Het nieuwe Testament over het ontstaan van 'de gemeente'.
Tot nu toe de eerste aanduidingen in het oude testament van dat heerlijke, waartoe jullie allemaal mogen behoren: de gemeente. Ik wenste wel, dat jullie vandaag-zondag-allemaal een manifestatie van die gemeente ergens in een stad of dorp hebben bezocht. En ook is het mijn vurige wens dat je op de plaats, die de Heer op dit ogenblik voor je bepaald heeft, je beste krachten wijdt aan die gemeente.
Maar goed; na deze spontane ontboezeming verder.
Welke teksten biedt ons het Nieuwe testament.
Jezus begon met een volk en uit dat volk koos hij een groep. En die groep was een voorbeeldtype voor honderdduizenden, ja miljoenen groepen later.
Een groep met twee kenmerken:
- gezamenlijkheid
- verscheidenheid.
En nu- wat laat-; de teksten::
"Jozef.....zoon van David...wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt, is verwekt door de Heilige geest. Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, WANT HIJ ZAL ZIJN V O L K BEVRIJDEN VAN HUN ZONDEN".(Matth 1 V 20 en 21)
Marcus 3 v 13- 19:
"Jezus ging de berg op en riep al degenen bij zich op wie hij zijn keus had laten vallen en ze kwamen naar hem toe.
Hij stelde twaalf van hen aan als apostel; ze moesten hem vergezellen, en hij wilde hen ook uitzenden om het goede nieuws bekend te maken..."
(volgen de namen).
In Matth 5, de Bergrede, zijn de grote principes voor het volgen van Jezus neergelegd. Dat gedeelte ga ik nu niet helemaal; citeren. Maar ik wil mij bepalen tot het belangrijkste principe van alle:
Matth 16 v 16:
"Simon Petrus antwoordde:
'U bent de messias, de Zoon van de levende God'".
Jezus: de Heer is heil, verlossing en zaligheid.
En wat is dat heil: verlossing der zonden.
En wat moet hier verstaan worden onder :zonden
- allereerst de schuld en de straf, waarvan zijn volk verlost wordt
- vervolgens de macht en de gevolgen van de zonde, waarvan zijn volk wordt verlost.
Dat is nog eens iets. Het is oneindig veel meer dan de vleselijke, de aardse verwachtingen van het Joodse volk.
Als het volk van de Messias zijn te verstaan, allen die deze verlossing van hem begeren.
Het antwoord lag Petrus 'op de tong'. Het werd door hem als woorvoerder van de andere discipelen gegeven.
Ze stonden er achter.En toen ze dit uitspraken, werden ze van leerlingen tot belijders, en van volgelingen tot aanbidders.
(vele gedachten ontleend aan 'de korte verklaring' )
Jezus is volgens hun gezamenlijk oordeel de Christus , in wien al Gods beloften en Israels verwachtingen zijn samengetrokken.
Christus:
- drager van een geheel enige waardigheid
- Zoon van God; die geheel unieke verhouding tot de VADER
- Geliefde van God, Man in wie God zijn welbehagen , zijn vreugd heeft.
En dan Markus 3 v 3- 19:
Wat een voorrecht om uit die grote schare geroepen te worden.
En wanneer de geroepenen dan voor hem staan dan geeft hij hun een driedelige taak:
- training door de Heiland zelf voor hun toekomstige taak
- Als herauten uitgaan, op last en met een boodschap van hun Zender
- om de tekenen van het koninkrijk te laten zien evenals Jezus dat deed; demonen uitbannen allereerst, want
- de demonen zijn de herauten van het duivelse rijk, dat al veel te lang vrijwel absolute macht heeft gehad
- het uitdrijven van deze vreselijke tegenstanders zal het teken zijn dat
'happy times are here again",
het lichtrijk , het koninkriojk van God komt er aan.
Jullie, mijn vrienden en vriendinnen, mogen stappen in de voetsporen van Petrus, van de discipelen en uiteindelijk van Jezus zelf.
Jullie beginnen het heil, de verlossing en de zalighed te 'begrijpen'.
Jullie zien de vergeving van de zonden niet als een wat vaag begrip. Maar jullie weten, dat de potentie van Jezus' offer jullie schuld wegneemt, waardoor er ook vrijspraak is van straf. En jullie weten uit eigen leven dat de macht, die satan door allerlei verslavingen over jullie had, is verbroken, toen je leerde in de naam van Jezus weerstand aan hem te bieden. Satan verdwijnt als 'de grote, verschrikkelijke derde' uit al jullie conversaties. Jullie onderkennen door de geesresgave van 'onderscheiden van geesten' zijn inbreng in jullie onderlinge gesprekken, wanneer je gesprekspartner, of misschien jullie zelf, elementen van haat, terneergeslagenheid, onvrede, onvriendelijkheid enz toelaten. Je leert - in ieder geval innerlijk- te zeggen: "Ga weg satan"
met grote kracht en volmacht, zoals Jezus die had.
En de gevolgen van de zonden, aantasting van jullie lichamelijke, zielse en geestelijke gezondheid door allerlei kwetsuren, gaan verdwijneen of worden tot eretekens.
En twijfelloos houden jullie het vol tegen elk woeden van de wereld, die 'de grote belijdenis ' wil ontkrachten.
Als zij zwijmelen in ronkende woorden over God zonder diens Zoon zelfs maar te nóemen, zien jullie in, dat God alleen gekend wil worden in 'de Christus', de weg, de waarheid en het leven.
En elke keer, dat je die naam belijdt, zonder welke de naam van God eigenlijk een 'lege huls' is in de wollige woorden van zovele anderen, worden jullie weer wat meer van sympathisant tot 'moedige vaandeldrager', van ídee-volger' tot volger van de Zoon van de LEVENDE God, omdat je dat Goddelijke leven, door Gods genade te verkrijgen , ziet als het meest begeerlijke dat zich denken laat.
En dan word je een heraut, een mens met een Goddelijke opdracht. Je drinkt het verdere onderricht, dat de heilige Geest je geef, met gulzige, verrukte teugen in.
Je zoekt de demonen op , daar waar hun eigen terrein is, de donkere kant van de onzichtbare wereld.
Zoals het van Jezus geschreven staat in Lucas 11 v 14:
"En hij was bezig een boze geest uit te drijven..."
, zo mag het voor jullie eveneens gelden:
"Altijd doende in de onzienlijke wereld, daar, waar de mens alle eeuwen lang niet heeft kunnen komen".
Groei maar boven mij uit , jongen en meisjes, jullie, éen en veelkleurig door de genade van God. Word maar reuzen, jullie door God geliefden, tegen wie ik vrolijk en blij opkijk.
Daag
Ger
|
