de zachte klank van een hart

dat verlangt

heeft ons samengedreven

deint nu verder zachtjes

vloeit in jou en mij

als stille zee

geeft extase

kleur en luister

aan ons leven

wanneer gevederde plukjes rood

het oosten scharlakenrood betoveren

vogels enthousiast badderen

in de bedwelming van de morgen

breek ik even de tijd

vlij me in naamloosheid

speels kleurde ze leven

door wintertwijgen

liet de bast verzilverd

de lente beschrijven

weerspiegelde vonkend

mijn eindeloze gedachten

in stromende tijd

één met de hemel

schim een leven

in mijn schaduwspel

claim een toekomst

die er nooit zal wezen

de morgen

wacht je immers niet

zal ik jou eindelijk

vleugels geven

klapwiekend

in de warme stroming

van leven

overstijgen wij

 bergtoppend ons bestaan

om hemel zacht zwevend

te genieten van een wereld

gekneed met

eigen droombeelden

ochtenddauw

maskeerde kil

het volmaakte

omtreurde stil

het pas ontwaakte

in diepgrauw

ik laakte

het vergrijsde

droomde in blauw

een vergezicht

omzoomd met zonnelicht

In een nacht

vol sterrenstof

en geheimzinnigheid

vlijt de wereld

zich in kerstmistijd

laat me genieten

in winterschijn

van het wonder

even samen te zijn

als nevel de wereld

laat bewegen

tussen licht en donker

schaduwen tot

grijs bewegende

hallucinaties leiden

 wordt leven weggedrongen

schildert de omgeving wazigheid

een wit gerijmd web

gekunsteld in een

bevroren raamkozijn

liet mij dwalen

langs langgerekte

transparante draden

tot het druilend

grijze werkelijkheid huilde

en ik mijn dromen

tot de lente wegwuifde

Wind tumult

in golven van angst

de onzekerheid

in een lichaam

stuwt in sporen

vergankelijkheid

zo beeldend

over leven

en wij

wij wachten gelaten

tot hij neemt

Wij sluimeren witte vlokken

in het donkergrijs

dekken het landschap

met onze dromen dicht

en laten er

sprookjes huizen

tot lente

ons realiteit aanreikt

Terwijl het wiel van het jaar

de dagen weer laat lengen

versieren wij het huis

met veel groen en takjes hulst

en verbranden de grootste jouleblok

tijdens twaalf dagen feestgedruis

vieren immers de overwinning

van de eik die met zijn groeikracht

het afbrekende van koning hulst

een halt heeft toegebracht