varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
08-09-2010
In Terneuzen is er altijd wel iets te doen !
Men gaf 4 en 5 september 2010 mooi, zonnig weer. We konden er best van genieten, want zonnige dagen in 2010 waren er nauwelijks geweest. Het best konden we naar Terneuzen gaan. Heen en weer max. 5 uurtjes varen en best een leuke Zeeuwse stad. Rond tienen vertrokken we, niet zo maar een vertrek, want Petra ging onze Enya zelf starten en tussen de twee boten voor- en achter er uit manouvreren. Met boeg- en hekschroef werken en wanneer de hekschroef voldoende gewerkt heeft, stilaan achteruit tot je er helemaal tussenuit bent. Daarna een tikje boegschroef en klaar ben je. Ikzelf deed dienst als matroos en had voordien de touwen losgegooid. Met bonkend hart en klamme handjes, zei ze nadien. Maar 't ging goed ! Volgende keer, iets meer. Zonnig met weinig wind, voeren we de Moervaart af. De schroef gaf nauwelijks rimpeltjes op het water. Mendonk voorbij en tijd om op kanaal 11 op te roepen of er geen op- of afgaand verkeer was. Wijd opengespert lag het grote kanaal voor ons te blinken. Altijd een imponerend zicht wanneer je op zo'n grote waterplas komt. Het was er rustig ! Na een uurtje voeren we 't Sas van Gent voorbij, het bleek nog te slapen. In Sluiskil werd er gewerkt en hoe verder we kwamen hoe drukker er gewerkt werd. In Terneuzen meerden we aan bij Aricom. Ik belde Louis, en die ging direkt komen. Ondertussen was de middag voorbij, en zochten we de stad in te gaan. We lagen op een voorbehouden plaats, want 's anderendaags kwam de OYA er liggen, maar aangezien Fons nog bij ons lag, pikte ik zijn plaatsje voor één nacht in. In Terneuzen waren diverse "Shanty koren" op verschillende plaatsen aan 't zingen. Deze koren hebben zich gespecialiseerd in het zingen van "zeemansliederen". Nederlandse, maar ook Ierse en Franse liedjes. Ook een koor uit Blankenberge was er, en zelfs ééntje uit het verre Vlieland, één van de Waddeneilanden. Overal terrasjes en gezang, het was een leuke boel. Al wandelend kwamen we aan de haven, waar een kunstmarkt was. We hadden snel ons goesting gezien, een vrouw stelde tentoon met aquarellen met zeezichten. Er waren een paar hele mooie tussen. Verder was er nog een beeldhouwer die in brons mooie figuren tentoonstelde. Kortom, hadden we met de wagen geweest,ben ik er zeker van, we hadden iets meegenomen. Ondertussen hadden we op de pier een tafeltje besteld voor 's avonds. De "Patrone" kent ons reeds, omdat ze weet dat we met de boot komen. Zelfs is ze met de restauratie bezig, samen met haar man, aan een kotter, waarmee ze een weekje verlof gingen nemen. Het eten was zeer lekker en de avond was zo voorbij. Zondagmorgen, een gesprekje met de buurman, een vriend van Fons van de OYA, met een bootje "Nordlicht" genaamd. Ze vaarden acht jaar, maar vooral binnenland en Frankrijk. Ik moedigde hem aan om zeker Nederland ook eens te proberen. Het land met het grootste nautische verleden, en met waterlopen die iedereen kunnen bekoren. Het liep naar elven en we maakten aanstalten om te vertrekken. Nog altijd met het zonnetje er bij, practisch geen wind.Terug op 't kanaal, dat nu veel drukker oogde dan daags voordien. De "Taz" had nergens plaats gevonden, niet moeilijk met zo'n knoert van een binnenschip. 12,54m breed, de duwer 110,45m lang en de bak er voor nog eens 79,75m samen goed voor meer dan 5.000 ton laadvermogen. Bij Verbrugge was de "Harefield" cellulose aan 't lossen en ook bij Sidmar, wat verder, stonden de kranen niet stil. Zou het niet zo zijn, dat er dikwijls afspraken zijn om te werken met zondag (200% betaald), weet je ! Maar goed. We kwamen Fons van de OYA tegen op weg naar ons plekje. Na de hoorn te laten gaan, zwaaiden we alle vier elkaar goeiedag. Toffe mensen, we hopen hen nog te zien. We voeren ook voorbij de grensovergang van Zelzate/Sas van Gent, eens werkte hier meer dan 250 mensen. Nu Europa één is, nog 20. Vermenevuldig dat met alle grensovergangen en je krijgt er een pak werklozen bij. De baggerwerken om een nieuwe kaaimuur voor Gent-Haven te bouwen schieten goed op. Rond halféén kwam de koeltoren in 't zicht, die net vooraan in de Moervaart staat, een teken voor Petra om alle touwen en fenders klaar te leggen. Het politiebootje kwam ons tegemoet op de Moervaart, ze hadden gecontroleerd op snelvaart. Kwart over één legden we feilloos aan op ons plaatsje. Alles in de wagen geplaatst, want straks wachtte de thuisrit weer. Dan maar een pintje drinken op het prachtige week-end en met de vrienden over alles en nog wat verteld, tot het tijd werd om terug naar Lokeren te rijden, want morgen was werkendag voor Petra !
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
