Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Ik had meegedaan via de huisdokter om na te gaan hoeveel cholesterol je hebt. Nou ik schrok behoorlijk want ik had ineens 8, ik wilde niet gelijk tabletten nemen, en zou het met de interniste bespreken. De interniste vond het ook beter eerst een dieet, dus afgelopen 8 weken dieet gedaan, maar het is slechts gezakt naar 6.4 en wel 2 kg afgevallen. Helaas ze heeft toch maar tabletten voorgeschreven.
Mijn bloed was niet goed dus er volgt ook nog een aderlating deze week. Och niet zo erg hoor, het is uiteindelijk nu al ongeveer 22 maanden geleden, dus best goed. HT was 0.50 en moet voor een vrouw eigenlijk niet hoger dan 0.45 zijn.
Nou over 4 weken weer bloedprikken of de HT dan goed is anders nog een aderlating.
In de site vermelding zit een typfoutje. Onderstaande adres moet het zijn en ik hoop dat u dan de antwoorden op uw eventuele vragen hebt. Degene die hiervan gebruik willen maken wens ik heel veel succes. tonnie
Donderdag 3 augustus 2006 - Met het vliegtuig op vakantie naar Spanje als je een hersenbloeding hebt gehad of aan reuma lijdt. Het kan. Want je krijgt er dezelfde medische en verpleegkundige zorg als thuis. Een nieuw zorgproduct waarvoor de belangstelling groeit.
RCR-reizen
RCR Health Centre organiseert namens tien zorginstellingen vakanties voor iedereen met zorgindicatie van het CIZ. RCR heeft 55 appartementen in de provincie Alicante.
Een verblijf kan maximaal zes maanden duren.
De zorgkosten worden volledig vergoed. Kosten voor ticket, transfers en verzekering zijn voor eigen rekening.
Deelname is mogelijk voor zowel zelfstandig thuiswonenden als bewoners van een verzorgings- of verpleeghuis.
Vandaag, vrijdag 28 juli teruggeweest met zijn middelvinger waar hij een stuk, net boven de nagel, er praktisch afgekneld had. 4 hechtingen rondom, die zijn er vandaag uitgehaald en de nagel is intussen gebroken, dus zal er wel afgaan. Wat een geluk dat het er nog aan kon en lukte, want we waren 10 uur nadat het gebeurd was en eigenlijk moet je binnen 6 uur erbij zijn.
Dat is even toevallig, zeg. Zaterdag, morgen dus gaat onze jongste zoon met zijn gezinnetje op vakantie en zondag de oudste met zijn vriendin. Hopelijk maken ze het goed. De oudste is al 11 jaar weduwnaar en heeft sinds een tijdje een vriendin, hopelijk worden/zijn beiden gelukkig zo.
Hopelijk hebben ze toch nog goed weer al zal het gelukkig hier in Europa afkoelen en een buitje meebrengen.
Wat een hitte zeg. We hebben een pruimenboom en het is niet te geloven, maar emmers pruimen komen er vanaf en ja zijn snel rot als ze niet in de koeling kunnen.
Iedereen in de buurt maar gauw wat gegeven en nog enkelen wat meer, omdat ze toch eters kregen kunnen zie die uitdelen, en ik ben begonnen met sap ervan te maken, want het is toch te gek om zoveel weg te gooien.
Dus zijn mijn man en ik snel boodschappen wezen doen, want daar gebruik ik gewone suiker voor, zo kan ik nog iets er van maken. Nadien verdun ik het half/om half met water, en dat smaakt reuze goed, maar het is wel erg vermoeiend met dit weer, maar ja een paar flessen en dan weer maar rusten. Morgen weer maar verder. In de koeling blijven ze wel een week goed. Deze keer in 2 1/2 week haast alles er al af.
Onze zoon zou van vrijdag op zaterdag om 24.00 landen in Eindhoven, helaas het was maar even 20 1/2 uur vertraagd, volgens teletekst.
Uiteindelijk zijn ze geland om 19,30 zaterdagavond 22-07-2006. Wat bleek? Met het vertrek was het vliegtuig al kapot en nu nog, dus moest er een ander vliegtuig nog eerst naar Kreta toe alvorens iedereen in kon stappen.
Ze zijn vanaf Kandahar, via de emiraten (als ik het goed heb) naar Kreta gereisd om daar wat nazorg te krijgen en nog even lekker samen met de collega's te relaxen. De meesten gingen net zo lief gelijk naar huis, maar nee dat mocht niet.
Onze schoondochter had voor ons allen (familie en vrienden) een Barbecue georganiseerd en liet alles gewoon doorgaan, want dat had ze besteld via een Catering.
Gelukkig ging een vrien onze zoon in Eindhoven afhalen anders was hij erg laat thuis geweest en nu kon hij nog iets van de bb meepikken.
Hij kwam achetrlangs via de garage zo in de tuin waar wij zaten. Zijn kinderen vlogen hem tegemoet en wij gingen allen staan en klappen. Een op schoot en tussen zijn knieën en de raporten laten zien en alles vertellen. Hij zat op een speciale stoel de de jongste heel snel buiten had laten zetten en die ze snel een beetje versierd had met slingers. Dat was een zeer fijne thuiskomst!! Het was reuze gezellig. Alle kinderen waren heel lief en speelden ook met elkaar. tonnie
Woensdag door zwager naar het ziekenhuis gebracht en de deeltaxi terug.
Zo te zien gaat het toch lukken dat het stuk eraan groeit, gelukkig.
Vrijdag weer terugkomen.
We moesten deze keer bij Dr, Krause zijn, schijnbaar omdat het te druk is, want volgende week weer bij Trauma-afdeling, gek hè, als het een ongelukje is, blijt het bij trauma-afdeling. Met de taxi terug, die man vroeg hoog of laag tarief, nou ik heb een WVG-pasje dus zei ik een laag tarief, maar nu blijkt dat als je niet op bezoek maar naar een arts gaat, ook als het je man is, een hoog tarief moet betalen. Helaas gaf mijn pasje nu aan dat het ongeldig is.
Aan de telefoon heeft die man nog wel iets gezegd, maar ja het is zo moeilijk met die 2 hoortoestellen alles te horen in een ziekenhuis zeg.
Je moet soms gewoon in de WC gaan staan.
Volgens mij heeft die chauffeur dat ingecheckt, want ja mijn man zei dat hij naar de dokter was geweest en ja dat was zo wel te zien ook met zijn hand, morgen komt onze zoon uit Afghanistan thuis en we zijn benieuwd of we het pasje kunnen gebruiken. We zien wel hoe het afloopt.
Zondagavond 16 juli '06 om 2400 uur, had Sjef een ongelukje, hij klemde een stuk van zijn middelvinger net boven de nagel, ik schrok er wel van.
Ik zei daar moet je mee naar het ziekenhuis, maar ja hij heeft iets tegen dokters en ziekenhuizen volgens mij, want nee, ik moest maar even flink duwen en verbinden, nou zo gezegd zo gedaan. een steriel gaasje en van dat plakverband, blijft het goed zitten.
's morgen wilde hij wel een schoon verbandje, want met het wassen was er toch bloed door gekomen. Nou dat deed ik niet hoor, ik zei ook, nee, ik ben niet gek, want ik trek alles los hoor, gewoon naar het ziekenhuis, we kunnen daar te voet naar toe.
Hij liet het toch maar even goed tot hem doorwerken en jawel, even later, ja dat kunnen we wel doen.
Nou daar zeiden ze dat hij eigenlijk te laat was, want dat moet binnen zes uur, maar omdat het nog goed doorbloed was, zouden ze het hechten met een smalle opening, als er eventueel pus uit zou komen het weg zou kunnen, en twee dagen later moeten we terugkomen. Je had echt gisteravond moeten komen, ze komen hier voor een schaafwondje, en dit is echt nodig.
Ook kreeg hij nog een Tetanusspuit, nou wat dat betreft kan hij er dan 10 jaar tegen.
Morgen is het woensdag en dan gaan we om 11.15 er weer naar toe, ik ben wel benieuwd. tonnie
Ze is een gelukkige jonge moeder (18). Op de foto houdt ze haar pasgeboren zoon Alex vast. Maar het geluk duurde niet lang. Drie dagen na zijn geboorte werd Alex door de dienst van de jeugdrechter opgehaald en bij pleegouders geplaatst.
De reden "omdat de jonge moeder door haar handicap niet in staat is haar kind op te voeden." Welke handicap? Slechthorendheid.Dat werd bij haarmaar laat ontdekt en leidde tot een zekere ontwikkelingsachterstand. Dat komt wel vaker voor, maar voor de jeugdrechter stond dit gelijk met een "geestelijke handicap"
Voelt die rechter wel wat dat betekent? Dit is toch te gek! Eerst laten blijken dat ze niet geschikt is.
We kregen een heel epistel thuisgestuurd en heb er een klein gedeelte uitgehaald. Ook hele humoristische delen, heel leuk.
Wie zijn dan WIJ. Dit is een groep techneuten die bestaat uit 29 mannen.
Deze 29 mannen hebben gedurende de afgelopen 3 ½maand het voor elkaar gekregen om als een sterke technische groep met elkaar een 6-tal Apaches in de lucht te houden.
Dit gebeurt natuurlijk niet zonder slag of stoot. Dat heeft U natuurlijk kunnen zien in onze begin periode, toen er onverwachts 1 helikopter van ons om viel. Dat dit kon gebeuren was ook voor ons een verassing.
Op vrijdag 30 juni werden we opgeschrikt door een raketaanval. Hoewel slechts twee raketten werden afgevuurd, viel er dit keer een raket op de eetzaal. Een toevalstreffer, maar wel met het resultaat dat er tien gewonden bij vielen, waarvan twee ernstig. Onder de gewonden waren geen Nederlanders, maar een aantal militairen van het 300 Squadron was zeer dicht in de buurt toen de raket insloeg. Deze mannen hebben ook geholpen bij de initiële behandeling van de slachtoffers, waarvoor ik grote waardering heb, zeker gezien het feit dat ook zij enorm geschrokken waren! Vóór die raketaanval was het drie weken bijzonder rustig geweest, maar een dergelijke aanval maakt wel duidelijk dat ook nu in de laatste weken geen moment van verslapping mag optreden.
ISAF herinneringsmedailles UITGEREIKT
Kandahar Zondagmorgen 2 juli hebben ruim 350 militairen van de Deployment Task Force de ISAF-herinneringsmedaille ontvangen. Op de flightline van Kandahar Airfield reikte de Commandant Deployment Task Force, Kolonel H. Morsink, de medailles uit. De herinneringsmedaille ISAF wordt aan een militair toegekend die tenminste een onafgebroken periode van 30 dagen in een uitzendgebied heeft gewerkt.
Het Kabinet is gevallen en ik ben benieuwd of er snel doorgestart gaat worden zoals Dhr. Lubbers denkt.
Intussen heb ik de brief van het Ministerie al weer even geleden beantwoord, maar nog geen antwoord op mijn 2e brief.
Ik heb die en ook hun antwoord naar de Ombudsman gestuurd, want ze doen als je ouder bent alsof je gekke Henkie bent, maar zo is het gelukkig nog niet, als dat zo was, zou het echt niet in mijn hoofd op komen om te schrijven naar het Ministerie, denk ik zo.
De lotgenoten hebben ook vaak klachten over van alles en nog wat.
-De prijzen, omdat er geen concurentie is, de verzekering maakt uit wat iemand moet betalen.
-De sevice, Hans Anders, beweert dat hij goedkope toestellen kan leveren! Maar oh wee als je onverwacht er naar toe moet, dan is er niemand aanwezig om je toestellen harder of zachter of wat dan ook er aan te verstellen, dus dat bespaart heel veel, zo kunnen wij het ook. De cliënt kan onverrichterzake naar huis.
-Tegenwoordig de ongevraagde "pakketten" die betaald moeten worden.
-Iemand rustig op een extra hulpmiddel laten wachten. enz.
De computer is mijn tweede vriend. Waar die dit aan verdient? Aan het leveren van veel informatie, en vergeet vooral niet de communicatie. Door chatten, mailen en noem maar op. Moet ik mijzelf toespreken en regelmatig zeggen; stop Nu eerst eens wat anders gaan ondernemen, ga maar eens even in de benen. Echter even later ga ik toch weer naar mijn bureau. Start de computer lekker op en denk zo, eens kijken wie er iets te melden heeft. Gezellig weer e-mail binnen, t lijkt of de computer leeft. Vertrouw hem alles toe, al is het in een worddocument. Laat ons maar, t is reuze gezellig, echt sentiment.?. ArianeP.
Onze zoon moet het nog een week of 4 volhouden daar, en dan komen ze na ruim 3 maanden eindelijk weer naar huis naar hun gezinnetje. Heel erg vind ik het ook voor de kinderen van hun. Ze snappen het al wel iets beter, maar stel dat er iets ernstigs zou gebeuren, ja daar kun je die kleintjes toch voordien nog niet mee opzadelen, ofschoon het wel in ons achterhoofd zit. Ze worden volgende maand 8 en 10 jaar.
Voor die enkele weken moeten ze nog van de tenten naar de containers, want de nieuwkomers moeten in die 'kamertjes' in de tenten, alles is van hout, wel brandgevaarlijk, maar ja het is niet anders. De nieuwelingen moeten met zijn tweeën in zo'n kamertje, maar wel moeten degene die eind juli naar huis gaan nu met zijn tweeën in een containerkamertje, maar ze werken 12 uur per dag, dus valt het met de privacy wel mee schreef onze zoon. Ze kunnen daar helemaal nergens naar toe en mogen het terrein niet af, daarom heeft hij maar wat te leren meegenomen, een schriftelijke cursus. Eerst hadden ze 1 keer per 3 weken een raket aanval, maar nu 3 per week, daarom houd ik mijn hart vast hoor!!
Ja nu moet ik toch echt het ministerie weer gaan beantwoorden, want ze ontwijkt alles, waar ik over schrijf, i.v.m. mijn klachten over de thuiszorg en tevens dat iemand voor dezelfde hoortoestellen 1000 euro meer bijdrage van zijn ziekenfonds verzekering in het jaar 2005 heeft gekregen dan ik. Nu schrijven ze alsog ik geen vergoeding heb gehad, nou dat weet ik ook wel, hoeveel of we krijgen.
De berekening van de eigen bijdrage voor de thuiszorg klopt ook van geen kanten. Als een alleenstaande evenveel verdient dan een echtpaar betalen ze evenveel als bijdrage voor de thuiszorg, dus de tweede persoon heeft niets nodig, volgens hun berekening.
De overheid moet maar eens goed alles onder de loep gaan nemen, over normen en waarden, want dit lijkt echt op discriminatie.
Vandaag antwoord op mijn brief gekregen, die ik naar haar gestuurd had. Nou zeg ze denken daar echt dat de ouderen niks weten volgens mij, maar ik weet wel, dat degene die mijn brief heeft moeten beantwoorden in ieder geval geen hoortoestellen draagt en er ook niets van af weet. Als je schrijft dat je voor dezelfde toestellen 1000 euro meer hebt bij moeten betalen, maken ze ervan dat ik geen vergoeding heb gehad, maar dat is helemaal niet waar. Hans Anders die heeft goede toestellen waar je niets bij hoeft te betalen, nou gaat daar als zeer slecht horende maar eens naar toe! Allereerst hebben ze geen toestel in de winkel, als je mankementen aan de toestellen hebt moet je wachten totdat degene die over de hoortoestellen gaat een een keer komt, nou die apparaten houden daar geen rekening mee, dus zit je misschien wel een week of langer zonder, en iedere keer maar terugkomen. Ik hoop eigenlijk dat die persoon er ook eens een half jaar nodig heeft, met de oren van mij, nadien mag ze best weer goed horen, maar dan weet ze van de hoed en de rand.
Alles omzeilen, dat werd in de brief ook gedaan, zoals je vaak in een gesprek op TV ziet.
Ja daar moet weer een nieuwe brief naar toe, zodat ze weten hoe ik er over denk. Nog even en dan moet ik dat hulpmiddel ook nog hebben voor de wekker. tonnie
10-juni 2006 Mijn cholesterol is 8, dus te hoog. Even een cholesterolarm diëet bij de doktersassistente gaan vragen en tevens de bloeddruk op laten meten. De laatste keer was de onderdruk 70, maar nu ineens 100, nou dat is niet al te best. Heel lang heb ik tussen de 60 en 70 onderdruk gehad, hoe kan dat nou??
Nou ja, even voorzichtig aan en opletten met eten, wat en de samenstelling, dat helpt alvast voor de cholesterol, want ik heb het met mijn internist besproken en zij snapt het ook niet want dat was 5,4 en 4,4 een keer, dus als ik weer naar haar toe moet het bloed enkele dagen ervoor laten prikken.
Volgende week bij de huisdokter weer even de bloeddruk laten meten. Misschien laat ik het deze week nog even doen, want over ruim een week gaat hij met vacantie.
Vandaag 17 juni weer thuis van een bezoek van enkele dagen bij een nicht van mijn man in de Ardennen. Heerlijk weer was het, niet zo heet, zoals bij ons thuis was, gelukkig. We hebben eens lekker bij kunnen kletsen, en hij heeft overal in de omgeving rondgereden met de jeep. Ik ben al een behoorlijke stijve hark, dus moesten ze me een duwtje geven om in de jeep te kunnen stappen, maar ja eruit is gemakkelijker, je laat je gewoon naar beneden zakken. Heel leuk, en mooi zo te kijken naar het heuvelachtige landschap. Ergens heerlijk gegeten, onderweg en dan voldaan naar hun huisje. Zij gaan vaak naar Portugal en over een maand zitten ze in Schooten bij Antwerpen bij hun dochter om voor de dieren te zorgen en nadien bij de zoon, ja als je het bij de ene doet moet je het ook bij de andere doen, zo gaat dat. Och ze hebben ook maar twee kinderen, en je moet blij zijn dat je het als oudere nog kunt.
De mannen kunnen heel goed met elkaar overeen, ze kwebbelen ook wat af, over geschiedenis en techniek, dus hebben ze elkaar ook goed gevonden.
Als ze in Schooten zijn gaan we ze ook een keer bezoeken en zij komen ook nog een paar keer heb ik gevraagd naar ons. Jammer ze hebben geen computer, anders konden we ook mailen samen, helaas...
Gisteren fijn een dagje weggeweest. Eerst naar Vlissingen en nadien nog naar Zoutelanden en via Veere weer naar huis. In Zoutelanden samen gegeten en er was markt dus ook even gekeken natuurlijk. Overal is gratis parkeren in Vlissingen maar ook in Zoutelanden tegenwoordig.
Mijn vriendin die helemaal alleen is en eigenlijk nooit ergens komt hadden we meegenomen, nou gelukkig heeft ze ook genoten. Ze is wel wat moeilijk ter been, maar ja, vandaag is zij het en morgen kun je het zelf hebben hoor, zo denk ik maar.
's avonds belde onze kleindochter of ze mocht komen slapen, maar toen ze hier was, had ze ineens buikpijn en is ze toch weer met haar moeder naar huis gegaan, jammer, want ze had het er zo op staan, de lieverd. Ze hebben morgen vrij, nou ja volgende keer beter.
Ik ben Tonnie van Riel
Ze is een gelukkige jonge moeder (18). Op de foto houdt ze haar pasgeboren zoon Alex vast. Maar het geluk duurde niet lang. Drie dagen na zijn geboorte werd Alex door de dienst van de jeugdrechter opgehaald en bij pleegouders geplaatst. 
