In – service training 2
De inspanningen die wij leverden waren uitzonderlijk. De bijscholing bestond niet voor volwassenenonderwijs. Daarom opteerden wij voor onze eigen navorming.
In1974 besteedden wij onze aandacht aan de inhoudelijke verbetering van de toelatingstesten
1. een nieuwe toelatingstest opstellen in groep
2. minimum desiderata vastleggen om toegelaten te worden tot een niveau
3. leerplan herzien en samen vatten per niveau met 0 – niveau = echte beginnelingen die van 0 beginnen  Dat 0-niveau was een vernieuwing. Want de meeste scholen gingen ervan uit dat alle studenten reeds een basis hadden. Dat was zo voor de gebruikelijke talen : Frans, Engels en Duits. Het was in deze afdelingen ondankbaar om de slechte gewoonten af te leren.
Voor Italiaans en Spaans was de start duidelijker : zonder valse beginnelingen. De enkele studenten die reeds een kleine basis hadden, waren in de minderheid.
Wij stuurden ook leerkrachten uit naar andere bijscholingen. Maar die waren geënt op het dagonderwijs.  Het Docebo “Didactisch en Onderwijskundig Centrum Brussel : “Inleiding tot de recente taaldescriptie” met aandacht aan de transformationele en generatieve grammatica.
In 1975 maakten wij jaarplannen op met 32 weken – leerkrachten talenpracticum 1/8 van de punten bij de evaluaties. Deze toegevoegde leerkrachten werden ingezet in het talenpracticum, om de groepen te verkleinen.
Onze vakbibliotheek werd ook regelmatig uitgebreid met toepasselijke werken. Wij trachtten steeds boeken of tijdschriften aan te schaffen die talenonderwijs aan anderstaligen belichtten. Zo schaften wij : “Revue de phonétique appliquée” en “Werkmap taalonderwijs” aan.