De gave van krachten, zesde en laatste verhandeling.
Hiervoor werd gesproken over de scháduw van Petrus, die al voldoende was om mensen te genezen.(Hand 5 v 15)
En eerder was sprake van kledingstukken van Paulus, die op zieken werden gelegd, kennelijk bij zijn afwezigheid, en die genezing aanbrachten.
Ook weer een voorbeeld van de gave van krachten. Maar duidelijk is dat het hier zo iets uitzonderlijks betreft, dat wij dat beter niet kunnen gaan nadoen door onze zakdoeken of anderszins rond te zenden. Dit gebéurt wel en ik wil er verder niets over zeggen dan alleen deze twee dingen: - de gave van het doen van krachten is in de bijbel getekend als 'vrij spaarzaam voorkomend' althans in déze bedeling. Dan behoren wij die niet min of meer massaal-automatisch te gaan nadoen met gezalfde doekjes enzo. - de gave van krachten is aan de gemeente gebonden. Immers; Efeze 3 v 10 zegt; "Zo zal nu door de kerk (de gemeente) de wijsheid van God in AL haar schakeringen, (dus ook die van de gave van krachten) bekend worden aan alle vorsten en heerserss in de hemelsferen".
De gave van krachten is daarom niet het eerste werkterrein van mensen, die buiten enig gemeenteverband staan. Maar de gave is jullie werkterrein binnen het kader van een gemeente, waartoe jullie behoren en die toezicht kan houden.
De gave van krachten is een kracht van de toekomende eeuw, die naar Hebr 6 v 5 ook nu al geopenbaard wordt.
De gave van het doen van krachten is geen verre toekomstmuziek. Maar jullie, jongens en meisjes, mannen en vrouwen, zijn door de vervulling met Gods Geest, door Gods genade in zekere zin 'eerstelingen onder Gods schepselen', (Jacobus 1 v 18).
Jullie dachten al een heerlijke werkring tegemoet te gaan in de dienst van Onze Heer Jezus Christus. Maar de rijkdom van die werkkring is nog veel groter dan jullie hadden verwacht. Je er nu naar uitstrekken, je kruit droog houden tot de tijd ín deze 'eeuw'er eventueel is, maakt je ook geschikt om in de komende eeuwen ingeschakeld te worden, ((Hand 3 v 21).
