|
In de tuin van het Baljuwhuis Galmaarden hangt dit gedicht op glasplaat aande tuinmuur.
Stilte
Je koestert mij
zodra de motor zwijgt
en het beeldscherm flitst
naar zwart
midden in het derde journaal
van de nacht.
Je bent mijn vriend
wanneer de sussende zeebries
de laatste golf uitdooft
op het strand.
Je kwetst mij
te diep voor goede woorden
als ik hoor
dat mijn vader niet meer ademt.
(Roland Bourgoignie)
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
