Nee vandaag niet! Nu was ik ook even patiënt. Er moest een echo van m’n been gemaakt worden om te kijken of er trombose in zat…..Gelukkig niet. Maar de aderontsteking die het nu dan zou zijn doet geweldig zeer. Met zalf en paracetamol ga ik het te lijf. ‘k Hoop zo dat het morgen wat afgezakt is!

Tien jaar geleden had ik een vreemde dikke hals aan één kant en dat moest opengemaakt worden. Ik werd in het Scheperziekenhuis ontvangen als een BN er. Friedel èn Hillie waren beiden actief als gastvrouw en brachten mij naar de zaal. In die 3 dagen heb ik heel wat levensgeschiedenissen gehoord. Ik weet niet hoe dat kwam, maar het ging vanzelf.

 Nadat ik onder narcose gebracht was werd ik ineens heel helder en besefte dat ik geen lucht meer kreeg. Ik wilde nog wijzen naar m’n gezicht, maar dat ging niet. Toch was ik niet in benauwd of in paniek. Gewoon zoiets van : nou dat was het dan.. Toen hoorde ik iemand zeggen: “Er gaat hier iets helemaal mis”. En een andere stem antwoordde: ”Ja dat zie ik!” Ondertussen had ik liggen tellen en na de 6^e tel was ik weer onder zeil.

Toen ik bijkwam zat de arts naast me en zei: “Gefeliciteerd, dit was het beste wat we konden vinden….een abces…en dat heb ik even schoon gemaakt.” Het had ook lymfklierkanker kunnen zijn. Ik vertelde hem wat ik meegemaakt had toen ik net onder narcose was. Hij schrok! Als hij dat geweten had, had hij me een injectie gegeven zodat ik het me niet meer had kunnen herinneren. Wanneer ik ooit weer onder narcose moet, moet ik vragen om een flexibele tube. Ik heb nu zo’n briefje in m’n portemonnee.

Ik had verder het gevoel in een hotel te liggen: keuze uit 2 menu’s, om de haverklap kwam er een zuster vragen hoe het was, kopje koffie, kopje thee... tv, radio èn telefoon naast je bed. En ’s avonds deden ze nog een laatste ronde met de vraag: “Kan ik nog iets voor je betekenen?” En dat was dan meestal voor een slaaptabletje.

Nu hoefde ik gelukkig niet in die mallemolen.

03-09-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Mijn kapster Chantal had een tupperwareparty. Eigenlijk dacht ik dat dat merk niet meer bestond, want het is al zo lang geleden dat ikzelf een tupperwareparty hield. Ach het was ook wel gezellig zo met al je vriendinnen en kennissen.
Maar toen mama er van hoorde vond ze dat ik niet goed wijs was. Zij had zulke slechte ervaringen. Ze was er in getuind op een party bij familie. Ja de gastvrouw krijgt dan zoveel extra artikelen als er goed verkocht wordt en er ook nog een paar nieuwe party’s uit rollen.

Mama riep op een winterse middag de vrouwen uit de buurt bij elkaar en de tupperwarejuf kwam, maar ’t was niet dezelfde. Dit was er één uit de stad en had van die “rooie geverfde lipkes”. Dat stond mama gelijk al tegen.
Tante Jantje Lettink, tante Toos van Momberg, tante Aaltje Breukink en nog meer buurvrouwen kwamen opdraven.In de buurt wordt iedereen oom en tante genoemd. Het was  warm in de kamer waar de kachel lekker stond te snorren. De zon scheen ook nog eens en na het eerste kopje thee nam bij de buurvrouwen de aandacht wat af van hetgeen er allemaal verteld werd. Bij tante Jantje vielen zelfs de ogen nog even dicht.
Aan het eind van het in hoog-hollands afgestoken verhaal kon er besteld worden. Het viel het madammeke wel wat tegen. Nou ja het gastvrouwencadeau maakte straks bij mama wel wat goed.
Een week later komt de tupperwarejuf de bestelling afleveren en vraagt mama om gelijk voor iedereen maar af te rekenen. Dat schoot ma in’t verkeerde keelgat. Dat was ze niet van plan. “ Ie’j kriegt oew geld echt wel”, zei ze. Maar de juf pakte haar spullen en wilde mèt de bestellingen weer vertrekken. Mama griste toen snel het gastvrouwencadeau van de tafel en zei: “Da’s veur mien . Dat he’k wel verdiend veur al die köpkes thee!” De juf met de geverfde lipkes vertrok. Niemand van de buurvrouwen zat er mee!

Ik bestelde bij Chantal een nieuw handvat voor m’n wasemmer voor in de caravan. Die had ik dus ook al wel 30 jaar en functioneert nog steeds.
Maar als iemand belang heeft bij de grote deegkom met deksel? Je mag hem gratis komen ophalen!!

02-09-2007 om 21:20 geschreven door hetty  

Eén van m’n allereerste boeken ging over een konijn dat mee mocht rijden op een kar met wortels. Je snapt het natuurlijk al: na verloop van tijd waren alle wortels op. En het verhaal/ liedje van de veldmuis die in het beukenbos een wagentje had gemaakt van een notedop en toen van de heuvel af reed en z’n staart tussen wiel en karretje klem kwam te zitten. Ik voelde gewoon de pijn toen ik die dikke gekneusde staart zag.

Toen ik één keer zelf kon lezen was er geen houden meer aan. Ik las alles wat los en vast zat. We lazen de Donald Duck en de boekjes van Piggelmee in z’n omgekeerde Keulse pot. Op school was achter in de klas een soort bibliotheekje. Later toen ik al naar de middelbare school ging haalde ik ze bij de sigarenboer die achter de winkel een soort bibliotheek had met allemaal bruin gekafte boeken. Je moest een titel uit een lijst zoeken met een nummer en dat werd dan voor je opgehaald. Een dubbeltje per boek kostte dat!
En natuurlijk las ik de boeken van Top Naeff en allerlei streekromans en....de Goud Elsje boeken!

Dat lezen moest wel niet te erg opvallen thuis, want als pa dat zag dat je gewoon overdag een boek zat te lezen was het al gauw van: ”He’j neet wat anders te doon?” Dat ik ook voor de boekenlijst van school veel moest lezen kon hij zich bijna niet voorstellen. Ook ’s avonds in bed moest er soms nog een boek uitgelezen worden. Dat stond Diny meestal niet aan. We sliepen nl  samen in bed. Er is heel wat afgefoeterd!

Wanneer ik later op ongeregelde tijden thuis kwam van school ging ik bij goed weer vaak met een pennywafel en een boek een uurtje op m’n lievelingsplekje zitten langs een bosrand bij een weiland. Heerlijk!

Toen ik later voor de klas de kinderen leerde lezen zag ik die stralende blik in hun ogen wanneer ze ontdekten dat ze ècht konden lezen en niet meer alleen de woordjes pim , roos en maan, maar ook met andere letters ervoor of erachter!Zo mooi!
Vandaag ging ik boeken ruilen in een volkomen geautomatiseerde bibliotheek. Gezellig kun je het niet noemen, maar het wijst zich eigenlijk vanzelf. Ik deed nog van alles verkeerd, maar ik geloof dat ik het nu weet: eerst je lidmaatschapskaart scannen, dan de boeken scannen, bon aanpakken, boeken in de goede opening doen, nieuwe boeken uitzoeken, weer scannen, bon aanpakken, eventuele boete betalen,  bon aanpakken. Klaar! En alles zonder dat er mensen aan te pas komen.

01-09-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Wat heb ik dat vroeger vaak gehoord van opa Bijenhof: “Wie zijn hoofd niet gebruikt moet zijn benen gebruiken!” En wat heb ik vaak aan hem moeten denken toen we in ons drie verdiepingen tellende huis aan de Marnixstraat in Hengelo woonden. Op de derde verdieping sliepen we en beneden was de keuken met living. Degene die me een beetje kent weet dat ik ’s morgens wat duffig ben het eerste uur. Ik doe alles dan nog op de automatische piloot, zal ik maar zeggen. Dan ben je beneden en zijn je schoenen nog boven of net dat gemakkelijke vest. Nou in dit huis leerde je dat wel af. Nadat ik de eerste 14 dagen ’s morgens vier keer op en neer geweest was tenminste! Ja die opa!

Vandaag weer zoiets. Ik dacht een geweldig fornuis gevonden te hebben bij Het Goed, één met keramische kookplaten. Laat nou net één van onze kookplaten stuk zijn en kan niet meer gemaakt. Ik koop en betaal hem . Halen we hem vandaag op…en wat denk je??  Acht  cm te smal. Dat is erg lastig en staat niet. Tja….wie zijn hoofd………….oftewel wie zijn gat verbrandt moet op de blaren zitten.

Ik heb hem maar op Marktplaats gezet en tegelijk ook een koelkast die over is. Een uur later verkoop ik de koelkast al. Nu nog het prachtige fornuis.

Wie doet een bod?

30-08-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Yes

Eindelijk is het gelukt om Amber te borstelen!
Ik heb haar vast gekregen!
Ik heb haar een parcours geleerd.
Hetty is het niet gelukt maar mij wel.
Amber vond het wel leuk.
Dus ik ben blij dat het me gelukt is!
Robin maakte zich intussen nuttig met 't gras maaien.
Aan het eind waren we dus allemaal blij!! [/b]

29-08-2007 om 18:08 geschreven door hetty  

Vandaag hebben we weer een nieuwe expositie ingericht in de Schepershof. Het is altijd weer een verrassing hoe het er uiteindelijk uit komt te zien.
Gré van Engelenburg exposeert met aquarellen en acrylschilderijen in drie stijlen. De aquarellen zijn heel fijntjes. De landschappen zijn wat robuuster. De middenpartij is weer heel modern met veel rood en blauw.
“Waar doen die twee schilderijen me toch aan denken”, vroeg ik. Er hangen twee felgekleurde schilderijen met daarop twee in elkaar gestrengelde figuren. “Modigliani”, wist Dena. Inderdaad!

Ja , meestal kijken de dames op afstand en Co hangt op. “Iets naar links Co. Nee nu weer  een beetje naar rechts." Hij balanceert soms gevaarlijk op de ladder. Wij houden hem èn het resultaat in de gaten. Nou…het is een heel mooi geheel geworden. Zondag na de kerkdienst wordt de expositie geopend en geeft Co ,en misschien Gré ook wel, uitleg. Het was verrassend om te horen dat Gré ook met een groep ouderen schildert. Goed hoor!

De Engelse vertaling van Ik ben Moniek heb ik nu in de computer. Susans Schotse vriendin Sally kijkt er ook nog even naar. She is a Scottish teacher. Dus beter kunnen we het niet krijgen. Dus even geduld Gera… Monica is coming.

Het doet me er in eens aan denken dat ik beloofd hebt Tessa en Robbie voor Mary Anne te schilderen. Ik ben bijna zover. De inspiratie groeit!

27-08-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Jazeker, allemaal bedankt! Ik heb een geweldige verjaardag gehad dankzij alle verwachte en onverwachte bezoekjes en telefoontjes.

Onverwacht stond Susan aan het hek vanmorgen om 11 uur met een Engelse vertaling van “Ik ben Moniek” èn een prachtige zuidenwindlelie. Moniek is Monica geworden. Now I can surprise my American and Canadian Family with my children book  Hello, I am Monica!

Daarna de familiereünie met de van der Kolkjes met onze oermoeder Sietje. Ze hield Tonny’s hand de hele tijd goed vast. Ben zorgde ervoor dat haar gehoorapparaat weer functioneerde. Zo kon ze af en toe een rake opmerking laten horen. “Ze kunnen beter over me praten dan van me eten” bv. Ook onze kinderen met aanhang èn Queeny zijn er

De topper was ook dat Albert en Roelie helemaal vanuit Gelselaer kwamen om m’n verjaardag mee te vieren. Er moest veel bijgepraat worden. Ze kregen er in 1 jaar tijd 5 kleinkinderen bij,waaronder een tweeling. Fijn dat het nu zo goed met jullie gaat..

Tja…. 45 jaar geleden begonnen Roelie en ik als jonge onderwijzeresjes op de van Heemstraschool in Hattem, een school met 12 halfjaarlijkse klassen. We hebben veel aan elkaar gehad. We deelden lief en leed. We hebben er ook heel wat afgelachen wanneer we bv  juf Voorhorst met haar hoedje zagen. Dat deed ons aan de 3 musketiers denken. Ik was bij Alberts moeder in huis en heb daar een leuke tijd gehad. Ja Roelie ik weet niet of je Albert anders ook wel ontdekt had!

En Wim woonde naast de school en wanneer we na schooltijd gingen volleyballen met wat collega’s kwamen we wel eens een speler tekort. Volgens mij stond hij daarop te wachten om dan lekker mee te kunnen doen. Op een Personeelsavond had juf Thijen eens een diavoorstelling in elkaar gezet waarbij Wim en ik voorkwamen en ze over mij meldde : Zij kwam…..zij zag……zij overwon. Niemand van ons die ’t vlugger kon.

Maar jullie waren eerder getrouwd Roelie! Dat piepkleine huisje aan de dijk had wel wat hè? De jaren die we samen beleefden zijn voor mij heel belangrijk geweest en denk daar nog met veel plezier aan terug!

26-08-2007 om 23:29 geschreven door hetty  

Met een prachtige bos bloemen voor m’n verjaardag nemen Sonja en Monique afscheid. Dat had Sonja nog even gezien op de verjaardagskalender! Monique heeft  een paar shirtjes gescoord bij Het Goed. Die is ook weer helemaal blij. Het schoolleven gaat nu voor hen beginnen. Ze blijken allebei creatief te zijn. Ze maken  zo maar  mooie bloemstukjes met bloemen uit de tuin.

Maar deze dag staat in het teken van Rien en Marjan. Ze zijn 25 jaar getrouwd en Rien als stimulator van de groep van het Liturgisch bloemschikken van De Voorhof heeft ons uitgenodigd voor hun feest. Ik wist dat er een prachtige klimroos Rosa Compassion bestaat en samen vinden we dit o.a. een geschikt cadeau voor iemand die met zoveel compassie in het leven staat. Dat hebben we ook vanavond ondervonden. Stijldansen is hun lust en hun leven en vanavond gaven ze zelf een show weg waarbij Dancing with the Stars in het niet valt. Ze hadden er ook een half jaar voor goefend!

Er was ook een boom, waarin we een wens voor hen mochten hangen. Ik wens Rien en Marjan veel liefde, warmte en compassie toe!

foto: De prachtige klimroos Rosa Compassion 

25-08-2007 om 23:10 geschreven door hetty  

Welkom bij de club”, wensen we Willem en Hillie toe, de club van de opa’s en oma’s! We zijn weer eens een avondje ouderwets bij elkaar bij Willem en Hillie dit keer, samen met André en Friedel.. En….. ze zijn opa en oma geworden! Janet en Edwin hebben een zoon. Hillie heeft hand- en spandiensten verricht nadat Thijs geboren was. Natuurlijk ligt er een mapje met foto’s op tafel van opa met Thijs , oma met Thijs en ik moet zeggen dat Willem  z’n kleinzoon met veel allure en zorg vasthoudt. Edwin zelf doet dat wat nonchalant. Die moet nog wennen aan z’n nieuwe status, zullen we maar zeggen. En……ook Diana verwacht een baby. Het gaat nu bij hun in een sneltreinvaart. Leuk hoor!

Gistermiddag ben ik met de beide meiden Emmen in geweest. Sonja heeft nog een leuk shirtje gescoord, maar die had ook een vakantiebaantje gehad. Ze vervelen zich geen moment. Daar zorgen de honden wel voor. Scott is weer helemaal in zijn element. Straks gaan we nog even bij onze Kringloopwinkel kijken.

Toen ik een keer een leuke kast voor Mark gezien had, moest hij van armoe even mee om te kijken, maar hij keek constant om zich heen of hij bekenden zag. Nou je hoeft er  niet mee te zitten. Iedereen komt er. Goed voor het milieu. En je hoeft niets meer weg te gooien wat nog goed is. Breng het gewoon naar Het Goed en je krijgt er een paar koffiebonnen voor om in het restaurantje lekker een cappucinootje te drinken. Diny, ik bewaar er een paar voor als jij weer eens komt!

foto: Natuurlijk ook even een kampvuurtje 's avonds. 

24-08-2007 om 15:31 geschreven door hetty  

Sonja en Monique komen logeren. Het is maar voor één nacht en Monique houdt er niet zo van, maar ’t is goed om het toch maar eens te proberen. Ons “gastenverblijf” is er klaar voor.

Dit voorjaar heb ik hun hond Hector geschilderd en na die tijd hebben we contact gehouden, vooral mailcontact. Daar is Sonja heel goed in! En mama Ans is al een paar keer met de meiden hier geweest. Ze promoten m’n boekjes in Schipborg en omgeving. Goed hè?! Sonja heeft ook al een flyer ontworpen. Ik denk dat we die nog moeten aanpassen of een tweede maken voor de scholen.

 Dertien jaar geleden kwamen er voor het eerst meisjes bij ons op school. Dat kwam door de verplichte fusie met het KDC. En nu hadden we dus ook een vbo/mavo klas. De mentor van een brugklas, Tonny Tibben kon bij zijn begeleiding wel wat hulp gebruiken van een vrouwelijke collega. En wat was dat leuk om weer meiden in de klas te hebben. Het waren er zes. Ik had ze voor nederlands, in de brugklas 4 uur per week.

Het werd zo leuk dat ze in de zomervakantie alle 6 bij ons gekampeerd hebben.We spraken af dat ik ze bij het koken zou bijstaan, maar dat ze verder zelf hun plannen zouden maken. Scott was toen nog een pup, altijd goed. Ze zijn ons terrein bijna niet af geweest. Eén keer zijn ze naar Barger-Oosterveld geweest om de jongens uit de klas op te zoeken en voor een speurtocht in het bos. 
Later kwamen ze kijken wanneer er lammeren geboren waren. Af en toe spreek ik Gerda of Monique( andere Monique natuurlijk) nog.

Monique is vrijwilligster bij de ziekenhuisomroep en intervieuwde me een paar jaar geleden. Dat werd toen gelijk uitgezonden.
Gerda's vader was in dat eerste jaar overleden en daarna runde haar oudste broer samen met hen het gezin. Petje af!!
Gerda heeft zich gewldig ontwikkeld en is nu assistent-bedrijfsleidster bij de Lidl.

23-08-2007 om 11:14 geschreven door hetty  

Het laat je toch niet los hè…zo’n adelaar! We hebben het nog eens goed bekeken. In het  midden van het grote kleed staat een wapen met een dubbelkoppige adelaar op een gouden ondergrond. En  ….googlen maar….

Deze Oostenrijkse dubbelkoppige adelaar blijkt op het wapen van het vestingstadje Naarden te prijken! Ik word nu toch ook wel benieuwd waar dit kleed gelegen heeft. Er zit nog geen slijtplekje aan. Je gaat zitten gissen, hè!
Zou er een oud-burgemeester van Naarden hier in Emmen gewoond hebben? Misschien zit die nu in een Zorgcentrum in een kleinere kamer. Zouden de dames van een Vrouwenvereniging in Naarden dit voor hem geknoopt hebben? Het kleed bestaat uit 4 stukken die aan elkaar gezet zijn. Het is 3m 55 lang en 2m 35 breed. Wat een monnikenwerk moet het geweest zijn.
Of heeft het stadshuis van Naarden misschien een modernisering ondergaan en past dit kleed niet meer in een moderne omgeving? En hebben ze het ver weg van Naarden naar een Kringloopwinkel gebracht?
Wie het weet mag het zeggen! Ik ben er tenminste heel blij mee.

22-08-2007 om 19:49 geschreven door hetty  

Weet je nog dat je een klap op die oude televisie van jullie gaf, wanneer dat ding kuren vertoonde?” We zijn bij Jenny en Marinus aanbeland in Hardenberg. Bijna 40 jaar geleden waren we buren in Hengelo.

Vandaag zijn we naar de decoratie/ interieurbeurs geweest in Hardenberg en na de hapjes en drankjes daar zijn we op zoek gegaan naar het nieuwe onderkomen van Jenny en Marinus en….ze zijn thuis. Wat is dat leuk om elkaar weer te zien. We wisselen de nieuwtjes uit over kinderen en kleinkinderen en halen herinneringen op. Ja, dan komt Wims probleemoplossend vermogen weer bovendrijven. “Ja”, zei Jenny nog, en met de nieuwe televisie deed je het ook”.Waar heb ik dat toch meer gezien?

Wim kan inderdaad wat resoluut zijn in z’n optreden. Toen we afgelopen vrijdag met de caravan de Lindeseweg niet op konden, zagen we er wel auto’s rijden. Wim ziet een opening tussen een hek en een verkeersbord en duikt er gewoon tussen. Gevolg: een lange deuk in de zijkant van de caravan. ”Ie’j hadden toch gewoon deur können riejen naor de Foeke”, zei Johan even later op camping “De Boomgaard”. Tja…..

Als je over minimaliseren denkt hoef je niet naar zo’n beurs te gaan. Alles wat daar te vinden is, is overbodig …….. , maar wel leuk! Het was gewoon wat te veel van het goede. Het is maar goed dat we geen ruimte voor meer dingen hebben. Er waren wel veel leuke objecten als blikvanger voor in een grote hal. Iedereen die ons huis kent schiet dan in de lach met dat piepkleine halletje van ons.

We hebben wel een nieuw heel groot ( niet door ons) handgeknoopt smyrnakleed onder de eettafel. Dat had ik opgescharreld bij de Kringloop. Mooi!!!! Er is één nadeel. Ik meen in het midden van het kleed een adelaar te ontdekken. Daar krijg ik wat mindere gedachten bij, maar ook bedenk ik dat het met liefde geknoopt moet zijn. Maar als ik zie dat wanneer we om de tafel zitten we allemaal met onze voeten op die adelaar zitten ……heeft dat ook wel weer wat…..

21-08-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Opnieuw een bijzonder weekend beleefd! Het is toch altijd weer een hele toer om de caravan ingepakt en het huis en dieren verzorgd achter te laten. Ken je dat?  Het scheelt dat Tessa en Scott meegaan. Op camping “De Boomgaard” begint het al voller te worden. Er zijn nu 8 van de 15 plaatsen bezet. En……   het is er doodstil, nou ja het af en toe loeien van een koe en 2 keer per dag het zacht brommend geluid van de melkmachine niet meegerekend.

Aan beide kanten van ons staat een tentje met een jonge vrouw die alleen kampeert en zich prima alleen kan vermaken. Verder staan er wat echtparen net als wij…wat ouder en gesteld op rust. Johan en Joke hebben de hele maand augustus ook al mensen in hun eigen caravan gehad. Het is ook handig wanneer kampeerders visite over hebben en ze de caravan kunnen huren. Ivonne, onze ene buurvrouw wandelt en fietst veel en geniet met volle teugen van onze geliefde Achterhoek. Ze komt uit Hoogvliet en werkt als school maatschappelijkwerkster. Ze is enthousiast over m’n boekjes en gaat ze in Hoogvliet ook promoten. Ze koopt beide boekjes en vindt ze erg leuk.
Ook Anda doet haar best voor me  en neemt er een aantal af. De winkel die ze op het oog had gaat ze jammer genoeg niet neerleggen, voornamelijk omdat ik niet uit Apeldoorn kom. Maar we hebben zondag gezellig weer helemaal bijgepraat. Ze liet ons een foto zien van hun Lettinkschilderij. Ze hadden nl ter ere van hun 40jarig huwelijk een workshop besproken bij een kunstschilder en hebben als familie een eigen schilderij met hun eigen Zuidfranse kleuren en motieven gemaakt. Heel mooi geworden!

Natuurlijk zijn we ook bij Ben en Diny geweest, want die gaan uitgerekend met mijn verjaardag op vakantie. De nieuw aan geschafte Eriba wordt goed ingewijd door de hele familie.

Met Johan en Joke hebben we met z’n allen, inclusief Margo, geschottelbraaid. Johan was de kok en dat ging hem goed af. En we hebben , ja dat kan ik toch niet laten, herinneringen opgehaald. Hij kookte toen hij nog maar 3 jaar was ,staande op een stoel bij het gasstel, z’n eigen griesmeelpap al. “Denk t’r umme  da’j dat niet allemaole op die site van oe zet”, zegt Johan nog.

Tante Jo hebben we ook nog opgezocht. Het is altijd fijn om nog even met haar te praten. Ze is nog zo helder. Die tuin van Erna en Bennie is weer een lust voor het oog. Erna neemt ook een paar boekjes af en bij tante Jo blijven er een paar om aan deze en gene te laten zien en misschien lezen ze die nog eens voor, want de ogen van tante Jo begeven het een beetje.

Maar… we zijn weer thuis. De volgende keer gaan we weer eens bij Henk en Anneke kijken en bij tante Jantje. Toen de laatste hond van tante Jantje dood ging, wilde ze geen nieuwe hond weer, terwijl ze altijd vreselijk gek op haar honden was. Ze was bang dat ze er niet meer voor zou kunnen zorgen als ze ouder zou zijn. Dat wou ze een hond niet aandoen. Toen ik haar aanbood om dan later voor die hond te zorgen vond ze dat net zo iets als de hond in de steek laten en wilde ze ook niet. Zo ver gaat dierenliefde!

Foto: Ja, Tessa en Scott gaan ook mee!

Ook nieuwsgierig geworden naar deze mooie nieuwe boerderijcamping?

www.campingboomgaard.nl

20-08-2007 om 19:16 geschreven door hetty  

Vandaag gebeurt het. Ik ga de boekjes van Moniek en Scotty rondbrengen naar verschillende winkels in Emmen.

De Plantage Boekhandel Vermeer heeft een afdeling Kinderboek “Tessa”. Ik vraag gelijk ook maar of ze nog ideeën hebben om de boekjes te promoten. Ze zullen er over nadenken.

Ook bij “De Houtduif”een alleraardigste winkel voor originele cadeautjes heeft er een aantal liggen.

In ons eigen Barger Oosterveld liggen ze bij Nei Kokio te pronken en natuurlijk ook bij onze favoriete dierenspeciaalzaak Omvlee in Zuidbarge. Ik had er eerst niet aan gedacht om op de flyer te vermelden dat de Stichting “Papoeajeugd naar School” hiermee wordt gesteund. Toch wordt het gewaardeerd wanneer dat vermeld wordt.

We vinden het een geweldig project. Er is niet zo heel veel wat je voor ons voormalig Nieuw- Guinea kunt doen. Indonesië heeft het er nu voor’t zeggen en wil eigenlijk niet dat anderen zich met dit stukje van hun territorium bemoeien. Maar dat je kunt zorgen dat de kinderen naar school kunnen is iets wat wel uitvoerbaar is. De voorzitter Giel Sertons uit Emmen, die daar vroeger gewerkt heeft, gaat op eigen kosten af en toe op bezoek in het zuiden van Nieuw Guinea. In Kepi staat een school, ook voor Voortgezet Onderwijs met internaat. Voor € 180 kan een kind een jaar naar het Voortgezet Onderwijs. Tot nu toe zorgen Wim en ik voor onderwijs aan één kind. Het zou mooi zijn wanneer dit meer kan worden! Giel Sertons verzorgt stands op markten en vertelt vol enthousiasme. Hij geeft ook adviezen voor projecten op scholen en op die manier worden kinderen ook  betrokken bij het leven van kinderen in landen die veel minder mogelijkheden hebben.

foto: Dit is Spikey, de pup die het verhaal van "Ik ben Scotty"vertelt.

De boekjes zijn te bestellen op www.hettysite.nl  

16-08-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Wat een dag! Al vroeg komt buurman Jans van die grote ronde strobalen brengen . Die wil ik op een stuk bloementuin verspreiden zodat al het onkruid eronder dood gaat. Dit jaar met de pups en het drukken van de boekjes en het inrichten van de website is de tuin wat verwaarloosd en dat wordt gelijk afgestraft, Dus nu in de aanval in de bloemen en groentetuin en dan kan ik volgend jaar weer schoon beginnen!

Dan gaan we naar de Sligro! Ken je dat? Bij de deur word je al verleid door wat leuke aanbiedingen. Dan staan er overal hapjes en drankjes. Maar we komen eigenlijk voor inpakmateriaal voor m’n boekjes. We hebben van alles meegenomen, maar de helft is te klein. Jammer dan!

Wel geld uitgegeven voor andere zaken. Zo hebben we gisteravond heerlijke mosselen gegeten.

Deze dag staan er nog 3 dingen op het programma en ik moet snel dingen

met betrekking tot ons inkomen en toekomstig inkomen bij elkaar zoeken. Wat een crime. Net op tijd om naar de tandarts te gaan. Ik denk er nog wel aan om een paar boekjes mee te nemen voor de praktijk. Altijd spannend hoe mensen hierop reageren. Maar tandarts Prakken is er heel enthousiast over en koopt ze gewoon. Dat doet me al zo goed!

Wat me daarna in de stoel gebeurt….! Er moet van alles gedaan worden en eigenlijk heb ik een tandartsfobie gehad tot ik bij de toen nog heel jonge Hans Prakken in de stoel terecht kwam. Nu zit ik bij collega Henry in de stoel en maak een heel onderhoudend gesprek mee met little jokes tussen de assistente en Henry, waar ik ook iedere keer bij betrokken wordt. Ik zou graag mee willen doen….. Eén ding heb ik onthouden en dat ging over positief denken. Wanneer je er van uit gaat dat iets goed gaat dan gaat het meestal goed en andersom. Hij noemde ook nog een kort woord , een visie denk ik die daar ook van uit gaat. Ik wordt er gewoon benieuwd naar. Dank je dr Henry. Hij  neemt ook een paar boekjes af en die gaan mee naar Bilthoven. En zo wordt het net een inktvlek die zich gaat verspreiden over ons land. Positief denken hè!

foto: Drie van deze strobalen moeten het onkruid verstikken. Bedankt Jans! 

Ook zo benieuwd naar de boekjes? www.hettysite.nl  

15-08-2007 om 23:32 geschreven door hetty  

14-08-2007 om 08:51 geschreven door hetty  

12-08-2007 om 22:28 geschreven door hetty  

10-08-2007 om 19:13 geschreven door hetty  

09-08-2007 om 10:10 geschreven door hetty  

08-08-2007 om 10:19 geschreven door hetty