Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Dinsdag 31 december 2013, kwam Cees mij, nadat ik eerst naar de kapper was geweest om 14.00 uur ophalen en hebben oudejaarsdag gezelig met z'n tweetjes doorgebracht. Cees had appelbeignets en oliebollen gehaald, zodat het ook echt oudejaarsachtig aandeed. Vuurwerk was er bij hem in de buurt in overvloed, dus hoeft heel de buurt niks te halen.
Woensdag 1 januari zijn we naar mijn huis gegaan, en hebben we het rustig gehad. 's avonds is Cees naar huis gegaan.
Donderdag 2 januari eerst naar de Podotherapeut en 's middags ben ik naar mijn zwager Kees gegaan die heel erg ziek was van de borstkanker die nu in heel zijn lichaam zit, wat was hij ziek.
Hij lag op zij dodenbed, zoals hij dat noemde, zei haast niks, maar hield wel mijn hand vast.
Vrijdag 3 januari ben ik met de taxi naar Cees gegaan en samen naar de verjaardag van zijn achterkleinkind Mereltje, die 1 jaar werd.
Zaterdag 4 januari naar Ronald zijn verjaardag.
Zondag 5 januari thuisgebleven.
Maandag 6 januari 2014 belde ons Riet mij op dat Kees, 's morgens om 7.00 uur overleden was, ik wilde nog gaan, maar omdat hij overleden was, ben ik thuis gebleven.
Dinsdag was er Bingo en ik kreeg een Dank je wel bon voor een etentje van de KBO aangeboden, leuk hoor!
Woensdag 8 januari, twee verjaardagen geweest en één was ook 50 jaar getrouwd, er werd dus lekker getracteerd, "Hoe word ik dik", kun je jezelf dan afvragen.
Donderdag 9 januari was de crematie van Kees, het was best druk, en er waren weinig bloemen, want er was gevraagd een bijdrage aan het KWF, oftewel het kankerfonds te geven. Er stonden 2 bussen.
Vrijdag 10 januari zijn we naar Cees gegaan en zondag 12 januari kwam zijn dochter Maartje op de koffie. Als ik er ben komt ze haast altijd even voor een bakkie, een heel lieve vrouw.
Zondag weer naar huis.
Maandag 13 januari nadat voor de middag de hulp was geweest ben ik maar eens op ziekenbezoek gegaan naar Correke B. uit Prinsenbeek, van de handwerkgroep en naar Joke Kerkhofs-Vr. van de KBO. Ze zijn beiden in Aneas opgenomen, dus kan dat in een keer. Voor Correke maar bonbons meegenomen. Voor Joke nog een paar cadeautjes, want met de Sint was ze al in het verpleeghuis. Ik ben blij dat ik ze op kan zoeken, i.p.v. opgezocht worden. Zo denk ik erover.
Dinsdag 14 januari naar de Heksenwiel handwerken.
Woensdag 14 januari ben ik in Ulvenhout voor het eerst Computerles gaan geven aan een vrouw van ik meen 78 jaar. Ze weet practisch nog niet, maar dat komt wel, ze zal veel moeten lezen over het een en ander.
Donderdag 16 januari ben ik een hele dag naar ons Riet, die pas weduwe is geweest, want het is niet niks. Gelukkig heeft ze goede kinderen, die haar met technische dingen helpen.
Vrijdag 17 januari belde ons Riet op dat mijn zus van 91 jaar opgenomen was in het ziekenhuis, niet zo ver van mij vandaan. Cees kwam na de middag en ik vroeg of hij mee wilde gaan naar het ziekenhuis, toen we daar aankwamen was de vogel al gevlogen, maar volgens mij is ze nog steeds niet helemaal in orde.
Zaterdag 18 januari, een heel gezellige dag, alles kwam gezellig op visite. Eerst Christ, die had mijn horloge naar de reparateur gebracht en die was nu klaar, hij nam gelijk mijn klok mee, want die doet het al een tijd niet meer. Mijn vriendin Corrie kwam ook, zoals afgesproken, en kort nadien, Christ zat net in de auto, kwam onze Ronald met Jolanda en Nathalie. Ze waren naar een school wezen kijken voor verdere opleiding, indien ze volgend jaar slaagt.
Zondag 19 januari, heel de dag thuis gebleven want het regende.
Maandag 20 januari was het de verjaardag van ons Riet, dus even gebeld en gefeliciteerd. Het ging redelijk met haar.
Dinsdag 21 januari naar Heksenwiel.
Woensdag 22 januari voor de middag naar ons Riet en 's middags naar handwerken. Mijn zus Jo was er ook.
Donderdag 23 januari thuisgebleven en gebreid.
Vrijdag 24 januari kwwaa Cees mij ophalen, hij had een prachtig bloemstuk gemaakt voor mijn zus Riet.
Zaterdag 25 januari naar ons Riet en wat was die blij met dat prachtig bloemstuk, ik zet het bovenaan dit verslag.Nadie nar Cees.
Zondag 26 januari zei Cees dat hij niet zo goed in zijn vel zat, ik zei als je niet naar Rome wilt of durft, dan gaan we niet hoor! Nee, dat was het niet, maar hij had nergens zin in.
Maandag 27 januari moest hij naar de Cardioloog en Maartje had ik gevraagd om mee te gaan, omdat hij veel niet verstaat, als je er niet goed oplet.
Maartje belde me ongeveer om halfvijf, dat haar vader eerst gekatheteriseerd moet worden en enkele onderzoeken en dan twee nieuwe hartkleppen moet hebben. Het is hard nodig, en in het najaar is Rome ook nog mooi zei de arts.
Dat is ook zo, want het is niet niks, die operatie, maar hij gaat er voor, en ik woon niet ver van het ziekenhuis, dus kan ik hem regelmatig bezoeken. We wachten gewoon af. Huub zijn aangetrouwde kleinzoon is vandaag jarig endaar is hij met zijn dochter naar toe om, zoals hij altijd zegt een envelopje af te geven, maar gaat daar nu ook eten.
Maandag 2 december naar de verjaardag van mijn schoondochter Jolanda, Ronald kwam me ophalen en bracht me weer thuis, wel lief hoor. Ik was daar blijven eten, en na het eten heeft hij me thuisgebracht, wat een verwennerij hè!
Dinsdag 3 december was het eerst Sint Nicolaas en nadien Bingo.
Voor allemaal had ik een cadeautje gemaakt, en hopelijk waren allen tevreden, dat hoor je meestal achteraf.
Het was wel weer reuze gezellig.
De penningmeester was nog wel ziek thuis, maar zijn vrouw kwam toch heel even ons goeden dag zeggen, en ook dat het met haar man goed ging, een hele geruststelling natuurlijk.
Woensdag 4 december ben ik naar Kees mijn zwager geweest en heb hem een paar sloffen gegeven, want hij vliegt nu achteruit. Heeft nu aan de linkerzijde ook borstkanker en vele uitzaaïngen. Erg Hoor.
De huisdokter kwam hem nog bezoeken, ja dat gebeurt op een dorp eerder dan hier in de stad, maar ja, we moeten het ermee doen.
Nadien naar handwerken waar mijn oudste zus ook kwam.
Zondag 15 december was ik bij Cees, en Maartje kwam voor een bakkie, zoals ze dat noemen. Heel gezellig met die vrolijke meid.
Dinsdag 17 december was het kerstviering van de KBO, het was niet zo druk als anders, maar het was wel gezellig. War voordrachtjes werden er gedaan en het orkest Entre Nous, kwam na de middag vrolijke muziek ten gehore brengen.
Woensdag 18 december weer naar Kees, het bed staat al in de kamer, zijn dodenbed, zoals hij het zelf noemt,
Net na het eten kwam de huisdokter, het was wel stabiel, ofschoon hij achteruit gegaan was. 5Kg afgevallen is niet niks.
Donderdag 19 december toch maar kaarten en postzegels voor de kerst gehaald, anders wordt het steeds uitgesteld, en hebben ze de kaarten veel te laat.
Vrijdag 20 december staat in de krant dat De Faam verhuist is naar België, het gebouw blijft wel staan en wordt schijnbaar niet afgebroken.
Cees kwam vandaag hier naar toe.
Dinsdag 24 december bij Ronald uitgenodigd voor het diner. Ook Christ is uitgenodigd.
Oorspronkelijk waren we voor 1e Kerstdag uitgenodigd, maar Maartje wordt dan 60, en de kinderen van Maartje hadden achter haar rug om koud buffet besteld en ook een receptie.
Ronald was zo lief om de tijd maar te verzetten en het op Kerstavond te doen, echt geweldig toch.
Het diner was echt geweldig met kleine amuses erbij, ja hij kookt heel graag en heeft dat alles in een restaurant geleerd toen hij nog op school zat.
Woensdag 25 december, we werden opgehaald door Stephen, de aangetrouwde kleinzoon van Cees, ja die dragen niet alleen Cees op handen, maar mij ook.
Cees, haar pa dus, had een verslag gemaakt vanaf geboorte totdat ze de kap op de typmachine deed toen ze stopte met werken. Ik heb het voorgelezen.
Maartje wist echt van niks, dat gezich was echt heel leuk om te zien.
Donderdag 26 december was het akelig weer met veel wind, dus lekker thuis gebleven.
Vrijdag 27 december met zon een wandeling gemaakt en zaterdag 28 december ook.
Zondag 29 december naar schoondochter en zoon van Cees op de koffie, het was goed weer om tevoet te gaan, wel was het vroeg donker. We hebben lekker zitten kletsen.
Zondagavond weer naar huis.
Maandag 30 december kwam een vervangende hulp van de thuiszorg, het was een studente.
Zaterdag 16 november had ik ook een High Tea voor 8 personen besteld bij de Kogelvanger, dit heb ik gewoon door laten gaan.
Ook voor hun had ik een klein cadeautje, dat ik zelf gemaakt had.
Na die droevige dag, konden we eens ergens anders over praten, ofschoon Gerda natuurlijk ook ter sprake kwam.
Zondag 17 november vierde Jos, mijn zwager zijn verjaardag, maar ik had er totaal geen zin in, en ben toen niet gegaan, maar boven verwachting was mijn zwager die borstkanker heeft en lymfklierkanker wel gegaan, maar dan met de taxi. Hij wilde voor de laatste keer nog eens naar Jos.
Zondag 24 november wilde ik mijn verjaardag eigenlijk niet vieren, daar we maar met enkele mensen over zijn en ik liever gewoon tussendoor een bezoekje wil brengen.
Mijn zwager wilde ook nog een keer bij mij op visite komen, dus heb ik het toch door laten gaan.
Dus was er mijn oudste zus Jo, mijn zus Riet met haar zieke man, en mijn schoonzus Naan. Mijn zus Adrie belde af, haar man is aan het dementeren en haar zoon wilde wel rijden , maar Jos wilde niet graag gaan.
Mijn zus Adrie sprak gelijk met me af, omdat ik graag tussendoor wilde komen, en donderdag 28 november ben ik naar Oud-Gastel gegaan met de deeltaxi.
Het was erg gezellig en ze liet me natuurlijk al haar creatieve uitspattingen zien, ze is heel erg handig.
Samen nog een bloem gemaakt op een "rekje", en ik kon er twee van haar overnemen, leuk, dan kan ik dat ook weer eens uit gaan proberen.
Met Gerda gaat het erg achteruit, ze ligt in Brussel en Henk en één van hun zoon blijven daar slapen en waken.
"s morgen om 5 uur d.d. 11 november is ze overleden en zaterdag 16 november gecremeerd, heel verdrietig was alles. Ondanks dat het in de Ardennen was, was het best druk met het afscheid.
Carola was vrijdag al naar mij gekomen en hier heeft ze geslapen en 's zaterdags reed zij met Christ, mijn zoon, en Cees en ik naar de Ardennen, fijn hoor dat ze dat wilde doen, maar ze wilde zelf ook afscheid nemen, dus ging het wel in één moeite door, maar ze moet het maar willen doen.
Mijn zoon Christ was juist terug van een zeiltocht die niet over rozen was gegaan, maar hij was gelukkig al bij al toch weer heelhuids teruggekomen.
Zondag 10 november gaven Cees en ik een etentje voor onze verjaardagen aan onze kinderen, kleinkinderen en de achterkleinkinderen van Cees.
Het was heel gezellig en dit alles in een café in Prinsenbeek, zodat je in de zaal echt met je eigen familie was. Ik had voor allemaal een cadeautje gemaakt, voor de meeste mannen ovenwanten en voor de anderen pannenlappen, speldenkussens, en voor de kleintjes een placemat en eierwarmer, ook leuk voor Pasen.
Allen gingen tevreden naar huis en daar ging het om.
Zaterdag 26 oktober zijn we, Mijn zus Jo, vriend Cees en ik naar Purmerend geweest met de Valys, heel fijn dat we daar gebruik van kunnen maken, anders kom je echt niet zo ver.
We waren wel laat daar, maar het was een heel fijne dag met een kleine wandeling in de buurt, want het zonnetje scheen speciaal voor ons leek het wel.
's Avonds na het eten dat Carola verzorgd had kwam onze taxi heel mooi op tijd, om 19.00 uur, en omdat de taxi gelijk vol was, konden we gelijk naar huis zonder oponthoud.
Dat was heel fijn, vooral voor mijn zus van 91, is zoiets best vermoeiend.
Cees heeft nog enkele foto's gemaakt tijden de wandeling.
Zaterdag 26 oktober zijn Cees en ik en mijn zus Jo naar een nichtje in Purmerend geweest met de Valys. Rond acht uur kwamen ze ons ophalen, nadien ons Jo en op naar Purmerend met onderweg in Gouda een stopplaats voor een mevrouw die al in het busje zat.We waren best laat daar, volgens mij tegen elven. We hebben gezellig bijgekletst, en na de middag een kleine wandeling in de buurt daar. Het was nog best goed weer, en 's avonds na het eten kwamen ze ons om 19.00 uur ophalen, met een luxe auto en wij gingen allen gelijk mee, dus was de auto vol en waren we na ongeveer 1 1/2 uur weer thuis. We hadden een fijne dag gehad.
Gerda gaat heel erg achteruit, is enkele weken gelukkig thuis geweest en Henk heeft ze heel goed verzorgd, met het weekend kwamen natuurlijk de kinderen, maar de zussen van Gerda ook.
Bij Kees mijn zwager slaan de medicijnen niet aan en de borstkanker is teruggekomen. Er komt vocht uit en wordt nu verbonden, meer is er niet aan te doen. Meestal ga ik om de 14 dagen een bezoekje brengen, voordat ik naar handwerken ga.
Wat een toestand, morfinepleisters en prednison moeten het leven een beetje draagzaam maken.
Donderdag 17 oktober was er in de Viandenlaan 3, Het Gemeenschapshuis was er een bij eenkomst van de KBO, die was gedeeltelijk gesponsord, en na de middag kregen we een uitleg over diverse schoonmaakmiddelen. Het waren twee dames uit België.
De morgen begon om 10 uur met koffie en een kleine appelflap. Toen kwam "Naantje", dat is echt een komiek, die alles uit het dagelijkse leven zo leuk kan vertellen, heel gezellig, en er werd veel gelachen. Dat alles doet ze in haar eentje, met soms een beetje begeleiding van haar eigen gitaar, dus ze is van alle markten thuis.
's middags kregen we ieder een bord met een bruin belegd broodje, een wit belegd broodje en een krentenbol, wel boven mijn normale portie, maar ja, moet een keertje kunnen. Koffie of thee zoveel we wilden.
Onder de schoonmaakmiddelen demonstratie, kregen we 2 consumpties. Na afloop kwamen de taxi's weer diverse mensen ophalen, mij ook, echt heel fijn die deeltaxi, tegenwoordig.
Woensdag 16 oktober waren we uitgenodigd om het Mariabeeld in de kerk in Prinsenbeek te komen bezichtigen. Iemand uit de parochie heeft een blauwe cape gemaakt en voor de bloemetjes hadden ze van onze groep stofjes gekregen om bloemetjes te maken. Ook het koor had bloemetjes gemaakt. Het was heel mooi gemaakt, maar het mariabeeld is niet zo groot en bovendien bruin, dus komt het mijn inziens niet zo goed uit. Ze willen het voortaan gebruiken in de meimaand, 15 augustus, en in oktober.
Nadien zijn we naar de Zilverberk gegaan, waar we altijd handwerken en werden we goed verwend door Ria Frijters die de algehele leiding over onze groep heeft. Koffie met gebak en nog een heerlijke bonbon.
Ook werden er nog wat handwerkjes van de hand gedaan, die met de opendag niet weggegaan waren.
Woensdag 28 augustus 2013 (vervolg2) Donderdag 29 augustus met Cees zijn neef Jacques uit Berlijn
Vanuit de TV toren gezien. Heel mooi. De afgebroken kerk die je hier ziet vanuit de toren dat is nog een symbool van de kerk, die toen teveel deed voor de mensen, en dus stond hij zowel figuurlijk als in het echt in de weg. Hierna zijn we gaan eten in restaurant Paulily, Soepje vooraf, La Sagne met zalm, iets groens met gelatine en frambozenmoes erop. La Sagne was niet lekker en het groene spul smaakte naar water, de frambozenmoes was wel goed. Hier de S-baan, en hieronder werd er een concert of iets dergelijks gegeven.
Hierboven Jacques en ik in een van de Joden Hofjes.
Dit Jodenhofje is omgebouwd in appartementen voor studenten. Dit vond Cees zo grappig dat hij er een foto van maakte. Hier gaan we met Jacques met de trein mee, hij had een kleine groepkaart gekocht van 16,95, maximaal 5 personen, waar je dan de gehele dag mee kunt reizen, zowel met metro, s-baan, als bus, dus noem maar op, een algehele reiskaart en dat voor 5 personen, kom er bij ons eens om! Bij Jacques werden we verwelkomd door zijn vrouw Dörte en zoon Sascha en zijn vriendin Daniëlle, als ik het nog goed weet. We hebben heerlijk zitten kletsen onder en na de koffie met gebak, die hij zelf gebakken had. Nadien gingen we verder en zijn vrouw stelde voor, dat we samen gewoon door bleven praten en dat zij voor het eten zou zorgen. Het smaakte heerlijk, dus mag ze het nog meer doen. Ook nog even gekeken naar zijn PC en wat over zijn sites en mijn blog. Dörte zou met mij gaan mailen, maar helaas is er nog niet veel van gekomen. Maar moed houden wat niet is kan nog wel komen. Nadien heeft Jacques ons terug gebracht naar het hotel, dus goede service van Cees zijn neef. Alles bij elkaar een heel fijn reisje met veel bezienswaardigheden, en een fijne chauffeur en gids, dus zijn we heel tevreden dat we met de bus met van Nood naar Berlijn zijn geweest. Tonnie
Woensdag 28 augustus 2013(vervolg 1) Hieronder een monumentje in een parkje, waar voor de oorlog hoofdzakelijk Joden woonden. Rond het stenen plateau staat: die Wohnungen des Todes. Het stelt natuurlijk voor hoe de mensen alles in de steek hebben moeten laten en zelfs niet terug konden om een omgevallen stoel recht te zetten. (dit in figuurlijke zin natuurlijk) Hieronder een ingang van een Hofje
.ho
Dit was in een hofje, met deze typische boom, hieronder de andere zijde van hetzelfde hofje, links zie je nog een gedeelte van deze boom. Allemaal kleine bedrijfjes met er boven appartementen, gesponsord door een en dezelfde persoon.
Een ander hofje met veel bedrijvigheid, maar ook met het moderne, wat wij bij ons kennen, alles volgeklad, en ook veel toeristen.
Hier onze groep. Dat meisje met rose shirt is de jongste van ons gezelschap en ik de op één na oudste. Deze beelden staan voor de verdwenen begraafplaats van de Joden, het is nu een parkje geworden. Toen de muur er kwam ging die door dit kerkhof (parkje) vandaar dat het geruimd is. Pas nadat de muur verwijderd is heeft men er een parkje van gemaakt
Nadien zijn we naar de TV-toren gegaan, en met de lift ben je zo boven. Het gaat wel in groepjes, want er zijn heel veel bezoekers, die alles van bovenaf willen zien. Hierboven is een van de foto's die ik op mijn blog zal zetten, bij het vervolg 2 komen er meer. Tonnie
Dinsdag 27 augustus 2013 en een gedeelte van Woensdag 28 augustus (vervolg 5van dinsdag)
Deze gebrandschilderde ramen nu even apart. Deze foto is van bovenaf door Cees gemaakt. Dit is die prachtige preekstoel met veel houtsnijwerk, en Cees kijkt ook eens toe, hij wilde dat kinderkopje vergroot hebben, maar ik wilde hem ook wel eens vereeuwigen. Hier staan veel overlijdenskisten en ook van kinderen. Ze zijn allen van koningen en keizers met hun verloren kindren. Er is een Koning of Keizer, die 3 kinderen verloren heeft. Hier zijn we in de buurt van de Dom, waar ook een parkje is. Hier die prachtige dom nog een keer, met achter ons het parkje. Hier begint onze 2e dag van alles te bezichtigen, dus Woensdag 28 augustus. We zijn hier in de oude Jodenbuurt, en die koperen plaatjes liggen verankerd voor de deuren waar die personen hebben gewoond. Alle gegevens die ze weten staan erop. Zoals geboorte, overlijden en waar overleden. Ze noemen ze Stolpersteine=struikelstenen. We zijn op weg naar de Joden Hofjes, waar vroeger fabrieken waren. Met dit hek kon het fabriekterrein afgesloten worden. Na de oorlog heeft een Jood, die in Amerika woont alles bekostigd om de hofjes weer in orde te maken, doch wel met de verplichting, dat er winkeltjes kwamen. Dat is dus ook gebeurd en nu worden ze heel vaak bezocht door de toeristen, zoals wij.
Voordat we met de metro meegingen hadden we eerst gegeten in de Kaiser Friederichstrasze. Een van onze medereizigers is doof geboren en had een fiets gehuurd, die kwam precies op tijd daar aan om mee te dineren, echt geweldig. Hij had 20 km gefietst. De fiets ging gelijk in de bagageruimte van de bus, zodat hij verder de avond met ons samen kon doorbrengen. Hier bekijken we het dak dat gesponsord is door Sony, de kleuren veranderen steeds en om te reizen is het in Berlijn echt geweldig, daar kan Nederland nog iets van leren. We hadden een kaartje waar 8,80 op stond, maar bovenaan stond 1 van 4, dat betekend dat je 4 kaartjes krijgt voor 8,80, dus voor 2,20 kun je de gehele avond met metro, S-baan of andere trein en bus mee. Hier nog even een andere kleur. Cees is een hele goede fotograaf zoals jullie zien, hij was dan ook vaak nergens te bekennen, maar hoorde wel alles met zijn solo, omdat de gids het gedeelte dat het geluid door moet geven om zijn hals had hangen. Hij kende het niet, want was eerst wat wantrouwig, doch toen ik zei voor de slechthorenden, toen deed hij het om. Dit is in de omgeving van de DOM, waar we woensdag 28 augustus 's morgens om 9.00 naar toe werden gebracht door onze chauffeur, er we konden op eigen tempo de Dom en omstreken bezichtigen. Ook zijn er musea in de buurt, doch wij hebben ons beprekt op de Dom, daar was genoeg te zien zowel binnen als buiten.
Dit is het prachtige orgel in de DOM Links het orgel weer en rechts de prachtige gebrandschilderde ramen en in het midden zie je de preekstoel die prachtig met houtsnijwerk is bewerkt. Dit is van boven af gezien, want wij waren nog 2 trappen opgegaan, daar kon je ook gaan zitten. Hier weer de preekstoel Hieronder een maquette van de DOM. Ook heel mooi.
Dinsdag 27 augustus 2013 (vervolg 3 nog steeds dezelfde dag)
Der Brandenburger Tor vanuit het westen gezien. Je kijkt tegen de kont van het paard.
Vanuit het Oosten gezien kijk je tegen de Griekse Strijdwagen met Victoria. Het is een vroegere stadspoort, die bewaard gebleven is, ofschoon die in Oost-Berlijn stond achter de muur
Deze bronzen Gedenksteen is een aandenken aan Gorbatschow, omdat hij hier de muur geopend heeft. Dit stond ook in de buurt Hier gaan we naar de metro, met de groep, zo te zien werken mijn "oorbellen" niet al te best, dus weer even bijstellen. Hier weer wat uitleg van onze gids. Cees is weer niet te zien, blijft weer achter om ons te vereeuwigen, zoals je hier op dit plaatje ziet. Dan naar de roltrappen, maar Cees heeft nog ergen een aanplakfoto gezien, zie hieronder.
Dan met heel de ghroep de roltrappen op, het vervolg wordt vervolgd, ha ha ha.
Dinsdag 27 augustus 2013 (vervolg 2 van dezelfde dag) zie boven.
Dit is een monument dat een aandenken is aan de tijd toen West-Berlijn van alles afgesloten was "blokkade" en uiteindelijk alles via de lucht moest doen. De mensen hadden geen voedsel in West Berlijn omdat de Russen geen toegang meer verleenden om via de DDR het gedeelte West-Berlijn te bevoorraden. Dit alles was het gevolg doordat De Bonds Republiek de D-Mark invoerde, die meer waard was dan de Mark, die in de DDR gebezigd werd. Deze stukken muur staan bij het oude Check Point Charlie, heel jammer dat ze alles hebben veranderd en dat gedeelte niet bij het oude hebben gelaten, want het is één reclamezuil. Niet te geloven. Het lijkt erop dat ze het te laat als aandenken hebben aangemerkt, waarschijnlijk omdat de toeristen natuurlijk verschillende dingen vroegen over hoe het was,in die tijd. Dit was het oorspronkelijke Check Point Charlie. Deze stukken muur fungeren allemaal als reclamezuil in de buurt van Check Point Charlie Deze foto is op een ander stuk muur geplakt aan de overzijde van de straat Hier staan Cees en mijn voeten voor de toen malige muur. Door heel de stad lopen 2 rijen kinderkoppen waar de muur precies gestaan heeft. Bovenstaande is een aandenken aan de Holocaust, het zijn 2711 betonblokken van diverse afmetingen, het is natuurlijk wel een triest aangezicht al dat grauwe gedoe. Je moet er maar opkomen. Dit moeten overblijfselen betekenen van de bunker van Hitler, die enkele meters er vandaan, gestaan heeft, maar waar nu zakenpanden in gevestigd zijn.
Deze lange rechte autobaan leidt naar het verkeersknooppunt Der Groszer Stern in Tiergarten. Je kijkt in de verte naar de Overwinningszuil die versiert is met 3 overwinnings randen en omdat de bovenste rand (de 4e dus) al aan de zuil bevestigd was, is die z.g. voor de verjaardag van Hitler, want de oorlog was verloren. zodoende.
Er komt nog een vervolg van dezelfde dag, het was een heel druk programma, maar de bus bracht ons overal naar toe, heel fijn.
Nadat we het grote warenhuis bezocht hadden gingen we even "Beelden kijken"zoals jullie zien, Cees ook maar eens op de plaat vereeuwigd, want als je de foto's maakt, sta je er zelf vaak niet of maar enkele keren op. Niet ver vanaf de beelden gingen we op een bankje zitten, waar we de uitkijk hadden op de eksters die een rat probeerden te verorbenen, en tevens zagen we dat ook Berlijn niet zonder daklozen is. Die meneer zit nog met zijn slaapzak om, en begint een beetje wakker te worden. Zijn "maat" is volgens mij al op zoek naar eten in de vuilnisbakken, want die hebben we in die dagen op verschillende plaatsen gezien, vooral bij eetgelegenheden, wat een toestand in deze moderne tijd, niet te geloven.
Hier is een mede reizigster foto's vanaf de boot aan het maken. Hieronder is een foto van de TV zendmast, later meer daarover. Nadat we weer een ritje met de bus gemaakt hadden kwamen we bij een gedeelte van de muur die er nog staat. De volgende foto is aan de andere kant van de muur
Dit is ook een gedeelte van de muur die is blijven staan met daarop een straatje geschilderd van een ander land, zo waren er meerderen, van landen waar weinig of geen vrijheid heerst. Het lijkt net echt, en ik sta bij dat straatje alsof ik in het echte straatje ben, maar in feite sta ik gewoon voor die muur.
Na ons ontbijt verwachtte de chauffeur ons om 9.00 uur. 's Morgens om 9.00 uur bracht de bus ons naar Centrum West naar het grote warenhuis Ka De We Het heeft 12 verdiepingen en een verkoopoppervlakte van 60 Hectare, echt niet te geloven. Hier is alles te koop van porcelijn, kleding, etenswaren, wijnen, boeken en noem maar op. Je kijkt je ogen uit, maar je portemonnee is hier ook zo leeg hoor. De prijzen vliegen de pan uit. Dir is in de omgeving van dat inmense gebouw. Dit zijn enkele van de goedkoopste artikelen die er te koop zijn.
Dit is de afdeling wijnen, zo heb je ook een afdeling met allerhande salades, waarbij ik me afvroeg, hoe lang blijft dat goed, want er is haast geen klant te bekennen, die iets koopt, ja kijkers zijn er meer zoals onze medereizigers, maar ik heb niet gehoord dat ook maar iemand daar iets gekocht heeft. Wij hebben het bezichtigd tot en met de zevende verdieping en toen vonden we het wel welletjes. Het was gelukkig wel met de roltrap heen en terug, dus moe werd je er niet zo van. Nadat we dat alles bezichtigd hadden hebben we eerst nog wat mensen ge/bekeken en nadien moesten we weer tijdig in de bus aanwezig zijn voor een rondvaart met de boot. Niet te geloven dat de naam "Der Fliegende Holländer" is. Wij hadden een lunch besteld en die was voortreffelijk. De boot was overdekt met plastic bogen, zodat we wel eerst het vlees van de schaal moesten nemen i.v.m. de zon, die er op stond. Niet getreurd er was nog meer te verhabbezakken, dan alleen vlees. We kwamen ruim voldoende aan onze trekken en koffie konden we zelfs bijbestellen. Dit alles had ook onze gids Ben besproken dus weet hij van wanten. Onderweg zagen we dit gebouw, dat is de achterkant van de Dom waar we morgen naar toegebracht worden.
Onderweg hebben we vele monumentale gebouwen gezien, het was eten en kijken, of kijken en eten hoe je het noemen wilt. Alles bij elkaar echt geweldig, zoveel mogelijk met de bus van het ene te bezichtigen moois naar het andere. Wij waren de oudste van de mede reizigers, en de bus was niet vol, slechts 19 personen en een selectief gezelschap, vanaf 15 jaar tot 83 en dat alles ging echt geweldig met elkaar om. Er waren zelfs enkele studenten die af en toe vroegen gaat het nog?
26 augustus t/m 30 augustus 2013 Berlijn is zo groot als onze provincie Utrecht, dus ben je zo maar niet uitgekeken.
Hier staan de hokjes van een andere kant bekeken. Bij al die hokjes stonden rijen met auto's als we naar Polen gingen, je kunt zien dat de rijrichting naar rechts gaat. Even wat kletsen met een van de medereizigers. Nadien rijden we naar een eetgelegenheid in Berlijn.
Hierboven ziet u waar we gegeten hebben. Friedrichstrasze 106 Ze hadden voor ons aan het water gereserveerd en het was eigenlijk geweldig, ware het niet dat we weggepest werden door de wespen. Ze kropen gewoon in de suikerpot, niet te geloven. We hadden gelukkig alleen nog maar ons eten besteld, we hadden een A-4tje gekregen met keuzes, Cees had een groot glas appelsap voor mij klaarstaan, nadat ik naar toilet geweest was. Dat was een hele onderneming om bij de toiletten te komen, je moest een trap op en enkele gangen door voordat je daar aankwam en dan nog terug. Dus gingen we met z'n allen naar binnen verhuizen, met glas in de hand. We hebben er heerlijk gegeten. Nadien kregen we een grote rondrit door Berlijn en tegen 21.00 uur denk ik richting ons Hotel. Het waren 3 hoge gebouwen van 14 hoog volgens mij en we kregen een kamer in gebouw 3 op de 7e verdieping. Het was eenvoudig ingericht met alles wat je nodig hebt. Een gemakkelijke stoel en een eetkamerstoel aan een tafeltje.En natuurlijk een badkamer met douche, toilet en wastafel.
Nadat we heerlijk geslapen hadden, gingen we naar het eerste gebouw waar er een ontbijtbuffet was. Je kon van alles pakken gekookte en roerbakeieren, gehaktballetjes, vlees, kaas, ook vers fruit en sapjes, de inrichting was heel eenvoudig, geen kleedje of zo op tafel, maar ja je kunt niet alles hebben. Na het eten naar buiten totdat de bus arriveerde. Er werd extra gekeken naar de trabant en de trialmotor. De bus kwam om 9.00 uur en bracht ons naar het centrum West.
26 augustus 2013 vertrek naar Berlijn s Morgens om half zes kwam mijn zoon Christ ons ophalen om naar de opstapplaats in Prinsenbeek te brengen, oorspronkelijk was het Breda, doch daar ze daar alles aan het veranderen zijn en het één bouwput is, was het verplaatst naar Prinsenbeek. De bus vertrok iets eerder dan 7.15 uur, toen de instappers aanwezig waren, toen naar Den Bosch, overal stonden mensen dus de chauffeur moest even zoeken, en jawel daar kwam een echtpaar aan. Onze weg werd vervolgd naar de volgende opstap in Arnhem, meen ik, opstapplaats parkeerplaats Rijnsburg, van daar uit werden we naar het verzamelpunt gebracht in Apeldoorn. We hadden een bon bij onze tickets gekregen daar kon je bij aankoop van een kopje koffie/thee een gebakje voor krijgen. Onze bagage was in de bus gebleven, alleen de handbagage moesten we meenemen, omdat we nadien met een andere bus naar Berlijn zouden rijden. Ook een andere chauffeur. Het toilet kostte daar 30 cent, wat heel wat achteraf gemakkelijker bleek dan onderweg bij de benzine stations. Tegen 10.30 vertrok de bus richting Hannover, waar we met zijn allen ook gebruik konden maken van het toilet, je moest 0,70 betalen en dan kreeg je een bonnetje van 050 terug, doch alleen als je iets kocht kon je dat besteden, ik noem het koppelverkoop, volgens mij in Nederland verboden. Onze weg werd vervolgd om 14.30 uur en er werd weer gestopt bij de vroegere DDR-overgang. Ik kan het me nog heel goed herinneren, want onze pasoorten gingen eerst een een heel smalle "pijp", het leek op een stuk vangrail, en kwam bij de hokjes, zoals ik ze noem uit.
Hier stapte onze gids ook in. Dhr. Ben Hieronder de "hokjes" waar de auto's langs moesten rijden om de grens te kunnen passeren, dat kon wel eens 1 tot 2 uur duren. Onze gids gaf ook uitleg voor degene die er nog nooit geweest waren. Cees en ik weten het wel, want toevallig zijn hij met Mientje en ik met Sjef enkele malen naar Polen geweest.
Ik ben Tonnie van Riel
Dinsdag 27 augustus 2013
Nadat we dat alles bezichtigd hadden hebben we eerst nog wat mensen ge/bekeken en nadien moesten we weer tijdig in de bus aanwezig zijn voor een rondvaart met de boot. Niet te geloven dat de naam "Der Fliegende Holländer" is. Wij hadden een lunch besteld en die was voortreffelijk.
