Verhalen, sprookjes, fabels, mythen, sagen en legenden
welkom!
Problemen Er zijn nogal wat problemen met het lezen van de teksten, daarom volgende tip :
Met de muis links klikken en over de tekst schuiven.
De tekst verschijnt duidelijk leesbaar.
20-11-2009
Het schoentje onder de schoorsteen
Het schoentje onder de schoorsteen - Ineke Verschuren -
Een klein meisje zette eens haar schoentje onder de schoor- steen, want over een paar dagen zou het Sinterklaasavond zijn. Ze wist niet wat ze graag in haar schoentje wilde krijgen en daar dacht ze zelfs helemaal niet aan. Ze dacht alleen aan Sint Nicolaas zelf, over wie haar ouders haar zoveel hadden verteld en over wie al haar dromen en gedachten vol waren.
Ze dacht niet anders dan aan de oude bisschop, die op zijn schimmel daarboven over de daken reed en die door de schoor- steen in de huizen kwam, om zijn geschenken aan de kinderen te brengen. Die wereld van de daken was voor het meisje al halverwege de hemel, en uit die wereld zou Sint Nicolaas komen.
Maar ook aan het paard moest worden gedacht en de moeder van het meisje had haar een flink stuk brood gegeven om in haar schoentje te doen, zodat de schimmel iets te eten zou vinden. Daarna haalde het meisje zelf nog een bakje met water dat ze ernaast zette, zodat het paard ook kon drinken als het dorst had. Toen dit alles klaar was, zong ze met haar vader en moeder een paar mooie Sint-Nicolaasliedjes bij de schoorsteen, en vol van haar heerlijke verwachtingen werd ze naar bed gebracht.
Nu droomde ze nog veel meer van Sint Nicolaas, dan ze de hele dag al had gedaan. Ze droomde dat de heilige door de schoor- steen in de kamer kwam en toen hij zag hoe goed het meisje voor zijn paard had gezorgd, legde hij een hart van suiker in haar schoentje. Toen ging hij met zijn schimmel weer omhoog. Maar het meisje droomde verder. Ze droomde zo mooi, dat al dromende haar eigen hart openging. Het ging even wijd open als ze haar schoentje had opengezet. En zie, daar ging haar droom uit haar hart omhoog. Hij ging mee met Sint Nicolaas op zijn schimmel over de daken en... toen naar de hemel.
Heel, heel hoog ging het in de hemel. En daar, hoog boven de wolken, tussen de zon en de maan, daar zagen ze een jonge vrouw in een blauwe mantel, die langzaam liep over de sterren en die een heel jong kindje in de armen droeg. Dat was Moeder Maria, die het kerstkindje droeg, waarmee ze in de komende kersttijd weer op aarde wilde komen. En toen Maria Sint Nicolaas aan zag komen, met de droom van het meisje bij zich op de schimmel, keek ze omlaag, en daar zag ze het meisje zelf in haar bedje liggen slapen. En toen Maria zag hoe wijd het hart van het meisje naar de hemel openstond, nam ze iets van het morgenrood uit het hart van haar kindje en vroeg Sint Nicolaas dit in het hart van het meisje daar beneden te willen leggen. Sint Nicolaas nam deze hartengave van het Kerstkind dankbaar voor het meisje aan en keerde toen met haar droom terug naar de aarde. De volgende morgen, toen Sint Nicolaas weer in Spanje was en de droom in het meisje was teruggekeerd, werd ze wakker. Vol spanning ging ze naar beneden. Hoe zou het bij de schoorsteen zijn?
Het kommetje was leeggedronken en het brood in haar schoentje was verdwenen. In plaats daarvan lag er een hart van suiker in. Het was dus echt waar, dat Sint Nicolaas gekomen was...
Maar daar was nog iets wonderlijks, dat het meisje eerst nog niet had gezien. Het hart van suiker glansde... Het lichtte met een glans die het meisje nog nooit eerder bij suikergoed had gezien. Het hart verspreidde een licht van rode rozen, zoals men dat soms kan zien als de zon opgaat.
Het meisje riep haar vader en moeder en toonde vol blijdschap het lichtende geschenk. Haar ouders vonden het hart prachtig, maar de glans konden ze niet zien. Het meisje verzekerde hun, dat het hart werkelijk glansde, maar ze wist niet, dat deze glans het morgenrood was dat in haar eigen hart lag en dat Sint Nicolaas daar voor Maria uit het hart van het Kerstkind in had mogen leggen.
Sinds die nacht gebeurde het vaak dat het meisje iets om zich heen zag glanzen als het morgenrood, en dat andere mensen die glans niet konden zien.
Bron : "Daar wordt aan de deur geklopt. Verhalen voor Sint Nicolaas, liedjes en recepten" door Ineke Verschuren. Uitgeverij Christofoor, Zeist, 2000. ISBN: 90-6238-734-9
Reacties op bericht (13)
21-11-2009
Fijn weekend wens ik jullie toe
Bedankt blogvrienden Saagje & waaromnie van oma voor al jullie wensjes voor mij ...men armpjes worden te klein !!!...
geniet van je weekend ,liefs & knufff.Jeske
21-11-2009 om 07:24
geschreven door Jeske
Lieve groetjes dikke knuffel lieve vrienden bedankt voor jullie toffe reactie op mijn pps
21-11-2009 om 03:51
geschreven door Diana
20-11-2009
goede avond Saagje
mooi verhaaltje over dat meisje en de Sint , veel liefs uit Lier xxxx
20-11-2009 om 21:44
geschreven door elisa - juliette
wat mooi saagje
fijn weekend en groetjes van bo.
20-11-2009 om 20:57
geschreven door boomer
ze konden nogal verhaaltjes maken vroeger Saagje....
Een aangenaam weekend toegewenst vanwege Amor Fati !
Originaliteit is vaak een hoeveelheid vooroordelen
Uit de vooroordelen van een mens kan men het snelst een oordeel over hem vormen
20-11-2009 om 19:42
geschreven door Amor Fati
Merciekes Saagje & Co voor de verjaardagswensjes
Ik heb geen zin.
Om geconcentreerd te werken op vrijdag.
Ik heb geen zin.
Om met serieuze dingen bezig te zijn.
Ik heb zin.
Om andere dingen te doen, dat wat niet mag.
Ik heb zin.
Om te genieten van alles, van het leven.
Maar ik ben er,om te werken
Alleen men gedachten kunnen vrij zijn.
geniet van je vrijdagavondje,liefs & knufff.Jeske
20-11-2009 om 18:57
geschreven door Jeske
Groetjes op vrijdag..
Weer zo mooi verhaal lieve Saagje, wens u een aangename vrijdag. Een bemoedigend woord is als balsem voor het pijnlijke hart. Knufje en liefs, Indra-
20-11-2009 om 17:05
geschreven door Indra-
groeteke
liefs emmy
20-11-2009 om 14:48
geschreven door emmy
Groetjes Brigitta,mooi geschreven,maar ik zet mijn shoen niet meet toch nooit iets hi
Vrijdag is de laatste werkdag van de week nog maar een paar uurtjes ertegenaan. en als de zoemer dan gaat, knal je meteen tegen het weekend aan.
20-11-2009 om 13:33
geschreven door Brigitta
een heel mooi verhaaltje zoals het vroeger was...
Allez Vrijdag komaan , morgen ben je weer naar de
maan...liefs van Alda..
20-11-2009 om 13:30
geschreven door alda bosmans
Saagje
mooi ontroerend verhaaltje hoor!! Dikke knuf en
20-11-2009 om 10:13
geschreven door femkle
Lieve groetjes dikke knuffel lieve vrienden ik heb een nieuwe pps
