder. Wij zijn nu éénmaal budget-gebonden en voor ons bootje staan er nog andere kosten te wachten.Ook werden bijpassende gordijnen gekozen, en deze zijn heel mooi. Er zullen nog echter een aantal vlijtige dagen van Monique en Petra nodig zijn om alles in orde te brengen, want kort daarna spreek ik met Eddy af om een nieuwe houten vloer te leggen. Waarom, zult u zich misschien afvragen. Vooral om de toegankelijkheid van de machinekamer te vergemakkelijken.Ik heb me al een paar keer in slang-mens moeten veranderen om in mijn machinekamer te komen.Met de jaren wordt dit moeilijker, geloof me. De vloer zou in delen eruit moeten, zoals destijds bij de "El Verde". Langs de onderkant van de vloer komen er op maat gesneden vlakken die dienen om zowel geluid als warmte te isoleren. Niet meer die zware isolatieplaten waarmee de "Enya" nu is uitgerust en die nog gevaarlijk zijn op de koop toe. Immers, deze platen werden afgeboord met een aluminium rand, waaraan men zich makkelijk kan snijden. Het aantal delen zou mij toelaten in de machinekamer, ook langs de zijkanten binnen te komen om zo bijvoorbeeld aan de boiler of de accu's te werken. Ook zou een groter aantal delen van de vloer, de stukken op zich lichter maken. Dit zou ook de taak vergemakkelijken om af en toe, wanneer we varen controles uit te oefenen of er voldoende vetsmering is, of het oliepeil nog genoeg is, enz... Tenslotte kan ik dan ook meer letten waar ik trap, want overal liggen er leidingen van vet, electriciteit en water. En ik heb waarschijnlijk al eens een vet-leiding afgetrapt, door in de machinekamer te willen komen, dus al doende leert men. Met deze werkzaamheden zal de Enya volledig klaar zijn binnenin. Buiten worden de werkzaamheden beperkt. De werf Carron in Zelzate, daar gaat mijn bootje op het droge in februari/maart. Na een grondige inspectie wil ik duidelijkheid wat betreft het stukje kiel, onder het kombuis. Hier moet een plaat onder gelast worden ter versteviging. Ook langs de binnenkant van dit stuk, komt er een controle. Omdat de "Enya" dan toch droog staat, laat ik helemaal afspuiten en eventueel, indien nodig, een aantal anodes vervangen + een antifouling-beurt. Dit geeft mij dan terug vijf jaar vrij van zorgen. Ook de ruitenwisser bij de buitenbesturing wordt geplaatst, en het toerenklokje op het dashboard binnen hersteld. De beide marifoons werden van ATIS voorzien, zodat we voor politie-inspectie volledig in orde zullen zijn. Tegen eind maart zou dit allemaal verleden tijd moeten zijn, want herinnerd u zich de maand april dit jaar met temperaturen van 28/30° !!! In April wil ik al mijn vrijdagen spenderen aan schilderwerk. Ons terras-tafeltje verhuisd naar onze boot, omdat we dan buiten kunnen eten. Mijn besturingsstoel heb ik volledig geschilderd en heb hem voorzien van nieuwe bouten. Hij oogt pico-bello.Ook de grijze verf op de grond moet opnieuw gebeuren. De spatzeilen worden van 't zolder gehaald en komen terug op hun plaats. De "Enya" zal er dan glanzend en fier bijliggen, want begin mei begint het vaarseizoen, en dat willen we voor geen geld ter wereld missen. De vaarplannen liggen gereed, maar eerst is het werken geblazen !
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
