varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
26-10-2009
Maandag 20 juli 2009 - Honnecourt - Gout per fiets - Honnecourt/Cambrai per boot.
Met toestemming van de auteur Karel Hoet.
In het ochtendgloren, voor de grote warmte begint, zitten we op onze fietsen voor het laatste stukje naar ons reisdoel. De route is heel simpel : Vanuit Honnecourt volgen we de wegwijzer "Vendhuile". Die wegwijzer kunnen we al vanop de boot zien want hij staat bij de brug over het kanaal. Een tripje van 4 km voornamelijk klimmen brengt ons bij de wegwijzer naar Le Catelet. Wordt vervolgd met 3 km klimmen en dalen. Allemaal départementals, dus rustige asfaltwegen. Dan eventjes rechts een national op, hier is het wel even uitkijken voor snel voorbijrijdende vrachtwagens. Maar dat stukje duurt maar even, want bij 't binnenkomen van Le Catelet staat al een wegwijzer die ons links naar Gouy - slechts 1 km - stuurt. Gouy ligt op een helling, maar wij rijden niet het dorp in maar blijven aan de voet van de helling verder rijden op de baan, na 2 km rijden we voorbij de "Relais du source de l'Escaut (verrekt gesloten op maandag !!!)en 500m verder links staat de wegwijzer naar de bron zelf. Een grindwegeltje brengt ons naar de oase... en de bron. Het is wérkelijk een oase, we genieten van de schaduw van het bos terwijl we toekijken hoe het Scheldewater uit een heuvel vloeit en al van bij het begin een stevige beek vormt. Hier begint dus de rijkdom van onze stad ! (en ook van vele andere dorpen en steden). Kloosterlingen uit een ver verleden hebben een kommetje gebouwd om de bron helder en ordentelijk te houden. Dat geeft haar inderdaad een mooi gezicht. Een smal stenen trapje brengt je tot in het water. Gegroet Schelde ! Ik heb al zovele dankbare uren op je wateren gevaren en, ben blij je te mogen aanschouwen. Dit is een plek die door zijn stilte weer ruimte maakt voor diep gepeins. In tegenstelling tot de geregeld opduikende fietstoeristen die 5 minuten rondkijken en weer gaan, zetten we ons neer en laten de sfeer helemaal tot ons komen. Hier neemt de kracht van aarde, vers water en frisse lucht je helemaal mee naar een voedende vervulling. Heerlijk. Dan stappen we een smal padje achter de bron op dat leidt naar de bovenliggende akker. We zetten ons daar ook even neer, want hier onder ons verzamelt zich dus het water uit verschillende aders die samen de bron vormt. Het is hier echt heerlijk. We lopen nog even langs de rand van de akker en kijken van bovenuit op de jonge Scheldeloop beneden ons. We gaan weer naar beneden en volgen het brede wandelpad onder de bomen door langsheen de linkeroever van de beek. Een dikke 200 km doorstappen en je bent op 't strand van Sint-Anneke... Van hieruit zie je ook de hogergelegen oude machtige boerderij met teras en veranda van het Relais. Met spijt laat ik mijn droom los om daar een hapje te eten met zicht op de bron. Dat het nu net vandaag moet gesloten zijn.
Wanneer we na drie kwartiertjes helemaal voldaan zijn, springen we terug op onze fietsen richting Gouy. In het plaatselijke piepleine winkeltje, waar maar nauwelijks de basisproducten te vinden zijn, slaan we nog wat voorraad in en in het bijbehorende café maken we tijd voor een kop koffie. De barman is niet echt onder de indruk van onze reis uit Antwerpen speciaal naar de bron. "Wat is nu toch dat bronnetje" zie ik hem denken... We moeten die Gouyenaars eens en masse naar Antwerpen halen en onze haven laten zien... ze zullen dan wel weten wat dat bronnetje betekent ! Nog een tochtje doorheen het ingedommelde dorp en...onze terugreis begint. We rijden op een ander manier terug. Via Le Catelet naar Vendhuile, maar daar slaan we niet rechtsaf de weg op naar Honnecourt, maar gaan rechtdoor het dorp in. Over de brug van het kanaal nemen we het jaagpad : veel makkelijker omdat het plat is. Dat jaagt mijn adem tenminste niet in de astmacrisis ! We hadden net zo goed met de boot tot hier kunnen varen. Het is hier minstens even mooi. Voor wie 't na ons wil doen : 2 sluisjes verder en voor de eerste brug blijven liggen. Om 12.55u varen we weer af, retour naar Cambrai, waar we na een vlotte vaart om 18.10u weer aanmeren. In de afvaart zijn de sluisjes veel gemakkelijker. De waterturbulenties van het uitstromende water hebben we nu immers bij het uitvaren van de kolk, en dat scheelt heel wat in vaargemak !
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
