De vrucht van de Geest, die bestaat in lankmoedigheid (geduld)

De eerste drie van dertien teksten uit het Nieuwe testament, die licht kunnen werpen op het begrip 'lankmoedigheid', (geduld).

Eerst die teksten:

Jakobus 1 v 19.
Geliefde broeders en zusters, onthoud dit goed: :ieder mens moet zich haasten om te luisteren, maar traag zijn om te spreken, traag ook in het kwaad worden.

1 Corinthe 13 v 4.
De liefde is geduldig, (lankmoedig) en vol goedheid.

2 Petrus 3 v 9.
De Heer is niet traag met het nakomen van zijn belofte, zoals sommigen menen; hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat.

Gedachten bij Jakobus 1 v 19.
Je eerste indruk zal zijn:
"Maar hier komt het woord 'lankmoedigheid'en evenmin het woord 'geduld'voor.
(' geduld' gebruiken wij tegenwoordig, nu het woord ´lankmoedig' in onbruik is geraakt.).

Maar bij even nadenken zien wij het verband wél. Al de impulsen van werkelijk belang, die wij in het leven ontvangen, komen uit de geestelijke sfeer. Ze komen uit de hemel of uit de hel.
Petrus was onvoorzichtig, toen hij Jezus wilde beïnvloeden om Gods weg níet te gaan,. Hij had zich niet beijverd, ( gehaast) om te luisteren naar Gods stem en sprak in de verbolgenheid, door haast ontstaan.

Jona vergaloppeerde zich in zijn wrevel, toen hij zo boos was op die wonderboom. Hij sprak woorden, die de boze hem influisterde.
En denk eens aan Mozes, toen hij zijn eigen intocht in het beloofde land verspeelde. Goed...het volk had hem gesard en het was 'begrijpelijk', dat zijn 'geest in hem ontstoken was', ( hij was 'witheet'van getergdheid. Maar hij sprak onbedachtzame woorden, toen de duivel hem te pakken nam in die 'toorn'.

Maar júllie, die deze voorbeelden hebben, ik verwacht van jullie, zoals ik dat van mijzelf verwacht.............
en ik val mezelf wel eens tegen
- dat jullie handelen naar het woord in Spreuken 15 v 1:
"Een vriendelijk antwoord doet woede bedaren".
- dat jullie niet traag zijn van begrip, zoals Hebr 5 v 11 daarover klaagt.
Zo'n traagheid in het beluisteren van Gods stem leidt tot haastig 'luisteren', (eigenlijk: niet-luisteren)  , ongeduldig om maar gauw wat te rebbelen en geneigd om gauw een bits woord te zeggen
- dat jullie, naar het woord van Spreuken 17 v 27 :
`....verstandige mensen zijn, karig met jullie woorden, bezonnen van inzicht
- "dat Gods woorden doorklinken in wat jullie zeggen, in het geval u het woord moet voeren", (1 Petrus 4 v 11)
- dat voor jullie geldt:
"... als jullie mond ( de goede waarheden van God en Jezus ) belijdt, dan zult u worden gered. "
En dat kan alleen maar, wanneer- ondanks incidenteel falen- u zichzelf door de genade van God leert om te luisteren naar hen en naar hun Heilige Geest en uw oor niet in gehaastheid aan de duivel leent, die u eerst 'uw mond voorbij wil laten praten' en daarna tot onheilige toorn wil prikkelen.

Gedachten bij 1 Corinthe 13 v 4.
Een goede omschrijving van ' lankmoedig' is geduldig en verdraagzaam'.
De liefde, van God afkomstig, tracht mensen vast te houden.  Er is echt geestelijk inzicht nodig om steeds verdraagzaam en geduldig te zijn.
Natuurlijke liefde zet zo gauw een punt. Die spreekt soms:
"En nu is het welletjes".
Ouders zeggen dan wel eens:
" En nu moet die knul het huis uit".
Natuurlijke liefde is begrensd. Gods liefde kent geen beperkingen, althans het ogenblik , dat God zijn toorn gaat openbaren, kan heel ver weg liggen in de meeste gevallen. Zijn volle toorn openbaart Jezus pas in het beschrevene van Matth 25.
Gods liefde wordt niet vervuld met wrok over geleden onrecht, dan ook onze van hem ontvangen liefde niet. Die liefde in onze harten barst niet uit in verwijten. Goddelijke liefde in onze harten wacht geduldig af om te zien, wat haar uitwerking is . Ze strijdt alleen tegen boze, opruiende demonen. Die goddelijke liefde in onze harten schenkt de zondaar ruimte om zich te bekeren en te herstellen.

Gedachten bij 2 Petrus 3 v 9.
De Heer houdt zo van de mensen, hij heeft met ieder mens, die ooit geleefd heeft, leeft of zal leven, een heerlijk plan.Dat er veel mensen "Nee"zeggen tegen dat heerlijke plan en daarvoor zelf aansprakelijk zijn, is een verborgenheid, waarmee wij ons niet kunnen bemoeien, krachten het woord, door  Mozes gesproken in Deuteronomium 29 v 29:
"De verborgen dingen zijn voor de Heer onze God".

Laten wij ons maar houden bij:
"de geopenbvaarde dingen...want die zijn er voor ons om die te doen".
En éen van die geopenbaarde dingen is, dat :
"God is als de landman, die geduld heeft , totdat de vroege en de late regen op de akker is gevallen, (Jac 5 v 7).
Laten wij blij zijn met deze geopenbaardheid, dat God iedereen, die wil, ook binnen wil hebben en laten wij van die heerlijke mogelijkheid gebruik maken zonder dralen, want éen keer gaat de poort toch dicht.
Zach 10 v 1 wekt ons op om:
"aan de Heer om regen te vragen, wanneer het voorjaar wordt. `"
Met Christus is het voorjaar begonnen. En de Heilige Geest, die van hem uitgaat, is de regen, waarom wij mogen vragen.

Zoals God, zo ook wij.God is zuinig op de mens, zijn hoogste schepping. Hij wil alle oogst binnenhalen, die er maar binnen te halen is.
Altijd wil hij voor de mensen:
"het goede, het welgevallige en het volkomene".(Romeinen 12 v 2)
Als mensen verloren gaan, is dat tegen Gods liefde-willen in.
Als mensen de duisternis liever hebben dan het licht dan respecteert God altijd de eigen keus van de mens en geeft hij hen wenend over aan hun(eigen) verwerpelijk denkem (Rom 1 v 28).

Laten ook wij zuinig zijn op onze medemensen in alle lankmoedigheid en geduld .

Daag
Ger