Een mijlpaal !!!!!....weten jullie, dat deze bijbelstudie nu ook al in Vlaanderen verschijnt. Dáar ben ik gevorderd tot 120. In een Engelse vertaling laat ik hem verschijnen in Amerika. Daar ben ik bij nr. 52,heb dus nog heel wat vertaalwerk voor de boeg.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Maar dat nu daargelaten: aan de arbeid.

We hadden het over de gemeente als ´Gods woonhuis´. Nog éen bijbelstudie ga ik daaraan wijden: déze.

Onlangs hadden wij hier in onze stad een groot bouwproject. Alle vergunningen waren er. Waarom werd er niet gebouwd. Men legde dit als volgt uit. Dáar, op die hoek, staat nog een huis, waarvoor de sloopvergunning nog niet binnen is. En juist dáar moeten wij het hoekpunt bepalen. Van daaruit gaan alle lijnen lopen. Die bepaling moet met de grootste zorgvuldigheid geschieden. Maar dat slooppand moet ook metterdaad geslóopt worden. Eerder kunnen wij niet beginnen.

Oneindig meer belangrijk is onze Heer Jezus Christus voor onze bouwrichting  Híj is het  ijkpunt voor de gelovigen.

Toen bij ons die sloopvergunning binnen was, werd dat pand direct verwijderd. En wat er nu toch stáat. Eigenlijk zit hier wel ergens een vergelijking. Het eeuwig fundament Jezus ligt er. Maar zijn heerlijke richtingbepalen kan pas werkelijkheid in ons leven worden, wanneer wij , wat zo hardnekkig in de weg staat, geëlimineerd hebben.

Goed dan: uitgaande van dat ijkpunt ontwikkelde zich bij ons een razende activiteit: de fundamenten werden gelegd. Parkeergarages werden uitgegraven enz enz.

Apostelen en profeten hebben het geestelijke fundament in beginsel gelegd. Maar tot op de huidige dag worden er grondslagen bijgelegd. Want Efeze 4 v 11 zegt:

" Want Jezus is het die apostelen heeft aangesteld en profeten, evangelieverkondigers , herders en leraars

(12) om de heiligen toe te rusten voor het werk in zijn dienst".

Het grote werk gaat door. Nog steeds openbaren zich apostelen, (niet door menselijke organisaties aangewezen, maar geestelijk blijkend). En steeds weer nieuwe profeten, evangelieverkondigers, herders en leraars worden openbaar en worden geestelijk erkend door Gods volk. En de al klaar liggende fundamenten , bijvoorbeeld van 'de doop in de Heilige Geest'stoffen zij af en herstellen zij tot hun oude glorie, bouwen ze nog uit.

En zij allen rusten de heiligen, de gemeenteleden, toe tot het werk in dienst van de Heer.

En wat is het uiteindelijk doel van dat werk?: een eeuwige tempel, die God tot woonplaats kan dienen en die eenmaal uit de hemel zal neerdalen,(Openbaring 21 v 2) wanneer de aarde er gereed voor is door het gezamenlijk werk van ons, door genade zijn beminden en zijn werkers.

Iemand vroeg mij vandaag:

"Waartoe zijn wij op aarde".

En ik heb geantwoord:

"Om God te dienen".

En wij dienen God, door hem een eeuwige woonplaats , Hem waardig en door Hem begeerd, aan te bieden.

Wat een doel!!!!

Daag

Ger

 Bijbelstudie 200.

De gemeente In haar derde van elf functies: GEMEENSCHAPSVORMING.

Waar mensen samenkomen, ontstaat een gemeenschap, hoort die althans te ontstaan.

Een groep mensen, die geregeld samen gaan biljarten,  vormen ook wel een gemeenschap. Maar ze hebben alleen hun liefde tot dit schone spel gemeenschappelijk. Zo ontstaat wel kameraadschap. Maar die bloeit niet op tot de alomvattende gemeenschap, die 'de gemeente van Jezus Christus'  kan worden.

Maar een geloofsgemeenschap is nog niet automatisch en echte gemeenschap. Ik heb vroeger een tijdlang gekerkt in een gebouw met vele deuren. De koster wist met trots te vertellen:

"Na een paar minuten is alles weg".

Maar in deze gemeente zat geen dynamiek en leven. Ze waren wel gelijkgestemd op de diepere gebieden van het leven. Maar ze deden niet in betekenende mate gezellige dingen met elkaar, zoals samen koffiedrinken, gemeente-speldagen, bijbelstudie, kringen, tochtjes, bezoeken over en weer. Ze hingen als los zand aan elkaar. Eigenlijk had men daar niets gemeenschappelijks.

Eigenlijk kan ieder, die een kerk of een samenkomst bezoekt deze beleving nóg hebben door éigen handelen. Ook al wordt er tegenwoordig meer werk gemaakt van allerlei samenbindende elementen, elke bezoeker staat het vrij om te denken:

"Hoor eens, ik kom elke zondagmorgen, maar verder wil ik me nergens op vast leggen".

Dan blijft elke samenkomst voor jou een steriele 'groep gelijkgestemden'en blijven de mensen in wezen vreemd voor je.

Hoe anders was dat met Paulus:

- Dagelijks was er de zorg voor al de gemeenten, die hij her en der gesticht had., 2Cor. 11 v 28

- Hij kon zo écht in zorg zijn over gemeenten, waar het geestelijk minder goed ging, (Galaten 4 v 20)

- ook in zijn vermanigen bleek zijn liefde en betrokkenheid;

 - altijd bezig om iedereen op te wekken , bij het geloof te blijven, ( Hand 14 v 22)

 - ...en ook altijd doende om de eensgezindheid te bevorderen, scheuringen te voorkomen, de eenheid van denken en doen te bevorderen, (1 Cor 1 v 10), alles uit te laten monden in liefde, ( 1 Tim 1 v 5).

Och,ik zou zo nóg vele teksten kunnen noemen.

Maar uit deze kleine opsomming wil ik al wat gedachten putten.

Wat kunnen jullie voor de gemeente doen, waarin jullie geregeld zijn.

- neem enthousiast deel aan alle activiteiten, die jou natuurlijk 'niet over de kop mogen  jagen', zodat je overwerkt zou worden.

Kinderwerk, cantinehulp, Assistentie technische dienst, noem maar op, wat er in een enigszins uitgebouwde gemeente alzo komt kijken.

Maar een rijke mogelijkheid ligt er ook in de grotere en kleinere samenkomsten: zondagmorgen, bijbelstudie, kring.

- Oefen je gave van 'het onderscheiden van geesten'.Wanneer je zo nu en dan achterin de sam gaat zitten, zie je soms van die kleinen tekenen, waaruit je kunt opmaken: deze mensen hebben zorg. Speel daar bij het weggaan tactisch op in met de Heilige Geest als grote raadgever.

- Bij het uiteengaan van de sam niet ijlings wegstormen. Laat je door de Heilige Geest raden, voor wie het nu de tijd is om met jou in contact te komen. Stel je eigen plannen opzij , wanneer de Geest een andere richting wijst.

- spreek die jongen, op krukken hinkende, eens aan...vorige week was er immeers nog niets aan de hand...'t zal hem zo opknappen.

- bewonder eens een babytje en spreek prijzende woorden tegen de moeder.

En dan is er nog iets: in het gemeenteblaadje staat er soms, dat deze of die ziek is en een briefje o.i.d. op prijs stelt. Schríjf zo'n briefje. Dat leidt soms tot heerlijke gesprekken.

En zo nog vele mogelijkheden meer. Zo maak jij van de groep gelijkgestemden een hecht verbonden band van broers en zussen.

Dan zorgt en vertroost en bemoedigt u op uw bescheiden gebied, zoals Paulus dat heel groots deed, gelijk blijkt uit 1 Thessalonicenzen 2 v 11 en 12:

"U weet dat we voor ieder van u waren als een vader voor zijn kinderen. We hebben u aangespoord en bemoedigd en u op het hart gedrukt, zo te leven dat u Gods eer bewijst".

Handel zó en zie de gemeente groeien en bloeien.

Daag

Ger