Derde groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Nieuwe testament, die over
V R E D E
spreken; vrede , die ons direct of indirect doet denken als vrede als deel van de vrucht van de Geest.
De teksten:
1 Corinthe 7 v 15.
"Bedenk echter dat u door God geroepen bent om in vrede te leven"
1 Cor. 14 v 33.
"God is niet een God van wanorde, maar van vrede".
Galaten 5 v 22.
"De vrucht van de Geest is:
- liefde, vreugde en VREDE
- geduld en vriendelijkheid
- geloof en zachtmoedigheid
- zelfbeheersing en goedheid"
Galaten 6 v 16.
"Laat er vrede en barmhartigheid zijn voor allen, die bij deze maatstaf blijven"...
(te weten : het tonen dat men een 'nieuwe schepping' is).
"...en voor het Israel van God".
Efeze 2 v 14.
"Want hij is onze vrede, hij die met zijn dood de twee werelden éen gemaakt heeft, de muur van vijandschap ertussen afgebroken".
Efeze 4 v 3.
"Span u in om door de samenbindende kracht van de VREDE de eenheid te bewaren die de Geest u geeft".
Commentaar:
1 Corinthe 7 v 15.
Deze tekst is een voortborduren op het eerder behandelde geval, dat een ongelovige man zijn gelovige vrouw verlaat, een situatie, waarin die gelovige vrouw scheiden mag.
De verlaten vrouw blijft dan soms trachten haar man terug te winnen met gebed of dergelijke. Maar Paulus raadt aan om daarmee te stoppen. Als die man niet veranderd is, bekeerd dus, begint de narigheid weer, komt de twist en onvrede terug..
Ware vrede vindt een Christen tussen zijn geestelijke broers en zussen en niet door het innerlijk dwingerig continueren van een band, die door de andere partij is verbroken, doordat hij zijn partner verlaten heeft.
Dit geldt spiegelbeeldig ook voor een ' verlaten man' .
De vrucht van de Geest is vrede. Velen onder ons kennen het verschijnsel, dat de kinderen zich van het geloof afkeren. Dan wint men die kinderen niet terug door eindeloos min of meer drammerig er op aan te dringen, dat zij terugkeren tot het geloof. Dat schept onvrede. Wanneer ze zo echt licht geirriteerd zeggen:
"Hè pa !...nou even niet",
dan is het beter om te zwijgen.Houd het goed met zulke kinderen in een innerlijke geest van bidden voor hun behoud, maar blijf niet zeuren, want dat is geen vrede maar onvrede.
1 Corinthe 14 v 33.
De achtergrond van deze vermaning is weer, dat in de gemeente van Corinthe, een levendige gemeente, maar wél met een tendens aldaar tot verwarring, wetteloosheid, losbandigheid , disharmonie en regel- overtreding. En die begrippen haat God. Hij is een God van vrede. En waar fatsoensnormen worden overtreden, bedroeft dat de Heer. De leiding van de gemeente dient te worden erkend en niet in de wielen gereden door gelovigen, die - soms heel terecht- menen dat zij deze of die gave hebben en dan- onterecht- 'hun haan koning willen laten kraaien'. Normen en waarden zijn gevleugelde woorden vandaag de dag, maar men kan dit ook zo omschrijven, dat alles wat met de welvoegelijkheid strijdt, uitgebannen dient te worden.
- geen ongepaste opmerkingen
- maar wel zelfbeheersing.
Buitenstaanders moeten getroffen worden door de sfeer van harmonie, ordelijkheid, rust , vrede en zelfbeheersing.
Misschien zeg je:
"Maar ik doe die slechte dingen nooit".
Maar ga ook in gebed, wanneer in de gemeente zulke dingen verhuld of onverhuld voorkomen. Spreek een vermanend woord, op zo'n manier verpakt, dat het de wrevel op een geestelijke manier bestrijdt, Want Spreuken 15 v 1 zegt:
" Een vriendelijk antwoord doet woede bedaren,
krenkende woorden wakkeren toorn aan".
Maar soms zal je ook fel in de geestelijke strijd moeten gaan en demonen bestraffen.
Galaten 5 v 22.
Die tekst komt telkens weer terug, bij elk onderdeel van de vrucht van de Geest.Wat een kostbare schat is aan ons gegeven met deze negen begrippen.
Goed...wij hebben deze schat in 'aarden vaten'. Wij mensen zijn zo broos en poreus van denken. Maar wanneer wij ons helemaal in de armen van Gods genade werpen en tegen hem zeggen:
"Laat uw genade het werk maar doen dat ik zélf niet aankan. Ik wil meewerken, maar het hoofdwerk is toch voor u in uw genade, die zich het heerlijkst betoond heeft, toen u ons Onze Heer en Heiland, Jezus Chrisus, gaf
....dan legt de Heilige Geest zijn laag glazuur over dat broze aardewerk en komt er kracht en bestandheid tegen invloeden van buiten en ook tegen invloeden van binnen, die Gods vrede laten wegsijpelen.
Galaten 6 v 16.
Er is ' een Israel van God'. Dat is ' het geestelijke Israel', een volk van Godlovers, het ware Israel, in tegenstelling tot het Israel, dat besnijdenis enz vasthield , maar de Christus verwierp, zodat het niet langer Israel van God, volk van God, zijn gemeente kon heten.
In de tegenwoordige tijd kunnen mensen, die hardnekkig vasthouden aan allerlei dode vormen, zonder een aasje leven erin, niet als deel van Gods gemeente worden aangemerkt.
Maar voor wie wel deel wil hebben aan de strijd in de geestelijke gewesten...die wél streeft naar de gaven van de Geest en dat vanuit een brandende liefde voor God....die kan rekenen op vrede en barmhartigheid., vrede reeds nu en barmhartigheid, vooral in de oordeelsdag.
Efeze 2 v 14:
Vrede is een wezenseigenschap van Onze Heer Jezus. Wie bij hem hoort, krijgt steeds meer rust en afwezigheid van levensstoornis in eigen leven. Kalmte en heil, van God afkomstig, vloeien naar binnen in 'de aarden kruik'.
Alle muren gaan omver voor degenen, die in Christus zijn en in zijn vrede delen. Muren, die hen van andere Christenen scheiden, gaan omver. Er komt een einde aan het onderscheid tussen arm en rijk. Allen, die zich uitstrekken naar de vervulling van de Heilige Geest, die ook inhoudt als vruchtdeel: vrede, delen in dit komende heil, en ze doen dat in steeds toenemende mate reeds in dit leven.
Efeze 4 v 3.
Ben je in een gemeente, streef gezamenlijk naar de vervulling met de Heilige Geest, dan gaan, overdrachtelijk, net als in een gezond lichaam, alle spieren, zenuwen en gewrichten samenwerken om er een goede beweging in te houden. Dat staat haaks op alle 'met geeestelijk geweld' regeren en alle scherpe tongen. Alles wat het leven bedreigt of beschadigt, onvrede dus, wordt minder. En er is een gezonde geestelijke gemeenschap met de andere leden van de gemeente. Samen jaag je immers naar vrede.
Steeef daar, mensen van God, bewust naar. Niet geisoleerd staan temidden van de anderen, maar werp je in de heilstroom. Het Koninkrijk van God resulteert in vrede. Heb deel aan die vrede.
Zo kan die wel voor voor deze week.
Ger
|
