een bitse regenbui

jaagt me op

tot mijn hijgen stokt

een schaduw diep

mij wroetend

verschuil

met bodemloze ogen

mijn dromen

tevergeefs grijp

er is geen uitweg meer

die de zon tevoorschijn prevelt

zoals voorheen

ik ben alleen

omdat ik enkel

in je hoofd

mag wonen

beschimp

je mij

als ik uit wil breken

maar weet je

mijn verlangen

sluit zich niet langer op

het wil een stem

die de wereld

ronduit vertelt

dat ik van je houd

zelfs al regent het vandaag

staar ik naar deemster

dat schaduwen draagt

toch verwacht ik

als het kleine kind indertijd

de hemel terug blauw

het groeiende verheven groen

waartussen ik mijn eigen werkelijkheid

weer speels open bloei

onder een uitgestrekte nacht
leidt de stilte
tot een nergens toe bewegen

met een naar binnen
gekeerde blik
en het hart zo moe

wil hij de slaap
van een onschuldig
kind dromen

dat het verdergaan
niet wordt ontnomen

telkens als iemand

zijn zielsverwant

ontmoet

is het een sprookje

alles wat volgt

een avontuur

dat neigt

naar romantiek

om intens samen

in het kielzog

van liefde te komen

kom naar me toe

maak je

met mij eigen

geniet van de fluisteringen

der wolken

waartussen ik me thuis voel

declameer hen stil

tot licht

erdoor heen klieft

jouw waarheid

mijn liefde spreekt

met geluk aan onze kant

fluisteren we

elkaars woorden

durven te geloven

in een landschap waar lente

laat zien dat liefde nooit sterft

verlangen steeds de weg

naar samenzijn

weer vindt

hebben illusies geplant

water gegeven

met heel veel liefde

tot waarheid verheven

wij die leven

met een droom

als iedere stap

voorbestemd zou zijn

wat zou leven

mijn leven

dan betekenen

laat me ieder moment

overkomen

ervan genieten

delen met jou

van wie ik houd

in het belang van vrijheid

de toekomst veranderen

elke keer ik je zie

mijn lief

belicht

in een nimmer vergeten

ons beleven op de trambaan

gezicht van geluk

kleuren van leven

één en al volkomenheid

in een innig omvangen

met ontvlamd verlangen

samen liefde

waarmakend

omvat welgevalligheid

als een voltooiing

om van te blijven dromen

rijk bedeeld

met heel mijn denken

haar zweemzoete gestreeld

zomers lang

tijd beweegt zich

met ontelbaar

mooie momenten

naar eeuwigdurende

verwerkelijking

heb ik beseft toen

ik tot de ochtend

ben blijven kijken

naar vol liefde

trillende sterren

om dan met obsessie

toe te neigen

naar het dansend licht

dat zich in ochtendrood

naar boven drift

met kloppend hart

sneller dan gedacht

tot bloei kon komen

door wie me heeft gevormd

voor immer bij me hoort

in donkere kamers

zit ik te schaven

aan een nieuw bestaan

wijl leven voorbijgaat

tot ’t zonlicht door het venster

me verplicht

om met een glimlach

naar buiten te komen

de wereld te vertellen

dat vanaf nu lente me vergezelt

dat wat was voorgoed

heb achtergelaten

wat me beweegt

weer willig liefheb

als een intiem gesprek

met mijn ziel

het deuntje dat

zich afspeelt in mijn hoofd

een ruimdenkendheid

die mij bij mezelf brengt

in volle connectie

met het hart

dromen met passie

tracht te verwezenlijken

puur en ongetemd

laten we verder groeien
moeite doen 
om allemaal samen te schitteren
tegen het terrorisme

daar waar ’t licht

bloesems kust

dans ik in jouw ritme

de hemel neer

verwaai me

je handen voelend

bij mijn middel

met jouw liefde

om en om de zon

in cadans de aarde rond

tot werkelijkheid

onze dromen kruist

verbondenheid

zich zuchtend

met ons neervlijt

omdat de ziel
ons reeds nieuwe
verwachtingen toebedeeld

wenen we niet om
hartverscheurend tenietgaan

 maar harken het
met handen herleid tot plicht
onder prille opbloei

vandaag was

vol hindernissen

waarbij zij zelf

de voornaamste was

toekomst ervaren

met één enkele bloem

die zijn exquise

geur verspreidt

een oeverloze

grensoverschrijdende

onvermijdelijke beleving welke

mijn wereld compleet verandert

niet langer verloren in de schaduw

van een grijze wind maar midden

vruchtbaar makend leven

eindelijk Liefde vindt

waar licht

ruimte en tijd

leven beheerst

wordt magie

schroomvallig

ingetogen geboren

begeeft zich als bijzondere

ervaring onder ons om

begeerte onomlijnd te begrijpen

een verkenningsmissie

die het Eden van weleer

overtreft

intuïtie één en al verwondering

de verantwoordelijkheid

over liefde neemt

een eigen keuze