Mt21, 28-32 : Wat denkt gij van die twee zonen ? Ene zegt: ' neen, ik doe niet wat mijn vader mij vraagt' maar hij doet het toch.
De ander zegt : 'OK, ik doe het' maar hij doet het niet !
Vers 31: Wie van beiden heeft nu de wil van de vader gedaan ? Dat is duidelijk !
Beiden beleven echter dezelfde impasse en ene is er uit geraakt : door zijn verstand en zijn hart en zijn handen met elkaar te verbinden. Zo verlost Jezus mensen !
Wij noemen dat verzoenen, de moeilijkste vorm van zoenen. De Vader geeft het voorbeeld door in de parabel niet op te komen voor zichzelf maar voor de andere kinderen.
Vers 18a: ' Wat gij zult binden op aarde zal ook in de hemel gebonden zijn!'
Als uw 'broeder' 'zuster' gezondigd heeft - het dus op één of andere manier heeft laten afweten -suggereert Jezus: Klop dan zelf bij hem,haar aan! Eerst alleen - lukt het niet - dan met iemand anders of vraag het aan de gemeenschap. Dan doet ge waarvoor gij bidt in het Onze Vader.
Die reactie van Jezus op gelijk welke vraag van gelijk wie die Hem om hulp vraagt is zo eigen aan Hem : UW geloof is het dat uw dochter redt = Uw vertrouwen in Mij ! Zij durft haar verlangen toevertrouwen aan Hem = dat is geloven !!
Vers 40: ' Wie u opneemt, neemt Mij op. Wie Mij opneemt, neemt Hem op die Mij gezonden heeft.'
Willen wij iemand opnemen in ons leven om gelijk wat SAMEN te kunnen beleven, zullen wij maar al te graag onze privacy inruilen voor nog meer verbondenheid.
- Voor Pinksteren : Schrik sluit ons op in onszelf.
- Pinksteren: In de eucharistieviering komt iemand mij vrede wensen. Ik voel vertrouwen: er wordt gecommuniceerd: een ander gevoel wordt mogelijk ..... vreugde !
- Na Pinksteren: Ik kan weer iets geven en vragen: vergeven wordt mogelijk !
