Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
30 september een dagreisje met de KBO. Heel erg slecht weer. Gelukkig was alles binnen. Eerst koffie met gebak in Lent, nadien een rondvaart met gids met de bus, allemaal omgeving Arnhem, heel leuk die uitleg, nadien een fijne koffietafel, en na de koffietafel een tocht met huifkarren. We waren met 2 bussen en zodoende met 5 huifkarren door de bossen daar, een fiets gezien en verder haast geen verkeer, het was al die tijd regen en nog eens regen. Nadien met de bus naar het plaatsje Zeeland en daar een heerlijk diner. Van daaruit naar huis en om 21.00 waren we op de uitstapplaats. Ondanks het slechte weer was het toch wel een fijne dag, want je bent er eens uit, en met Sjef wordt dat steeds moeilijker, ofschoon hij wel met alles meegedaan heeft, ook wat eten betreft. Morgen wordt dat weer alles bekijken met het eten. Tonnie
Zondag 28 september heeft Sjef de urine van heel de dag verzameld, en gaat morgen dat inleveren en bloed laten prikken, dat moet een week voor de afspraak, maar dinsdag 30 september hebben we van de KBO een dagreisje, dus dan maar iets eerder.
Vandaag 25 september moest Gerda naar het universiteitsziekenhuis in Brussel. Die specialist vond wel dat ze er al snel werk van gemaakt had, en wilde alle gegevens hebben, die er zijn, want ze is ook nog in Leuven geweest, en daar hebben ze ook nog een kleinigheid verwijderd, maar daar was niet van bij de gegevens. Ze moet 1 en 2 oktober terugkomen, om een MRI te laten maken van haar lever en ze moet ook door een Pet-scan, zodat hij kan zien of er uitzaaïngen zijn. Ze komt dan even naar Nederland, want haar moeder, die in een verpleeghuis woont, is erg bezorgd, en misschien kan ze niet alles bevatten zei Gerda, daarom wil ze haar moeder uitleg geven, wat het precies is, ze wil gewoon open kaart spelen, want ze komt er toch vroeg of later achter. Ik had ze gebeld en haar man nam de telefoon op, en Gerda belde nadien terug, heel lief van haar, ik ben uiteindelijk maar een tante.
Jo, de vrouw van Daan, die overleden is, even gebeld, want het is toch niet niks, als je alleen overblijft. Het ging naar omstandigheden goed, en Daan, haar overleden man, had gezegd dat ze hjet wel zou redden. Nou daar twijfel ik ook geen minuut aan, maar ze kan zoals ik vorig jaar toen Sjef zo ziek was, zich heel slecht concentreren. Dat blijft best een tijd duren, en ja er zijn zoveel momenten dat je hem mist volgens mij. Jo sterkte meid, ze moet verder.
Dinsdag 23 september 2008, crematie van Daan. Eerst naar de kerk voor de eucharistieviering en nadien naar de crematie. Jo, zijn vrouw, heeft hem tot het laatst kunnen verzorgen met wat hulp, en ook de huisdokter heeft haar goed geholpen, dat mag tegenwoordig wel extra vermeld worden. Haar kinderen en kleinkinderen hebben het een en ander voorgelezen, en een klein kordaat manneke, 8 jaar is hij denk ik, ging met Jo naar het Maria-altaar om een brandende kaars daar weg te zetten.
81 jaar een mooie leeftijd, maar oh wee als het binnen je eigen deuren is, dan is het wel even wat anders, dat doet pijn en je concentratie vermogen is ver naar beneden, Jo zal het wel redden, maar wel met up en downs, want na al die jaren samenzijn is het niet niks, als je man/of vrouw je ontvalt.
Wij, mijn man en ik, wensen haar heel veel sterkte en de kinderen en kleinkinderen ook.
Zaterdag 20 september 2008 zou mijn vriendin opgehaald worden en nadien gingen ze met een hele rij auto's een uitstapje maken. Dat wordt één keer per jaar georganiseerd, het zijn allemaal vrijwilligers die rijden, heel erg goed. Ze moesten slechts 22,00 betalen, maar daarvoor kregen ze ook drinken en eten die dag. Als afsluiting een diner, dus heel goed geregeld.
Ik ben benieuwd, want het is goed weer, dus kunnen ze heerlijk genieten.
Vandaag een kaart ontvangen dat Daan 18 september is overleden, heel erg voor Jo, die is haar steun en toeverlaat kwijt, en zal heel wat verdriet hebben, want na 54 jaar getrouwd geweest te zijn is dat niet niks. a.s. dinsdag is 12.45 uur de eucharistie-viering en nadien de crematie. Hopelijk kan ik haar toch iets steunen.
Corrie mijn vriendin is vandaag een dagje uit, één keer per jaar rijden vrijwilligers met hun eigen auto ergens naar toe, met onderweg een natje en droogje, alsmede een diner. Heel goed, hopelijk waarderen allen het, want het is een hele boel werk om een route uit te zetten en iets te organiseren, om ergens een fijn etentje samen te hebben.
Vol ijver gaat Sjef nu op het balkon de ramen en deur afkrabben, en ook nog nadien sauzen, niet te geloven, wat die man aan werk verzet met zijn 80 jaar en zieke nieren, mijn petje af voor die lieverd, die ook altijd nog voor mij klaarstaat, als ik boodschappen wil doen of naar de KBO.
Dinsdag 16 september 2008 Even Jo gebeld hoe het met Daan is. Nou dat is niet al te best hij probeert wel zoveel mogelijk op te blijven, op zich heel positief, maar eten doet hij niet veel meer en is erg moe. De morfine heeft de arts verdubbeld, hij heeft gelukkig geen pijn, dat is al heel wat. Met mijn gedachten ben ik er erg veel mee bezig, ook al is hij 81, Jo komt wel alleen te staan, dat is op onze leeftijd niet niks. We zullen een kaarsje voor hem aansteken, meer kunnen we niet doen, helaas. Sjef is ook al 80, en dan met die slechte nieren, dat begrijp je gewoon niet. Dan denk ik vaak, voorlopig is hij er nog, en hoe!
Dinsdag 16 september 2008 Sjef loopt over van ijver, na zijn krantje en de puzzel en ook nog een spelletje op de PC, begon hij aan de zijkant van ons huis de verf van de ramen af te doen met wat afbijtmiddel, dat hij ook eerst nog gehaald had, en nadien afkrabben. 's middags na het eten gesausd zo hij het noemt, nou dat ziet er weer netjes uit. Het was lekker zonnig weer met temperatuur tussen 16 en 18 graden, wat wil een mens nog meer als hij aan het werk is?
Maandag 15 september, Niet te geloven, vandaag heeft Sjef de garagedeuren geverfd, die hij een tijdje geleden al wat afgekrabt en geplamuurd had. Fantastisch, wat een doordouwer heb ik toch. Iedere dag aan het knutselen, heeft zo een mooie windwijzer gemaakt, een mannetje met hoedje op een eigengemaakt "fietsje" en als het waait moet hij trappen. Heel goed hoor.
14 september 2008 Heerlijk weer was het, maar niet zo heel warm, ongeveer 16 graden. Sjef wilde graag wat autorijden, dus 's midfdag de daad bij het woord gevoegd. Heerlijk allemaal van die toeristische wegen nam hij richting België, daar ook wat rondgereden, toen richting Baarle Nassau en onze kleindochter Daniëlle bezocht, haar vriend was ook thuis, heel leuk. Onze andere kleindochter Nathalie kwam ook even, want mama had onze auto zien staan. Ze waren bij een vriendin van Jolanda. Na de koffie richting Chaam, onze oudste zoon en de kleinzoon Marcel, broer van Daniëlle, beiden waren jarig geweest en ze hebben het niet gevierd, of ze hebben geen tijd, of zoals Marcel, zit met moeilijkheden, maar gelukkig gaat het al wat beter en werkt hij sinds 2 weken bij de "Gehandicapten" dat van de gemeente uit gaat. Ze wilden nog 2 jaar wachten met werk aan hem te geven, dus thuis en op straat rond hangen en dan 20 jaar zijn. Onze Chr. heeft gelukkig geprotesteerd en omdat hij nu iets beter in zijn vel zit moet je daar op inspelen. Hij was zo trots dat hij al twee weken werkte, nog geen hele dagen, maar zo komt het ritme van de dag er beter in. Hij praat meer en het is eigenlijk zo'n lieve jongen. Het is waarschijnlijk omdat hij het overlijden van zijn moeder niet goed heeft kunnen verwerken. Hopelijk gaat het nu langzaam maar zeker beter. Daniëlle was ook heel erg blij, ze heeft uiteindelijk maar een broer en haar vriend is thuis enigst kind. Wat ben ik blij dat ik uit een groot gezin kom, heerlijk. Familie van Chr. zijn vriendin waren er ook, maar ze moesten weg, hij vond het wel vervfelend, maar ze moesten iemand wegbrengen op een bepaalde tijd, dus...helemaal niet erg, nog lekker met Marcel en Kim zitten kletsen, en koffie gedronken. Wij naar huis, Marcel bood wel friet voor ons aan, maar Sjef zit met zijn dieet, dus thuis gegeten. Het was een heerlijke dag, om er eens lekker erop uit te gaan.
Vandaag is mij vriendin geweest, ze had enkele papieren bij zich, omdat ze een afspraak moet maken om foto's van haar ogen te laten maken. Sinds vorig jaar heeft ze eigenlijk al suiker, toen ze voor een blindedarm operatie in het ziekenhuis lag, maar niemand die er werk van maakte, maar omdat ik de bloeduitslagen gevraagd had wist ik het en hjad het haar gezegd. Ook was ze verschillende keren bewusteloos geweest, of er tegenaan, maar ze zeiden u ademt niet!! Het was volgens hun van haar longen, maar volgens mij zijn het hipo's geweest, want glucose is 12 en 14 geweest. Ik had al zo dikwijls gezegd laat je toch eens onderzoeken, maar ja nu bijna een jaar later toen ze een keer gevallen was en haar ribben gekneusd had, ja toen heeft ze de dokter toch maar eens gebeld, en nu was de suiker wel lager, maar ik denk dat het de tweede keer weer hoger was, maar ja ze heeft de bloeduitslagen niet opgevraagd, dus weet ze van niks. Nu dus even afwachten, want ja ze moet eerst een afspraak maken. Hopelijk valt het met haar ogen mee. Tonnie
Heel fijn mijn zus Jo is weer geweest vandaag en 's avonds na het avondeten samen PPS'jes gekeken. Tegen negenen kwamen ze haar met de taxi ophalen. Volgende week gaat ze voor het eerst naar computerles, zeg maar eens dat die niet fit is. Ze wordt 8 oktober 86 jaar en nordic-lopen doet ze 1 uur per week, quilten nog steeds, zelfs kaartjes nog verkocht toen er iets te doen was voor een winkeltje die al dat spul verkoopt, nog 2 x per maand vrijwilligers werk bij de ouderen, handwerken natuurlijk. Vroeger leerden ze op een huishoudschool heel veel, dan leren ze nu niets, ja een beetje Engels extra. Tonnie
6 september te voet naar mijn vriendin het was redelijk weer dus even frisse lucht erbij nemen. Boodschappen gedaan voordat ik naar haar ging, had mijn "karretje" bij me, dan gaat dat wel.
7 september heel de dag thuis gebleven want het weer was weer helemaal niks.
8 september naar de internist, moet 1 Hydrea meer nemen, dus 2 per dag, want de trombocythen zijn aan de hoge kant en ijzer gehalte is laag.
9 september,dat is morgen, Bingo bij de KBO, ik hoop dat het lekker druk is en dat we veel kaarten kunnen verkopen. de prijzen gaan ze iets veranderen, want iedereen mag maar 1 prijs per ronde hebben, om een ander ook de kans te geven op een prijs, want het gebeurt weleens, ook al gaat het nog zo eerlijk, dat er wel eens 2 of 3 prijzen op 1 ronde vallen. Ik ben wel benieuwd of er veel commentaar gegeven wordt, ze weten het wel, want dat is al bekend gemaakt, maar ja de practijk is altijd iets anders. Wij hebben gelukkig wel een elektronisch, kunnen de mensen steeds één nummer zien wat op dat moment op het scherm komt door op een knop te drukken. Heel goed voor de slechthorenden.
2 september 2008 een berichtje van Gerda, die heeft een kwaadaardig knobbeltje op haar rug laten verwijderen, haar longen waren goed, er is wel iets aan de lever, maar daarvoor moet ze naar een ander ziekenhuis, omdat ze dat apparaat niet hadden waar ze geholpen is. Ze weten niet of dat er mee te maken heeft. Ze woont in de Ardennen, dus weet ik het niet welk ziekenhuis. Hopelijk valt alles mee, want ze is pas 61 jaar als ik het goed.
30 augustus kwam na een lange tijd mijn vriendin weer eens, ja dan kon ik niet en dan had zij weer iets, het was heerlijk weer maar Sjef sliep buiten in een stoel, dus hebben we eerst even een tijdje binnen gezeten, nadat hij wakker geworden was, gingen wij ook buiten zitten en even later kwam Sjef zijn schoonzus nog, dus we konden lekker babbelen samen. Koffie erbij en dan zijn we tevreden, wat wil een mens nog meer van Sjef 80, vriendin77, ik 76 ,schoonzus 59 jaar?? Na de koffie ging manlief een spelletje op de PC doen, hij is nog zo actief, of knutselen, lezen, TV, PC, echt alleen als hij een dutje wil doen, maar verder altijd bezig, heel goed vind ik.
28 augustus belde onze schoondochter of we Nathalie van de bus op konden halen, want ze moest wat langer werken, en de bus stopt hier bijna bij onze voordeur, om enkele andere kinderen uit te laten stappen. De bus was best laat, bovendien kwam hij van een andere kant, wat best vervelend was, maar gelukki stapt er altijd een begeleidster uit, dus ik even gillen, want anders rijdt de bus weg. Nathalie, de lieverd, ze zei ja maar ik moet naar dansen, ik zei, och geeft niet dan dansen wij wel samen. Ze kleurt en tekent graag, dus verveelt ze zich niet. Om 18.00 uur hoefde ze pas op balletdansen te zijn en het was pas half vier, dus je bent best op tijd hoor, want papa komt je halen, anders brengt opa je wel naar huis. (ze had wel een sleutel) dan kun je je spulletjes ophalen. Het eten was niet zo bijzonder voor een kind i.v.m. dieet van Sjef, maar ook nog gauw rijstepap gekookt, haar lievelings gerechtje, dat maakt dan weer veel goed.
Ik had een brief naar Daan geschreven en ik wilde toch wel graag weten hoe het met hem ging dus maar even gebeld, het gaat naar omstandigheden redelijk, als je aan de laatste fase van je leven bent, moet je al blij zijn dat je geen pijn hebt, wel erg, maar het is zo.
Hij was toch blij geweest met de brief die ik geschreven had, zei Jo, zijn vrouw, ze zei: jij kunt wel een boek gaan schrijven, nou zei ik, dat zou ik inderdaad nog best willen, maar dan gewoon over vroeger.
Oh, wat erg als je man zo moet lijden, hopelijk kan ze hem tot het laatst zelf, met wat hulp, verzorgen.
Maandag 25 augustus kwam Ria even de kranten ophalen, want bij haar bezorgen ze heel onregelmatig de krant en nu heeft ze de krant opgezegd, nou ik heb beloofd dat ik ze voor haar en Christ bewaar, dan hebben ze toch wat te lezen, al is het wat later.
Het schijnt heel moeilijk te zijn goede bezorgers te krijgen, bovendien is de krant tegenwoordig best duur, maar ja een mens moet wat, en mijn man puzzelt er iedere dag in.
Ik ben Tonnie van Riel
