Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Mijn schoonzus Naan viert vandaag haar 80e verjaardag. Helaas is mijn broer al overleden, maar gelukkig hebben ze toch vele fijne jaren samen gehad, zegt ze altijd. Wat was het gezellig, en zo met deze en gene een beetje bijgekletst, lekker gebakje en koffie erbij, wie doet je wat. Om half vijf het koudbuffet, zoals in de uitnodiging stond, nou het was geweldig en we hebben er van genoten hoor. Heel veel vis, divberse soorten, heel fijn.
Het was van 14.00 tot 18.00 uur, maar dat is voor ons oudjes lang genoeg, mooi op tijd thuis en dan nog een fijne avond.
4 oktober kreeg Sjef een brief van het ziekenhuis, niet alleen naar de internist, maar nadien ook naar diëtiste, pré-dialyseafdeling en maatschappelijkwerker. Sjef voelde er helemaal niet voor. Hij zei eerst maar eens afwachten wat Dr. Bakker zegt en ja, naar de diëtiste ga ik wel, en als ze zegt zo verder, dan gaan we dat samen weer zo doen. Heel erg heeft hij dat, als hij het woord maar hoort, dan is hij al van streek. Och we zien wel, zolang hij zich zo voelt gaan we zo door, misschien met het een en ander nog iets beter opletten, het is ook heel moeilijk. Hij vroeg zich wel af of hij zo niet een vitamine tekort krijgt. Ik zei gewoon aan de internist vragen. Woensdag 8 oktober moet hij op controle Tonnie
30 september een dagreisje met de KBO. Heel erg slecht weer. Gelukkig was alles binnen. Eerst koffie met gebak in Lent, nadien een rondvaart met gids met de bus, allemaal omgeving Arnhem, heel leuk die uitleg, nadien een fijne koffietafel, en na de koffietafel een tocht met huifkarren. We waren met 2 bussen en zodoende met 5 huifkarren door de bossen daar, een fiets gezien en verder haast geen verkeer, het was al die tijd regen en nog eens regen. Nadien met de bus naar het plaatsje Zeeland en daar een heerlijk diner. Van daaruit naar huis en om 21.00 waren we op de uitstapplaats. Ondanks het slechte weer was het toch wel een fijne dag, want je bent er eens uit, en met Sjef wordt dat steeds moeilijker, ofschoon hij wel met alles meegedaan heeft, ook wat eten betreft. Morgen wordt dat weer alles bekijken met het eten. Tonnie
Zondag 28 september heeft Sjef de urine van heel de dag verzameld, en gaat morgen dat inleveren en bloed laten prikken, dat moet een week voor de afspraak, maar dinsdag 30 september hebben we van de KBO een dagreisje, dus dan maar iets eerder.
Vandaag 25 september moest Gerda naar het universiteitsziekenhuis in Brussel. Die specialist vond wel dat ze er al snel werk van gemaakt had, en wilde alle gegevens hebben, die er zijn, want ze is ook nog in Leuven geweest, en daar hebben ze ook nog een kleinigheid verwijderd, maar daar was niet van bij de gegevens. Ze moet 1 en 2 oktober terugkomen, om een MRI te laten maken van haar lever en ze moet ook door een Pet-scan, zodat hij kan zien of er uitzaaïngen zijn. Ze komt dan even naar Nederland, want haar moeder, die in een verpleeghuis woont, is erg bezorgd, en misschien kan ze niet alles bevatten zei Gerda, daarom wil ze haar moeder uitleg geven, wat het precies is, ze wil gewoon open kaart spelen, want ze komt er toch vroeg of later achter. Ik had ze gebeld en haar man nam de telefoon op, en Gerda belde nadien terug, heel lief van haar, ik ben uiteindelijk maar een tante.
Jo, de vrouw van Daan, die overleden is, even gebeld, want het is toch niet niks, als je alleen overblijft. Het ging naar omstandigheden goed, en Daan, haar overleden man, had gezegd dat ze hjet wel zou redden. Nou daar twijfel ik ook geen minuut aan, maar ze kan zoals ik vorig jaar toen Sjef zo ziek was, zich heel slecht concentreren. Dat blijft best een tijd duren, en ja er zijn zoveel momenten dat je hem mist volgens mij. Jo sterkte meid, ze moet verder.
Dinsdag 23 september 2008, crematie van Daan. Eerst naar de kerk voor de eucharistieviering en nadien naar de crematie. Jo, zijn vrouw, heeft hem tot het laatst kunnen verzorgen met wat hulp, en ook de huisdokter heeft haar goed geholpen, dat mag tegenwoordig wel extra vermeld worden. Haar kinderen en kleinkinderen hebben het een en ander voorgelezen, en een klein kordaat manneke, 8 jaar is hij denk ik, ging met Jo naar het Maria-altaar om een brandende kaars daar weg te zetten.
81 jaar een mooie leeftijd, maar oh wee als het binnen je eigen deuren is, dan is het wel even wat anders, dat doet pijn en je concentratie vermogen is ver naar beneden, Jo zal het wel redden, maar wel met up en downs, want na al die jaren samenzijn is het niet niks, als je man/of vrouw je ontvalt.
Wij, mijn man en ik, wensen haar heel veel sterkte en de kinderen en kleinkinderen ook.
Zaterdag 20 september 2008 zou mijn vriendin opgehaald worden en nadien gingen ze met een hele rij auto's een uitstapje maken. Dat wordt één keer per jaar georganiseerd, het zijn allemaal vrijwilligers die rijden, heel erg goed. Ze moesten slechts 22,00 betalen, maar daarvoor kregen ze ook drinken en eten die dag. Als afsluiting een diner, dus heel goed geregeld.
Ik ben benieuwd, want het is goed weer, dus kunnen ze heerlijk genieten.
Vandaag een kaart ontvangen dat Daan 18 september is overleden, heel erg voor Jo, die is haar steun en toeverlaat kwijt, en zal heel wat verdriet hebben, want na 54 jaar getrouwd geweest te zijn is dat niet niks. a.s. dinsdag is 12.45 uur de eucharistie-viering en nadien de crematie. Hopelijk kan ik haar toch iets steunen.
Corrie mijn vriendin is vandaag een dagje uit, één keer per jaar rijden vrijwilligers met hun eigen auto ergens naar toe, met onderweg een natje en droogje, alsmede een diner. Heel goed, hopelijk waarderen allen het, want het is een hele boel werk om een route uit te zetten en iets te organiseren, om ergens een fijn etentje samen te hebben.
Vol ijver gaat Sjef nu op het balkon de ramen en deur afkrabben, en ook nog nadien sauzen, niet te geloven, wat die man aan werk verzet met zijn 80 jaar en zieke nieren, mijn petje af voor die lieverd, die ook altijd nog voor mij klaarstaat, als ik boodschappen wil doen of naar de KBO.
Dinsdag 16 september 2008 Even Jo gebeld hoe het met Daan is. Nou dat is niet al te best hij probeert wel zoveel mogelijk op te blijven, op zich heel positief, maar eten doet hij niet veel meer en is erg moe. De morfine heeft de arts verdubbeld, hij heeft gelukkig geen pijn, dat is al heel wat. Met mijn gedachten ben ik er erg veel mee bezig, ook al is hij 81, Jo komt wel alleen te staan, dat is op onze leeftijd niet niks. We zullen een kaarsje voor hem aansteken, meer kunnen we niet doen, helaas. Sjef is ook al 80, en dan met die slechte nieren, dat begrijp je gewoon niet. Dan denk ik vaak, voorlopig is hij er nog, en hoe!
Dinsdag 16 september 2008 Sjef loopt over van ijver, na zijn krantje en de puzzel en ook nog een spelletje op de PC, begon hij aan de zijkant van ons huis de verf van de ramen af te doen met wat afbijtmiddel, dat hij ook eerst nog gehaald had, en nadien afkrabben. 's middags na het eten gesausd zo hij het noemt, nou dat ziet er weer netjes uit. Het was lekker zonnig weer met temperatuur tussen 16 en 18 graden, wat wil een mens nog meer als hij aan het werk is?
Maandag 15 september, Niet te geloven, vandaag heeft Sjef de garagedeuren geverfd, die hij een tijdje geleden al wat afgekrabt en geplamuurd had. Fantastisch, wat een doordouwer heb ik toch. Iedere dag aan het knutselen, heeft zo een mooie windwijzer gemaakt, een mannetje met hoedje op een eigengemaakt "fietsje" en als het waait moet hij trappen. Heel goed hoor.
Ik ben Tonnie van Riel
