Geraardsbergen, waar ik 30 jaar onderwijzer was, heeft een interessante blog Klik op de foto voor méér.
Hieronder volgen enkele foto's van tekeningen die ik gemaakt heb. Ze zijn uitgevoerd in wasco, potlood, houtskool, oostindische inkt of kogelpen. Vraagje: wie herkent bepaalde portretten?
Gary Brooker (Procol Harum)
Robert Vaughn (Man from U.N.C.L.E. )
zelfportret uit 1966
Richard Wright (Pink Floyd)
Walt Disney
Sammy Davis Junior
Adam Cartwright (Bonanza)
Rik Van Looy
Gerry Marsden (Gerry and the Pacemakers)
Rudi Carrell & Guy Mortier
Adam Cartwright (Bonanza)
Leonard Cohen
Marleen De Smet heeft een blog die 'fotogedichten' heet. Een aanrader! Klik gewoon op de foto om een kijkje te nemen.
Frankies (eigen)zinnige poëzie aangevuld met eigen citaten
Frankies stof tot nadenken en meevoelen Denken en emotie sluiten elkaar niet uit, maar vullen elkaar aan
12-03-2015
De laatste stem
De laatste stem
Als de klokken niet mogen luiden, de vogels niet meer kunnen fluiten, de storm niet langer wil huilen en we voor de zon gaan schuilen,
Als de honden hun baasje aaien, de doden naar de killers zwaaien, kinderen hun moeder schuwen, en leiders mensen in kanonnen duwen,
Als kerken worden afgebroken, vaste waarden vonkend roken, enkel sport en leegte animeren en wij weten zonder willen leren,
Dan rijst vanuit de chaos nog een stem, en zucht ik zacht de naam van Hem.
Dokters hebben geen verstand van hoe de stralen uit de ruimte alle leven pimpen, scheppen, doden, transformeren of vernielen.
Evolutie is stagnatie
voor wie gelooft dat alles steeds verandert.
God bezit geen klok, geen plaats voor hel of hemel. Zijn boeken zitten in het hart van wie beminnen kan en wat Hij wil zit in de werken van verliefden,
die zich niet schamen voor de werken van hun Meester,
die genieten van de schoonheid overal altijd om 't even hoe, die de sterren kennen als de engelen van de eeuwigheid, zonder duivels van vertwijfeling en afgunst.
Hedonisme is de kanker in de kosmos die wij de onze noemen. De zonnestelsels delen zich steeds sneller dan de exponenten, welke het samensmelten van veel ijdelheid met hebzucht compenseren in een smeltkroes vol van dwaling en besef.
De kosmossen groeien als kanker in de hand van God, Hij pinkt geen traan weg als er eentje minder is,
En terwijl de ene knal de vorige doet vergeten,
lacht Hij begrijpend om wat voor ons nog zwart en vol gaten zit.
Slapen ( de toestand van de ster voor en na de val)
Even wakker om te zorgen en te plannen voor wanneer het slapen opnieuw begint
Waarom hier nog waken de jaren van de aarde tellen, meten, voelen, schatten en het eeuwig slapen leren waarderen
Wek en ontwaak om leven te ervaren liefde te loven, haat te verachten de terugreis gelaten niet kunnen ontlopen als een flits van een eenmalige vallende ster...
Wat zouden ze zonder ons kerstfeest beginnen in deze zo gure verregende dagen ? Wat zouden ze voor hun profijt gaan verzinnen om ons de euro's uit de zakken te jagen?
Zij kunnen de glitter van Kerstmis niet missen, de druk van geschenkjes, van zand in de ogen, ze weten niet dat wij ons danig vergissen, in al die commercie zijn wij meegezogen.
Veel koopjes en extraatjes van allerlei slag , het moet ons verleiden tot een omzetrecord. Kerst is consumptie zowel 's nachts als overdag tot je er verdwaasd en ongelukkig van wordt.
Mochten ze van centen en procenten zingen tot we weer honderdduizenden sterren gaan zien dan lijk je wel gek als je midden die dingen op zoek bent naar dat klein kindje Jezus misschien.
Tegenwoordig steek ik iedre dag een kaarsje aan dat niemand ziet, want ergens diep is het verscholen, omdat ik wens dat jij nooit van me weg zal gaan want zonder jou zal ik niets anders doen dan dolen.
Ik vond kaarsen zo cliché bij het dopen van een kind op het altaar in de kerk, voor 't studeren zelfs wel twee en rode als d'advent begint, of om te puffen na het werk.
Kaarsen in de boom die schittert naast de kleine stal naast de kist met wat nog overblijft van wie ik mis in de la om altijd licht te hebben in een noodgeval maar meest toch in mijn hart waar voor jou veel liefde is
Omdat hij zo heel erg weg woonde van Hem vandaan te ver om ooit daarheen op reis te gaan wou hij schild'ren over Kerstmis, over Hem, en bracht naar Vlaanderen Zijn Betlehem.
Jozef strompelde dus over Vlaamse wegen en kwam wind, kou en sneeuwval tegen. De ezel met Maria op zijn stramme rug trok de Schelde over langs een brug.
De ster verlichtte onze velden zonder schroom voor boeren, herders, wachtend op de oude droom. Alles wat we hebben en verlangen hier op aard is naast het kerstgevoel geen cent meer waard.
Vind je ook geen warmte in de stad, in de lichtjes, de geschenkjes en de pakjes Heb je' t ook met al die schijn gehad met al dat eten en slagroomgebakjes ?
Pronkt die buurman weer met lampen en die blauwe kerstboom in zijn tuin, staan de pannen weer zwaar te dampen en loopt zatte Zjuul alweer zo schuin ?
Mis je weer de ziel in 't lied van Stille Nacht Doen de Jingle Bells je oren pijn? Alleen de ster weet dat ik wacht met haar alleen zal 't Kerstmis zijn
Vader van de verongelukte tiener de verongelijkte ziener de mislukte schrijver de niet te verjagen blijver de kinderloze flikker de uitgelachen nikker de vermoorde rivaal de bedrogen gemaal de gevallen renner de miskende kunstkenner de werkloze behanger de overwerkte zanger, vader van de anderen die de wereld niet veranderen
Vader die de vissen voedt de vogels leidt en de schuld vergoedt de schapen weidt als ze dwalen de wijsheid sterkt voor wie ze wil halen de pijn beperkt voor wie kan beminnen en de schoonheid eert die zit vanbinnen de waarheid leert aan hen die liegen de last ontneemt voor wie wil vliegen van u vervreemdt als je niet wilt kijken die u vergeeft zonder te laten blijken dat alles zweeft tussen de zonnen zoals hij het wil en zelf is begonnen met zichzelf als eeuwige spil
Vader die meer moeder is ik voel dat ik me niet vergis als ik u ken zonder u te zien en u hoor als ik wens te luisteren ook als u zachter praat dan fluisteren dat ik u ben zoals alle anderen die u zijn zonder veranderen maar gewoon in de spiegel thuis niet letten op het geruis.
Vader, was deze gekke wereld echt uw doel met een wetenschap als ware janboel waar we hypotheses blijven vinden om ons niet aan u te moeten binden
En als uw zoon uiteindelijk sterft vergeten we wat we hebben geërfd
Wij achten ons te snel volmaakt en zien alleen de vader naakt
Dertig zilverlingen leken gisteren een schat maar ze branden in mijn hart.
Het is een troost dat mijn elf goede vrienden U trouw zijn gebleven en dat niemand om mijnentwil zijn geloof in U heeft verraden.
Het is goed, o Heer, dat de getrouwen die U volgen zich niet aan mij hebben verkeken maar Uw woord verkiezen boven het dolen van de enkele verdwaalden die zich uitgeven als Uw volgelingen.
Dank U, Heer voor Uw liefde die groter is dan het gehuichel van een organisatie die Uw naam draagt, maar niet de Uwe is.
De grijze man die wacht bij het loket ontsteekt verward zijn laatste sigaret, de imam vergist zich weer van minaret en neuriet haast onhoorbaar: Jezus redt
Een dapper strijder wordt tweemaal gedood: zijn hemel is al paars, zijn bed is rood Een zwarte hoed is altijd van een jood die bidt en jubelt, kijk, Allah is groot!
De paus lacht: neem een foto als ik zwem en zoek een zweep waarmee ik valken tem, De bioloog zit in zijn stroppen klem en weerstaat de dreiging uit Jeruzalem
De ombudsman zit eenzaam zonder tips, De predikant verzint alweer iets hips Jahweh brengt elke ster naar haar eclips en speelt het laatste spel Apocalyps
Er is een hoekje in mijn kast vol boeken waar nog wel wat plaats is voor een boekje meer Je moet er niet naar iets van Darwin zoeken of wat de wijsheid keldert van weleer
't Zit erg fout met gans die golf van overmoed die de ijdelheid van wetenschap aanbidt en ons aan God en Jezus twijf'len doet, alsof wij meester zijn van heel de rit !
Een wonder dat geen mens ooit zal verklaren en dat niemand nergens imiteren kan, dat niets zomaar materie kan gaan baren Nooit kennen wij een letter van Gods plan
Zo lang wij dood zijn voor en na het leven En wij leven met als enig doel de dood Met tussenin wat nemen en wat geven Blijft het antwoord dat van levend brood
Ergens is een plaats die nergens ligt waar wij het kunnen zien en meten, verder dan spionnen kunnen spieden met hun camera's en telescopen, satellieten en zelfs laserstralen niet te betalen niet te vatten in verhalen
Naar deze plaats is 't spijtig speuren omdat het vinden voelbaar spannend is Zo dichtbij en grijpbaar broos voor onze instrumenten onze lenzen en radaren Niet te begrijpen niet te grijpen in computers
Er is veel plaats voor wie die vindt door bloemen zaaien alle dagen In de glimlach van elke hartslag Waar onze dode ogen falen Onze maten onmeetbaar zijn Niet te meten wel verliezen en vergeten
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
Ik ben een man en woon in Everbeek (Oost-Vlaanderen) (nog steeds België) en mijn beroep is toeterniemeertoe.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en alles wat ik daarbij nodig vind...
Bob Dylan als inspiratie, (niet)publiceren mijn frustratie, mijn gezin is mijn gratie, eerste dorpsdichter Galmaarden (2007) worden was een prestatie, dat u komt lezen is een sensatie!
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
