Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
17-06-2012
Mee met de wind
Dit blog ligt voor het ogenblik even lam wegens nog geen nieuwe pc. Mijn excuses. Dank voor je trouw bezoekje
De oudste laptop doet nog even zijn laatste stuiptrekkingen
Jij bent net als een wolk
Mee met de wind
Zweef niet weg van mij,
steeds hoger naar de zon
Alsof je niet weet dat een wolk daarginds gaat krimpen
en uiteindelijk vergast
Bied meer weerstand
als de wind je stuwt
en meevoert waar die andere wolken samen troepen
als klonen van een zeepbel
Je bent zo broos en licht
en hebt niets weg te schenken
Je vindt jezelf te knap om de wereld te veranderen
of eeuwig gemistte worden
Op de saaie achtergrond
van een blauwe hemel
sta je mooier dan dampend tussen zwalpend wrakhout.
Blijf maar binnen, kom niet buiten door je raam met zwarte ruiten. Kom niet buiten, blijf toch binnen Niets verlies je , niets te winnen. Buiten wil je nooit meer komen Niets meer zien, alleen nog dromen Binnen zal je eeuwig blijven Of je wenen gaat of kijven.
Sluit de deuren, dicht de ramen Nergens komen wij nog samen, Dicht de ramen, sluit de deuren Wat kan jou dan nog gebeuren? Alle ramen keurig dichten Nergens zie je nog gezichten Alle deuren keurig sluiten Ver van licht en leven buiten
Er zit een stofje in mijn linker oog Maar dat ben ik straks opnieuw vergeten En dan kijk ik hoopvol naar omhoog Op zoek naar alles wat ik nog wil weten
Ik sluit geërgerd toch mijn linker oog En neem vrede met een donker ogenblik Op zoek naar wat zopas er in vloog Een vlieg ontsnapt aan weer zo'n tik.
Geen aandacht voor mijn linker oog Bereikt met moeite het belang van 't rechter Beweer ik zuchtend aan de toog En vul mijn glas doorheen een trechter
Ik hoop dat je de deur goed gesloten hebt Achter je rug. Je deed alles wat je me ooit verboden hebt Altijd zo stug Ik wens dat je je toekomst niet gekozen hebt Het ging te vlug. Je weet best dat je mijn liefde verloren hebt. Kom niet terug.
Je tranen volgen mijn sporen Maar ik zie ze niet Al ken ik ze door ontkenning De echo van je smeken Striemt door je hart En galmt in mijn geheugen Zo virtueel Dat jij alleen eronder lijdt. Ik stap sneller Niet om alle geluid te dempen Maar om het lied van de nachtegaal Stervend onder volle maan te begeleiden met het knipperen van mijn ogen En niemand anders
Slapen ( de toestand van de ster voor en na de val)
Even wakker om te zorgen en te plannen voor wanneer het slapen opnieuw begint
Waarom hier nog waken de jaren van de aarde tellen, meten, voelen, schatten en het eeuwig slapen leren waarderen
Wek en ontwaak om leven te ervaren liefde te loven, haat te verachten de terugreis gelaten niet kunnen ontlopen als een flits van een eenmalige vallende ster...
Deze morgen mijn pc opgestart en bedolven onder het verschrikkelijke nieuws over de 28 verongelukten in Zwitserland, onder wie 22 kinderen .
Zelf ben ik tijdens mijn onderwijzersloopbaan 13 keer op sneeuwklas geweest met een groep 11en12-jarige kinderen, waaronder één keer in St.-Luc, van waaruit de verongelukte bus vertrokken is. Ik heb altijd de heerlijkste herinneringen overgehouden aan die periodes.
Aan iets verschrikkelijks zoals wat gisteravond gebeurd is, denk je nooit.
Hier zijn geen woorden voor.
We kunnen alleen bidden en de getroffen families steunen.
Mijn christelijke deelneming.
foto's DS
Ik heb altijd een naar voorgevoel gehad toen de onbekwame leiding van de Belgische Spoorwegen (3 man die onderling niet overeenkomen ! ) besloot het de sneeuwklasorganisatie Intersoc van de CM moeilijk te maken, door het stopzetten van het laten charteren van (veilige ) slaaptreinen van de NMBS voor het vervoer van onze kinderen.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!