Omstreeks één uur 's nachts Belgische tijd ging in het Australische Melbourne de wegrit voor de mannen elite van start. Voor het eerst in de geschiedenis werd niet vertrokken vanop het lokale circuit. Eerst stond er een tocht van 85 km op het programma richting Geelong. Daar zouden elf plaatselijke ronden worden afgelegd. De Belg Philippe Gilbert vertrok als absolute topfavoriet.
Vanaf de officiële start vlogen enkele renners erin. De eerste ontsnapping van de dag was dan ook snel beklonken. Deze bestond uit vijf man: Brammeier (Ier), Elammoury (Marokkaan), Kvachuk (Oekraïner), Tamayo (Colombiaan) en Rodriguez (Venezolaan). De Serviër Hasanovic trachtte naar de leiders toe te rijden, maar dat lukte niet. Hasanovic zou lange tijd tussen de kop en het peloton inrijden. Het peloton begon namelijk heel gezapig aan de eerste tientallen kilometers van dit WK. Terwijl de koplopers een gemiddelde van 50 km per uur haalden, bedroeg dat in het grote pak lange tijd nog geen 30 per uur.
De voorsprong van de kopgroep liep op tot 23'30". Dat is ongeveer de tijd van een plaatselijke ronde waardoor het gevaar bestond dat het peloton gedubbeld zou worden. Voor de Belgen het sein om toch wat vaart in het peloton te krijgen. Frederik Willems was de eerste pion die werd ingezet. Wegkapitein Mario Aerts droeg ook zijn steentje bij om het gat wat minder omvangrijk te maken. Veel hulp kregen onze landgenoten niet. De Italianen waren niet te bespeuren op kop van het peloton. Spanje zette wel even een mannetje in, maar het was vooral de VS met tijdrijder David Zabriskie die een handje toe kwam steken.
Exact 21'30" na de koplopers begon het peloton aan het circuit in Geelong. Aangezien het kwintet het peloton letterlijk op de hielen zat, mochten er enkel neutrale wagens het peloton volgen.
In de tweede ronde loste Elammoury voorin. Nog vier koplopers dus. De Belgen maakten een goede indruk op de twee hellingen op het plaatselijke parcours. Willems en Kevin De Weert maakten tempo. Daardoor ontstond er een breuk. In de volgende ronde voltrok zich hetzelfde ritueel, dit keer onder impuls van Aerts. De leiders hadden nog steeds een voorsprong van meer dan tien minuten.
In ronde vijf verschenen de Italianen in de voorposten van het peloton. De Spanjaarden volgden dat voorbeeld in de volgende ronde. Op de Challambra Crescent demarreerde de Italiaan Matteo Tosatto. In zijn zog keerden een dertigtal man terug. Daarbij waren vier Belgen: Philippe Gilbert, Leif Hoste, Jürgen Roelandts en Greg Van Avermaet. Andere namen uit het groepje: Vincenzo Nibali, Tony Martin, Edvald Boasson Hagen, Lars Boom, André Greipel, Koos Moerenhout, Filippo Pozzato en Cadel Evans. Björn Leukemans en Oscar Freire waren twee van de grote afwezigen.
Kvachuk liet zijn drie medevluchters achter in de zevende ronde. Na hem volgde Tamayo en even verderop het duo Brammeier en Rodriguez. Achter hen volgde het groepje met Gilbert. Roelandts loste, er bleven dus nog drie Belgen over. De groep Freire volgde op 45". Luis Leon Sanchez was degene die tempo maakte om de kloof te dichten.
Mark Cavendish gaf er in de achtste ronde de brui aan. Vooraf werd er openlijk getwijfeld aan de capaciteiten van de Brit om in Australië de titel in de wacht te slepen. Bij het ingaan van de negende ronde moest Van Avermaet een lekke achterband laten wisselen. Hij viel dus weg uit de groep Gilbert. Enkel Hoste kon de kopman nog bijstaan. In de groep Freire, waar ook Tyler Farrar en Thor Hushovd bijzaten, stak Rusland een handje toe. Op de Challambra Crescent was er een Italiaanse duoaanval van Nibali en Visconti. Gilbert en Pozzato sloten aan. De laatste koploper, Kvachuk, werd gerepen. Gilbert leek dus in de tang te zitten bij drie Italianen, maar er kwamen nog anderen bij. Evans en Moerenhout bijvoorbeeld.
Op de tweede helling ging Nibali er weer vandoor. Hij kreeg het gezelschap van Moerenhout, Visconti, Serpa en Sorensen. Alweer een kwintet op kop dus. De groep Gilbert zou ingelopen worden door de groep Freire. Zo zaten Hoste en Van Avermaet weer bij hun kopman. Farrar was ondertussen gelost uit de groep Freire.
Van Avermaet verrichte superwerk. Zowel op Challambra Crescent als de tweede helling maakte hij tempo waardoor de vluchters werden gegrepen. Het teken voor Leukemans om zijn slag te slaan. De eerste die in zijn zog volgde was...Philippe Gilbert. Pozzato ging met hen mee. Kolobnev, Terpstra en Evans pikten ook hun wagonnetje aan. Pozzato besliste niet mee te werken. De vlucht was dan ook geen lang leven beschoren.
Fabian Cancellara zou geen dubbelslag slaan. Bij het ingaan van de laatste ronde had hij een achterstand van 40". De slotronde begon met een krachttoer van Bruseghin. Van Avermaet loste hem af. Op Challambra Crescent demarreerde Van Avermaet. Gilbert ging er op en erover. Leukemans, Evans, Kolobnev, Fränk Schleck, Martens, Breschel en Moerenhout volgden op de top op 14" van Gilbert. Even zag het er goed uit voor de Belg, maar in de laatste drie kilometer werd hij gegrepen. Het zou een sprint worden.
Die werd overtuigend gewonnen door de Noor Thor Hushovd. De Deen Matti Breschel en de Australiër Allan Davis vervolledigden het podium. Van Avermaet werd knap vijfde. Gilbert werd 18de.
WK Wielrennen 2010: Het WK dat Gilbert niet mag verliezen
Dit jaar vinden de wereldkampioenschappen wielrennen op de weg voor beloften en profs plaats in Geelong, Australië.Het hoogtepunt wordt zondag 3 oktober wanneer de mannen elite de wegrit rijden.In deze categorie hebben de Belgen de torenhoge favoriet in hun rangen: Philippe Gilbert.
Het WK wordt voor het eerst Down Under betwist.Geelongligt in het zuidoosten van Australië, in de deelstaat Victoria. Het is er acht uur later dan bij ons. Een trip naar het land van kangoeroes en didgeridoos betekentdus eenjetlag.Daarom vertrokken de rennersenkele dagen eerder dan gewoonlijk om zo rustig aan het uurverschil te kunnen wennen.
Op zondag 19 september reisden bondscoach Carlo Bomans, de beloften en vrouwen af naar Australië. Net als Mario Aerts. De andere profs volgden later. Onze kopman Philippe Gilbert vertrok daags na de Vuelta. Op woensdag was het dan de beurt aan de overige zeven eliterenners.
Het parcours
Melbourne is de startplaats van de wegrit voor mannen. Van daaruit wacht de renners een tocht van 85 km naar het plaatselijke circuit in Geelong. Daar moeten elf ronden van 15,9 km worden afgelegd. In totaal bedraagt de afstand 262,7km.
De weg van Melbourne naar Geelong mag normalerwijze niet voor problemen zorgen. Het is nog maar het begin van de wedstrijd en het stukis volledig vlak. De wind kan echter een spelbreker zijn. Er is kans dat er een sterke zijwind staat en dat er waaiers worden getrokken. De boodschap is dus: vooraan zitten! Het valt echter af te betwijfelen dat er een team is dat daar de koers al wil openbreken.
Het parcours in Geelong is pittig. Er liggen twee hellingen op. De eerste is de Challambra Crescent die slechts één kilometer lang is, maar waarvan hetgemiddelde stijgingspercentage wel 8% bedraagt. Tegen de top is er zelfs een stuk van 13%. 3,6 km verder ligt de tweede hindernis. Daar gaat het 700 meter bergop. Deze tweede helling, die geen naam heeft, is niet zo lastig als de eerste. Doordat ze zo dicht op elkaar volgen en er elf ronden gereden worden zal het echter wel in de benen kruipen.Ook de laatste hectometers van de plaatselijke ronde zijn in stijgende lijn.
De Belgen: Gilbert als grote troef
België mocht negen renners Down Under sturen. Onze absolute kopman is Philippe Gilbert. Na zijn uitmuntende prestatie in de Vuelta, waar hij twee ritzeges wegkaapte en vijf dagen de rode leiderstruidroeg, is hij nu meer dan ooit topfavoriet.De Belg duikt in zo goed als alle pronostieken op. Daardoor, en door het feit dat hij duidelijk in topconditie verkeert, is dit het WK geworden dat Gilbert niet mag verliezen.
Phil wordt in elk geval bijgestaan door een, op papier toch, sterk team. Om te beginnen is er Björn Leukemans. Hij zegt zich volledig in te willen zetten voor Gilbert. Wel voegt Leukemans er aan toe eventueel zijn eigen kans te gaan als de omstandigheden dat mogelijk maken. De renner van Vacansoleil liet de laatste weken zien goed in vorm te zijn. Zo plaatste hij een demarrage in Parijs-Brussel en eindigde hij zesde in de Grote Prijs van Wallonië.
Mario Aerts wordt beschouwd als wegkapitein, een belangrijke functie op een WK waar geen oortjes mogen worden gebruikt. Volgens Bomans wordt dat een cruciaal aspect in de wedstrijd. De bondscoach ziet Aerts als zijn verlengde in het peloton.
Naast Aerts krijgt Gilbert nog vier ploegmaten van Omega Pharma-Lotto mee. Jan Bakelants is één van hen, hij verkeert duidelijk in goede doen, want werd in de Vuelta 19de in het eindklassement. De andere mannen van Omega Pharma-Lotto zijn Greg Van Avermaet , Jürgen Roelandtsen Leif Hoste. Hoste was er in de oorspronkelijke selectie van bondscoach Bomans niet bij. Na het forfait van Devolder mocht hij echter invallen.
Frederik Willems is er ook bij in Australië. Op hem kan altijd gerekend worden om kopwerk te verrichten. Vraag maar aan Vincenzo Nibali. Kevin De weert is de negende man.
Voor de sprinters of niet?
Volgens Carlo Bomans is het parcours iets voor explosieve renners. Voor Gilbert was het ideaal geweest als de streep op de tweede helling had gelegen zegt ie. Nu ligt die dus enkele kilometers verder. Bomans vindt heteen parcours voor een type als Gilbert en minder voor iemand als Mark Cavendish.Andere snelle mannen zoals Farrar en Hushovd ziet hij als grotere kanshebbers dan The Manx Express. Doordat de aankomststrook bergop loopt is het volgens Bomans een kolfje naar de hand van Hushovd. Als andere te duchten concurrenten duidt hij Pozzato, Visconti en Nibali aan. Italianen dus. Ook het Australische team zal sterk zijn denkt Bomans.
Over het feit of pure rassprinters er op het eind nu wel of niet zullen bij zijn, zijn de meningen verdeeld. Zo werd Robbie McEwen niet in de Australische selectie opgenomen wegens een te zwaar parcours. Paolo Bettini, de Italiaanse bondscoach, liet sprinters Daniele Bennati en Alessandro Petacchithuis. Duitsland aan de andere kant rekent wel op spurtbom André Greipel.
En wat met Mark Cavendish?Kan hij meespelen voor de wereldtitel? In de Vueltatoonde hij in elk geval over goede benen te beschikken. Cav won er namelijk drie etappes. Bondscoaches Bettini en Bomans denken dat het parcours te zwaar is voor Cavendish. Vorig jaar was de Brit echter wel de snelste in Milaan-Sanremo tot grote verrassing van velen. Cavbewees zoop een lastig parcours ook zijn mannetje te kunnen staan. Een andere spurter die Milaan-Sanremo al op zijn palmares heeft staan, zelfs drie keer,is Oscar Freire. De Spanjaard kan een vierde wereldtitel veroveren. Dat zou een record zijn.Freire kan in elk geval rekenen op de hulp van mannen als Luis Leon Sanchez, Samuel Sanchez en Carlos Barredo. Cavendish daarentegen wordt op het WK maar bijgestaan door twee renners: Jeremy Hunt en hardrijder David Millar.
Noorwegen is een andere land dat maar drie renners mocht afvaardigen. Met Thor Hushovd en Edvald Boasson Hagen, twee snelle mannen, kan het op twee paarden wedden.
Spartacus strijkt neer in Australië
Fabian Cancellara hakte afgelopen dinsdag de knoop door en besliste naar Geelong te trekken. De Zwitser zal er zowel de weg- als de tijdrit rijden. Tegen de klok verdedigt hij zijn wereldtitel. In de Vuelta werd hij derde in de tijdrit na Denis Menchov en Peter Velits. Cancellara had het parcours wel veel vroeger afgelegd dan de Rus en de Slovaak. Toen Menchov en Velits aantraden was de wind helemaal gekeerd en dat speelde in hun voordeel. Toch leek Cancellara toen een mentale knak te hebben gekregen. Twee dagen later verliet hij de Vuelta. Na enkele verkwikkende dagen bij zijn familie en een geruststellende trainingssessie besliste Spartacus toch af te zakken naar Australië.
Cancellara heeft al een lang en sterk seizoen achter de rug. Hij won zowel de Ronde Van Vlaanderen als Parijs-Roubaix en in de Tour won hij de proloog en de afsluitende tijdrit. Hopelijk heeft de Zwitser nog voldoende panache in de benen om niet onopgemerkt te blijven op het WK. Het zou immers zonde zijn voor zon groot kampioen om het seizoen in mineur af te sluiten.
Italië als bondgenoot
Net als België is Italië een ander groot blok zonder sprinter. Paolo Bettini maakt in Australië zijn debuut als bondscoach. Hij volgt Franco Ballerini op die begin dit jaar overleed. In de Italiaanse selectie zitten ronkende namen als Marzio Bruseghin, Enrico Gasparotto en Vincenzo Nibali. En natuurlijk ook Filippo Pozzato. Hij is de absolute kopman. Bettini is de laatste dagen echter wat onzeker over de conditie van Pipo.
Aangezien de Italianen en Belgen er beiden baat bij hebben dat de koers hard is, aangezien ze over geen sprinter beschikken, zouden de twee landen wel eens de handen in elkaar kunnen slaan. Afwachten of ze elkaar vinden in de koers.
Het Australische publiek hoopt uiteraard op een overwinning van een landgenoot. Met Cadel Evans hebben de Aussies alvast de titelverdediger in hun ploeg. Als Evans zichzelf wil opvolgen, moet ook hij de snelle mannen kwijtspelen. Misschien dat de Belgen dus ook van het thuisland hulp krijgen om de koers open te breken.
En nu maar hopen dat we zondag mogen wakker worden met een Belg als wereldkampioen. Wie live wil zien of Philippe Gilbert wereldkampioen wordt of niet zal er zijn nachtrust moeten voor laten. Of toch tenminste vroeg opstaan om de finale te volgen.
Oud-wielrenner Laurent Fignon, pas 50, overleed op dinsdag 31 augustus aan de gevolgen van kanker. Zijn naam zal bij de meesten onmiddellijk worden geassocieerd met de Tour van 89 die hij nipt verloor. De renner met bril en paardenstaart won La Grande Boucle echter twee keer, in 1983 en 1984.
Kanker
Vorig jaar werd bij Fignon kanker vastgesteld. De Fransman toonde sindsdien heel wat vechtlust. Zo gaf hij in de afgelopen Tour nog commentaar op de Franse televisie. Zijn stem was merkbaar aangetast door de ziekte. Tijdens de drie weken verliet hij twee maal het wielercircus voor een chemobehandeling. Na afloop van de 15deetappe werd Fignon op het podium geroepen om een symbolische prijs van de strijdlust voor het leven in ontvangst te nemen uit handen van zijn vroegere rivaal Bernard Hinault. Het was een ingekaderd reuzegroot rugnummer 1.
Fignon bekende tijdens zijn loopbaan als wielrenner amfetamines en cortisone te hebben gebruikt, maar ontkende enige link met zijn ziekte.
Le Professeur
In het peloton viel Fignon op vanwege zijn aparte uiterlijk: paardenstaart en een bril. Bovendien studeerde hij nog een tijd dierengeneeskunde aan de Sorbonne. Hij kreeg dan ook al gauw de bijnaam Le Professeur.
Tijdens zijn wielercarrière was Fignon verre van een open persoonlijkheid. Hij kreeg zelfs een paar keer de Prix Citron van de journalisten als minst sympathieke renner in de Tour. Zijn ziekte had hem veranderd, zo vertelt ook José De Cauwer. De oud-bondscoach en huidig cocommentator op de VRT was in 89 ploegleider van Greg Lemond. De Cauwer zei verrast te zijn dat Fignon tijdens de Tour aan hem kwam vragen hoe het ging.
Tour
De Fransman maakte zijn profdebuut in 1982 bij de ploeg Renault. Een jaar later reed Fignon zijn eerste Tour en won. Toch was nog niet iedereen overtuigd. Zo had gele trui Pascal Simon opgegeven met een gebroken schouderblad en viervoudig Tourwinnaar Bernard Hinault was afwezig. In 1984 bevestigde Fignon echter door de Tour voor een tweede keer te winnen. Dit keer in aanwezigheid van Hinault. De Das verloor drie minuten op Fignon in de 17de rit met aankomst op Alpe dHuez. Daar legde Le Professeur de basis voor zijn tweede eindzege. Uiteindelijk zou Hinault 2de eindigen met een achterstand van 1032.
En dan is er uiteraard die onvermijdelijke Tour van 89 die Fignon op de slotdag verloor van de Amerikaan Greg Lemond. Dit met het kleinste verschil ooit, namelijk 8. Gedurende de Tour droegen beiden enkele dagen de gele trui. Fignon was echter degene die in het geel aan de afsluitende tijdrit mocht beginnen en dat met een voorsprong van 50.Het parcours liep van Versailles naar de Champs-Elysées over een afstand van 24,5km. Lemond verscheen aan de start met een aerodynamische helm en een triatlonstuur. Dat hij doorvlamde bleek uit zijn gemiddelde snelheid: 54,454 km per uur. Dat was de hoogste snelheid ooit in een tijdrit in de Tour. Fignon volgde de laatste technologische snufjes niet en deed 58 langer over zijn tijdrit. Dat betekende dat hij de Tour verloor met acht luttele secondjes. Nog steeds het kleinste verschil ooit opgetekend in het eindklassement van de Tour.
Andere resultaten
In 1989 won Fignon de Tour dus niet, maar hij had al wel de Giro op zijn naam geschreven. Vijf jaar eerder werd hij in Italië al een keer tweede. Die andere grote ronde, de Vuelta, won hij nooit. Zijn beste resultaat daar was een derde plaats in 1987.
Eén keer werd Le Professeur Frans kampioen, in 1984. Twee jaar later won hij in ons land de Waalse Pijl. Fignon was twee keer de eerste in Milaan-Sanremo, namelijk in 1988 en 1989.
Dinsdag 31 augustus overleed Laurent Fignon dan in het Parijse ziekenhuis Pitié-Salpêtrière, nog geen drie weken na zijn vijftigste verjaardag. Op 3 september werd hij gecremeerd. Zijn urne werd bijgezet op de begraafplaats Père Lachaise in Parijs.
Steekkaart Laurent Fignon
Geboortedatum: 12 augustus 1960
Datum van overlijden: 31 augustus 2010
Bijnaam: Le Professeur
Ploegen:
1982-1985: Renault - Elf
1986-1988: Système U
1989: Super U Raleigh
1990-1991: Castorama
1992: Gatorade Château dAx
1993: Gatorade - Megadrive
Belangrijkste Overwinningen:
1982: 1 etappezege Giro
1983: 1 etappezege Vuelta, 1 etappezege Tour de France, Eindzege Tour de France
1984: 1 etappezege Giro, 5 etappezeges Tour de France, Eindzege Tour de France, Frans kampioen
1986: Waalse Pijl
1987: 1 etappezege Vuelta, 1 etappezege Tour de France
1988: Milaan Sanremo
1989: Milaan Sanremo, 1 etappezege Giro, Eindzege Giro, 2 etappezeges Tour de France
Aanstaande zaterdag begintde Ronde van Spanje, ofwel de Vuelta. Deze rondewedstrijd bestaat 75 jaar. Mede daardoor is het tijd om deze wedstrijd wat meer in het daglicht te stellen, zij staat namelijk vaak in de schaduw van de Tour en de Giro.
Aarzelende start
De eerste editie van de Vuelta dateert van 1935. Dit is heel wat jaren later dan de Tour en Giro die respectievelijk in 1903 en 1909 het daglicht zagen. De Vuelta heeft met de deze twee andere grote rondes gemeen dat de hoofdsponsor in de begindagen een krant was die naar een grotere oplage streefde.In Frankrijk was datLAuto van Henri Desgrange.Wat de Giro betreft was, en is dat overigensnog steeds,La Gazetta dello Sport. De Vuelta werd in haar begindagen gesponsord door de krant Informaciones.
De allereerste Vuelta werd gewonnen door een Belg:Gustaaf Deloor. In 1936 volgde hij zichzelf op als laureaat. Daarna lag de wedstrijd gedurende vier jaar stil vanwege de Spaanse burgeroorlog. In 1941 en 1942 kon de Vuelta wel doorgaan, maar door Wereldoorlog Twee lag de rittenwedstrijd vervolgens alweer twee jaar stil.In 1949 viel er opnieuw een editie van tussen en ook van 51 tot en met 54 was er geen Vuelta. Het is pas sinds 1955 dat deze rittenkoers ononderbroken gereden wordt. Door al dat oponthoud is het dit jaar pas de 65ste editie in het 75-jarig bestaan van de Spaanse ronde.
De Vuelta werd hetmeest gewonnen door een Spanjaard (29 keer). Op verre afstand volgen Frankrijk (9keer)en België (7 keer). De laatste Belgische eindzege dateert van 1977. Toen won Freddy Maertens. Hij kaapte in dat jaar dertien etappes mee, een record. Twee renners wonnen de Vuelta drie keer: de Zwitser Tony Rominger (92-93-94) en de Spanjaard Roberto Heras (2000-2003-2004). Deze laatste won ook in 2005, maar werd betrapt op doping en moest zijn eindzege afstaan aan de nummer twee Denis Menchov.
Voorbereiding op het WK
Aanvankelijk werd de Vuelta gereden in april-mei, dat betekende concurrentie met de Giro die steevastin mei plaatsvond.In 1995 verhuisde de Vuelta naar september. Dat betekende dat renners makkelijker de drie rondes in één jaar konden rijden. Het wereldkampioenschap kreeg dat jaar eveneens een andere plaats op de wielerkalender. Voordien stond het WK geprogrammeerd eind augustus of begin september, maar sinds 95 werd het opgeschoven naar eind september of begin oktober. Daardoor wordt de Vuelta vaak gezien als de optimale voorbereiding voor het wereldkampioenschap. Dat gaat dit jaar door in Geelong, Australië. De wegrit voor mannen wordt verreden op drie oktober. Exact twee weken na de slotrit van de Vuelta op 19 september.
Koersen in het donker
De eerste editie van de Vueltatelde 14 ritten, dit jaar zijn het er 21. Een ander verschil ligt in de gemiddelde afstand van de etappes. Dit jaar bedraagt die 170 km, in 1935 overschreden de meeste ritten de kaap van 250 km.
Een ploegentijdrit by night van amper 13 km door de straten van Sevilla opent deze Vuelta. Het eerste team gaat van start om vier minuten over tien s avonds. De aankomst van de laatste ploeg wordt verwacht omstreeks twintig minuten voor middernacht.
Deze Vuelta telt overigens weinig kilometers tegen de klok. Er is slechts één individuele tijdrit. Die vindt plaats op de laatste woensdag en is 46km lang. Het eventuele tijdverlies van de klassementsrijders kan nog worden opgehaald op de voorlaatste dag. Dan is er immers nog een rit met aankomst bergop.
In totaal zijn er acht bergritten in de Vuelta, waarvan er zes boven eindigen. Tussen die bergen zitten niet zulke welluidende namen als Alpe dHuez of de Mont Ventoux. Hoewel Xorret de Cati (rit8) en Lagos de Covadonga (rit 15) bij de grotewielerliefhebbers wel een belletje doen rinkelen. De Vuelta gaat ook even vreemd. De finish van de elfde rit ligt namelijk in het ministaatje Andorra op de Vallnord/Pal.
Voor de sprinters zijn er ook kansen, bijvoorbeeld in de tweede etappe en op de slotdag. Spek naar de bek van iemand als Tyler Farrar (Garmin). De Gentse Amerikaan kan in Spanje misschien wat hij in de Tour, mede door een val, niet kon: een rit winnen.Er is natuurlijk ook de ongenaakbare Mark Cavendish (HTC-Columbia). De razendsnelle Brit wil zich via de Vuelta voorbereiden op het WK in Geelong en zal ook in Spanje maar al te graag zegebloemen mee naar huis nemen.
Strijden om de rode leiderstrui
Naast etappezeges staat uiteraard de eindzege op het spel. Sinds dit jaar zal de leider in het algemeen klassement niet langer een gouden, maar een rode trui dragen.
Net als in de Tour staan er 22 ploegen aan de start. Daar zijn Omega Pharma-Lotto en QuickStep, de twee Belgische Pro Tourploegen, bij. Spanje is, hoe kan het ook anders, het best vertegenwoordigd met maar liefst vijf ploegen: Caisse dEpargne, Euskaltel, Footon-Servetto, Xacobea Galicia en Andalucía Cajasur. Frankrijk vaardigt één team minder af. Dit zijn de vier Franse ploegen:AG2R, Bbox Bouygues, Cofidis en FDJ.
Astana neemt ook deel, zij het zonder Tourwinnaar Alberto Contador. De nummer twee uit Parijs, Andy Schleck (Saxo Bank) zakt wel af naar Spanje. Hij zal er voornamelijk zijn broer Fränck bijstaan. De Luxemburger brak in de Tour zijn sleutelbeen in de derde etappe op weg naar Arenberg. De oudste van de twee Schleckbroers verkeerde op dat moment in topconditie en zag meer dan waarschijnlijk een hoge eindklassering door de neus geboord. Tijdens zijn herstel is hij zijn zinnen op de Vuelta beginnen zetten.
Naast Andy Schleck zal ook die andere man die naast Contador op het podium in Parijs stond de Vuelta rijden. Denis Menchov won de Vuelta al in 2005, nadat Roberto Heras zoals vermeld gediskwalificeerd werd na een positieve dopingplas, en in 2007. Toen mocht de stugge Rus in Madrid wel op het hoogste schavotje plaatsnemen.
De top drie van vorig jaar is afwezig. De Vueltawinnaar van 2009, Alejandro Valverde, is zoals bekend geschorst in de nasleep van operación Puerto. Ook Samuel Sanchez, tweede vorig jaar, en nummer drie Cadel Evans (BMC)zijn er niet bij. BMC is overigens niet geselecteerd voor de Vuelta.
Een andere opvallende afwezige isRadioShack. Toen de Vueltaorganisatie The Shack niet uitnodigde was ploegmanager Johan Bruyneel zeer misnoegd.
Cervélo mocht dan weer pas aantreden op voorwaarde dat Carlos Sastre zoumeerijden. En dat doet hij. Na zijn deelname in zowel Giro als Vuelta is dit dus de derde grote ronde in één seizoen waarin de Tourwinnaar van 2008 aantreedt.
In het Duitse Hamburg werd vandaag de Vattenfall Cyclassics verreden. Omstreeks tien over elf werd de wedstrijd op gang geschoten. Al na drie kilometer kozen vijf renners het hazenpad: de Let Gatis Smukulis (AG2R), de Fransman Anthony Geslin (FDJ), de Rus Nikolai Trusov (Katusha), de Duitser Sebastian Lang (Omega Pharma-Lotto) en Robin Chaigneau (Skil). Hoewel zijn naam anders doet vermoeden is deze laatste man een Nederlander. De voorsprong van het vijftal liep op tot 16'15" na 50 km.
In het peloton waren enkele ploegen erg actief. Zo deed Garmin er alles aan om Tyler Farrar aan een tweede zege op rij te helpen in Hamburg. HTC Columbia wilde André Greipel in eigen land naar de overwinning loodsen. Onder impuls van beide ploegen slonk de voorsprong van de koplopers tot onder de acht minuten.
Tijdens de Vattenfall Cyclassics moeten de renners vier keer over de Waseberg. Bij de passage op 40 km van de meet trok Trusov een sprintje. Geslin en Smikulis sloten enkele kilometers na de klim aan bij Trusov. Zo reden drie renners op kop met een voorsprong van drie minuten op het peloton.
Philippe Gilbert deelde een prikje uit op de voorlaatste beklimming van de Waseberg. In de laatste ronde versnelde hij daar weer. Filippo Pozzato (Katusha) sprong naar zijn wiel en ging hem even voorbij. Maar Gilbert gooide vervolgens zijn wiel voor dat van de Italiaan en zette door. Gilbert kwam met enkele meters voorsprong boven. Pozzato kon echter samen met Peter Sagan (Liquigas) naar Gilbert toerijden. Met zijn drieën zetten ze de achtervolging in op de drie koplopers. De voorsprong van het koptrio was ondertussen gezakt tot 27" op de top van de Waseberg. Sagan wilde eerst niet helpen, maar gaf snel toe.
Na vijf kilometer werden Gilbert en zijn kompanen echter al gegrepen door een uitgedund peloton. Daar verrichtte Sky het kopwerk in functie van snelle man Edvald Boasson Hagen. Met nog slechts zeven kilometer voor de boeg waren de drie leiders er aan voor de moeite. Garmin stak een handje toe in het peloton. Het zag er namelijk goed uit voor Tyler Farrar.
Er volgden nog enkele late uitvallen. Eerst van Yoann Offredo (FDJ) en daarna van het duo Christian Knees (Milram) en Martin Elmiger (AG2R). Respectievelijk de Duitse en de Zwitserse kampioen. In volle finale ging Wouter Weylandt (QuickStep) op het gladde wegdek tegen de vlakte. Hij zou dus niet kunnen meesprinten voor de zege.
Jammer, want het werd een massasprint. Knees en Elmiger werden immers ingelopen vlak voor het ingaan van de slotkilometer. Sky trok de sprint aan voor Hagen. Farrar zette als eerste van de sprinters aan, daarna volgde de jonge Noor van Sky. Farrar won en volgt zo zichzelf op. Hagen finishte als tweede voor Greipel.
Rit 20: Longjumeau - Paris Champs-Elysées (102,5km)
zondag 25 juli 2010
Cavendish is gewoon de snelste
De Tour 2010 zit erop. Het sluitstuk was de traditionele rit met aankomst op de Champs Elysées in Parijs. Omstreeks twintig over negen waren de renners met de TGV vertrokken richting Longjumeau, de startplaats van de twintigste etappe. De trein stond een kwartiertje stil wegens pech, maar iedereen kwam goed en wel aan en kon dan beginnen aan de finale zegetocht naar de Franse hoofdstad.
Aan de officieuze start om half drie stonden alle truien op een rij: Alberto Contador (Astana) in het geel, Andy Schleck (Saxo Bank) in het wit, Anthony Charteau (Bbox Bouygues Télécom) in de bollen en Alessandro Petacchi (Lampre) in het groen. Deze laatste was de enige trui die nog op het spel stond. Thor Hushovd (Cervélo) telde tien punten minder dan Petacchi. Mark Cavendish (HTC-Columbia) stond zestien punten achter. Hij maakte het meeste kans om het groen af te snoepen van Petacchi.
Het team van Lance Armstrong, RadioShack, verscheen niet met de reguliere outfit aan de start. Op hun truitje, dat zwart was in plaats van rood, stond het cijfer 28. Dat verwees naar de 28 miljoen kankerpatiënten in de wereld. The Boss wilde zo de aandacht vestigen op zijn kankerfonds Livestrong, bekend van de gele bandjes. Allemaal goed en wel, zij het niet dat het verboden is zomaar met een andere uitrusting te starten. Voor de rit officieel van start ging, trokken de renners van The Shack al naar de ploegauto om een windjack over zich te trekken, in de juiste kleuren. Dit was voor de jury niet voldoende, het zwarte truitje moest uit anders werden de Shackrenners uit de wedstrijd gezet. De jury stapte zelfs uit de wagen om dat aan Armstrong duidelijk te maken. Onder massale persbelangstelling kwam de woede van de Texaan tot uiting in zijn blik. De renners van RadioShack bonden echter in. Ze stapten van de fiets om het zwarte shirt uit te trekken, het normale rode shirt aan te trekken én om de rugnummers opnieuw op te spelden. Vooraan werd ondertussen de officiële start gegeven. Dit keer wachtten de andere renners niet. De irritatie van Armstrong kwam nog een keer tot uiting toen de motors rond hem cirkelden toen hij nog wachtte om zijn rugnummer opgespeld te krijgen. Hij schreeuwde hen toe met "Move man". Achteraf gaf hij echter toe dat heel deze ophef misschien wel meer publiciteit heeft opgeleverd dan anders het geval zou zijn geweest.
Frans kampioen Thomas Voeckler (Bbox Bouyges Télécom) had met Stéphane Augé (Cofidis) van shirt gewisseld, ook zij mochten zo niet vertrekken. Hun ruil verliep echter zonder al te veel poespas.
Vanaf de officiële start was het nog 50km tot de eerste van de negen passages aan de finishlijn. Deze tijd werd zoals de traditie wil, gebruikt door de fotografen om mooie kiekjes te nemen en door de renners om grappen en grollen uit te halen. Alexandre Vinokourov (Astana) opende met een schijndemarrage. Even later verzamelden alle Astana's dan bij de ploegwagen om te klinken op de derde Touroverwinning van Alberto Contador. De Spanjaard dronk zijn glaasje, champagne of cava, helemaal leeg.
Toen El Pistolero weer op de eerste rij had plaatsgenomen en ook Andy Schleck naar voren kwam, plaatste de gele trui een demarrage. Schleck sprong mee en versnelde op zijn beurt. De sfeer zit duidelijk goed tussen de twee. Zoveel te beter. Samen reden ze nog even voorop. Je houdt het niet voor mogelijk maar weer haperde de ketting van Schleck. Dat was dan al voor de derde keer. Eerst op de Port de Balès, dan tijdens de tijdrit en nu dus ook in de laatste rit. De Luxemburger liet zich uitzakken en wisselde van fiets.
Dan was het aan Koos Moerenhout (Rabobank) om even voor het peloton uit te fietsen. De Nederlander is aan zijn laatste wedstrijden als wielrenner bezig.
Bij het binnenrijden van Parijs zetten de Astana's zich op kop en overschreden op die manier voor de eerste keer de streep. Van dan af kon er gekoerst worden. Acht ronden van 6,5km moesten worden afgelegd. Er waren vergeefse pogingen om weg te springen van onder meer Lars Boom (Rabobank) en Sylvain Chavanel (QuickStep). Door die uitvallen in het peloton waren ook de punten van de tussensprint weg. In de tweede ronde vormde zich een kopgroep van elf: Deens kampioen Nicki Sorensen (Saxo Bank), Duits kampioen Christian Knees (Milram), Anthony Roux (FDJ), Sandy Casar (FDJ), Christophe Riblon (AG2R), Rémi Pauriol (Cofidis), Alan Perez (Euskaltel), Aitor Perez (Footon-Servetto), Danilo Hondo (Lampre), Tony Martin (HTC-Columbia) en Karsten Kroon (BMC). Ze liepen slechts uit tot 25" voor het peloton.
In dat peloton reed Maxime Monfort (HTC-Columbia) voor de laatste keer deze Tour de ziel uit zijn lijf. Columbia kreeg hulp van Team Sky om de vlucht onder controle te houden. Ook Katusha kwam een handje toesteken. In de vijfde ronde lag de tweede tussenspurt. Die was dus voor de rekening van de vluchters. De strijd om het groen zou beslecht worden in de eindsprint.
Christian Knees versnelde in de voorlaatste ronde en kreeg Karsten Kroon mee. Na enkele meters kwamen de andere negen echter weer aansluiten. Net op dat moment ging Knees een tweede keer. Kroon sprong weer mee en ook Sorensen sloot aan. Op 9km van de meet was er tegenslag voor Sébastien Turgot. De sprinter van Bbox had een lekke band, maar zou kunnen terugkeren en meespurten.
Op het einde van de zevende ronde bood een renner van Liquigas hulp om de vluchters bij te halen. In de laatste ronde bleven nog vijf renners voorop. Pauriol en Casar werden dan eerst gegrepen. Toen Lampre naar voren schoof waren ook Knees, Kroon en Sorensen ter hoogte van de Arc de Triomphe eraan voor de moeite. Cavendish had nog maar twee mannetjes bij zich in de laatste 5km waarvan één al op kop reed. Gelukkig was Sky daar weer. Er volgden nog enkele demarrages waaronder één van Klöden (RadioShack) en Carlos Barredo (QuickStep). Sky dichtte telkens de gaatjes.
Na de laatste bocht zat Cavendish in vierde positie, in het wiel van Petacchi. Een Cervéloman trok de spurt aan met Hushovd in zijn wiel. Dan lanceerde Cavendish zich en als een speer schoot hij weg richting aankomst. Net als vorig jaar won hij de sprint op de Champs Elysées, alweer op magistrale wijze. The Manx Express had fietslengten voorsprong en hoefde in de laatste meters niet meer te trappen. Hij keek om, zag dat het goed was en stak een hand in de lucht, verwijzend naar zijn vijf ritzeges in deze Tour.
Het groen zou echter niet naar de snelste spurter ter wereld gaan. Petacchi finishte als tweede en houdt elf punten voorsprong op Cavendish in het puntenklassement. Dit wil zeggen dat Ale Jet nu de puntentrui heeft gewonnen in alle drie de grote rondes.
Jürgen Roelandts (Omega Pharma-Lotto) werd knap vierde in de sprint, na Julian Dean (Garmin). De dertiende plek was voor Turgot die ongetwijfeld veel krachten verspilde in het weer bijhalen van het peloton na zijn lekke band.
Alberto Contador heeft zijn derde Tour gewonnen, in Parijs had hij 39" voorsprong op Andy Schleck. Toen de top drie het podium betrad gaven Schleck en Contador een hand aan nummer drie Denis Menchov (Rabobank), en elkaar gaven ze een knuffel.
Lance Armstrong mocht ook op het podium aangezien Radio Shack het ploegenklassement won. Na zijn matte prestatie de voorbije drie weken zal dit wel zijn laatste Tour geweest zijn, The Boss zal nooit meer terugkeren. Toch niet als renner...
Sylvain Chavanel (QuickStep) kreeg in Parijs de superstrijdlust. De Fransman won twee ritten deze Tour en droeg twee dagen de gele trui.
Voor de Belgen was het een uitstekende Tour, hoewel we geen ritoverwinnig hebben. Er waren vaak landgenoten mee in de ontsnapping en er eindigen twee jongens in de top twintig, waarvan één in de top vijf. Kevin De Weert (QuickStep) staat 18de in het eindklassement op 21'54" van Contador. Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) bereikte zijn doel, een top tien plaats. Met de vijfde plaats in Parijs doet hij het veel beter dan verwacht. De Morkhovenaar volgt op 6'54" van de gele trui.
Foto 1: Stéphane Augé (links) en Frans kampioen Thomas Voeckler (rechts) wisselden even van shirt. Foto2: RadioShack in speciale uitrusting
Rit 20: Longjumeau - Paris Champs-Elysées (102,5km)
Deze voormiddag trekken de renners met de TGV naar Longjumeau waar Tourbaas Christian Prudhomme om half drie het startsein van de allerlaatste rit zal geven. De aankomst ligt op de Champs-Elysées in Parijs, nadat acht ronden zijn afgelegd op de wereldberoemde boulevard.
De rit begint dus in Longjumeau. Pas na 50km zal het peloton Parijs binnenrijden. Zoals gewoonlijk zal de tocht richting hoofdstad gemoedelijk verlopen. Er zal een gezapig tempo worden onderhouden, al is tempo wellicht een te groot woord. Ondertussen kunnen de fotografen rustig enkele kiekjes nemen voor in de kranten van morgen. Het is ook het moment voor grappen en grollen en uiteraard voor het drinken van een glaasje champagne.
Hoe rustig de aanloop dan wel mag zijn, op de Champs-Elysées zal het vlammen worden. Er zullen onmiddellijk mannen wegspringen in de (ijdele) hoop weg te blijven. Zeker is dat achter hen een jagend HTC-Columbia zal zitten. De ploeg wil Mark Cavendish aan een vijfde etappezege helpen. Vorig jaar won de Brit hier al op magistrale wijze. De anderen stonden niet op de foto. Tweede in 2009 was ploegmaat Mark Renshaw, samen waren ze van het peloton weggereden. Zo sterk waren ze. Ook dit jaar was Renshaw de loods van Cav, maar zoals bekend werd de Australiër na de elfde rit naar huisgestuurd wegens het geven van drie kopstoten aan Julian Dean (Garmin) in volle sprint. Cavendish heeft echter al meerdere malen bewezen dat hij kan winnen zonder treintje.
Vandaag staat de groene trui nog op het spel. Nu staat Alessandro Petacchi (Lampre) op één. Thor Hushovd (Cervélo) heeft tien punten minder. De Noor gooide vrijdag na de aankomst de handdoek in de ring voor de strijd om het groen. In de massasprinten komt hij tekort, hij moet het meer hebben van de tussensprinten. Zo liggen er twee op het parcours. Allebei op de Champs-Elysées. De eerste na de tweede passage aan de finish, de andere drie ronden later. Cavendish heeft laten weten niet mee te doen in de tussensprinten. Misschien is het een afleidingsmanoeuvre? Cav staat derde in het puntenklassement op 16 punten van Petacchi. Als Cavendish wint en Petacchi is pas zevende dan staan ze gelijk wat de punten betreft, maar aangezien de Brit meer ritten heeft gewonnen zou hij het groen mee naar huis mogen nemen.
Robbie McEwen (Katusha) is er op gebrand een fantastische sprint te rijden. Gehavend sleurde hij zich over de bergen met maar één doel: een rit winnen. Afwachten of hij daarin slaagt. Cavendish sprintte de voorbije keren namelijk iedereen ver uit het wiel. Petacchi stelt dat de ritzege vandaag niet het hoogste doel is, hij wil gewoon die groene trui vasthouden. En wat kan Oscar Freire (Rabobank)? Hij kwam er nog niet echt aan te pas deze Tour, maar vrijdag sprintte hij toch naar de vijfde plaats. En Oscarito kan verrassend uit de hoek komen.
Wie weet ontloopt iemand nog de sprint. Er zit een man in het peloton die dat al eens heeft klaargespeeld. Alexandre Vinokourov (Astana) won in 2005 op de Champs-Elysées nadat hij in de laatste 500 meter was weggereden uit het peloton. Maar door de gedrevenheid bij Columbia en Cavendish is de kans groot dat het een massasprint wordt.
Hoewel het verschil tussen Andy Schleck (Saxo Bank) en gele trui Alberto Contador (Astana) slechts 8" bedroeg gaf bijna niemand de Luxemburger ook maar een schijn van kans om het laken toch nog naar zich toe te trekken. Er werd verwacht dat El Pistolero veel tijd zou uitlopen op de jongste Schleck. Toch werd het nog een beklijvend duel langs de wijngaarden tussen Bordeaux en Pauillac.
In elk geval streden de twee tenoren niet voor de ritzege. Die was weggelegd voor olympisch en wereldkampioen tijdrijden Fabian Cancellara (Saxo Bank). Spartacus legde de 52km af in 1 uur en 56 seconden! Degene die hem het meest benaderde was alweer Tony Martin (HTC-Columbia). De jonge Duitser strandde op 17". Achter deze twee gaapt een grote kloof. Bert Grabsch, een ploegmaat van Martin, nam de derde plaats in beslag. Hij deed 1'48" langer over de 52km dan Cancellara. Grabsch was als rode lantaarn als eerste van start gegaan deze morgen. Dankzij zijn tijdrit is hij één plaatsje opgeschoven in het algemeen klassement. Adriano Malori (Lampre) staat nu laatste. De vroege starters waren in het voordeel vandaag, wegens de wind die later op de dag kwam opzetten.
Laten we nu eerst even kijken naar de Belgen. De eerste landgenoot in de uitslag is Belgisch kampioen Maxime Monfort (HTC-Columbia) met een veertiende plaats. Ook Jürgen Roelandts (Omega Pharma-Lotto) reed een knappe tijdrit, hij werd achttiende. Johan Vansummeren (Garmin) verging het minder goed. Vlak na het afrijden van het startpodium kwam hij ten val, hij kon gelukkig zijn tocht verder zetten, maar had wel een mentale knak gekregen.
Hoe deden onze jongens voor het algemeen klassement het vandaag? Voor de tijdrit stond Kevin De Weert (QuickStep) nog negentiende, na afloop is dat een plaatsje hoger. John Gadret (AG2R) presteerde namelijk slechter tegen de tijd. En dan is er uiteraard nog Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto). Na de tijdrit kon hij opgelucht ademhalen, de vijfde plaats is binnen! 's Ochtends had hij 1'14" voorsprong op de nummer zes in het algmeen klassement, de Nederlander Robert Gesink (Rabobank), enkele uren later is dat opgelopen tot 2'37". Eindelijk speelt er nog eens een Belg mee in de hoogste rangen van de Tour. Het is van 1986 geleden dat een landgenoot vijfde eindigde. Dat was Claude Criuielion.
Onderweg werd Van den Broeck ingehaald door Denis Menchov (Rabobank). De Rus reed een sterke tijdrit en zou elfde eindigen. Het belangrijkste is echter dat hij een plaatsje opschuift in het klassement en dus mee op het podium mag in Parijs. Voor de tijdrit stond hij 21" achter op Samuel Sanchez (Euskaltel), nu houdt hij de Spanjaard 1'39" achter zich.
Hét duel van de dag was er één dat echter bijna niemand had verwacht. Een duel tussen Andy Schleck en Alberto Contador. Schleck beloofde dat hij de tijdrit van zijn leven ging rijden en dat is exact wat de Luxemburger heeft gedaan. In het eerste derde van de tijdrit maakte Schleck tijd goed op Contador. Aan het eerste tussenpunt na 18km was hij 6" sneller dan zijn rivaal. Schleck zat in die beginfase merkelijk vaster in het zadel, terwijl Contador aan het schuiven was. In de tweede helft begon Contador echter zichtbaar beter in het ritme te komen. Bij het tweede tussenpunt was het Contador die zes seconden sneller was. De achterstand van Schleck in het algemeen klassement bleef dan lange tijd rond de 17" draaien tot het in de laatste 10km doorschoot tot boven de 30". In volle finale wankelde Schleck nog even toen zijn ketting haperde, maar hij kon doorrijden. Aan de meet was Contador 31" sneller, in het algemeen klassement staat El Pistolero nu 39" voor Andy Schleck. Precies de tijd die Schleck verloor door materiaalpech op de Port de Balès.
De Tour is gestreden, toch wat het geel betreft. Morgen zal Schleck geen poging meer ondernemen om het geel te veroveren. De Luxemburger zegt dat hij klaar is om Contador volgend jaar opnieuw te bekampen. De Spanjaard is dus gewaarschuwd. Voor Contador was de ontlading groot. Met tranen stond hij op het podium toen hij de gele trui omgord kreeg. In deze Tour is gebleken dat hij aan Schleck een zware concurrent heeft voor de komende jaren, die nu ook in de tijdrit zijn mannetje kan staan, zeker op de cruciale momenten.
Fabian Cancellara onderweg
Een beklijvend duel tussen Alberto Contador en Andy Schleck
De tijdrit op de voorlaatste dag van deze Tour is een 52 kilometer lange tocht door de wijngaarden tussen Bordeaux en Pauillac. De klassementsrijders en kanshebbers op de dagzege zullen echter geen oog hebben voor de omgeving, voor hen is het gewoon blik op oneindig en er vol voor gaan.
Laten we eerst even kijken naar de mogelijke ritwinnaars. Fabian Cancellara (Saxo Bank) zal zich nog een laatste keer smijten in deze Tour. Hij won de proloog van 8,9km in Rotterdam op indrukwekkende wijze met 10" voorsprong op Tony Martin (HTC-Columbia). Derde die dag was David Millar (Garmin). De Schot had het echter heel zwaar in deze Tour en het is nog maar de vraag of hij zich kan opladen voor deze tijdrit. Zijn landgenoot Bradley Wiggins (Sky) wordt wel getipt als mogelijke winnaar. De nummer vier van vorig jaar stelde in deze Tour teleur. De Brit staat pas 24ste in het algemeen klassement en reed 41'34" langer over het parcours dan Alberto Contador (Astana). Mogelijk loste hij de laatste bergritten echter wat vroeger om energie te sparen voor vandaag.
In het algemeen klassement staat Contador op één, Andy Schleck (Saxo Bank) staat nog steeds 8" achter de Spanjaard. Het is geweten dat Contador de betere tijdrijder is. In de proloog was hij al 42" sneller dan Schleck over slechts 8,9km. In de laatste tijdrit vorig jaar van 40,5km in en om Annecy was Contador 1'45" sneller dan Schleck. El Pistolero won toen die tijdrit met slechts 3" van Cancellara, dat maakt hem ook vandaag een kanshebber voor ritwinst. Misschien is Contador dit jaar in het tijdrijden echter wel wat minder. Zo moest hij vorig jaar in de openingstijdrit in Monaco maar 18" prijsgeven op Cancellara over een afstand van 15,5km, terwijl hij drie weken terug in Rotterdam 27" trager reed dan de Zwitser over de 8,9km. Vorig jaar stond Andy Schleck ook op plaats twee bij aanvang van de laatste tijdrit, maar hij volgde al op 2'26" van Contador. Nu is de afstand tussen de twee maar 8" en dus overbrugbaarder. Dat is uiteraard een extra motivatie voor de Luxemburger. Hij heeft dit jaar ook merkelijk progressie gemaakt ten opzichte van vorig jaar. Dus wie weet kan Schleck wel voor de verrassing zorgen.
Voor de derde plaats zal het ook nog spannend worden. Het verschil tussen Samuel Sanchez (Euskaltel) en Denis Menchov (Rabobank) bedraagt slechts 21".
Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) strijdt vandaag voor het behoud van zijn vijfde plaats. Met een voorsprong van 1'14" op Robert Gesink (Rabobank) en 1'36" op Joaquin Rodriguez (Katusha) is dat een haalbare kaart.
Kevin De Weert (QuickStep) staat momenteel 19de en lijkt die plaats ook vanavond te zullen bezetten. De nummer 20, Daniel Moreno (Omega Pharma-Lotto) volgt namelijk op 5'20". Dat betekent dat er twee Belgen in de top 20 zullen eindigen na drie weken Tour.
Om 10 uur 25 gaat Bert Grabsch (HTC-Columbia) als eerste van start, hij is namelijk de rode lantaarn. Van den Broeck vertrekt om 15.50 vanop het startpodium in Bordeaux. Andy Schleck begint om 15.59 aan de belangrijkste tijdrit van zijn leven. Alberto Contador is drie minuten later aan de beurt.
Onderweg wordt drie keer de tussentijd opgemeten. Na 18,2km in Le-Pian-Médoc, 18 km verder in Arcins-En-Médoc. En een laatste keer op 6,6km van Pauillac in Beychevelle.
De vluchtersgroep van de achttiende etappe bestond uit vier man: Matti Breschel (Saxo Bank), Daniel Oss (Liquigas), Jérôme Pineau (Bbox Bouygues Télécom) en Benoît Vaugrenard (FDJ). Ze kregen van de sprintersploegen maar een voorgift van maximaal vier minuten. In het peloton namen HTC-Columbia, Lampre en Milram het kopwerk voor hun rekening. Zij hoopten op een ritzege voor hun spurter, meer bepaald Mark Cavendish voor Columbia, Alessandro Petacchi voor Lampre en Gerald Ciolek voor Milram. De ploeg van Thor Hushovd (Cervélo) stuurde niet aan op een massasprint aangezien de Noor in deze Tour steeds het onderspit heeft moeten delven.
Veel gebeurde er niet op weg naar Bordeaux op wat kleine akkefietjes na bij de twee grote tenoren. Gele trui Alberto Contador (Astana) wisselde van fiets. Hij was aan de start gekomen met een speciaal exemplaar waarbij het kader volstond met 250 namen van fans. Ook Andy Schleck heeft er zo één. Beiden rijden immers met hetzelfde fietsenmerk, Specialized. Schleck had geen problemen met de fiets, wel met het zitvlak. Daarvoor ging hij even langs bij de Tourdokter.
Voor Francesco Reda (QuickStep) eindigde de Tour in de achttiende rit en niet in Parijs. De vervanger van Tom Boonen stapte uit koers omdat hij zich steeds duizelig voelde.
Dat de vluchters het niet zouden halen was al bij aanvang duidelijk. Oss hield het langst stand, maar vier kilometer voor de streep was ook hij er aan voor de moeite. Dankzij zijn wanhoopspoging werd hem de prijs van de strijdlust geschonken.
De mannen van Columbia hadden het voortouw genomen om het gat dicht te rijden op Oss, maar daarna was het Team Sky dat zich aan kop zette. Zij namen de laatste kilomters voor hun rekening met het oog op een goede uitslag voor Edvald Boasson Hagen. Oscar Freire (Rabobank) en Bernhard Eisel (HTC-Columbia) vochten een robbertje uit om in het wiel van de jonge Noor te zitten. Freire won de strijd. Parallel met de Skytrein kwamen de Cervélo's opzetten met Hushovd. Cavendish nestelde zich in het wiel van de groene man. Peta deed hetzelfde bij Cav. De Italiaan zette de sprint als eerste aan. Hij wilde Hushovd afmatten en dat lukte, de Noor zou pas veertiende worden. Van achter de rug van Ale Jet kwam Cavendish opzetten, met enkele lendenrukken nam hij al meteen een fietslengte voorsprong. En de afstand werd steeds groter. Op indrukwekkende wijze won The Manx Express zijn vierde etappe in deze Tour. Als je de snelste man ter wereld bent, heb je geen treintje nodig. Dat heeft de Brit nog maar eens bewezen. Nochtans zag het er eerst niet zo goed uit voor Cavendish. Hij was eerst niet zeker dat hij zou starten. Net als vele anderen heeft hij een bronchitis en hij had daardoor een slechte nacht. aan de aankomst was daar echter niets van te merken.
Petacchi werd derde na Julian Dean (Garmin) en neemt het groen over van Hushovd. 's Ochtends stond hij nog vier punten achter, na de etappe heeft hij tien punten voorsprong. Hushovd gooide na de rit de handdoek in de ring wat de groene strijd betreft. Cavendish staat nog steeds derde en naderde tot op 16 punten van groen. De Brit zegt dat hij in de rit van zondag niet mee zal doen aan de tussensprinten. Stel dat ook Petacchi geen punten pakt dan kan Cav het groen enkel mee naar huis nemen als Peta zevende wordt. Dan staan ze gelijk, maar Cavendish won meer ritten dus zou het groen voor hem zijn.
De Tourkaravaan heeft de bergen achter zich gelaten, de sprinters kunnen opgelucht ademhalen. Robbie McEwen (Katusha) liet gisteren zijn vreugde blijken toen hij op één wiel de finishlijn overschreed. Of hij ook vandaag mag vieren aan de streep is nog maar de vraag.
De weg naar Bordeaux, na Parijs de door de Tour meest bezochte stad, is vlak. Het valt niet te betwijfelen dat er een ontsnapping zal wegrijden, maar die zal niet tot het einde dragen. De sprinters hebben de bergen overleefd en het is het vooruitzicht op een ritzege dat hen de over de Pyreneeënreuzen heeft gesleurd. Zij zullen aan de meet willen strijden voor de ritoverwinning. En voor de punten. Momenteel staat Thor Hushovd (Cervélo) in het groen met slechts vier punten meer dan Alessandro Petacchi (Lampre). Hushovd is de enige spurter die een massasprint liever aan zich ziet voorbijgaan, want tot nu toe klopte Peta hem telkens. De Noor zal misschien proberen punten te sprokkelen in de eerste tussensprint na 29,5km. De volgende tussensprint die op iets minder dan 50km van Bordeaux ligt zal voor de vluchters zijn.
Terwijl Hushovd niet staat te springen voor een massasprint, zijn er anderen die niets liever willen. Zoals Petacchi die een derde etappe kan winnen in deze Tour én het groen wil heroveren. Ook Mark Cavendish (HTC-Columbia) is gebrand op een extra ritzege, dat zou dan zijn vierde zijn. Wat het groen aangaat, staat de Brit derde op 29 punten van Hushovd. Mathematisch kan Cav het nog halen. Het wordt dus een spannende groene strijd waarvan de overwinnaar pas zal kunnen zegevieren op de Champs Elysées.
Schleck wint op mistige Tourmalet, maar 8" achterstand blijft
Daags nadat de renners konden genieten van een welgekomen rustdag na acht dagen onafgebroken koersen, zou er alweer hard gewerkt moeten worden. De laatste Pyreneeënrit stond op het programma, met drie zware beklimmingen. Eerst de Col de Marie-Blanque en de Col du Soulor, allebei van eerste categorie, en daarna aankomst boven op de Tourmalet (buiten categorie). Als Andy Schleck (Saxo Bank) tijd wilde goedmaken én uitlopen op gele trui Alberto Contador (Astana) voor de beslissende tijdrit op zaterdag moest het hier gebeuren. Op de rustdag had de Luxemburger zich in elk geval strijdvaardig getoond.
Zeven renners kozen het hazenpad na vier kilometer: Juan Antonio Flecha (Sky), Edvald Boasson Hagen (Sky), Kristjan Koren (Liquigas), Rémi Pauriol (Cofidis), Alexander Kolobnev (Katusha), Marcus Burghardt (BMC) en Ruben Perez (Euskaltel). Zij hadden er duidelijk zin in. Simon Spilak (Lampre) daarentegen hield het al na enkele kilometers voor bekeken en zei de Tour vaarwel.
Hoewel de koplopers al een minuut voorsprong hadden, probeerden enkele renners toch nog de sprong te wagen: Daniel Lloyd (Cervélo), José Ivan Gutierrez (Caisse d'Epargne) en Stéphane Augé (Cofidis). Maar daar stak Radio Shack een stokje voor. Zij zijn namelijk met Caisse d'Epargne, de ploeg van Spaans kampioen Gutierrez, in een strijd om het ploegenklassement verwikkeld.
Even opschudding toen Samuel Sanchez (Euskaltel), de nummer drie uit het klassement, op de grond lag na een valpartij. De olympisch kampioen had het moeilijk om te ademen en was geraakt aan de rechterelleboog en rechterschouder. Onmiddellijk maande Contador zijn ploegmaten aan het tempo naar beneden te halen. De Spanjaard ging ook praten met Carlos Sastre (Cervélo) die net naar zijn ploegmaat Konovalovas wilde toerijden. Sastre zette toch door, reed naar de Litouwer en kroop in zijn wiel in de hoop zo naar de koplopers te rijden die al enkele minuten voorsprong hadden. Konovalovas is een goede tijdrijder die vorig jaar de slottijdrit van de Giro in Rome won.
Aangezien de rest van het peloton de benen wel stilhield kon Sanchez na 10km komen aansluiten met de hulp van al zijn ploegmaats, op Ruben Perez na die in de kopgroep zat.
Bij aanvang van de Marie-Blanque hadden de koplopers acht minuten voorsprong op het peloton, Sastre en Konovalovas volgden op 3'30". Konovalovas moest zijn kopman op de klim laten gaan, zijn werk zat er op. Vooraan kregen Burghardt en Boasson Hagen het moeilijk, maar omdat het nog een lange tocht zou worden die ook door het dal leidde, wachtten de anderen hen op. Op de top was Sastre genaderd tot op 1'20". Dichter zou de Tourwinnaar van 2008 niet komen.
Na de klim kregen de Astana's de hulp van Saxo Bank én van Omega Pharma-Lotto die Jürgen Roelandts en Sébastian Lang inzette. Op de top van de Col du Soulor hadden zij de kloof op de kopgroep verkleind tot 4'21". Die weg naar de top werd nog bemoeilijkt door een kudde schapen die een kijkje kwamen nemen naar de Tour.
In de laatste 40km kwamen ook de Rabobankers Lars Boom en Grisha Niermann meewerken. Sastre was er aan voor de moeite op 26km van de streep. De Spanjaard heeft de leiders nooit te zien gekregen, het was een mooie illustratie van een chasse patate.
De zeven koplopers begonnen aan de Tourmalet met een voorsprong van vier minuten. Onvoldoende om voor de ritzege te strijden. De beklimming van de Tourmalet is 18,6km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 7,5%. Boasson Hagen hield het als eerste voor bekeken, daarna volgde ploegmaat Flecha zijn voorbeeld. Kolobnev wilde alles uit de kast halen en demarreerde, hij zou Burghardt meekrijgen die hij enkele kilometers verder van zich af zou schudden. In het peloton deden de Saxo's het kopwerk. Stuart O'Grady en Fabian Cancellara waren eerst aan de beurt. De laatste man was Jakob Fuglsang. Contador zat dit keer als eerste zonder ploegmaats, zelfs Alexander Vinokourov moest al snel lossen.
Maar het zou toch een strijd worden van man tegen man. Alberto Contador versus Andy Schleck. Een Spanjaard tegen een Luxemburger. Federico Bahamontes en Charly Gaul revisited.
Carlos Barredo (QuickStep) stak het vuur aan de lont in het uitgedunde peloton. Ver geraakte hij niet. En dan zette Andy Schleck aan. Alberto Contador ging gezwind mee. De nummer acht uit het algemeen klassement, Joaquin Rodriguez (Katusha), wilde aanklampen maar was een maatje te klein. Goed nieuws voor Jurgen Van den Broeck, want door de tempoversnelling moest Levi Leipheimer (Radio Shack) er af. Hij stond voor de rit op de zevende plaats, 1'46" achter Van den Broeck, en aangezien hij de Amerikaan de betere tijdrijder is deed Van den Broeck een goede zaak.
Na twee kilometer haalden Schleck en Contador Kolobnev bij, de enige overgebleven vluchter. De Russische kampioen houdt er de prijs van de strijdlust aan over. Het was Schleck die de hele tijd aan kop reed. Af en toe versnelde hij, Contador bleef echter in het wiel. Vier kilometer voor de streep viel Contador aan, maar Schleck liet niet begaan. Contador zette zich weer achter Schleck en zou daar blijven. De gele trui had getoond: "Mij krijg je er niet af vandaag!"
De Tourmalet was in de mist gehuld wat de zichtbaarheid bijzonder laag maakte, maar het zwaarst waren ongetwijfeld de horden supporters. Zij liepen met de twee tenoren mee, velen met vlaggen in de hand. Denkend aan wat Leif Hoste ooit overkwam in Parijs-Roubaix was het dus met een bang hart volgen of er geen accidenten zouden gebeuren. Die ongelukken kwamen er gelukkig niet, maar dat het de renners hinderde dat is zeker. Het is schandalig dat pas in de laatste vijfhonderd meter wat stewards stonden om de toeschouwers in bedwang te houden. De nadar was zelfs maar opgesteld in de laatste 300 à 400 meter.
Gelukkig haalden Contador en Schleck, en uiteraard ook de andere rennres, ongeschonden de finish. Aan de streep werd niet gespurt. Contador liet Schleck begaan. De Luxemburger wint zo zijn tweede rit in de Tour, na de etappe met aankomst in Morzine-Avoriaz.
Rodriguez werd derde. Van den Broeck kwam enkele seconden later aan dan Samuel Sanchez en Denis Menchov (Rabobank) de nummers drie en vier in het klassement. En ook Robert Gesink (Rabobank), de man die achter hem staat, liep acht seconden uit. De Belg kan zaterdag wel nog met een mooievoorsprong van 1'14" van start gaan. De vijfde plaats in Parijs lijkt nu wel heel dicht binnen bereik.
Contador staat na de etappe nog steeds in het geel en Schleck blijft staan op 8". Hoewel de Spanjaard de betere tijdrijder is, liet Schleck toch nog ruimte open voor een verrassing. Afwachten maar. Het is in elk geval mooi dat hij zich nog strijdvaardig toont en zich nog niet bij de situatie neerlegt. Ten slotte zijn we nog niet in Parijs.
Sinds deze etappe is Anthony Charteau (Bbox Bouygues Télécom) zeker van de eindoverwinning in het bergklassement aangezien dit de laatste rit was waarin punten te rapen vielen. De Fransman staat op de eerste plaats met 143 punten, dat zijn er 15 meer dan de nummer twee, Christophe Moreau (Caisse d'Epargne). Zondag mag Charteau dus in de bollen op het podium op de Champs Elysées.
Hopelijk hebben de renners van een verkwikkende rustdag kunnen genieten, want het is alweer klimmen geblazen. De aankomst van deze zeventiende etappe ligt bovenop de Tourmalet. Het is zeker dat de klassementsrijders nog eens alles uit de kast zullen halen. Eerst en vooral om hun concurrenten te bekampen en natuurlijk ook voor de etappezege.
Alvorens aan het zware werk te beginnen is er een helling van vierde categorie, de Côte de Renoir (2,2km en 6% gem.). Daarna volgt een tussensprint waar Thor Hushovd (Cérvélo) mogelijk wat punten kan sprokkelen. En wie weet ook Alessandro Petacchi (Lampre). Met de Col de Marie-Blanque begint het pas echt. Deze col van eerste categorie is 9,3 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,6%. De laatste vier kilometer bedraagt dat percentage zelfs tien procent. Na de afdaling van de Marie-Blanque is er eerst nog een knikje vooraleer er een tocht van 34 km door het dal volgt. Dan moeten de renners over de Col du Soulor. Ook dit is een klim van eerste categorie. De Soulor is 11,9km lang en het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 7,8%. Waarschijnlijk wachten de favorieten tot de Tourmalet om hun aanval te plaatsen. Deze col buiten categorie is 18,6km lang met een stijgingspercentage van 7,5% gemiddeld. De Tourmalet is met 2115m het dak van de Tour en daarom ligt daar de Souvenir Henri Desgrange.
Momenteel staat Alberto Contador (Astana) in het geel met 8" voorsprong op Andy Schleck (Saxo Bank). Deze rit is de laatste kans voor Schleck om afstand te nemen met het oog op de tijdrit van zaterdag. Contador is er misschien gerust in dat hij aan die 8" voldoende heeft, maar El Pistolero zal ongetwijfeld wel een rit willen winnen deze Tour en dus bestaat de kans dat hij zelf aanvalt.
Het is ook uitkijken naar Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) die al een schitterende Tour achter de rug heeft en nog steeds op de vijfde plaats staat. Robert Gesink (Rabobank), die 1'22" achterstaat, is zijn naaste belager.
De derde Pyreneeënrit spreekt misschien wel het meest tot de verbeelding. Er liggen niet minder dan vier historische kleppers op de weg richting Pau: de Peyresourde, de Aspin, de Tourmalet en de Aubisque. Velen zullen zich geroepen voelen deze rit te winnen, maar die eer is uiteraard maar voor één iemand weggelegd. Enige minpunt is dat de finishlijn nog 61,5km van de top van de Aubisque verwijderd is.
Alberto Contador (Astana) start vandaag in het geel dat is zeker, maar over de manier waarop hij zijn gooi deed naar dit kleinood zijn de meningen verdeeld. Had Contador moeten wachten op Andy Schleck (Saxo Bank) toen die pech had op de Port de Balès of niet? De voorstanders van dat idee zeggen dat je op een concurrent moet wachten als die valt of materiaalpech heeft. Er is zelfs een ongeschreven wet die stelt dat zeker op de gele trui gewacht wordt. In 2003 toonde Jan Ullrich in elk geval een sterk staaltje fair play op de klim naar Luz Ardiden door niet door te rijden toen gele trui Lance Armstrong viel. De Amerikaan was toen aan een zakje van een toeschouwer blijven haperen.
Degenen die vinden dat Contador terecht doorreed halen het argument aan dat pech nu eenmaal deel uitmaakt van de koers. Velen onder hen verwijzen ook graag naar het ondertussen beruchte Pact van Spa. In de tweede etappe van Brussel naar Spa ging ongeveer de helft van het peloton tegen de vlakte in de spekgladde afdaling van de Stockeu. Toenmalige gele trui Fabian Cancellara (Saxo Bank) legde het peloton plat om de gevallen renners te laten weerkeren. En inderdaad Andy Schleck en zijn broer Fränk, niet toevallig ploegmaats van Cancellara, waren achterop geraakt. Maar ook Lance Armstrong, toen nog favoriet voor het podium en volgens sommigen zelfs in de running voor Tourwinst, was achterop geraakt. Samen met Alberto Contador. De groep Armstrong-Contador kon eerder terugkeren dan die van de Schlecks en daarom kan je stellen dat Contador wachtte op zijn rivaal. Vergeet echter niet dat er dus OOK op Contador gewacht werd! Indien het peloton toen niet was stilgevallen stonden alvast Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) en de Rabobankers Robert Gesink en Denis Menchov na de rit naar Spa voor Contador in het algemeen klassement. Als zij toen hadden doorgereden zou El Pistolero heel wat minuten verloren hebben.
Na de aankomst gisteren reageerde Andy Schleck woedend. De Luxemburger zwoer dat de Tour zeker nog niet over is en dat hij tot het uiterste gaat om te winnen. Dat belooft voor de komende dagen. Donderdag is er de etappe met aankomst bovenop de Tourmalet, maar de vraag is of Schleck daarop zal wachten. Hij durft het misschien wel aan om op de Aubisque Contador aan te vallen en als hij voorsprong heeft die te verdedigen door zich als een steen naar beneden te smijten.
Gisteravond zette Alberto Contador een filmpje op Twitter. Daarin zei Contador dat hij misschien een fout heeft gemaakt en dat spijt hem. El Pistolero stelt dat fair play belangrijk is voor hem en verwijst daarbij naar de rit richting Spa waar hij wachtte op Schleck zegt hij.
Nog even een blik op het parcours vandaag. Er wordt de renners geen rustige aanloop richting beklimmingen gegund, want van bij kilometer nul loopt de weg bergop naar de top van de Col de Peyresourde (1ste cat., 11km, 7,4% gem.). Na de afdaling volgt onmiddellijk de Col d'Aspin (12,3km en 6,3% gem.), eveneens een col van eerste categorie. Vanaf de top is het twaalf kilometer dalen vooraleer de Tourmalet opduikt. De Tourmalet is 17,1km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,3%. Bovenop deze col buiten categorie ligt de Souvenir Jacques Goddet, dat betekent extra prijzengeld voor wie als eerste bovenkomt. Op weg naar de laatste klim van de dag rijden de renners voorbij de bevoorrading. 90km voor de streep begint de beklimming van de Col d'Aubisque. Deze col buiten dategorie is maar liefst 29,2km lang. Het gemiddeld stijgingspercentage bedraagt 4,2%. Tussen de top van de Aubisque en de aankomst in Pau ligt nog 61,5km. De weg naar Pau gaat hoofdzakelijk in dalende lijn op twee knikjes na in de laatste 30km.
100 jaar terug trok de Tour voor het eerst het hooggebergte in, meer bepaald de Pyreneeën. De Col de Portet d'Aspet en de Col des Ares zijn twee beklimmingen die op dag één op het parcours lagen en waar de renners anno 2010 ook over moesten.
Anders dan de voorbije ritten plaatste dit keer geen enkele renner een aanval aan kilometerpaal nul. Dat was echter geen voorteken dat het een rustige dag zou worden. Na enkele kilometers kwam er een spervuur van aanvallen en werd er doorgevlamd. De eerste twee uur werden verreden aan een snelheid van 47km per uur.
Op de eerste helling van de dag, de Côte de Carla-Bayle (4de cat.) kregen vier renners het moeilijk: Kevin Seeldraeyers (QuickStep), Robbie McEwen (Katusha) en Bram Tankink (Rabobank). McEwen en Tankink zouden terug kunnen aansluiten bij het peloton. De Australiër zou op de tweede beklimming van de dag zelfs op de eerste rij rijden. Mauro Santambroggio (BMC) die ook niet meekon op het klimmetje hield het voor bekeken en verliet de Tour. Santambrogio is de man die in de rit met de Col de la Madeleine berewerk verrichtte voor zijn kopman Cadel Evans toen die in het geel ten onder ging. Bovenaan de Côte de Carla-Bayle kwamen sprinters Thor Hushovd (Cervélo) en Alessandro Petacchi (Lampre) respectievelijk als tweede en derde boven na Pierrick Fédrigo (Bbox Bouygues Télécom). Ter hoogte van de tussensprint die enkele kilometers verderop volgde echter geen sprinters te bespeuren, wel Jérôme Pineau (QuickStep) die meedingt naar de bollen. Het was zowaar de omgekeerde wereld.
Tien renners konden zich losrukken uit het peloton na een helse eerste wedstrijdhelft. Bij de kopgroep één Belg: Johan Vansummeren (Garmin). Dit zijn de namen van zijn metgezellen: Brian Vandborg (Liquigas), Serguei Ivanov (Katusha), Lloyd Mondory (AG2R), Francesco Reda (QuickStep), Alessandro Ballan (BMC), Luke Roberts (Milram), Aitor Perez Arrieta (Footon-Servetto) en de ploegmaats Thomas Voeckler en Sébastien Turgot (Bbox Bouygues Télécom).
De tweede beklimming van de dag was de Portet d'Aspet (2de cat.). Gisteren was het 15 jaar geleden dat Fabio Casartelli stierf na een val in de afdaling. En de renners stonden er wel degelijk bij stil. Zo maakte Spaans kampioen José Ivan Gutierrez (Caisse d'Epargne) een kruisteken bij het passeren van de Stèle Casartelli.
Pech voor Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) op de Col des Ares (2de cat.), hij kreeg een lekke band. Zijn ploegmaats wachtten hun kopman op om hem weer in het peloton te brengen. Net als op de Aspet het geval was toen McEwen aan kop reed, onderhield het peloton ook op de Col des Ares een gezapig tempo.
In de aanloop naar de laatste klim van de dag was er een valpartij. Zo gingen onder meer Iban Mayoz (Footon-Servetto) en Anthony Geslin (FDJ) tegen de vlakte.
40km voor het eind doemde de Port de Balès op. Deze col buiten categorie is 19,3km lang en heeft een gemideeld stijgingspercentage van 6,1%, er zijn zelfs stukken van 10,9 en 11,2%. Aan de voet hadden de tien koplopers een voorsprong van 10'45". Van dat moment zou het peloton steeds dichter komen onder impuls van de mannen van Saxo Bank. Eén voor één verrichten ze kopwerk in het peloton.
Na een kilometer of acht werd de kopgroep uiteen geslaan toen Vansummeren op kop reed. De eerste die eraf moest was Turgot die lange tijd het tempo had bepaald. Vijf renners bleven samen: Vansummeren, Ballan, Ivanov, Voeckler en Perez. Even verderop keerde Vandborg echter terug. Frans kamioen Voeckler wilde een zwaardere schifting en demarreerde. Niemand kon mee met hem. De eerste achtervolgers waren Vansummeren en Ballan totdat Summi de ex-wereldkampioen moest laten gaan. Perez Arrieta zou naar de Belg toerijden en hem ook weer achterlaten om Ballan te vervoegen.
In het peloton was het gele trui Andy Schleck (Saxo Bank) die als eerste het vuur aan de lont stak. Vier renners reden naar hem toe: Alberto Contador (Astana), Samuel Sanchez (Euskaltel), Denis Menchov (Rabobank) en jawel Jurgen Van den Broeck. De top vijf had zich afgescheiden. Sanchez deelde een prik uit, maar Menchov deed zijn poging al gauw teniet. Aangezien de vijf niet echt koersten, kwamen de directe achtervolgers, waaronder Robert Gesink (Rabobank) terug.
John Gadret (AG2R) demarreerde tot twee keer toe, maar geraakte niet weg. Vervolgens lanceerde Andy Schleck zich vertrekkend van achteraan het groepje. Contador zat ook achteraan en het duurde even voor hij in zijn gekende stijl op de trappers sprong. Alexander Vinokourov (Astana) reed wel al tot in het wiel van Schleck. Schleck bleef zijn demarrage aanhouden tot zijn ketting haperde. De onfortuinlijke Luxemburger moest in volle klim tot twee keer toe stoppen om zijn ketting weer op te leggen. Op het moment dat Schleck halt moest houden tijdens zijn demarrage reed Contador hem voorbij. De Spanjaard zegt dat hij niets in de gaten had. De beelden tonen echter dat hij even om Schleck heen moet rijden. Contador reed weg met Sanchez en Menchov. Een opgefokte Schleck raapte alle renners op tot aan een groepje met Van den Broeck waar hij even verpozing zocht. Daarna zette Schleck zich weer recht en zette de achtervolging verder. Van den Broeck kon bij Schleck aanpikken. De nummer zes in de stand, Robert Gesink, kon niet volgen. Dat was een goeie zaak voor Van den Broeck. Toen Contador omkeek en Schleck zag komen stelde hij zich nog eens recht op de trappers. Op de top had Schleck een achterstand van 17". In de stand stond hij 31" voor. Zou hij zijn trui verliezen?
Er volgde nog een afdaling van 21,5km. Schleck nam heel wat risico's. Van den Broeck kon goed volgen en reed op de vlakkere stukken mee aan kop. Uit de achtergrond kon Vinokourov wel terugkeren. Uit de tussentijden bleek dat het nipt zou worden voor Schleck om het geel te redden.
In ieder geval ging de ritzege naar Voeckler die aan de aankomst het publiek bedankte en zijn kampioenentrui kuste. De prijs van de strijdlust gaat overigens ook naar de Fransman. Ballan en Perez Arrieta vervolledigden het podium. Vansummeren werd in de slotkilometer nog ingehaald, een ereplaats zat er niet meer in.
Schleck arriveerde 39" later in Bagnères-de-Luchon dan Contador die nu in het geel staat met 8" voorsprong. Aan de aankomst reageerde Schleck kwaad. Met vuur in de ogen beloofde hij dat de Tour nog lang niet gedaan is.
Van den Broeck staat na vandaag steviger op de vijfde plaats. Hij heeft een voorsprong van 1'22" op Gesink. Nog even een woordje over enkele andere Belgen. Kevin De Weert werd twintigste, hij finishte 39" later dan Schleck en Van den Broeck. In het algemeen klassement schuift hij op naar de 18de plaats.
Hoewel hij het al op de eerste klim van de dag moeilijk had en met een verkoudheid sukkelt, kon Kevin Seeldraeyers in de bus binnenkomen.
De tweede Pyreneeënrit brengt de renners over vier hellingen. De Col de Portet d'Aspet en de Col des Ares lagen ook in 1910 op het parcours toen de Tour voor het eerste het hooggebergte introk. Jammer genoeg staat de Aspet daarnaast voor een tragische reden in het collectief wielergeheugen gegrift. Gisteren was het 15 jaar geleden dat Fabio Casartelli het leven liet na een val in de afdaling van de Aspet waarbij zijn hoofd een boordsteen raakte. Drie dagen later won Lance Armstrong de etappe naar Limoges. Bij het overschrijden van de meet eerde hij zijn overleden ploegmaat door met beide wijsvingers naar de hemel te wijzen. Armstrong en Casartelli reden toen voor Motorola.
Na 27km ligt de eerste helling op het parcours, het is er één van slechts vierde categorie, de Côte de Carla-Bayle (3,1km, 4,1% gem.). Vervolgens is er een tussensprint en de bevoorrading. De Col de Portet-d'Aspet duikt op na 100km. De beklimming van tweede categorie is 5,8km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,8%. De Col des Ares (6,1km, 4,7% gem.), eveneens een klim van tweede categorie, ligt 20km verderop. In het dal tussen de Ares en de laatste berg ligt nog een tussensprint.
Ongeveer 40km voor de streep beginnen de renners aan de laatste beklimming van de dag, die van de Port de Balès. Deze klim kreeg het etiket buiten categorie opgeplakt. De weg naar de top is 19,3km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,1%. Er zitten twee stroken in van gemiddeld 10% waar het percentage zelfs oploopt tot 10,9% en 11,2%. Volgens Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto) is deze klim lastiger dan de Port de Pailhères en de klim naar Ax-3 Domaines gisteren. In die veertiende rit werd er flink gepokerd tussen Alberto Contador (Astana) en Andy Schleck (Saxo Bank). Vandaag zal dat anders zijn, toch volgens de Luxemburger. Schleck zei gisteren dat hij in deze rit zal aanvallen.
Van boven op de Port de Balès gaat het nog 21,5km in dalende lijn naar de finsh in Bagnères-de-Luchon. Daardoor lijkt deze etappe meer dan geschikt voor olympisch kampioen en meesterdaler Samuel Sanchez (Euskaltel).
Riblon zegeviert op Ax-3 Domaines, Schleck en Contador surplacen
In de eerste Pyreneeënrit stondentwee beklimmingen op het programma, beiden in de laatste 44km. Om te beginnen een col buiten categorie, de Port de Pailhères (15,5km, 7,9% gem.), en daarna de klim naar Ax-3 Domaines (1ste cat., 7,8 km, 8,2% gem.). De aankomst lag 1,5 km na de top van de laatste berg.
Christian Knees (Milram) trok als eerste ten aanval. 11 renners voegden zich bij de Duits kampioen. Ze raakten niet ver vooruit en zeven renners hielden het al snel voor bekeken. Dit zijn de vijf die overbleven: Gerraint Thomas (Sky), David Zabriskie (Garmin), Pavel Brutt (Katusha), Amaël Moinard (Cofidis) en José Ivan Gutierrez (Caisse d'Epargne). Door de aanwezigheid van Gutierrez voorin, liet Radio Shack niet begaan. Zij zijn immers met Caisse verwikkeld in de strijd om het ploegenklassement. Gutierrez liet zich dan maar uitzakken omdat de ontsnapping met zijn aanwezigheid toch geen vrijgeleide kreeg. Vijf renners sloten nog bij de vier overgebleven vluchters aan: Jurgen Van De Walle (Quick Step), Benoît Vaugrenard (FDJ), Christophe Riblon (AG2R), Pierre Rolland (Bbox Bouygues Télécom) en Stéphane Augé (Cofidis). De negen kregen een maximale voorsprong van tien minuten.
In het peloton nam Astana, de ploeg van Alberto Contador, het werk voor haar rekening. Ook Lars Boom (Rabobank) stak een handje toe. 10 km voor het begin van de zone van de waarheid reden de vluchters nog 5' voor het peloton uit, aan de voet van de Pailhères hadden ze nog 4'.
Zes man moesten vooraan al na enkele kilometers lossen. Zo bleven Van De Walle, Moinard en Riblon samen over. Ook in het peloton waren er al gauw gelosten waaronder Linus Gerdemann (Milram), Yaroslav Popovych (Radio Shack) en Michael Rogers (HTC-Columbia). Aan de andere kant werd aangevallen. Rafael Valls (Footon-Servetto) opende de debatten. Rémy Di Gregorio (FDJ) wilde mee met Valls, maar dat lukte niet. Carlos Sastre (Cervélo) demarreerde samen met ploegmaat Volodymir Gustov, die hij na enkele kilometers zou achterlaten. Halverwege de klim zou Kiryienka (Caisse d'Epargne) bijna bij Sastre aansluiten, maar hij kwam net een tikkeltje tekort. Sastre zou naar Valls toerijden. Op dat moment loste Lance Armstrong (Radio Shack) uit het peloton. Ook Cadel Evans (BMC) bengelde aan de staart en viel er af, maar na de top keerde hij terug. 1 km voor die top werd het eveneens te veel voor Bradley Wiggins (Sky), die in de afdaling echter weer zou komen aansluiten. Gele trui Andy Schleck (Saxo Bank) verging het merkelijk beter, hij liet zich in het ondertussen zwaar uitgedunde peloton uitzakken om wat eten te halen.
Enkele kilometers voor de top haakte Van De Walle voorin af en niet veel later gold hetzelfde voor Monaird. Riblon begon aan een solo. Op de top had Riblon een voorsprong van 1'50" op Valls, Sastre en Kiryienka die net was komen aansluiten. Uit het peloton was er nog een late uitval van bolletjestrui Anthony Charteau (Bbox Bouygues Télécom) om nog wat punten mee te graaien. Hij pakte er acht en heeft er nu 23 meer dan nummer twee Jérôme Pineau (QuickStep). Het peloton volgde boven op 2'45" van Riblon.
Moinard naderde tot op enkele meters van Riblon op het einde van de afdaling, maar omdat het van dan af meteen bergop ging, liep Riblon weer uit. Bij aanvang van de klim naar Ax-3 Domaines had de koploper nog een voorsprong van drie minuten op het peloton. Dan al werd beslist dat Riblon de prijs voor de strijdlust zou krijgen.
In de groep met gele trui Schleck bepaalde Alexander Vinokourov (Astana) het tempo. En het was een zwaar tempo, te zwaar voor Roman Kreuziger en Ivan Basso (Liquigas), Ryder Hesjedal (Garmin), Andreas Klöden (Radio Shack) en Kevin De Weert (QuickStep). Toen Vino versnelde werd hij gecounterd door niemand minder dan Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto). De twee werden weer bijgehaald onder leiding van Samuel (Euskaltel) en Luis Leon (Caisse d'Epargne) Sanchez. Robert Gesink (Rabobank) moest even lossen, maar kwam terug. Vinokourov versnelde nog een keer. Daardoor kreeg Levi Leipheimer (Radio Shack) het moeilijk. 5 km voor de streep kwam er een prik van Alberto Contador, maar Menchov (Rabobank) rekende hem weer in.
Vier kilometer voor het eind reed Riblon nog steeds voorop, ongeveer twee minuten voor de favorieten uit. In die groep zaten Joaquin Rodriguez (Katusha), Denis Menchov, Alberto Contador, Andy Schleck, Samuel Sanchez, Jurgen Van den Broeck, Robert Gesink en de ingelopen Carlos Sastre. Achter hen reed Damiano Cunego (Lampre) die op de Pailhères uit het peloton was weggereden.
Alberto Contador versnelde nog twee keer, telkens volgde Schleck in zijn wiel. Ook Samuel Sanchez probeerde tevergeefs weg te rijden. Achteraan het groepje favorieten vond er vervolgens een verbijsterend schouwspel plaats. In volle klim waren Contador en Schleck aan het surplacen. Terwijl de twee tenoren met hun psychologisch steekspel bezig waren, zag Menchov zijn kans schoon en demarreerde. Zijn ploegmaat Gesink hield de benen stil en zo kon Menchov een kloofje slaan. Samuel Sanchez reed als enige naar de Rus toe.
De ritzege was voor Riblon. 54" later kwamen Menchov en Sanchez aan. de nummer vier en drie uit het klassement maakten veertien seconden goed. Van den Broeck werd knap achtste in dezelfde tijd als Schleck en Contador. In het algemeen klassement blijft hij vijfde en neemt hij meer tijd op enkele mannen die achter hem stonden zoals Basso, Kreuziger en Leipheimer. Gesink staat na de veertiende etappe op de zesde plaats, doordat Leipheimer tijd verloor.
Het is zover! Vandaag trekt de Tourkaravaan de Pyreneeën in. Het sluitstuk van deze Tour kan beginnen. En het belooft spannend te worden. Twee renners zijn nog in de running voor de eindwinst: tweevoudig winnaar Alberto Contador (Astana) en Andy Schleck (Saxo Bank), die zowel in 2008 als 2009 de beste jongere was en vorig jaar tweede eindigde. Schleck deelde al en prik uit in de klim naar Morzine-Avoriaz, Contador op de Montée Laurent Jalabert. Op de Col de la Madeleine versnelde Schleck tot drie keer toe, maar Contador bleef in zijn wiel. Daar waren ze aan elkaar gewaagd.
In deze veertiende etappe liggen op het eind, meer bepaald in de laatste 44km, twee zware cols te wachten. Eerst is er de Port de Pailhères, na de Madeleine de tweede col buiten categorie in deze Tour. De Pailhères is 15,5 km lang en het gemiddeld stijgingspercentage is 7,9%. In de eerste twee kilometer gaat het al 8,5 à 9 % omhoog. Hier zullen Contador en Schleck misschien nog niet van elkaar wegrijden, maar er zullen wel al velen achter hen sneuvelen. Lance Armstrong (Radio Shack) bijvoorbeeld, die de voorbije dagen telkens afhaakte als het een beetje bergop ging. Dat kan natuurlijk ook een manier geweest zijn om zich wat te sparen en zo fris mee te gaan in een ontsnapping. Momenteel staat hij 36ste op 25'38", dat is dus een veilige afstand om hem enige voorsprong te gunnen. Het valt ook af te wachten hoe ver Cadel Evans (BMC) mee kan. Als gele man moest die al snel lossen op de Madeleine en ook op klim naar Mende kon hij niet met de besten mee.
De finishlijn van deze rit is getrokken bovenop de klim naar Ax-3 Domaines. Dit is een col van eerste categorie, is 7,8km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,2%. Misschien dat Carlos Sastre (Cervélo) vandaag net dat ietsje meer kan. In 2003 won hij immers in Ax-3 Domaines en stak toen een fopspeen in zijn mond. Ongetwijfeld breekt hier de oorlog los tussen Contador en Schleck.
Het wordt uiteraard uitkijken naar Jurgen Van den Broeck (Omega Pharma-Lotto). Momenteel staat hij vijfde in het algemeen klassement op 3'31" van gele trui Andy Schleck. De Belg zit dus op schema voor een plaats in de top tien in Parijs. In de Dauphiné Libéré van dit jaar eindigde hij vierde in het eindklassement, laten we hopen dat hij in de cruciale Pyreneeënweek niet over zijn piek heen zit. Vlak voor Van den Broeck staat Denis Menchov (Rabobank) die tot nu toe geruisloos meeschoof. Na Van den Broeck staat eerst Levi Leipheimer (Radio Shack) en daarna Robert Gesink (Rabobank). Menchov, Gesink en Leipheimer moest Van den Broeck laten gaan op de Madeleine. En ook Rodriguez (Katusha) zat toen in dat groepje. De ritwinnaar van Mende staat achtste in het klassement. In Mende maakte Van den Broeck dan weer wat tijd goed op Gesink en Leipheimer. Ook Liquigasrenners Roman Kreuziger en Ivan Basso moesten hem laten gaan, en dat zijn ook twee klanten voor de top tien.
Ongetwijfeld rijdt er een ontsnapping weg in de beginfase van de koers. Thor Hushovd (Cervélo) zou daar wel eens bij kunnen zijn. Sinds gisteren staat Alessandro Petacchi weer in het groen, maar slechts met twee punten voorsprong. Voor de Pailhières liggen twee tussensprinten, ideaal voor Hushovd. Wie weet sluipt er ook een Belg mee in de onstnapping. Waarom niet Mario Aerts (Omega Pharam-Lotto)? Dat zou dan al voor de vierde keer zijn.
Nog voor de dertiende etappe officieel vertrokken was, lag Lance Armstrong (Radio Shack) al op de grond. De schade bleef beperkt en hij kon snel weer aanpikken in het peloton. Het is wel tekenend voor zijn Tour tot nu toe. Benieuwd of die in de Pyreneeën nog een ommekeer kent, met eventueel een goede prestatie in een etappe. Nog meer ongeluk in deze dertiende rit. Voor Rein Taaramae (Cofidis) stopte de Tour.
Andere renners kenden dan weer een goede dag en trokken ten aanval. Na vier kilometer waren drie man weg: Sylvain Chavanel (QuickStep), Pierrick Fédrigo (Bbox Bouygues Télécom) en Juan Antonio Flecha (Sky). Pavel Brutt (Katusha) wilde naar hen toerijden, maar dat mislukte.
Met slechts drie renners voorop, leek de vlucht van de dag een maat voor niets te zijn. Lampre en HTC-Columbia zetten zich op kop en lieten de vluchters niet meer dan vijf minuten uitlopen. In de laatste 100 km zette ook Milram een mannetje mee in, zij trokken de kaart Ciolek. Op 55km was de voorsprong van de leiders gezakt tot twee minuten.
Vijf hellingen lagen er op het parcours, waarvan de laatste op 9,5 km lag. De Côte de Saint-Ferréol behoort tot de derde categorie, is 1,9 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van zes procent. Ideaal voor een ultieme jump. In de aanloop was er achteraan het peloton nog een valpartij van Jesus Hernandez (Astana), al voor de tweede keer in deze rit. Een groepje met daarin Armstrong en bolletjestrui Anthony Charteau (Bbox Bouygues Télécom) raakte daardoor achterop. Tegen de klim keerden ze terug.
De vluchters werden gegrepen op 10 km van de meet. Flecha houdt aan de ontsnapping wel de prijs van de strijdlust over. Vanaf het moment dat het bergop ging loste Robbie McEwen (Katusha). En ja, ook Armstrong haakte wederom af. Misschien spaart hij zijn krachten voor de komende bergritten?
Alessandro Ballan (BMC) verging het merkelijk beter, hij demarreerde fors. Achter hem troepte vijf man samen: Carlos Barredo (QuickStep), Nicolas Roche (AG2R), Damiano Cunego (Lampre), Luis Leon Sanchez (Caisse d'Epargne) en Alexander Vinokourov (Astana). Op de top was er bijna een hergroepering. Ballan en Vinokourov bleven toch enkele meters voorop. Ballan zou parkeren en Vino kon doorzetten in de afdaling. Uit het peloton sprong Frans kampioen Thomas Voeckler (Bbox Bouygues Télécom) weg, maar hij zou nooit tot bij Vinokourov geraken.
Was Vino er gisteren nog aan voor de moeite door de versnelling van ploegmaat Contador, dan beschermde die dit keer de vlucht van de Kazach. Het peloton werd geleid door een Milramman, nadat Columbia in volle finale het grootste werk had opgeknapt. Vinokourov bijhalen zat er niet meer in. De sprint van het peloton werd gewonnen door Mark Cavendish (HTC-Columbia) voor Alessandro Petacchi (Lampre). Deze laatste pakt de groene trui over van Thor Hushovd (Cervélo). Voor de rit stond Peta zes punten achter, nu heeft hij er twee meer dan de Noor. Hushovd eindigde immers maar zevende in de pelotonssprint. Ondertussen nadert ook Cavendish met rasse schreden, hij heeft wel nog 25 punten minder dan Petacchi.
In de aankomstzone viel er nog een mooi tafereel te bespeuren. Contador en Vino waren verstrengeld in een innige omhelzing. Geen spoor van onenigheid in kamp Astana.
De rit van vandaag telt vijf kleine hellingen waarvan de laatste op 7,5km van de aankomst ligt. Dat maakt het mogelijk tricky voor de sprintersploegen om alle renners uit een vroege vlucht op te rapen. Welke ploegen zullen trouwens het initiatief nemen om het peloton naar een sprint te loodsen? Garmin is Tyler Farrar kwijt, de trein van Columbia moet het met een mannetje minder stellen en Hushovd (Cervélo) presteerde niet zo goed in de voorbije massasprinten. Blijft over: Lampre. De ploeg van Alessandro Petacchi zal het wel zien zitten om te sprinten. In het puntenklassement staat de Italiaan zes punten achter op Hushovd, die af en toe in de tussensprinten zijn graantje meepikt. Wat de sprinten aan de aankomst betreft komt Peta er echter als de beste uit in vergelijking met de Noor.
Als het een sprint wordt is het natuurlijk uitkijken naar Mark Cavendish (HTC-Columbia) die al drie ritten won in deze Tour. Indien het op een massaspurt uitdraait zal dat de eerste zijn in deze Tour zonder loods Mark Renshaw. De ploegmaat van Cav werd twee dagen geleden immers uit de Tour gezet na het uitdelen van kopstoten aan Julian Dean (Garmin) in volle sprint en het duwen van Tyler Farrar (Garmin) richting nadar. Cavendish-Dean zou overigens een mooi duel zijn aan de streep. The Manx Express zal immers zijn ploegmaat Renshaw willen wreken en Dean zal ook nog wel opgenaaid zijn.
Maar zoals gezegd maken vluchters zeker en vast een kans vandaag. Na 20 km volgen twee hellingen van vierde categorie elkaar kort op: de Côte de Merglas (3,7km, 3,8% gem.) en de Côte de Bégon (3,1km, 4,5% gem.). Na een tussensprint volgt de Côte d'Ambialet (3de cat., 5,2km, 4,6% gem.). 50km verderop, na de bevoorrading, ligt de Côte de Puylaurens (4de cat., 4,3km, 3,9% gem.). Er is nog een tussensprint getrokken op 38 km van de meet. De laatste klim van de dag is de Côte de Saint-Ferréol van derde categorie, slechts 1,9km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 6%. Hier kan een vluchter zijn ultieme jump plaatsen en uit de greep van het peloton blijven.
