varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
04-06-2009
Noa Frÿlan
Op de laatste dag van de maand vertrekken we om kwart over negen vanuit Weesp. Het jachthaventje bleek voor ons een ontdekking. We waren er niet eerder, en onze buurman met zijn slepertje was een attractie op zich. We kwamen nog te weten dat het slepertje gevaren had op het IJsselmeer en de rondom liggende polder-kanalen. Het kleine meertje over en we komen op de Smal Weesp, dat loopt tot Muiden, langs statige huizen en fabelachtig mooie molen met molenaarswoning met strodak en tenslotte een mooi kasteeltje. Tussen deze huizen staan er ook een paar hele mooie. Hier wonen met privé steigertje incluis, dit moet het einde zijn. Aan de eerste brug word je al verwittigd dat er op de tweede 3,00 dient betaald te worden. Geruisloos banen we ons een weg en komen in het drukke Muiden aan de "grote zeesluis" met aan de rechterkant het kasteel. Net er voor de steengoede brasserie "Graaf Floris Van Muiden" waar Petra en ik reeds een paar maal aan tafel zaten. Floris V, zoon van Willem II, negende graaf van Holland, werd geboren in 1254 en kreeg van de Bisschop van Utrecht de steden Muiden en Weesp in 1281. Hij kreeg de bijnaam "Floortje Dunbier" omdat hij op hetzelfde bier verzot was dan zijn onderdanen (fluitjesbier = opgelengd bier dat waterachtig smaakt en in de middeleeuwen zeer weinig koste.). Op de plaats van de huidige brasserie stond in ,1652 reeds een herberg "Hertog van Gelre" Omdat hij zeer geliefd was onder het gewone volk, maar des te meer gehaat werd door edelen, werd hij nabij het kasteel van Muiden opgewacht en vermoord door edellieden tot "grote woesternij van den gewone landman". De brasserie voorbij en recht de "Grote Zeesluizen van Muiden" de officiële benaming van deze sluizen, kostprijs 7,00. De reden waarom je aan deze sluizen moet betalen is, dat het in feite een vroegere stadspoort is, waar tol moest betaald worden.En dat, vergeten Nederlanders niet. 10 armer kwamen we buiten op het IJsselmeer, 'k vind het zicht weer iedere keer fascinerend, met die plas water voor je. In gemeenschappelijk overleg besloten we via de Randmeren te gaan. De wind stond ons iets te hevig. Op de meren staan ons twee sluizen te wachten, waarvan we de laatste moeten halen voor kwart voor zeven. 't Was ondertussen half elf. Van Muiden tot het Ketelmeer is ca. 85 km. 't Was ruim één uur toen we de eerste sluis passeerden aan het Nijkerkernauw. We liepen ongeveer 12 km/u wat ons in staat stelde om gemakkelijk op tijd de tweede sluis te halen. 't Is onbeschrijfelijk wat er allemaal vaarde op de meren : kleine en grote jachten, zowel motor- als zeil - kitesurfers à volonté - speedboten in alle maten, surfers bontgekleurd - zeilscholen in hun "optimiestjes" - en last but not least een zodiac-club - zelfs een ponton met daarop een toog met klanten en op de uiteinden twee grote palmbomen aangedreven door een buitenboordmotor. Te gek om los te lopen, maar in Nederland heel gewoon.Ik denk makkelijk dat 10 à 20.000 mensen bezig met te watersporten enkel en alleen op de meren. ' Was kwart over vijf wanneer we de Roggebotsluis binnenvaarden en er al tien minuten later weer uitkwamen, geflankeerd door twee super-jachten. Wanneer we eerst zinnens waren om in Schokkerhaven op het Ketelmeer te overnachten, willen we verder. We rekenen snel en denken nog tot Urk te geraken op het IJsselmeer. De wind is gevallen en we stomen het Ketelmeer op, de zon brandt zich een nederwaartse weg naar 't IJsselmeer-water, wanneer we langsheen de kust van dit meer in de verte Urk zien. De flauwe wind staat N.O. en komt van over het land. Eindeloos mooi is dit tripje, richting Urk. Om kwart over zeven komen we toe in een overvol Urk. Nergens plaats in geen van de drie jachthavens. Ik vertel Ludo om eens in de werkhaven te gaan neuzen, tenslotte is het morgen feestdag en moet er niet gewerkt worden. Bij Balk Shipyards ontdek ik een geweldig plaatsje, snel liggen we vast. Electra hebben we niet en buiten de omheining raken we ook niet. Geen erg. Voor ons kijken we uit op een verpakt superyacht, waarschijnlijk had iemand, ondanks de crisis, nog een aantal losse centen over. Dan maar pannekoeken bakken aan boord. Na het eten wordt er nog wat nagekaart aan dek over de dag van morgen. Tien uur en terug ligt iedereen in zijn mandje na een vermoeiende dag.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
