varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
29-06-2009
de houkesleat i snits
Onderstaande foto toont, de titel van ons eerste artikeltje de Houkesloot in Sneek. We vertrekken naar Frylan op donderdag 11 juni 2009. We kunnen rekenen op de goodwill van Petra's ouders, die bereid zijn om ons naar onze vertrekplaats te brengen. 't Is 12.30u wanneer we de E17 richting Antwerpen nemen om Petra op te pikken na haar dagtaak. We hebben afgesproken op linkeroever bij het buitenkomen van de voetgangerstunnel, kwestie om makkelijk te parkeren. We zijn immers met de mobilhome, zodat we voldoende kunnen meenemen ??? Na een enorme plensbui bereiken we het Frederik Van Eedenplein en wachten. Snel komt Petra aan boord van de mobilhome en weg zijn we. Via Breda gaat het op een vlotte manier richting Utrecht op de A27. We beginnen die weg aardig te kennen. We zijn immers meer dan een half jaar bezig geweest met onze zoektocht naar een nieuw bootje. En dat leidt natuurlijk tot vele tochtjes naar 't noorden. Via de A6 komen we aan het rondpunt waar we richting Sneek uitgaan. Maar voor het zover is, hebben we tegenslag. Tussen Almere en Lelystad, aan de oevers van het IJsselmeer verliezen we ruim anderhalf uur door een ongeval. Twee auto's zijn er op elkaar ingereden en veroorzaken een enorme file. Net in de spits. Het is dan ook na zeven uur eer we aan het bootje zijn. Terwijl we snel uitpakken en alles aan boord dragen, maakt Petra en "la mamma" het eten. Kip met rijst à la façon de Nadia. Na een heerlijke maaltijd, kaarten we nog wat na over de reis en het ongeval. Het is dan ook niet te verwonderen dat we vroeg slapen gaan, want morgen wacht ons een lange kuisdag op de Enya. Immers alle gerief moet op orde in de kasten geraken en alles wat de motor aangaat moet gecheckt worden. Morgen komt ook Lars aan boord om alle vragen te beantwoorden. De vrouwen beginnen na het gezamelijke ontbijt aan de opkuis van de Enya. Alle kasten worden netjes voorbereid op de reis en gevuld met alle spullen die we gisteren aan boord brachten. Willy springt op de fiets en rijd naar Sneek om boodschappen, terwijl ikzelf 1001 dingen noteer die ik nog wil vragen of waar ik meer uitleg over wil. Af en toe maken de dames ook gebruik van mijn diensten om te helpen. Hou dit eens vast, doe dat eens naar de vuilbak, schenk eens wat water uit, hef dit eens op, enz... Na een korte middagpauze, waar we samen lekker eten, komt Lars om mij te informeren. De vragen vliegen dan ook rond, over de automatische besturing, boeg-en hekschroef,de motor in 't algemeen, de vetschroef,de generator,de electra kast. De teller van de Enya staat op 336,5, hetgeen betekent dat dit bootje een gemiddelte van 37,4 vaaruren per jaar heeft. Met moeite gerodeerd. Ik schat dat we naar huis ongeveer 50 uur zullen varen. Kun je nagaan De vorige eigenaar, een Duitser uit Duisburg, heeft een enorme zorg aan de dag gelegd om het bootje te onderhouden. Het oogt als nieuw. Alles glanst, want ik heb via Lars nog een extra poetsbeurt laten gebeuren. De Duitse eigenaar heeft ook allerlei dingen laten plaatsen, wat hij nooit gebruikt heeft. Hij gebruikte immers de boot als caravan op het water, lag in Harderwijk aan de Randmeren, ging op zaterdagavond eten in Zeewolde (oversteek op de Randmeren), vaarde terug en dat was het voor de rest van de week. Lars vertrekt en wenst ons een goeie reis. We zijn immers van plan om vroeg te vertrekken, rond 08.00u. Rond 22.00u kruipen we dan ook in ons bedje en slapen snel in na een vermoeiende dag.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
