Wij gaan verder met Johannes 3 vanaf vers 4: "Nicodemus zeide tot Jezus: 'Hoe kan een mens geboren worden, als hij oud is? Kan hij dan voor de tweede maal in de moederschoot ingaan en geboren worden?' Jezus antwoordde; 'Voorwaar....vooorwaar...Ik zeg u: tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het koninkrijk Gods niet binnengaan. Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest".
Nicodemus is ten zeerste verbaasd en helemaal in opschudding. De 'oppervlakkig liggende' geestelijke achtergronden van Jezus' uitspraak begrijpt hij heus wel. De Farizeeën spraken ook in die taal. Maar hoewel hij de 'figurentaal' wel begrijpt en er ook helemaal vertrouwd mee is, dat een woord in de natuurlijke sfeer heel wel de drager van een achterliggende geestelijke gedachte kan zijn... dat doen de Farizeeën ook in hun onderlinge diepzinnige gesprekken ...de door Jezus uitgesproken geestelijk gedachten, die nog weer dieper verscholen liggen...die begrijpt hij níet. Hoe kan een mens een géestelijk nieuwe levensaanvang krijgen . Dat kan toch evenmin als een natúurlijk nieuwe levensaanvang krijgen. De menselijke levensrivier stroomt nu eenmaal doór en doór. Zo'n geweldige rivier keert toch niet terug naar zijn bronnen.
De Farizeeën waren echt wel onder de indruk van de nieuwe gedachte, door Johannes de Doper geponeerd: bekering en geloof....die eis is desnoods nog wel te volgen. Maar dít: een absoluut nieuwe levenaanvang, die van God uit moet gaan en waarbij de mens geheel passief is en van voren af begint, zelfs wanneer hij een heel leven al áchter zich heeft, zoals ook Nicodemus zelf, dat zei ook Johánnes niet. Een begonnen en verkeerd gegaan leven een andere richting geven, dat is nog ín te denken. Maar aan een langlopend leven een nieuwe oorsprong geven.....dat is 'different cook'.
Toch zit er in de vraag iets van: "O....als dit toch eens waár mocht zijn....vertel!....vertel verder!!!"
En dat doet de Heer Jezus dan ook.
Hij legt uit, dat het 'nieuwe kennen van God en zijn hemels koninkrijk' maar niet een luxezaak is om er 'zo eens bij te doen'. maar dit kennen kan voor de zaligheid niet worden gemíst. Wedergeboorte: "je kúnt niet zonder en je hóeft niet zonder".
(Dit was de leidende zin van een nooit tot publicatie gekomen boek van mij....en kijk eens aan; via deze bijbelstudie herleven al die 'dromen van vroeger')
In een eerder antwoord doelde de Heer op de noódzaak van wedergeboorte. Nu handelt Jezus verder over de mógelijkheid.
In de wedergeboorte is sprake van een zelfwerkzaamheid van de mens: de mens doet er goed aan, de bijbel nauwkeurig , met een biddend en toegenegen hart te lezen...een hart, dat zich welwillend wil opstellen zelfs ten aanzien van de meest taaie gedeelten in Leviticus en Deuteronomium en ook die moeilijke stukken wil lezen, zonder 'uitgestoken stekels'. Maar het is ook dán de Geest van God, die levend maakt(6 v 63 en 2 Corinthe 3 v 6)
En dan is daar direct dat symbool van de doop in water. Het water met zijn reinigende kracht in de zichtbare wereld staat zinnebeeldig voor de reiniging van de zonden en de vernieuwing van het leven.
En dan komt de slotzin, die aan Nicodemus elk voorrecht ontneemt, waarop hij zou kunnen steunen: de vleselijke geboorte uit Abraham is van geen énkele betekenis voor het ingaan in het koninkrijk God, (zie ook 8 v 3.
Wat uit vlees, ook door afstamming uit het 'vlees van Abraham' geboren is, dat is vlees. Het kan de wedergeboorte nooit bereiken. Altijd zal er die 'glazen wand' zijn, waardoor je bent onderworpen aan de regel: "Je kunt er wel naar kijken...maar áankomen.... dat kan níet" Pas, wanneer je uit de Heilige Geest geboren bent....dán ben je een geestelijk mens, (1 Cor 2 v 15).
Wat heeft dat nu voor ons, híer en nú te zeggen?: - er is een mogelijkheid om een streep te zetten achter een leven vol misgrepen en miskleunen. Je kunt fonkelnieuw beginnen. - het is allemaal nog veel heerlijker dan een nieuwe levensrichting inslaan. Je kunt beginnen met een nieuw leven en wanneer mensen je wijzen op pekelzonden in het verleden, die hun sporen in je leven hebben nagelaten, dan nóg kun je uitroepen: "Alles is nieuw geworden!" - je kunt dit niet naast je neerleggen, met de opmerking: "leuk....weten we ook weer". Nee; dit roept op een gehoorzaam overgeven aan God: "Heer...ik probeer te doen, wat ik moet doen. En ik vertrouw U, dat U gaat doen, wat alleen U kúnt doen; mij doen wedergeboren worden"
. 