Nog altijd maar verder met 'elkaar' teksten: (we zien wel, waar het schip strandt).
Johannes 15 v 12: Jezus zegt; " Mijn gebod is dat jullie ekaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad".
Hoe Jezus ons heeft liefgehad, is ons allen bekend. Hij heeft zich voor ons overgegeven en in zijn sterven ons aller zonden gedragen.
Op vele wijzen is zijn liefde voor ons bezongen. Maar die liefde bleek ook tijdens zijn vele confrontaties met mensen, die zijn pad kruisten. - wanneer hij notoire tegenstrevers de les las, had zijn bestraffing toch altijd tot ondergrond de wil om hun de ogen te openen voor het onheil dat ze tegemoetgingen en om ze de weg van het heil te wijzen - wanneer de mensen hem het meest extreme leed berokkenden, bad hij nochtans: " Vader,vergeef het hun, want zij weten niet, wat ze doen". - Wannneer hij geen dank ondervond, zoals toen bij negen van de tien melaatsen, hield hij niet op met goeddoen - Wanneer mensen tegen hem scholden, schold hij niet terug, maar legde de zaak aan zijn Vader ter afdoening voor. - Wanneer hij stakkers ontmoette, die buiten de kring van nette mensen stonden, dan betoonde hij ook hun liefdevolle aandacht. - wanneer hij onderricht kon geven, lette hij er niet op, of het toevallig om éen Samaritaanse vrouw ging of om duizenden. Hij gáf onderwijs, wanneer de Vader hem zo geleid had.
Toegepast op ons in de gemeente zouden wij kunnen zeggen;
- misschien zullen jullie, jonge, vurige Christenen, wel eens mensen tegenkomen, die jullie met je goede bedoelingen willen tegenhouden. Wanneer jullie 'opwekkingsliederen'een kleine plaats willen geven in het geheel van de eredienst, houden zij dat tegen. En nu behoor je toch die mensen zó lief te blijven hebben, zoals Jezus ons allen liefhad. - Het kan voorkomen, dat anderen in de gemeente je pijn doen. Het zal in de verste verte niet vergelijkbaar zijn met wat mensen de Heer Jezus hebben aangedaan. Maar zorg: - - niet alleen voor 'korte tenen', zodat ze niet gauw daarop trappen - - maar ook voor een liefdevol gemoed, dat maakt, dat je in onderling niet zo leuk verlopende confrontaties liefde houdt voor medegelovigen, medegemeenteleden daaronder begrepen - het kan ook zijn, dat jij je uitslooft in een niet zo showerige bediening... je smeert duizenden broodjes bij 'de instuif', week na week. En niemand geeft je nu eens een aai over je bol. Als je al die boterhammen maar blijft beleggen zonder drenzerig gevoel: "Niemand ziet mij staan", dan is er wel echte liefde jegens medegelovigen in het spel. - in de gemeente zal het niet zoveel voorkomen, dat mensen tegen je schelden, maar opmerkingen zoals: "Je was toch wel érg aanwezig hè...vanmorgen met alwéer een profetie!", behoren toch niet helemaal tot de onmogelijkheden. Slik dan maar eens en zeg tegen 'Vader'; " Heer....ik wil hier mijn voordeel mee doen. U kent mijn goede trouw en eerlijke bedoelingen . maar voor zover er iets bij mij te verbeteren valt,....altijd bereid". En blijf vriendelijk. - Soms zul je weinig opvallende medegemeenteleden ontmoeten en het zal tot een gesprek komen. Probeer je er dan niet vlug van af te maken, maar houd contact met Gods Heilige Geest. Laatst overkwam mij iets dergelijks, toen ik echt wel gepresseerd was. Ik riep: "Maar nu ga ik op de fiets", maar de Heilige geest riep mij terug en ik zette het gesprek voort. En toen pas werden er spijkers met koppen geslagen.
Moge jullie houding in de gemeente iets vertonen van die liefde, die Jezus op het heerlijkst sierde.
(Voor het eerst dat ik ze eens bij elkaar zie; in mijn concordance ontbreekt als zoekwoord 'elkaar' of 'elkander'. Dank je Coos, voor dit zoekwerk).
Johannes 13 v 35: "Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn".
En hier staat wéer de gemeente in het volle licht. Wat is de plaats, waar de volgelingen van de Heer Jezus elkander het meest frequent ontmoeten ?: de gemeentesamenkomsten. Daar behoort die liefde allereerst beoefend en geoefend te worden.
Wat is het gevolg: iedereen- ook onder de buitenstaanders- behoort die onderlinge liefde te zien en dan te bedenken: "Wat is dit toch! Die liefde, die onderlinge warmte is hoger dan de kameraadschap, die je in andere verbanden wel ziet".
En de uiteindelijk bedoeling is, dat - met name- ongelovigen- in die onderlinge liefde, die diepe liefde voor elkaar, iets zien van Christus. Immers, de liefde, die wij onder elkander behoren te hebben, is een liefde van Christuswege, door de Heilige Geest 'ingestraald' in ons innerlijk.
Sommige onder die buitenstaanders, met nog iets van een echo aan vroeger in het hart, toen zij zelf ook wel van Onze Heer Jezus Christus hoorden, zullen zeggen: "Ach, wat denk ik nu aan vroeger, toen wij op kinderclub zongen: 'Jezus houdt van alle kleine kinderen' . Toen kon ik mij zo warm en veilig voelen. En - hoe het komt, weet ik niet-: nu ik die mensen hier elkaar zo warm zie begroeten bij het uitgaan van deze bijeenkomst, is het net , of zij iets van die warmte van Jezus hebben....of zij zich bij elkaar veilig voelen.
O; ik vóel het; deze mensen zijn van Jezus. En na al die jaren van kille afstandelijkheid ten opzichte van de wereld om mij heen en van kille afstandelijkheid van hen jegens mij, verlang ik opeens weer naar die veilige geborgenheid van dat kleine poosje uit mijn prille jeugd terug. Het is net of Jezus opeens een beetje zichtbaar voor mij wordt".
Tot zulke goede gevolgen kan uw liefde tot elkaar leiden.
Die liefde tot elkaar zal zich niet moeten beperken tot je eigen groepje. Ouderen, die over het algemeen in een samenkosat naar voren trekken; - ze worden wat hardhorender - het is vooraan rustiger dan achterin, zullen zich ook eens in die achterste rijen moeten begeven, waar de jeugd is, met achter hen nog weer de rij van de prille tienertjes, die spelletjes met elkaar zitten te doen op hun zakcomputer.
En de jeugd zal zo nu en dan eens uit de 'achterste bankensaamhorigheid' moeten komen naar daar, waar 'de gevestigden' samenklonteren.
En altijd maar weer met de Heer Jezus overleggen: "Heer...ik wil deze 'bijna vreemden' ook liefhebben".
En vraag allemaal maar aan de Heer, of hij je geen gevoelsmatig opgefokte 'philomeia', (menselijke sympathie) geeft, maar liefde, door de Heilige Geest in jullie hart uitgestort.(Rom 5 v 5).
Dat kan immers, ook al ben je nog maar een tiener. En het kan nog, ook al ben je al heel oud. Immers in deze tekst staat: "Gods liefde is in onze harten uitgegoten door de Heilige Geest, die ons gegeven is".
De gemeente: een goede oefenplaats voor de realisering van de onderlingen agapè, (de van God afkonstige liefde).
Een werking van Goddelijke krachten kan ook negatieve gevolgen hebben.
Denk aan Ananias en Saffira. Zij bedrogen de Heilige geest in een heel cruciaal tijdsgewricht. De jonge gemeente was zich net aan het vormen, was nog weinig talrijk. Een binnengeslopen onreinheid was voor het nog kleine aantal gelovigen zeer destructief.
De vijand slaat ons christenen, met bijzondere, schoon kwalijke interesse gade.
En toen Petrus deze mensen ontmaskerde, stonden zij opeens buiten Gods beschermende palissade en konden de boze machten hen met grote kracht belagen. Dit neemt overigens niet weg, dat zij heel wel behouden kunnen zijn voor de eeuwigheid. Als er voor satan muziek in hen had gezeten, was hij misschien voorzichtiger met hen omgesprongen.
Dit voorbeeld is ons ter lering, al zullen mensen, die van de Heer afwijken en bedrieglijk zijn, niet altoos even ogenblikkelijk en gestreng behandeld worden als dit echtpaar.
Vele malen zien wij in het Oude Testament, dat er bij de gave van krachten scheppingsenergie vrijkomt in allerlei vormen: - wat denk je van de staf van Mozes, die de staven van de tovenaars opat, toen al die staven slangen werden - wat denk je van de zee, die door Mozes' staf werd gekliefd, waarna velen gered werden en velen omkwamen, toen de wateren zich weer sloten. - en zo nog vele voorbeelden meer.
In het Nieuwe Testament hoef ik alleen maar te wijzen op de wonderen van Jezus: - hij veranderde water in wijn - hij vermenigvuldigde brood. Ja ...Jezus verrichtte krachten, wonderen en tekenen temidden van de mensen, zo zegt Petrus in Hand 2 v 22.
En jullie...jullie behoeven dit alles niet 'voor kennisgeving aan te nemen'.
Nee, voor jullie ligt er een grote taak ook in dezen:
Spreekt Openbaring 11 niet van de eindtijd, waarin Christenen van dán.... en hoe kort en dichtbij kan 'dan' al zijn ...grote tekenen zullen doen ter wille van het zich baanbrekende koninkrijk van God.
Nu niet zeggen: "Dat zijn toch Mozes en Elia of/en Jozua en Zerubbabel, die het vuile werk dan opknappen": nee, júllie zijn het misschien...
Geestvervulde Christenen van dán zullen geweldige dingen doen: - zij doen geestelijk vuur uit hun mond komen, dat hun tegenstanders geestelijk doodt, (5) - zíj kunnen de hemel sluiten, zodat er geen regen valt - zij hebben de macht om water in bloed te veranderen, - zij kunnen de aarde treffen met allerlei plagen( 6). Maak je gereed voor de taken, die jullie wachten. Ze zullen groots en moeilijk en verheven en ten dienste van Gods Koninkrijk zijn.
De gave van 'werking van krachten'; derde gedachte:
De duivel is 'altijd de aap van God'. Ook in zijn duistere rijk is sprake van 'werking van krachten'.
Denk maar aan de geschiedenis in Samaria, waar Simon de tovenaar, de grote tegenpool was van Filippus. Die Siomon was geen kleine jongen in de occulte wereld. Hij bracht het volk van Samaria in verbijstering. Hij werd daar genoemd 'de grote kracht van God', (Handelingen 8 v 10).
Simon gaf eigenlijk een voorproefje van wat op veel groter schaal getoond zal worden door de antichrist. 2 Thessalonicenzen 2 v 9 zegt immers: "De komst van 'de wetteloze mens' is het werk van satan en gaat gepaard met groot machtsvertoon en valse tekenen en wonderen".
De wereld van vandaag húnkert naar tekenen en wonderen en machtsvertoon van de onzienlijke wereld. Het leven is veel te vlak en te weinig verrassend geworden. En wanneer de tekenen en wonderen en het 'schijn-heilige' machtsvertoon dan kómen, dan vliegt het gros van de mensheid er toch weer in, net zoals toen de burgers van Samaria.
Ik verwacht van jullie, die in veel grotere stormen gaan staan dan ik tot dusver, dat jullie de gave van 'onderscheiden van geesten', waarover in een vorig onderwerp gehandeld werd, dan volop zullen bezitten om stand te houden in die kwade dag. Dan kunnen jullie voor de mensen van dán net zo zijn als Petrus, Johannes en Filippus voor de burgers van Samaria. Wat gebeurt er, wanneer door toedoen van satan 'schijnwonderen' gebeuren. Sterke, occulte geesten verdringen minder krachtige demonen van ziekte of verslaving. Maar die sterkere, occulte geesten kunnen, krachten hun verderfelijke afkomst, geen definitief, blijvend herstel bewerken. Hun uiteindelijk product is : meer ellende.
Maar wanneer Jezus boze geesten uitdreef, dan gebeurde, wat Matth 12 v 28 zegt; "Als ik door de Geest van God demonen uitdrijf, dan is het koninkrijk van God bij jullie gekomen".
Volg de Heer Jezus oók in dit opzicht, zoals jullie hem al in zovele opzichten volgen.
