varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
16-02-2010
Vakantiedromen.
Ondanks Koning Winter ons maar blijft dwarsbomen, is het nooit verboden om reeds te dromen over onze vaarvakanties. We gaan ook nu proberen om nieuwe horizonten te verkennen en te komen waar onze Enya nooit was. Gedurende de maand mei valt ons eerste verlof. Tussen 13/5 en 24/5 zijn deze 10 dagen uitermate geschikt om een tochtje te maken. Vierhonderd en twaalf kilometer met dertien sluizen er bovenop is haalbaar over deze periode. Aangezien Petra op 13/5 reeds vroeg thuis is, lijkt deze dag geschikt om boot, bagage en bemanning vaarklaar te maken om 's anderendaag te vertrekken. Richting Terneuzen, waar de eerste sluis ons wacht, de Oostsluis, die ons op de altijd drukke Westerschelde zet. Via het kleine vaarwater steken we de Westerschelde over om in Vlissingen de tweede sluis te nemen en richting Middelburg te varen, waar onze eerste dag zal eindigen. Op 15/5 varen we verder het Kanaal door Walcheren af en stevenen af op de Koninginnestad Veere, waar we op het Veerse Meer komen, een vakantiebestemming van vele Vlamingen om er aan watersport te doen. 't Is uitkijken op het Veerse Meer, met de kruisende surfers. Als tweede overnachtingsplaats kozen we Kortgene, vlakbij de uitgang van het meer naar de Oosterschelde toe. Op de derde dag beginnen we met de Zandkreeksluis die de verbinding maakt tussen Veerse Meer en Oosterschelde en passeren de Keeten, het Mastgat en de Zijpe en varen bakboordkant naar Bruinisse om daar de sluis te nemen die toegang geeft tot het Grevelingenmeer. We moeten helemaal de plas over om net voor het eiland de Hompelvoet bakboord naar Port Zélande te varen. Port Zélande een prestigieuze haven met achter zich de Grevelingendam. Daar blijven we een dagje passagieren en bezoeken het leuke winkelstadje Renesse (zo iets als Sluis). De 18e gaan we naar Willemstad, mooi stadje aan het Hollands Diep, eerst terug over de Grevelingen, Bruinisse buiten met daarna de machtige Krammer- en Volkeraksluizen. 's Anderendaags vertrekken we uit Willemstad naar de Biesbosch, waar we zeker een dagje blijven. Dit bos- en waterrijke gebied is de droom van iedere watersporter. We gaan proberen of we plaats hebben op één van de onbewoonde eilandjes, zonder water of electriciteit, daar zorgen we zelf wel voor. Een rustdag met wat zwemmen, een boekje lezen en luieren. Dolce far niente, van het hoogste niveau. We zijn nu uitgerust en vertrekken via Werkendam sluis en het Wantij om daarna via een stukje Oude Maas naar het drukke Zwijndrecht (NL) te varen. Op naar de Spui en Oud-Beijerland, waar we de riem er afleggen voor vandaag. De dag erna (22/5) begint de terugtocht naar Ooltgensplaat via Goudswaard naar het Haringvliet, voorbij het eiland Tiengemeten om daarna de sluizencomplexen Volkerak, Krammer de verbinding terug te nemen naar de Oosterschelde. Ons doel is het Kanaal door Zuid-Beveland, waar ons de sluizen wachtten in Hansweert. We beginnen dan aan de oversteek van de Westerschelde opnieuw richting Terneuzen, waar we na het schutten in de Oostersluis een veilig plaatsje zoeken in de Aricom jachthaven. Op 2e Pinksterdag doen het laatste stuk naar onze vaste ligplaats Spanjeveer. Hieronder vindt u onze geplande reis in detail. datum van naar kilometer sluizen bruggen keersluizen
je bent al aan het aftellen hé André..... en nu mogen ze eindelijk ophouden met sneeuwen ook
Een aangename dag toegewenst vanwege Amor Fati !
De hoeveelheid angst in een hart kan juist zo groot zijn als het gewicht van alles waar je aan gehecht bent.
Het juiste evenwicht vinden is dus een kwestie van balanceren
16-02-2010 om 15:31
geschreven door Amor Fati
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
