Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Mijn schoonzus Naan viert vandaag haar 80e verjaardag. Helaas is mijn broer al overleden, maar gelukkig hebben ze toch vele fijne jaren samen gehad, zegt ze altijd. Wat was het gezellig, en zo met deze en gene een beetje bijgekletst, lekker gebakje en koffie erbij, wie doet je wat. Om half vijf het koudbuffet, zoals in de uitnodiging stond, nou het was geweldig en we hebben er van genoten hoor. Heel veel vis, divberse soorten, heel fijn.
Het was van 14.00 tot 18.00 uur, maar dat is voor ons oudjes lang genoeg, mooi op tijd thuis en dan nog een fijne avond.
4 oktober kreeg Sjef een brief van het ziekenhuis, niet alleen naar de internist, maar nadien ook naar diëtiste, pré-dialyseafdeling en maatschappelijkwerker. Sjef voelde er helemaal niet voor. Hij zei eerst maar eens afwachten wat Dr. Bakker zegt en ja, naar de diëtiste ga ik wel, en als ze zegt zo verder, dan gaan we dat samen weer zo doen. Heel erg heeft hij dat, als hij het woord maar hoort, dan is hij al van streek. Och we zien wel, zolang hij zich zo voelt gaan we zo door, misschien met het een en ander nog iets beter opletten, het is ook heel moeilijk. Hij vroeg zich wel af of hij zo niet een vitamine tekort krijgt. Ik zei gewoon aan de internist vragen. Woensdag 8 oktober moet hij op controle Tonnie
30 september een dagreisje met de KBO. Heel erg slecht weer. Gelukkig was alles binnen. Eerst koffie met gebak in Lent, nadien een rondvaart met gids met de bus, allemaal omgeving Arnhem, heel leuk die uitleg, nadien een fijne koffietafel, en na de koffietafel een tocht met huifkarren. We waren met 2 bussen en zodoende met 5 huifkarren door de bossen daar, een fiets gezien en verder haast geen verkeer, het was al die tijd regen en nog eens regen. Nadien met de bus naar het plaatsje Zeeland en daar een heerlijk diner. Van daaruit naar huis en om 21.00 waren we op de uitstapplaats. Ondanks het slechte weer was het toch wel een fijne dag, want je bent er eens uit, en met Sjef wordt dat steeds moeilijker, ofschoon hij wel met alles meegedaan heeft, ook wat eten betreft. Morgen wordt dat weer alles bekijken met het eten. Tonnie
Zondag 28 september heeft Sjef de urine van heel de dag verzameld, en gaat morgen dat inleveren en bloed laten prikken, dat moet een week voor de afspraak, maar dinsdag 30 september hebben we van de KBO een dagreisje, dus dan maar iets eerder.
Vandaag 25 september moest Gerda naar het universiteitsziekenhuis in Brussel. Die specialist vond wel dat ze er al snel werk van gemaakt had, en wilde alle gegevens hebben, die er zijn, want ze is ook nog in Leuven geweest, en daar hebben ze ook nog een kleinigheid verwijderd, maar daar was niet van bij de gegevens. Ze moet 1 en 2 oktober terugkomen, om een MRI te laten maken van haar lever en ze moet ook door een Pet-scan, zodat hij kan zien of er uitzaaïngen zijn. Ze komt dan even naar Nederland, want haar moeder, die in een verpleeghuis woont, is erg bezorgd, en misschien kan ze niet alles bevatten zei Gerda, daarom wil ze haar moeder uitleg geven, wat het precies is, ze wil gewoon open kaart spelen, want ze komt er toch vroeg of later achter. Ik had ze gebeld en haar man nam de telefoon op, en Gerda belde nadien terug, heel lief van haar, ik ben uiteindelijk maar een tante.
Jo, de vrouw van Daan, die overleden is, even gebeld, want het is toch niet niks, als je alleen overblijft. Het ging naar omstandigheden goed, en Daan, haar overleden man, had gezegd dat ze hjet wel zou redden. Nou daar twijfel ik ook geen minuut aan, maar ze kan zoals ik vorig jaar toen Sjef zo ziek was, zich heel slecht concentreren. Dat blijft best een tijd duren, en ja er zijn zoveel momenten dat je hem mist volgens mij. Jo sterkte meid, ze moet verder.
Dinsdag 23 september 2008, crematie van Daan. Eerst naar de kerk voor de eucharistieviering en nadien naar de crematie. Jo, zijn vrouw, heeft hem tot het laatst kunnen verzorgen met wat hulp, en ook de huisdokter heeft haar goed geholpen, dat mag tegenwoordig wel extra vermeld worden. Haar kinderen en kleinkinderen hebben het een en ander voorgelezen, en een klein kordaat manneke, 8 jaar is hij denk ik, ging met Jo naar het Maria-altaar om een brandende kaars daar weg te zetten.
81 jaar een mooie leeftijd, maar oh wee als het binnen je eigen deuren is, dan is het wel even wat anders, dat doet pijn en je concentratie vermogen is ver naar beneden, Jo zal het wel redden, maar wel met up en downs, want na al die jaren samenzijn is het niet niks, als je man/of vrouw je ontvalt.
Wij, mijn man en ik, wensen haar heel veel sterkte en de kinderen en kleinkinderen ook.
Ik ben Tonnie van Riel
