Tweede groep van zes teksten van een 24-tal teksten in het Nieuwe testament, die over V R E D E spreken; vrede , die ons direct of indirect doet denken als vrede als deel van de vrucht van de Geest.
De teksten:
Romeinen 1 v 7. "Genade zij u en vrede van God onze Vader, en van de Heer Jezus Christus"
Romeinen 2 v 10. Iedereen die het goede doet wacht glorie, eer en vrede. de Joden in de eerste plaats, maar ook de andere volken"
Romeinen 8 v 6. "Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede".
Romeinen 14 v 17. "Het koninkrijk van God is geen zaak van eten en drinken maar van - gerechtigheid - vrede en vreugde door de Heilige Geest.
Romeinen 14 v 19.
"Laten we daarom streven naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar".
Romeinen 15 v 13. "Moge God, die ons hoop geeft, u in het geloof geheel en al vervullen met vreugde en vrede, zodat uw hoop overvloedig zal zijn door de kracht van de Heilige geest".
En nu : de toepassing.
Romeinen 1 v 7. Genade van God, zijn 'schuldvergevende gunst', daar is eigenlijk alles mee gezegd. Met genade geeft God ook vrede in het hart. Die vrede is wel een deel van de vrucht van de Geest, maar laten wij nooit vergeten dat God de Heer is van het grote herstelplan. Hij heeft ons Christus gestuurd om dat herstelplan mogelijk te maken en op te starten. Jacobus 1 v 17 zegt: "Elke goede gave , elk volmaakt geschenk komt van boven, van de Vader van de hemellichten. Bij hem is nooit enige verandering of verduistering waar te nemen". Zo'n adembenemend , alle perken te buiiten en te boven gaande God hebben wij. En die genade van God brengt ons niet alleen vrede in ons innerlijk, maar ook alles, waarvoor wij zo strijden soms.
Even een zijsprongetje: een Christin uit mijn kennissenkring had zo'n moeite met haar driftbuien. Zij realiseerde zich, dat "Gods genade is verschenen, heilbrengend voor alle mensen", (Titus 2 v 11). Zij bad: "Heer...ik strijd zo tegen die drift. Maar wil u mij helpen door uw genade om dit gebrek aan zelfbeheersing kwijt te raken". Zij heeft het al wel honderdmaal aan God gevraagd en 'het gaat al een stuk beter'. Dat klinkt nu wat laf, maar zo is de practijk: vraag maar en houd vol met vragen. De karakterverandering komt ongemerkt, op kousenvoeten soms, binnen in je leven. Dus ook de overwinning over alle onvrede.
Romeinen 2 v 10. Zoek niet te veel achter die woorden:'de Joden in de eerste plaats maar ook de andere volken'. Paulus bedoelt alleen maar te zeggen: "De Joden maakten het eerst met dit heerlijke nieuwe kennis. Maar alle volken beginnen er deel aan te krijgen". En wij mogen Gods lof verkondigen, omdat er vrijwel geen volk is op dit ogenblik, dat niet wordt aangeraakt door het evangelie. Wat is nu eigenlijk: 'glorie'. Die glorie dat is de volkomen gave en ontplooide mens. Als wij vervuld zijn met de Heilige geest en met die Geest voorzichtig en eerbiedig omgaan, hem niet bedroeven, dan zal God de Heilige Geest ons omvormen tot het beeld en de gelijkenis van de eersteling onder de volkomen gave en ontplooide mensen, Jezus Christus. En wat is: 'de eer'. Vers 7 leert ons dat dit het eeuwige leven is, nu reeds begonnen en steeds heerlijker openbaar wordend in de toekomstige ontplooiing van ons leven in de eeuwigheid. En wat is de vrede: de vrede Gods die alle verstand te boven gaat, omdat de oorsprong van die vrede zich in de onzienlijke wereld bevindt. Die vrede is een deel van de vrucht van de Heilige Geest. De onverdiende gunst van God werkt alle goede dingen in u, als u uw eigen gepoog met een zucht van verlichting aan God overgeeft, aan zijn genade overgeeft.
Romeinen 8 v 6. Wat zijn wij toch gelukkige en begenadigde mensen, wanneer wij de genade van God in Jezus Christus goed doorproefd hebben. De mens is zo door aardse dingen omringd dat zijn gezindheid al heel gauw geneigd is tot het bedenken van allerlei zaken, die met het leven-van-alle-dag te maken hebben. Dat hoeft niet eens zoiets te zijn van: 'hoe vermaak ik mij nu eens het meeste, hoe haal ik de meeste gelukseenheden uit het leven hier en nu' . De meeste mensen worden in de tegenwoordige tijd al genoeg bezig gehouden met de ingewikkeldheden van allelei instanties, die langs elkaar heenwerken en steeds wisselende richtlijnen uitvaardigen. En wanneer je gezindheid niet verder gaat dan al de complicaties van het huidige leven, kom je door die gezindheid in de onzienlijke wereld. En daar wachten satan en de zijnen op een seintje, net zoals ze dat de allereerste keer van Kain opvingen. ( Nu ja; dit is even een gedachtenflits, laat dat nu maar). En de satan weet met die aardsgerichte seintjes wel raad. Hij wijst de weg naar zorgengeesten, die uiteindelijk leiden tot verlies van perspectief op alle dingen hierboven. En het uiteindelijke lot is 'de eeuwige dood'. Nu is dat wel erg somber. Het laat zich denken, dat iemand de Heer Jezus van harte liefheeft, maar toch 'die gezindheid van de wereld' niet goed kwijt kan. Dan komt alles uiteindelijk wel goed. Maar het is zo' n blijde zaak om vervuld te zijn met Gods Geest . Daarmee heb je gelijk de Goddelijke volkomenheid in huis en dwars door de zorgen van deze tijd, die aan jou niet voorbijgaan, heb je toch een ander perpectief, waardoor je over de bergen van ingewikkeldheden heen kunt kijken en ze in hun ware aard zien: molshopen. En dan komt er als vrucht van die samenwerking met de Heilige Geest zo´n vrede in je hart. Je vertrouwt al je tobberijen aan de genade van God toe en je bidt tot Gods genade: "Wilt u mij maar over dat gemiezemaus heenzetten en mij uw vrede laten zien.".
O ja; ik schrijf tegenoordig wat meer over ' volwassen moeilijkheden'. Ik heb in Amerika een wat ouder lezersbestand.
Romeinen 14 v 17. In deze brief was ' eten en drinken' een heet hangijzer. Er was veel discussie over of je 'aan de afgoden geofferd vlees' nu wél mocht eten of niet. Maar we kunnen dit oude gegeven nu als volgt vertalen naar onze tijd: de innerlijke gemeenschap met de Heer is niet afhankelijk van wat men in het leven-van-alle-dag zoal tegenkomt. De Geestvervulde gelovige richt zich in alles op het koninkrijk van God en zoekt dat koninkrijk voortdurend in zijn gebeden, dé manier om contact ermee te krijgen.
En wat blijkt dan ...heel ontspannen en geleidelijk: door de schuldvergeving in Jezus Christus wordt het mogelijk een nieuw leven te beginnen. De wetten voor lichaam, ziel en geest worden door de volmaakte Geest van God, die in ons huist, weer in gedachten gebracht, ingeschreven in hart en verstand. De Heilige Geest geeft ook kracht om rechtvaardig te leven. De rechte verhouding met God leidt tot vrede met God en de naaste. En dan komt er zo'n aardig gevolg. Net zoals een mecanicien met tevredenheid kijkt naar een goed lopende machine, zo kunnen God en mensen ook kijken naar onze levens : "Je hoort ze eenvoudig niet "
De vrede, die alle verstand te boven gaat, is bezig zijn weg te vinden naar ons innerlijk. Ik zeg ' is bezig' om u niet schichtig te maken. Want ik weet het....uw machine loopt nog niet helemaal 'lekker zoemend' van ' innerrlijke gezondheid'. Maar wat niet is, zal zeker komen als u volhoudt. En dan komt ook de vreugde,. die het bewijs is van het functioneren van het leven naar Gods wil. Religie moet culmineren in blijdschap.
Dan is er -volgens 1 Petrus 1 v 8- : " die onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde", die los staat van de situatie , waarin u verkeert. U gaat dit ontdekken en het is geen nieuwe ontdekking. Habakuk deed die al en getuigde ervan in 3 v 17- 19: " Al zou de vijgeboom niet bloeien....enz....(allerlei tegenslagen)...toch zal ik juichen voor de HEER".
Wat Habakuk toen kon, dat kuint u nu zeker. Want hij leefde van genade...wij ook.
Romeinen 14 v 19. Kijk de samenkomstzaal eens door en gebruik uw gave van 'onderscheiden van geesten'. Ziet u dat echtpaar voor u: ze zitten niet goed in hun vel. U merkt het aan allerlei symptonen, waarop uw gave u opmerkzaam maakt. Er is bij deze lieve, jonge mensen zo'n onvrede. En u gunt hun, met dat schattige peutertje, waarmee ze zo lief omgaan, alle vrede in God. U wilt ze zo graag opbouwen. En voorlopig doet u dat met uw gebed. U bidt telkens even voor die twee. En u vraagt aan God of er wellicht aan het eind van de sam gelegenheid is van zijnentwege om even met hen te spreken en ze iets van uw vrede in Christus te laten zien.
Zo kunnen er zovele situaties zijn. Wees een zegen, bouw anderen op , bevorder de vrede, niet alleen in eigen hart, maar ook in de harten van anderen.
Romeinen 15 v 13. Wat is nu eigenlijk de hoop, die God geeft ? Dat is onuitsprekelijk veel: - 1 Thess 5 v 23 en 24 zeggen, dat het hier gaat over de onberispelijkheid naar lichaam, ziel en geest. - wij - gelovigen- mogen openbaar worden als 'de zonen van God', waarop de zuchtende schepping wacht. Rom 8 v 19. - wij -gelovigen, die volhouden door de genade van God en de bijstand van de Heilige Geest- mogen ,- volgens Openbaring 3 v 21...: met Christus op de troon van God zijn om te heersen over al de werken van Gods handen.
Als dat vooruitzicht geen vreugde en geen vrede geeft ! Weg met het klimaat van de boze : angst , onrust , depressieve gevoelens. De vlag uit voor het klimaat van ' onuitsprekelijke en verheerlijke vreugde' , (1 Petrus 1 v 8) en 'een vrede van God, die alle verstand te boven gaat', (Fil . 4 v 7).
Nu denken jullie misschien: "Woorden...woorden...dit halen we nooit. ".
Maar ik zeg nogmaals: Gods hand vasthouden, hem zoeken in het gebed....en je moet eens zien, hoe ver je door ziin liefdevolle begeleiding komt. God droomt een droom over jullie. Hij ziet jullie nu al, zoals je zou kunnen worden. En hij zal er alles aan doen om die droom te verwezenlijken. En daarvoor hoeven jullie alleen maar mee te werken.
