Winterweelde

Even verpozen op de oevers van mijn gedachtenstroom,

het hoofd in de nek geworpen, starend in de zon,

op honger wachten die met Kerstmis niet wou komen.

Overmoedig smachten naar de vasten en de tulpen,

alsof de vriezeman de herberg nooit verlaten zal.

Ik knipper met mijn ogen als de wolk de hemel bleekt

Ofschoon de einder poogt horizontaal te bloeden.

Maar de vruchten van de herfst zijn alweer vergaan

Want de roekeloze botten van de bloesems kiemen.

10-01-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Van ganser harte

31-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Wij wensen u allen de vervulling van enkele van uw zorgvuldig uitgekozen dromen 

22-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Tuin

Als de zon in het oosten ondergaat,  

en ons in de vrieskou achterlaat,  

als de vissen paaien in de bomen

en de meisjes over auto’s dromen,

dan zal ik juichen dat de liefde zegeviert,

dat de vele goden zich verzoenen,

dat de koning straks mijn huis versiert

en troepen schouwt met rode schoenen.

Dan zal mijn hond de pacht betalen,

de dokter eeuwig blijven leven,

mijn moeder weer haar koffie malen,

en geen moer om onze wensen geven.

Dan zullen ziekten onze wereld sterken

en verstandigen voor sukkels werken.

Maar als de nacht dus eeuwig duurt,

dan is er niemand die mijn tuintje huurt.

17/12/2013

17-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Cactusbloem

Waarom zou je langer blijven ?

Hier wordt het immers elke avond donker,

hier wenen kind’ren ’s morgens van de honger.

Ga op zoek naar vurig sterrengeflonker,

vonkend om nooit te beklijven.

Waarom zou je langer blijven,

want uiteindelijk is de show gedaan.

Er is niets nieuws dat ik nog verzinnen kan.

Je zegt dingen die ik niet wil verstaan

Je hoeft ze ook niet op te schrijven

Waarom zou je langer blijven ?

Ik heb je mijn geduld en tijd gegeven

en je vindt best iets om naar te streven.

Ik doe zelf iets anders met mijn leven;

Wat niet zinkt zal wel drijven

Waarom zou je langer blijven

als je lijm niet kleeft op onze scherven,

Als ik weer je dankbaarheid moet derven

En je nieuwe cactusbloem zie sterven

Want die wou niet langer blijven

15/12/2013

15-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Berusting

Ik kan nog duizenden verhalen schrijven,

net zo lang ik hier nog wat mag blijven.

Ik moet nog toffe verre reizen maken

wijl ik fit ben om daar te geraken.

Alle liedjes over liefde wil ik horen,

als geen hoofdpijn de pret komt storen.

Zoveel schoons wens ik te portretteren

als mijn gezicht niet gaat degraderen.

Boeiend volk genoeg dat ik nog niet ken,

dat lukt alleen als ik hier eeuwen ben.

Nog zoveel lekkers rest er nog te proeven,

indien ik hier nog lange tijd mag toeven.

En de pret die ik met kindjes wil beleven

wordt echt als God mij tijd wil geven.

Ziel en geest , ervaring en verlangen,

zitten in mijn ouder wordend lijf gevangen.

Voor vertrouwen en voor hoop word ik doof

er rest mij troost en bovenal geloof




7/12/2013

07-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Post Allerzielenmijmering

Als wij ons verdriet nu samen delen,

elk een stukje van het groot verlies,

dan is ’t immens gemis misschien gedoemd

te slijten als de banden van een nieuwe wagen

rijdend naar een vage toekomst,

rustend in een vaag verleden

in de mist verdwenen naargelang

de treurenden betreurd gaan worden

Naamloos ooit maar nooit meer verdrietig.

5/12/2013 

05-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Vooravond

Ik voel dat iets zal vallen,

hetzij vandaag of morgen, zonder waarschuwing.

Dus zal ik op safari gaan

en al mijn wilde monsters tien geboden leren;

dan die lang gekoesterde geschenken keuren

om ze te bezorgen aan wie ik ooit benadeeld heb.

Na de middag lees ik in de brieven

die je stuurde toen de nevel nog de zon verstopte.

Daarna verkoop ik mijn ski’s alsook mijn zuurstofflessen,

en loop dat sterrenrestaurant voor één keer niet voorbij

om het kaarslicht in de glazen te zien dansen.

Ten slotte kus ik jou omdat je bij me blijft

want de avond valt.

2/12/2013

02-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Monding

Ben je op de vlucht

voor de kou of voor de honger?

Boven in de lucht

zonder doel zomaar om van het uitzicht te genieten

denkend aan het nest dat je kindjes ooit verlieten

zoals jij voorheen, toen was je jonger.

Spreid je wijde vlerken

boven wouden en rivieren,

hoger dan de kerken

en fabrieken van ideeën en overtuigingen

Stijgend dan weer dalend via buigingen

kijk je neer op de andere dieren

Waar vlieg je heen

Wat drijft je naar de zon

Of val je als een steen

Uitgeput van altijd maar te reizen en te zwerven

tot je heel ver van je eerste nest gaat sterven

en uitmondt aan de bron

27/11/2013

27-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Distillatie nummer drie

Meer dan twee is te veel

als ik je wens te praten over wat ik al jaren zeggen wil,

met de woorden die alle anderen beter niet horen,

omdat je me verlamt met die verre blik zo hard en kil

waarmee je mij niet tot je idealen kan bekoren.

Meer dan twee blijkt te veel

als ik recepten voor geluk en liefde wens te kruiden

door het magnetisch noorden in je buik te betonneren

en dan te vluchten naar het zwoele stille zuiden

om na de jachtige safari in mijn kelder te kalmeren

Meer dan twee zal niet volstaan

om te zwerven door ruïnes van verloren dromen

weer op zoek naar tijd aan luie ledigheid verloren

aan pogingen om voor jou nog resultaten te bekomen

en commentaar te missen die ik wens te horen.

Meer dan twee is nooit genoeg

om te vluchten mijlen ver van wat mijn plichten vragen,

Maar de glazen zijn weer leeg, de flessen zijn haast op

ideeën doemen dwingend op, ik wil ze niet verjagen,

ze houden mij alert tot ik met distilleren stop

24/11/2013

24-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

17-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

05-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

20-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Rouwdag wegens begrafenis
  Wilfried Martens





Vergane kennis

Ouders, vriendjes, speelgoed en de weg naar huis,

ook familie, dicht en ver, de naam van plaatsen;

Fietsen, zwemmen soms computeren en schaatsen,

de werking van een zaklamp, fietsslot en een sluis.

Makkers op de school, het meisje aan de kassa,

je kent het allemaal, je kent haast iedereen,

de directeur, zijn zoon en dochters An en Leen,

je ziet ze en herkent ze, zo anders dan de massa.

Dingen en begrippen, mensen zo vertrouwd,

alles lijkt zo zeker, je controle is volkomen

en je leeft nu meer voorspelbaar dan je dromen

er is nog zo weinig waar je niet van houdt.

Dan komt de tijd, je ogen gaan al langzaam open,

Wat en wie je kent: het prentje krijgt al gaten

Als je dingen lossen moet en mensen jou verlaten

en je zelfs je eeuwig leven niet kan kopen.

17/10/2013 

17-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Vlieg

Vlam, deze vlieg zal nooit meer vliegen,

me beletten mijzelf in slaap te wiegen;

zalig zonder zoemen zondig soezen

van de ene roes naar nog meer roezen,

want insecten waren nooit mijn ding;

niet als ik eet, en evenmin wanneer ik zing.

Dat moet gevierd, ik maak het kond,

niet langer vette vliegen op ’t plafond!

Ik breng een toost, ik hef naïef het glas,

en zie dat het beest er in gevallen was.

14/10/2013 

14-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Depressie

 De dag toen mijn oma gestorven is,

werd zij een engeltje in de hemel.

Dat haar zaligheid verworven is,

smoorde mijn depressief gewemel.

 Engeltjes waren toen nog overal

en hier hadden ze nog veel werk.

Ze stonden mij bij bij bekoring

en waren vast met een duizendtal.

Ging je elke zondag naar de kerk,

dan kreeg je van hen een beloning.

De dag dat mijn zus gestorven is,

werd zij een sterretje aan de hemel.

Dat haar erfenis verworven is

bezorgt nog depressief gewemel.

13/10/2013

13-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Was ik maar

de zonnestraal die de glans brengt in je ogen,

de bries die de schaduw in je haren streelt,

de dranken die in je mondje mogen,

het lint waarmee je ranke handje speelt,

de schaduw die je net verlaten kan,

de schoenen die je voetjes vergezellen,

je favoriete dure inox koekenpan,

de verhalen die jij het beste kan vertellen,

de jurk die je alle andere doet vergeten,

de wasem die je ademt op je ijskoud glas,

de paella die je opwarmt eer je die gaat eten,

of de rimpels die je stappen stuwen in de plas,

het water van je douche dat je gans omgeeft,

je vaste trouwe plekje in de overvolle trein

alles wat je doet en ziet zolang je leeft,

zodat ik toch maar dicht bij jou mag zijn.

8/10/2013

08-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Ingeblikt

Mist glijdt door de vensters van mijn hoofd

tot mijn gedachten langzaam vager worden.

Dingen die ik doe, waarin ik heb geloofd,

ik zie het allemaal veel trager worden.

Duisternis vertwijfelt wat nog rest van het gevoel

dat ik nog meer van alles moet gaan plannen later.

Des te verder afgelegen blijkt het nieuwe doel,

wat vandaag niet lukt, dat komt wel ooit eens later.

Sterren lachen met het schuchter schijnen van de maan

en verbleken bij de neonlichten in de straat;

opnieuw kies ik de kortste route hier vandaan,

evenwijdig met de veel te drukke ingeblikte straat

25/9/2013



 

25-09-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Nazomerdroom .

Jij bent een zon die schaduwen kan eten,

oceanen wanhoop doet verdampen,

zorgen over morgen doet vergeten,

en gevaren tijdig af doet schampen.

Wat je zegt, zijn ware woorden uit je hart,

je hebt die woorden altijd goed gewikt en overwogen,

soms zo vol van liefde, dan weer zijn ze hard,

maar nooit geveinsd en nooit gelogen.

In je ogen zie ik moed en mooie dromen

over wat gebeuren zal voor jou en mij,

en van de mooie jaren die nog komen,

want de bange onweersnachten zijn voorbij.

17/9/2013

17-09-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Hello Goodbye
(een testament)

Mijn eerste groet ging naar de borsten van mijn moeder

in het kunstlicht van een nagelwit gekalkte kamer.

Ik dacht: vaarwel geborgenheid, wees welkom, toekomst;

dag kleine broertje snel, want nog dezelfde dag vaarwel;

Dag lieve zus, gegroet, wat ben je nog ellendig klein.

Hoe kon ik toen ook weten dat j’ er nu niet meer zou zijn;

Dag broer, en toen herhaalde ik die groet daarna vijf maal.

Adieu, mijn peter van Oostende, kwam je sterven hier ?

Adieu, mijn oma's, en dié opa heb ik nooit ontmoet,

Dag Cliff, dag Beatles, Dylan, Pink Floyd nog op Caroline,

vaarwel mijn jeugd, met nieuwe vrienden en beweging.

Goeiedag mijn vrouw, ver van mijn oude thuis vandaan,

dag werk, dag kindjes, sta nu allen keurig in de rij !

'k Verlaat met pijn mijn kunst, mijn ongeschreven dromen

Creatieve jaren zullen ooit wel later komen.

Dag kinderen, ik zeg aan jullie ooit nog eens vaarwel;

maar groet de vruchten van je liefde en je passie

en speel hello goodbye tot straks opnieuw verleden wordt.  

4/9/2013

04-09-2013 om 00:00 geschreven door Frankie